Genesis - ...And Then There Were Three... (1978)

Fantastisch verrassend album. Niemand had verwacht dat ze het nog zouden redden, zonder Gabriel en Hackett...met mooiste nummer van Genesis ooit...Snowbound.

Was dit al met collins in de formatie of niet? Jawel toch?
toen gabriel de band verliet, heeft collins het toch gelijk overgenomen ookal wou hij eigenlijk niet eens zingen?
laat 't me weten plz!

heb de cd namelijk zelf niet terwijl ik alles dacht te hebben :S
greetz Shiv

Collins kwam erbij na trespass (Nursery Crime) Het eerste album zonder Gabriel was "A Trick of the Tail" Later vertrok ook Steve Hackett nog...toen waren ze nog met zn 3en....vandaar "and then there were three"

Ik vind dit een bijzonder mooi album dat vaak vergeten word. Undertow, Ballad of Big, Snowbound allemaal juweeltjes en mooier dan Wind and Wuthering of Duke

Ik vind de twee nummers trouwens die op de B side van Many too Many staan biojzonder mooi. Kennen jullie die? Vancouver en The day the lights went out.
Vancouver gaat volgens mij over Collins's prive relatie die toen uitging. Zijn eerste vrouw woonde toen in Vancouver en verliet hem omdat hij aan het toeren was. Ik kan het mis hebben maar goed. Twee mooie nummers in ieder geval

Idd een mooi album nog na het vertrek van Hackett, maar een beetje gelijkmatig & eentonig eigenlijk. Maar 1 nummer springt er echt tussenuit & dat is Follow You, Follow Me. Springt er dus een beetje negatief uit, want dat was 1 van de eerste nummers dat de richting waar Genesis uit ging gaan aangaf. Toch nog een 4

Slecht album dus. Produktie bevalt me niet, afgevlakt, gedrongen, ingeblikt....
Veruit de meeste songs grijpen je niet, teveel electronica, daarmee steriel en afstandelijk, Rutherfords gitaar (te verantwoord) en Collins' zang verzuipen. Bovendien is het ook compositorisch allemaal kabbelend. 't Was dat ik 'm voor 6 euro, 2ehands, uit Concerto's bakken viste, paar jaar terug. Had ik écht spijt gehad. Was ook direct laatste aankoop van Genesis. Genesis ? De creativiteit hield op in 1976... Nou, kom op een 2,5 dan.

Niet de beste album van Genesis maar zeker niet de slechtste, de instrumentale juweeltjes van Trick of the Tail, W&W en het latere Duke en We Can't Dance moeten we even missen, ook mist de album een bombastisch stuk a la Musical Box, One for the Vine, Fading lights etc. maar Snowbound, Many too Many en vooral The Lady Lies zijn prachtige doch korte nummers. Say it's allright Joe krijgt een hele nieuwe shot (letterlijk) als je hem live ziet. En Follow you Follow me was het eerste echte commerciele success van de band.

Heel even ben je bang dat het vertrek van Hacket de band dermate afzwakt als je naar deze album luistert, gelukkig kwam hierna het fantastische Duke....en daarmee was die onzekerheid meteen verdwenen. Zie deze album terug in perspectief als een band die even zijn weg moet vinden zonder een geweldige songwriter/gitarist en het is best een waardige Genesis album.

Helemaal mee eens. Opgenomen in Hilvarenbeek n.b., wel gekocht indertijd maar al snel geruild voor een andere plaat (Zoot Allures - Frank Zappa) en daar heb ik nooit spijt van gehad. Als Genesis fan van begin '70's mis ik Peter Gabriel en Steve Hackett, A Trick Of The Tail ging er nog wel mee door, Wind & Wuthering ook nog wel, maar dit?, nee dus

Ik vindt dit album redelijk sterk openen maar na mate toch snel afzakken in synth-soep met bleke ,meelderige balletjes.

Was eind jaren 70 wel wennen. De lp destijds was van een zeer matige geluidskwaliteit. Nu als geremasterde cd toch wel heel prettig om te horen

Geluidskwaliteit is nog steeds maar matig, klinkt hol, geen dynamiek. 'Wind and wuthering' en 'And then there were three' beide in Hilvarenbeek opgenomen en een wereld van verschil (produktie en muziek).

Geluidskwaliteit matig ??? Nou niet mee eens hoor.. Het is inderdaad een LP met minder dynamiek in vergelijking met Wind & Wuthering, maar dat vind ik nou juist het hinderlijke aan W&W: Klinkt iets te vermoeid: Het contrast (dynamiek) tussen Blood on the rooftops en het instrumentale: Wot Gorilla en Unquiet slumbers vind ik te groot.
Er is voor dit album duidelijk gekozen voor een wat rustiger geluid, hetgeen de sfeer van het album absoluut ten goede komt. Dit album is een van de weinige (genesis) albums die je 's avonds laat met visite zou kunnen opzetten.

