menu

Alphaville - Forever Young (1984)

mijn stem
3,64 (257)
257 stemmen

West-Duitsland
Pop / Electronic
Label: WEA

  1. A Victory of Love (4:14)
  2. Summer in Berlin (4:45)
  3. Big in Japan (4:43)
  4. To Germany with Love (4:15)
  5. Fallen Angel (3:55)
  6. Forever Young (3:45)
  7. In the Mood (4:29)
  8. Sounds Like a Melody (4:42)
  9. Lies (3:32)
  10. The Jet Set (4:52)
  11. Big in Japan [Single Version] * (3:56)
  12. Seeds * (3:17)
  13. Sounds Like a Melody [Single Version] * (4:33)
  14. The Nelson Highrise Sector 1 - The Elevator [Single Version] * (3:14)
  15. Forever Young [Version Rapide] * (3:51)
  16. Welcome to the Sun * (3:12)
  17. The Jet Set [Single Remix] * (3:53)
  18. Golden Feeling * (3:53)
  19. Big in Japan [Extended Remix] * (7:26)
  20. Sounds Like a Melody [Special Long Version] * (7:43)
  21. The Nelson Highrise Sector 1 - The Elevator [12" Version] * (4:13)
  22. Forever Young [Special Extended Dance Mix] * (6:12)
  23. The Jet Set [Jellybean Mix] * (6:31)

    met Jellybean

  24. Big in Japan [Extended Instrumental] * (5:59)
  25. The Jet Set [Dub Mix] * (5:08)
toon 15 bonustracks
totale tijdsduur: 43:12 (1:56:13)
zoeken in:
avatar van dazzler
4,0
FOREVER YOUNG

Kan je geloven dat ik dit album een paar weken geleden voor het eerst grondig heb beluisterd?
Goed, ik kende de helft van het album (de vier singles en A Victory of Love) en die rechtvaardigden
de 4* sterren ruimschoots. Maar het was toch even bang afwachten of ik bij dat aanvoelen zou blijven.

Bij de vier singles hoort uiteraard Big in Japan
waarmee het Duitse trio een stevige top 3 hit scoorde in de Benelux.
Enkel I Want to Break Free van Queen kon hen in de lente van 1984 van de top houden.

Big in Japan valt op door het ongewone ritme,
en krijgt juist daardoor een meer strijdvaardig, oosters geluid.
Mooie zanglijn, catchy refrein en uiteraard een gong om af te sluiten.

Politiek verantwoord ook. Want het land van de rijzende economie
was medio jaren 80 een issue. Hong Kong, Japan, de nieuwe beurzen.

De heren van ABBA hebben goed geluisterd toen ze One Night in Bangkok schreven.

Alphaville is een opvallende, Duitse synthpop band
die in de vaart der Neue Welle bewust koos voor een Engelstalig repertoire.
Een trio ook, terwijl we toen vooral de synthpop duo formule uit de UK gewoon waren (*).

Met het wervelende Sounds Like a Melody haalde Alphaville
in de zomer van 1984 opnieuw nipt de Benelux top 10. De extended versie
van dit met pizzicato synths opgedirkte dansnummer is een absolute aanrader.

Maar de meesten kennen Alphaville van de titelsong en derde single.
Forever Young is een ballad die vandaag nog steeds overeind blijft omdat hij
tekstueel klinkt als een testament van de jaren 80 generatie, waar ik zelf ook toe behoor.

Forever Young kende een paar jaar later een revival omdat het de US charts haalde
en bleef daardoor langer in de aandacht en op de radio dan zijn hitstatus doet vermoeden.

In de winter van 1985 verscheen tenslotte Jet Set in een nieuwe versie (zonder lidwoord)
op single, na het vertrek van Frank Mertens. Maar de albumversie vind ik toch net iets beter.

A Victory of Love opent het album weliswaar op sfeervolle wijze.
Het nummer is ook op verzamelaars te vinden, al vind ik de song niet zo overtuigend.
En daar hoor ik de achilleshiel van Alphaville. Hitpotentie zat, heerlijke synth arrangementen,
voldoende sfeer, maar als song blijven de composities niet altijd even stevig nazinderen.

Summer in Berlin had misschien zelfs meer potentie als instrumental.
Als Marian Gold zich in de lagere, vocale regionen beweegt, wordt zijn stem dunner.
To Germany with Love haakt zich vast op een funkbeat en geeft het album meer kleur.

