menu

U2 - October (1981)

mijn stem
3,66 (734)
734 stemmen

Ierland
Rock
Label: Island

  1. Gloria (4:12)
  2. I Fall Down (3:39)
  3. I Threw a Brick Through a Window (4:54)
  4. Rejoice (3:38)
  5. Fire (3:52)
  6. Tomorrow (4:39)
  7. October (2:21)
  8. With a Shout (4:02)
  9. Stranger in a Strange Land (3:56)
  10. Scarlet (2:53)
  11. Is That All? (3:01)
  12. Gloria [Live] * (4:43)
  13. I Fall Down [Live] * (3:01)
  14. I Threw a Brick Through a Window [Live] * (3:52)
  15. Fire [Live] * (3:31)
  16. October [Live] * (2:22)
  17. With a Shout [BBC Session] * (3:34)
  18. Scarlet [BBC Session] * (2:45)
  19. I Threw a Brick Through a Window [BBC Session] * (4:17)
  20. A Celebration * (2:57)
  21. J. Swallo * (2:20)
  22. Trash Trampoline and the Party Girl * (2:35)
  23. I Will Follow [Live] * (3:44)
  24. The Ocean [Live] * (2:15)
  25. The Electric Co. [Live] * (4:27)
  26. 11 O'clock Tick Tock [Live] * (4:57)
  27. I Will Follow [Live in Holland] * (3:52)
  28. Tomorrow [Common Ground Remix] * (4:35)
toon 17 bonustracks
totale tijdsduur: 41:07 (1:40:54)
zoeken in:
avatar van RonaldjK
4,5
War (1983) was mijn persoonlijke debuutplaat van U2, de eerste van hen die ik in zijn geheel hoorde. Niet lang daarna volgden voorgangers Boy en October, voor mij opgenomen door een vriendin. De eerste twee U2’s beleefde ik als een dubbelalbum, een tweeluik van twee bij elkaar horende platen.
Ik was daarbij al goed opgewarmd: in juni 1981 hoorde ik op de KRO-radio en las ik in Oor hoeveel indruk de groep met Pinksteren op Pinkpop maakte. Zie daarover dit blog en hetgeen Pinkpop zelf erover schrijft.
Het jaar erop deed een concert bij Veronica, met enkele maanden later de eerste hit bij ons, er nog een schepje bovenop. Als liefhebber van zowel hardrockende gitaren als new wave vormde U2 een perfecte combinatie van mijn voorkeuren, met bovendien indringende zang van Bono.

In 1983 waren we gewend geraakt aan een volle productie met een grote drumsound, als in een badkamer. Daarmee vergeleken klinken de eerste twee van U2 vrij iel, ik vond ze zelfs bijna als demo’s klinken. Dat gevoel is echter verdwenen.
Net als op Boy hoorde ik hier zeer energieke en luide gitaarwave, gedragen door de pompende ritmesectie van Mullen en Clayton. De sfeer is positief met liedtitels als Gloria en Rejoice, al had ik dat toen niet door: ik moest denken aan Gloria (1966) van die andere Ier, Van Morrison met de groep Them, een liedje dat regelmatig op de radio voorbij kwam. Maar dan toch veel liever de U2-editie!

En verder waren er nieuwe geluiden: Adam Clayton slapte op zijn bas in Gloria, The Edge raakte soms een piano aan zoals in I Fall Down waarin ook een akoestische gitaar klinkt. Meest verrassend: de (kleine) doedelzakken in Tomorrow, dat kant 2 opent. Een nummer dat bovendien fraai is opgebouwd. Van de blazers in With a Shout (Jerusalem) was ik minder gecharmeerd.
Tot mijn verbazing was het mooiste nummer tevens het rustigste: het titellied. Piano en melancholie overheersen in October dat bovendien een intrigerende tekst bevat. Verder hield ik vooral van de uptempo nummers, waarvan het nodige klinkt.

Op Wikipedia lees ik over de nodige problemen rond de totstandkoming van het album. Met die kennis is het helemaal knap om te weten dat hun tweede wederom zoveel sterke composities bevat. In 2008 verscheen net als van Boy een Deluxe editie van October, waarbij onder andere de genoemde eerste hit in Nederland. Dat was I Will Follow in de versie zoals de groep die in mei 1982 speelde in ’t Heem in het woeste Hattem, uitgezonden door Veronica; het verscheen eind augustus dat jaar, piekte begin oktober op #12 in de Top 40, werd in de Nationale Hitparade #12 en in de BRT Top 30 #21.