Vind het juist onrustig en vermoeiend om naar te luisteren. Drums van Collins zijn heel mat, geen dynamiek. Op Duke is dat al stukken beter. Geluid op W&W is meer open.
Maar ja .. het komt toch neer op persoonlijke smaak en waar we het wel over eens zijn is dat er niets mis is met de muziek zelf, hoewel ik deze niet snel zou draaien met visite.

Wel eens dat de kwaliteit wat matig is qua mix, maarja ik riep dat ook over de platen van Sigur Ros (en geloof me die mix is helemaal verschrikkelijk) en toen kreeg ik de halve finlandse fanbase over me heen hier, dus is maar net wat je zoekt in een plaat.

Dit is de laatste goede Genesis plaat, met Banks pareltjes als Many too many, Burnig rope en The ladylies.
Zeer sfeervolle plaat, met een hoofdrol voor de keyboards van Banks, waarbij gezegd moet worden dat Rutherford, na het afscheid van Hackett de gitaarpartijen heel behoorlijk heeft ingevuld.
Mooiste nummer : Many too many

Ik vind er niks aan. Zouteloos

Je mening wordt wel steeds beter uitgewerkt....

Ik kan hier best wel goed naar luisteren eigenlijk.

Oke, hij haalt het niveau niet van een Selling England...
maar hij is altijd nog beter dan een b.v. invisible touch.

En dan bedoel vele malen beter, ondanks ik niet gecharmeerd ben van de stem van Collins.

Weer iemand die het beste album van Genesis niet op z'n juiste waarde weet te schatten .

Vorig jaar toen ik Genesis chronologisch ontdekte was ik helemaal niet zo onder de indruk van deze plaat,niet zo gek natuurlijk als je al die voorgaande platen voor het eerst ontdekt.Maar dit is gewoon een beetje anders minder prog misschien,nou vindt ik het al een stuk beter,had mss gewoon ff wat tussentijd nodig,verhoogd van 3 naar 4****
Tot nu toe Burning Rope de favoriet.

Ik snap je helemaal, had ik ook in het begin. Maar dit album is alleszins de moeite waard. Zeer sterke composities enkel dan wat meer in ietwat kortere nummers. Maar zeker niet slecht misschien de beste plaat van Genesis na het vertrek van Hackett.

Muzikaal zeker, maar de productie is zo vlak, schel en zonder dynamiek. Eeuwig zonde en ik snap ook niet dat de 3 overgeblevenen met deze productie akkoord zijn gegaan. 'Wind and wuthering' en deze zijn beide in de Wisseloord studios in Hilversum opgenomen, maar kwa geluid een hemelsbreed verschil tussen deze albums.

Juist hierdoor wint 'Duke' het net op punten om als beste album zonder Hackett te boek te staan.

dan moet je gewoon even een paar weekjes wachten en dan komt de super geremasterde versie incl 5.1 dvd van deze plaat uit en dan komt hij vanzelf weer boven drijven

Burning Rope begint toch wel een klassiekertje te worden hoor bij mij,de lyrics alleen al is iets wat me aanspreekt,en dan de natuurelementen erbij halen,en oh jah,de muziek!!!

Nee, Flipper dan weten wij wel een beter Genesis album om de visite mee te verblijden, niet waar ??

de 2007 remaster is werkelijk fantastisch. Of ze 'm gisteren opnamen met state of the art technology.
Wat een verschil met het origineel............
Het was al een topper in het Genesis ouvre, nu nog een (paar) stappie(s) hoger!

Zekers, ze zitten bij de nieuwe 1976 - 1982 box op een bonusschijfje. En inderdaad, het zijn lekkere nummers waaraan je kunt horen dat ze van dit tijdperk stammen.

De originele cd (die ik toendertijd uit de bieb geleend heb) heeft me nooit echt kunnen boeien vanwege de sound die erg makjes klonk. De nieuwe SACD uitgave brengt het album tot leven. Nog steeds vind ik het album vrij eentonig van aard, maar ik heb nu wel enkele pareltjes ontdekt die eerst geruisloos aan me voorbij gingen. Ik vind het echter nog niet zo goed als Wind And Wuthering, A Trick Of The Tail of Duke, maar de liefde bloeit! Dit is m.i. een sleeper-album, net als Trespass.

3,5.

Er zijn natuurlijk veel betere Genesisalbums. Maar deze draai ik wel veruit het vaakst. Ra, Ra. hoe kan dat. Vooral door de melancholische sfeer van het album denk ik. Het geheel klinkt ook redelijk somber. Heeft door de geluidsmuur van Tony Banks zeker een eentonig geluid, maar oh zo sfeervol.
En zoals eerder gezegd de 2007 remaster is groots. Alsof er bij de opnamen een flinke lading stof op gestrooid is, die nu eindelijk is weggepoetst. En dat terwijl ik niets van remasters moet hebben.

wowwww snowbound.... ik blijf erbij in slaap vallen ....
zo'n lekkere muziek om in je bed nog ff op te zetten ..

dit is tezamen met david sylvian's brilliant treas mijn favoriete in slaap val cd ....

inmiddels uit op sacd ????


ik kan zelfs na 30 jaar er nog steeds geen genoeg van krijgen .

welterusten en wat denk je wat ik nog even op zet ???