Het enige nummer dat het niveau van de vier singles haalt is Fallen Angel.
Dat neemt je toch weer lekker mee in een heerlijk refrein en een mooi arrangement.
In the Mood en Lies klinken meer als niet onaardige albumvullers.

De sound van Alphaville doet meermaals denken aan die van het Noorse a-ha.
Vinnige uptempo synthpop wordt afgewisseld met sfeervol midtempo of ballade werk.
De zanger van a-ha is echter veel sterker en hun composities wortelen meer in de poptraditie.

Maar deze eerste van Alphaville kan je probleemloos naast het debuut van a-ha leggen.
Europop met een melancholische toets. A-ha ging daarna nog een aantal albums stevig door.
Alphaville zocht na sterke singles als Dance with Me en Jerusalem naarstig naar een nieuw geluid.

Een geluid dat ze nooit echt gevonden hebben, maar er wordt nog steeds muziek gemaakt
in eigen beheer. Een trouwe schare fans (een blik op hun website volstaat) bleef hen daarbij trouw.

3,5* zou objectiever zijn, maar een halfje erbovenop voor het jeugdsentiment.

(*) edit: Ik moet er plots aan denken dat Bronski Beat een trio was
en dat ook Yello (weliswaar niet Brits) oorspronkelijk als trio gestart is.

avatar van WesleyX16
4,5
deric raven schreef:
... Als ik dan nu A Victory of Love en Summer In Berlin hoor, moet ik tot de conclusie komen dat Alphaville zeker tot belangrijk voorbeeld genoemd kan worden. ... Sounds Like A Melody laat al een stuk duister geluid horen.


Juist die nummers hebben ervoor gezorgd dat ik de muziek van Alphaville heel erg kan waarderen.

avatar van chevy93
4,5
dazzler schreef:
Summer in Berlin had misschien zelfs meer potentie als instrumental.
Als Marian Gold zich in de lagere, vocale regionen beweegt, wordt zijn stem dunner.

[...]

Het enige nummer dat het niveau van de vier singles haalt is Fallen Angel.
Jammer dat je er zo over denkt. Wat mij betreft is het nummer, samen met het titelnummer, het hoogtepunt van het album. Zo prachtig verwoord en hij doet me denken aan Crisis? What Crisis?
Ondanks dat de bommen naar beneden komen (Feel how your heart beats like a heavy machine / The sound of the traffic is like a silent dream), heeft het nummer een heel relaxt sfeertje om zich heen (Open your eyes and let the sun break in for a while OF.. Life seemed to be a fault of grace but it's okay).

Telamon
Prachtplaat! 30 jaar oud alweer, en ook misschien vanwege jeugdsentiment draai ik dit album nog regelmatig. Mooie melodiën, mooie zanglijnen, kippevelmoment bij Sounds Like A Melody, voor mij een 80'ies klassieker.

Doet me momenteel aanzetten 'Please' en 'Hunting High And Low' weer eens uit de kast te trekken.

avatar van lennon
3,0
Leuke 80's plaat, waar de singles toch duidelijk de sterkere songs zijn.

Kant b bevalt me overigens beter dan A, maar als geheel toch een ruime voldoende!

Ozric Spacefolk
Dit heb ik nog nooit gedaan, mijn stem verhoogd met 1,5 punt.

Deze plaat is misschien de plaat die ik het langst in huis heb. Ik was ooit erg verzot op Alphaville. Heb de band de rug toegekeerd, maar met mijn huidige interesse in synthpop, moet ik bekennen en erkennen dat veel bands schatplichtig zijn aan deze band.

Deze plaat zal vast niet de eerste in het genre zijn, maar wel erg coherent en heeft een sfeer die onovertroffen is. Daarbij is Marian Gold gewoon een waanzinnig goede zanger (bijna accentloos ook).

avatar van Metalhead99
3,5
Ik zag dat ik zelfs nog niet op deze klassieker gestemd had.
Het blijft een erg fijne plaat. Vooral de "hits" Big in Japan en Forever Young doen het bij mij nog steeds erg goed. Marian Gold is inderdaad een geweldig (en zwaar onderschat) vocalist. Accentloos en loepzuiver. Hij kan ook (nog steeds) live zijn mannetje erg goed staan. Luister maar eens hier naar: YouTube - Alphaville - Forever Young (1HD-Vecherniy Urgant 04.10.13)

