War (1983) was mijn persoonlijke debuutplaat van U2, de eerste van hen die ik in zijn geheel hoorde. Niet lang daarna volgden voorgangers
Boy en
October, voor mij opgenomen door een vriendin. De eerste twee U2’s beleefde ik als een dubbelalbum, een tweeluik van twee bij elkaar horende platen.
Ik was daarbij al goed opgewarmd: in juni 1981 hoorde ik op de KRO-radio en las ik in Oor hoeveel indruk de groep met Pinksteren op Pinkpop maakte. Zie daarover
dit blog en hetgeen
Pinkpop zelf erover schrijft.
Het jaar erop deed een concert bij Veronica, met enkele maanden later de eerste hit bij ons, er nog een schepje bovenop. Als liefhebber van zowel hardrockende gitaren als new wave vormde U2 een perfecte combinatie van mijn voorkeuren, met bovendien indringende zang van Bono.
In 1983 waren we gewend geraakt aan een volle productie met een grote drumsound, als in een badkamer. Daarmee vergeleken klinken de eerste twee van U2 vrij iel, ik vond ze zelfs bijna als demo’s klinken. Dat gevoel is echter verdwenen.
Net als op
Boy hoorde ik hier zeer energieke en luide gitaarwave, gedragen door de pompende ritmesectie van Mullen en Clayton. De sfeer is positief met liedtitels als
Gloria en
Rejoice, al had ik dat toen niet door: ik moest denken aan
Gloria (1966) van die andere Ier, Van Morrison met de groep Them, een liedje dat regelmatig op de radio voorbij kwam. Maar dan toch veel liever de U2-editie!
En verder waren er nieuwe geluiden: Adam Clayton slapte op zijn bas in
Gloria, The Edge raakte soms een piano aan zoals in
I Fall Down waarin ook een akoestische gitaar klinkt. Meest verrassend: de (kleine) doedelzakken in
Tomorrow, dat kant 2 opent. Een nummer dat bovendien fraai is opgebouwd. Van de blazers in
With a Shout (Jerusalem) was ik minder gecharmeerd.
Tot mijn verbazing was het mooiste nummer tevens het rustigste: het titellied. Piano en melancholie overheersen in
October dat bovendien een intrigerende tekst bevat. Verder hield ik vooral van de uptempo nummers, waarvan het nodige klinkt.
Op Wikipedia lees ik over de nodige problemen rond de totstandkoming van het album. Met die kennis is het helemaal knap om te weten dat hun tweede wederom zoveel sterke composities bevat. In 2008 verscheen net als van
Boy een
Deluxe editie van
October, waarbij onder andere de genoemde eerste hit in Nederland. Dat was
I Will Follow in de versie zoals de groep die in mei 1982 speelde in ’t Heem
in het woeste Hattem, uitgezonden door Veronica; het verscheen eind augustus dat jaar, piekte begin oktober op #12 in de Top 40, werd in de Nationale Hitparade #12 en in de BRT Top 30 #21.
Opvallend hoe fris dit plaatje is gebleven. Wat me nu weer opvalt: de liedtitels die op de voorzijde van de hoes staan in plaats van achterop. Ook al eigenwijs.