Madonna - Ray of Light (1998)

Gewoon net zoals de meeste artiesten: zo veel mogelijk geld verdienen?

Hoe verder je in het album komt hoe meer het inkakt.

Lezen is kennelijk een vak.
Ze deed het wel degelijk voor haar plezier, had ze van te voren al zeker willen zijn van de schijnwerpers was ze wel voor een op een safe spelende Babyface plaat gegaan.

Dat zullen weinig mensen en critici met je eens zijn, een aantal van de mooiste nummers staan op de tweede helft van deze plaat. Maar ja over smaak valt nu eenmaal niet te twisten.

Zo hip was William Orbit helemaal niet toen Ray of Light uitkwam. Die was toen alweer redelijk uitgerangeerd na het faillissement van Guerilla en floppen van zijn laatste albums. Bovendien waren zijn successen begin jaren 90 ook voor een veel kleiner publiek. Zijn status die hij nu heeft, die heeft hij met name hier aan te danken. Andersom gold dat natuurlijk ook wel een beetje voor Madonna, wiens relevantie steeds meer aan het kwakkelen was geraakt. Dus zo vanzelfsprekend was het succes van Ray of Light niet.

Orbit had met zijn bijzondere dromerige mix van house, trance en triphop natuurlijk wel een geluid dat veel potentie heeft maar toch nog net iets te weinig pakkend was voor het massapubliek. Maar dat kun je dus wel aan Madonna overlaten. En hoewel er eerder artiesten dance en pop combineerden, gaf niemand er zo'n draai aan als Madonna. Ik kan me geen mainstream-artiestenalbum voor de geest halen dat eerder verscheen en zo klonk.

Earthling van David Bowie.

Dat heeft zo her en der wat van die geluiden die overeen komen. Maar is voor het grootste deel een stuk harder en minder dromerig dan dit en gitaren hebben er een veel dominantere rol.

Desondanks kon ik me toch een album voor de geest halen dat hier op lijkt en ouder is. Impossible Princess van Kylie Minogue klonk ook wel zo. Al is dat album in Nederland totaal niet bekend.

Dat album is sowieso wel een aanrader voor degenen die dit leuk vinden Kylie Minogue - Impossible Princess (1997)

alleen ray of light heeft enigszins wat weg van David Bowie's Earthling, voor de rest lijkt het voor geen meter.

ik kan de vergelijking met Kylie's album niet echt plaatsen

Ik hoor er wel de nodige overeenkomsten in. De producers op impossible princess tappen uit hetzelfde vaatje als Orbit. Beetje trance, beetje drum n bass en een scheut triphop erbij plus wat in elektronica gemarineerde gitaarriffs. Dat onder een 80's popzangeres gemonteerd en je hebt hetzelfde concept.

Naast de bekende hits ken ik vrij weinig van Madonna, maar Spotify autoplay haalt wel eens geintjes met je uit en zo kwam 'Frozen' eens langs. Wat een prachtig nummer! Zodoende het gehele album maar een paar rondjes laten draaien. Wat een heerlijke hypnotiserende popplaat. Madonna blijkt dus echt een hele goeie stem te hebben en dit landschap van electronica, triphop, en ambient staat haar erg goed. Doet me ergens ook wel aan Bjork denken, al weet ik niet of ik met die vergelijking mensen op de teentjes zou trappen. Favorieten zijn het titelnummer, 'Skin', 'Frozen', en 'To Have and Not to Hold'.

Een goede vergelijking hoor. Dit album is zeker ook schatplichting aan Bjork.

Ik wilde het toch eens proberen; een Madonna-plaat. Vermoeden wordt echter bevestigd: paar mooie nummers maar ook veel wegwerpmateriaal. Over de hele linie niet interessant genoeg. Zoiets als Skin klinkt mijns inziens erg gedateerd. Jammer, want op de opener hoor je toch wel dat mevrouw Ciccone een erg fraaie stem heeft.

Ik ben geen doorgewinterde Madonna-kenner, maar ik heb altijd het idee dat Madonna (en/of haar productie/promotie team) na 1990 altijd zeer goed de oren open hadden staan met betrekking tot wat populair/uniek was in het tijdsgebonden muzieklandschap van het moment, om vervolgens hier sterk op in te spelen.

Vorig jaar bijvoorbeeld speelde ze met de single ‘Medellín’ in op het onwijs populaire reggeaton en zo bracht ze in 2008 de bombastische (en typerende 00’s) productie skills van de doorgebroken hitmachines Timbaland en Pharell Williams in stelling voor haar album Hard Candy.

Het zou me dan ook niet verbazen als Madonna zich voor Ray of Light flink heeft laten inspireren door de bruisende 90’s techno scene, trip-hop en de kunstige elektronische avonturen van Björk (De Vries, een van de producers, werkte ook eerder met Björk samen).

De productie op dit album is overtuigend, uitzonderlijk gedetailleerd en de absolute blikvanger van het album. Dit mag grotendeels de verdiensten van William Orbit genoemd worden. Madonna hoeft deze strakke voorzet van Orbit alleen maar in te koppen met haar natuurlijke charmes en dat doet ze dan ook zeer bekwaam. Als een muzikale kameleon gaat Madonna helemaal op in deze opvallende producties.

Ik vind niet alle nummers even meeslepend -soms zou ik willen dat techno/trip hop nog meer vrijheid zou krijgen- maar het blijft een erg strak in elkaar gedraaid album met een paar sterke uitschieters die madonna’s plaats in de pop geschiedenis eens goed verstevigden. Al maak ik daar wel de kanttekening bij dat album wel erg gemaakt wordt door de productie en dat de echte ster madonna toch wat overtuigender aanwezig was op haar eerdere werk.

'Skin' en 'Sky Fits Heaven' blijven fijne dance tracks.

Normaal ben ik niet zo'n Madonna Fan, maar dit album kan me wel overtuigen, omdat het heel gevarieerd is met heel sterke nummers. Ray of Light en Frozen zijn uiteraard de beste nummers op dit album.

uiteraard is The Power of Goodbye het beste nummer op dit album, wellicht het beste Madonna nummer.

Ongelooflijk dat deze alweer 23 jaar oud is, waar blijft de tijd. Ik herinner me Frozen of de titeltrack op tv als de dag van gister

In die tijd kon je nog een cd betalen met een girobetaalkaart. De een is al jaren verdwenen, de ander nog niet niet.

Bestaat de girobetaalkaart nog altijd?

Wis en waerachtig, a.k.a. giroblauw, nog steeds op YouTube

Ik ben die ene die hem nog steeds gebruikt.

UIteraard is openingstrack Drowed World / Substitute for Love het beste nummer op dit album, wellicht het beste Madonna nummer.

Hahaha dat zijn velen niet met je eens smtarbright boy, maar we mogen allemaal onze favorieten hebben.

UIteraard is Frozen het beste nummer op dit album, wellicht het beste Madonna nummer

Sky fits heaven vind ik een prachtig nummer van haar eveneens Drowned world/ substitute for love

Omdat deze weer in m'n updates kreeg (thanx ro1315 ), deze weer eens geluisterd. Bijna f*ing 25 jaar oud hè!! Wel echt een sterk album hoor. Ik herkende Little Star als mijn favoriet destijds.

Voor mij blijft The Power Of Good-Bye, niet enkel het mooiste nummer op Ray of Light, maar het mooiste Madonna nummer.

Absoluut prachtig!
Mijn toppers zijn, bij het grote publiek minder bekendere, Time Stood Still en Spanish Eyes

Je vindt Spanish Eyes wel heel goed!