Coldplay - Viva La Vida or Death and All His Friends (2008)

Een wel zeer bescheiden hitje, vandaar mijn (wat flauwe) opmerking.

Het nummer Viva La Vida beschouw ik, misschien op Take Back the City van Snow Patrol na, als mijn eerste (bewuste) aanraking met muziek. Ik weet nog dat ik dat nummer in 2008 en 2009 overal om me heen hoorde en dat ik het prachtig vond. In die periode ben ik ook met mijn basisschoolklas naar een voetbalwedstrijd gaan kijken... drie keer raden welk nummer er loeihard in het stadion afgespeeld werd voor aanvang.

Sindsdien ook veel Coldplay-nummers voorbij horen komen waar ik niet veel mee kon, waardoor het waarschijnlijk zo lang geduurd heeft eer ik me aan een volwaardig album van hen gewaagd heb. Uiteindelijk besloten te beginnen bij het album waar het toch wel allemaal mee begon en waarvan ik in ieder geval wist dat me één heel mooi nummer te wachten stond Blijkt dat ik deze Viva La Vida or Death and All His Friends heel fijn vind. Heb het album nu al meerdere malen beluisterd de afgelopen dagen en het is absoluut zo dat de nummers weten te beklijven. Zelfs nummers die in eerste instantie niet zo spectaculair beginnen, ik denk aan 42 en Yes, komen halverwege onverwachts op gang en klinken gewoon lekker. Tekstueel is het voor popmuziek niet altijd bepaald lichte kost, want de liedjes barsten van de Bijbelse verwijzingen waar je op internet de nodige interpretaties over kunt nalezen. Er is duidelijk over nagedacht, maar dat geldt ook voor het instrumentele aspect. Ik heb genoten van mooie pianoarrangementen, gitaarsolo's, baslijnen en het smaakvolle gebruik van strijkers.

Een consistent album met bijna louter hoogtepunten. En hoe mooi is Chinese Sleep Chant wel niet? Zo simpel en 'zweverig', maar absoluut in de positieve zin van het woord. Ook na de grote hit (track 7) wil het album maar niet echt afzwakken. Uiteindelijk denk ik dat ik nog de minste binding voel met Strawberry Swing, maar zelfs die zal ik niet overslaan als ik het album beluister. Bovendien maakt de climax die na dat nummer volgt dit ruimschoots goed. Niets dan lof voor dit album! Of de andere albums van de heren me even goed gaan bevallen betwijfel ik, maar dat zien we dan wel weer. Ik laat me graag verrassen... en anders is er altijd nog dit prachtalbum.

4,5*

En toen was ik er helemaal klaar mee.

Waar ik recent wat milder ben geworden richting X&Y en ik dus met goede hoop deze weer eens opzette, is het hier huilen met de pet op. Dit is het Coldplay dat ik spuugzat ben geworden door de jaren heen. Dus ja, wat Michiel Cohen aangeeft; klaar mee.

Ik vind deze Viva La Vida or Death and All His Friends juist beter dan X&Y: avontuurlijker en afwisselender, Coldplay durft hier te experimenteren zonder uit de bocht te vliegen of aan emotie te verliezen. Nadien was ik klaar met deze band, wat mij betreft had Coldplay na dit album mogen stoppen (tenzij hun nieuwste album een meesterwerk wordt).

Een heel ander geluid dan dat we van Coldplay gewend zijn inderdaad. Maar ik vind dit een erg fijn album om te luisteren! Strawberry Swing vind ik zelf 1 van de mooiste nummers die Coldplay ooit heeft gemaakt en het is heerlijk rustig.

Verklaar je nader.

Helemaal met je eens tot aan het laatste gedeelte. Naar mijn mening behoren Ghost Stories en Everyday Life tot hun beste platen. Enige mindere albums vind ik eigenlijk alleen Mylo Xyloto en A Head Full of Dreams.

Vandaag weer eens opgezet. Blijft eeuwig goed. Van begin tot eind solide, interessant, vernieuwend.

Laatste goede album van Coldplay. Daarna was het klaar met hun. Coldplay laat hier een ander geluid horen dan op hun vorige albums, maar daarom vind ik hem zeer verfrissend. Viva La Vida vind ik nog steeds een topnummer, maar nummers als Strawberry Swing, Violet Hill en Life in Technicolor zijn minstens even goed.

Hmm, weet niet zo goed wat me hier bezielde. Kennelijk op precies het verkeerde moment geluisterd. Zo slecht is dit niet. Kwam de plaat zgan tegen voor een euro inclusief EP en kon dat toch niet laten liggen. Grappig genoeg vind ik eigenlijk alleen de titeltrack echt zwak (bizar hoe populair die is, misschien trek ik m gewoon niet omdat te grijs is gedraaid). Prijsnummer voor mij is Yes (fijn ook dat ie daar wat lager zingt, dat mag wel vaker). Binnenkort ook dat EP’tje dat erbij zit eens luisteren .

Edit: grappig om te lezen dat Jon Hopkins ook heeft meegewerkt. Meteen Immunity weer eens opgezet

Strawberry Swing is nog steeds een schitterend nummer.