Eels - Hombre Lobo: 12 Songs of Desire (2009)

Probleem is alleen dat dit een slapende user is. Hij heeft een bericht geplaatst. ofwel deze. Sinds die dag heeft hij zich hier niet meer laten zien. Ik denk niet dat hij het gaat lezen...

Heb ik ook gezien . Ik zal dan maar op een andere manier aan die lp moeten geraken :s.
Vreemd toch hoe je dat ene bericht aan een album geeft dat je niet graag hoort...

Geen idee van de rest van het album, maar op het moment luister ik The Look You Gave That Guy voor de vijfde keer op een rij en ben ik plotseling 10 keer minder vrolijk dan daarvoor. Prachtig nummer.

If i could be that guy instead of me, I'd never let you down, oersimpel en misschien cliché, maar wel heel mooi.

Er zit behoorlijk wat pit in dit album en dat hoor ik graag bij Eels. Erg fijne plaat.

Is er één van ZZ Top solo gegaan? Dan heeft ie een mooie plaat afgeleverd.

Eigenlijk ben ik helemaal niet zo'n fan van Eels. Beautiful Freak en Elektro Shock Blues zijn de twee platen die ik al een lange tijd in de kast heb staan en waarvan ik dacht: 'als dat de beste Eelsplaten zijn, dan is dat alleraardigst maar dan zullen de overige platen niet aan mij besteed zijn'. Hombre Lomo kocht ik dan ook slechts omdat ie erg goedkoop was. Nu weet ik dat ie me een stuk waardevoller is dan BF en ESB. Om te beginnen vind ik dit simpelweg een betere plaat dan de eerstgenoemde twee, maar daarbij weet ik nu dat ik nog van alles kan gaan ontdekken van Eels en daar ben ik erg blij mee!
Ik vind het moeilijk te duiden waarom deze plaat me beter ligt dan die uit zijn succesvolle beginjaren. Er staan iets meer rustige nummers op, misschien dat dat het is, maar het vlottere en vollere Beginner's Luck vind ik ook fantastisch. Misschien komt het doordat deze plaat net iets eenvoudiger, puurder is, minder geforceerd. Zo komt het in ieder geval over. Enfin, gewoon erg blij met Hombre Lobo. Als iemand nav dit verhaal denkt: 'dan zal Niek deze of deze plaat ook wel goed vinden'; ik houd mij aanbevolen .

Grappig dat je dit album waardeert vanwege de rustpunten - ik ervaar dit als één van hun minst rustige platen...

Ik zou Shootenanny! proberen gewoon omdat dat een te gek album is. Of als je nog meer rustigs wilt End Times.

Absoluut voor Blinking Lights & Other Revelations gaan!!!
Meesterwerk in mijn ogen, het magnum opus van Eels!!

Volgens mij ook Shootenanny, Blinking Light ga je volgens mij erg vermoeiend vinden....

Ik ga maar voor Shootenanny. Een vriend van me heeft die ook al vaak aangeraden, maar het tegenvallende cijfer hier weerhield me vooralsnog. Als ik ook nog eens aan Blinking Lights toekom, zal ik laten weten wie het goed had ingeschat . Bedankt voor de tips!

Dit is zo stilaan toch mijn favoriete Eels album aan het worden. Er zit hier net wat meer tempo in dan in de andere eels albums, en dat trek ik toch beter. Er staat ook geen enkele misser op, das zeker fijn want nummers skippen op een album doe ik eigenlijk niet.
En er staan een paar echte wereldnummers op, Prizefighter, The Look You Give that Guy en natuurlijk My Timing Is Off.
4,5*

Stond op 4.5 sterren. Toch een halfje eraf, wel een fijne plaat met enkele stevige momenten maar in mijn enthousiasme had ik het album iets te hoog beoordeeld. De kleine" ingetogen " liedjes zoals In My Dreams en My Timing Is Off genieten mijn voorkeur, hoewel ik Fresh Blood het mooiste nummer van het album vind.

Ik kende alleen de eerste drie albums van Eels totdat jaren geleden de cd hoes onder ogen kwam.
Ook dit album vind ik erg fijn om naar te luisteren.
Als grote liefhebber van sigaren mocht dit album niet aan mijn collectie ontbreken.

Dit is een bijzonder hoopgevend album met heerlijke songs die veel melancholie en nostalgie in zich dragen.

Ik heb veel geluisterd naar Eels, vooral naar de eerste paar albums, maar na Daisies of the Galaxy begon de band mij kwijt te raken. Blinking Lights and Other Revelations was nog een fijne uitschieter en dan volgt Hombre Lobo, een album over verlangens naar de liefde. Ondanks dat het album een paar sterke nummers herbergt, begint de karakteristieke Eels sound me toch wel te vervelen op den duur. De rocknummers klinken niet zo fris meer en de rustigere nummers raak ik wat op uitgekeken.

Mooi uitgebalanceerd album dat een fraaie mengeling biedt van uptempo en meer ingetogen liedjes, in de typische Eels-stijl, dus zowel ironisch als melancholisch. De korte, compacte liedjes steken stuk voor stuk fraai in elkaar. Nieuwe fans zal de band er niet door verkrijgen vermoedelijk, daar is het songmateriaal gewoonweg te eigenwijs voor, maar liefhebbers van het eerdere werk kunnen blind toehappen.

Van de "latere" Eels-platen toch wel een van de beste. Goede 'open' productie. En waar ik normaal de hardere Eels-tracks vullers vind, komen ze hier zowaar eens prima uit de verf. 'We've got beginner's luck, we've got it on our side (o-woh-ho-ho)'

En Ordinary Man is écht anders dan anders voor Mr. E. Soulvol, zwoel, geweldig. Als ik een compilatie samen zou stellen met mijn 20 favoriete Eels-songs zou ie er zeker op komen.