Opvallend hoe fris dit plaatje is gebleven. Wat me nu weer opvalt: de liedtitels die op de voorzijde van de hoes staan in plaats van achterop. Ook al eigenwijs.

avatar van Premonition
4,5
Op deze gure herfstavond een bijpassend album (Primatenwave volgens een bekende MM’er) gezocht, na de onheilspellende klanken van Il Viaggio, eerder op de avond.
Heerlijk om weer eens te luisteren, de echoënde gitaargolven van The Edge zijn op dit album op hun fraaist.
De ruimtelijke productie van Lillywhite past bij de Sturm und Drang composities. Misschien zijn de songs niet altijd even sterk, maar de sfeer vergoed imo alles, mijn favoriete U2 album in deze tijd van het jaar.

avatar van Chameleon Day
5,0
Hier kwam het album in de namiddag voorbij, buiten op de bluetooth-speaker. Genietend van het najaarsweer. Met het fraaie rood van de wingerd in het groen van de grote hulst en de aangrenzende bomen. Mooi glas R10 erbij. Wel met een droef aangezicht. De oude appelboom in het midden van mijn gazon, waar mijn dochters toen ze klein waren in schommelden, heeft het de voorafgaande nacht begeven. De mastodont ligt nu uitgestrekt in het gras. Schommel en touw er naast. …. Geen verse appeltaart meer.

October…..And the trees are stripped bare

avatar van Chameleon Day
5,0
Premonition schreef:
…Primatenwave volgens een bekende MM’er..


Haha, ja, Ik ben nog steeds koortsachtig op zoek naar de bands die onder dit sub-genre van de wave te begrijpen zijn..kennelijk dit album, maar ik heb verder werkelijk geen idee. Misschien dat Mjuman enige toelichting kan geven…weet de mysticus het zelf wel?

..de echoënde gitaargolven van The Edge zijn op dit album op hun fraaist.
De ruimtelijke productie van Lillywhite past bij de Sturm und Drang composities. Misschien zijn de songs niet altijd even sterk, maar de sfeer vergoed imo alles…


Zeker eens. Die gitaargolven van the Edge zijn hier volzwanger van dreiging, vertwijfeling en melancholie. Op TUF zijn ze volzwanger van mystiek. Voor beide platen geldt voor mij dat de sfeer de albums naar hoge hoogten stuwt. Mijn beide faves van de band…

avatar van Mjuman
Kom, laat ik het eens verduidelijken: die term duidt m.n. op de - laten we zeggen - zwelbastzang van Bono, zoals in een behoorlijk aantal tracks (o.a. Gloria en Rejoice) op dit album. De Bokito-associatie is dan niet ver weg. Later leert hij - met hulp van Eno, vanaf Unforgettable Fire - zijn stem ook anders gebruiken en dat bevalt mij beter - en zeer waarschijnlijk Bono's stem ook. Er zijn meer bands - oa. Chameleons af en toe - met dergelijke luidkeelse zang en als je dan meer in een moody sfeer zit, trek je dat niet zo goed, ik niet iig.

Ook een complexere of verfijnde song-structuur wordt meer gewaardeerd en daarvan zijn - ook bij de oudere wave - legio voorbeelden aan te dragen.

Chameleon Day schreef:
(quote)


Haha, ja, Ik ben nog steeds koortsachtig op zoek naar de bands die onder dit sub-genre van de wave te begrijpen zijn..kennelijk dit album, maar ik heb verder werkelijk geen idee. Misschien dat Mjuman enige toelichting kan geven…weet de mysticus het zelf wel?

(quote)


Zeker eens. Die gitaargolven van the Edge zijn hier volzwanger van dreiging, vertwijfeling en melancholie. Op TUF zijn ze volzwanger van mystiek. Voor beide platen geldt voor mij dat de sfeer de albums naar hoge hoogten stuwt. Mijn beide faves van de band…

avatar van Chameleon Day
5,0
“Primatenwave” met “zwelbastzang”….….hoe mooi wil je je wave hebben!

avatar van Mjuman
Chameleon Day schreef:
“Primatenwave” met “zwelbastzang”….….hoe mooi wil je je wave hebben!


Ook Kerriaanse messias-zang kan een afknapper wezen - dit daarentegen valt wel goed.


Gast
geplaatst: vandaag om 11:31 uur

geplaatst: vandaag om 11:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.