Alphaville zal voor de meesten klinken als een gedateerde 80's band, maar laat ik daar nou juist zo van houden. Voor de liefhebbers blijft dit gewoon een leuke klassieker.

avatar van adri1982
4,0
Mager stemgemiddelde. Voor mij is dit album toch wel vier sterren waard.

avatar van adri1982
4,0
Als ik meerdere platen mocht aanvinken, had ik dat ook bij 'Summer in Berlin' en 'Fallen angel' gedaan. Trouwens, er staat geen enkel slecht of matig nummer op dit album.

avatar van dazzler
4,0
Het werd tijd dat deze band nog eens een facelift kreeg op cd.
Om te beginnen alle jaren 80 12" versies (en niet die latere remixen) + alle b-kanten.
http://www.superdeluxeedition.com/news/soeighties-presents-alphaville/#more-31539

30 jaar Alphaville: hopelijk een reden om ook de drie albums eens onder handen te nemen.

avatar van vigil
4,5
Ja deze gaat er op zeker komen

CD1
THE ORIGINAL 12" MIXES 85: 10

01. Big In Japan (Extended Re-Mix) 7: 26
02. Sounds Like A Melody (Special Long Version) 7: 43
03. Forever Young (Special Dance Version) 6: 10
04. Jet Set (Jellybean Mix) 6: 32
05. Dance With Me (Empire Remix) 8: 15
06. Universal Daddy (Aquarian Dance Mix) 6: 19
07. Jerusalem (The Palace Version) 6: 18
08. Sensations (Club Mix) 6: 07
09. Red Rose (The 12" Remix) 7: 51
10. Romeos (Extended Mix) 8: 37
11. Summer Rain (Extended Version) 5: 30
12. Mysteries Of Love (Remix) 7: 59

CD2
THE ORIGINAL B-SIDES 86: 13

01. Seeds 3: 18
02. The Nelson Highrise (Sector One: The Elevator) 4: 12
03. Welcome To The Sun 3: 10
04. Golden Feeling 3: 52
05. The Nelson Highrise (Sector Two: The Mirror) 3: 42
06. Next Generation 3: 58
07. Vingt Mille Lieues Sous Les Mers 5: 02
08. Concrete Soundtraxx For Imaginary Films I 6: 46
09. Headlines 4: 12
10. Sister Sun 3: 56
11. Summer In Berlin (Demo Version) 5: 53
12. Like Thunder 4: 47
13. Big In Japan (Extended Instrumental Mix) 6: 00
14. Jet Set (Dub Mix) 5: 12
15. Romeos (Tribal Mix) 6: 32
16. Big In Japan (Remix '88) 6: 58
BONUS TRACK:
17. Big In Japan (Torsten Fenslau Remix) 7: 51

avatar van dazzler
4,0
De eerste vier maxi's heb ik op vinyl.

Vooral de lange versie van Sounds Like a Melody is subliem.
De synthetische pizzicato strijkers blijven maar doorgaan,
dodelijk op de dansvloer voor mensen zonder conditie.

Ozric Spacefolk
Super de puper. Maar in hoeverre verschillen deze 12"mixes en remixes van de verzamelaar uit 1988 ( Alphaville: The Singles Collection - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org )

avatar van dazzler
4,0
Dat lijkt me niet zo'n moeilijke vraag.

1. "Forever Young" (Special Extended Mix) 6:12 **
2. "Red Rose" (Single Version '88) 4:23 *
3. "Big in Japan" (Single Version '88) 3:49 *
4. "Dance with Me" (Long Version) 8:14 **
5. "Forever Young" (Album Version) 3:45 *
6. "Red Rose" (12" Mix) 7:53 **
7. "Big in Japan" (Remix '88) 7:25 ***
8. "Dance with Me" (Album Version) 3:57 *

* lijken me geen 12" versies en dus anders.
** zijn volgens mij wel terug te vinden op die nieuwe release.
*** staat achteraan op het tweede schijfje van de So80's collectie.

Ozric Spacefolk
Beste dazzler, ik vind de discografie van mijn favoriete Alphaville nogal rommelig. Vooral met die rare boxset, die ook maar deels op deze site staat.

Ik zou het te gek vinden, om de originele/officiele 12"tracks te hebben van de eerste 3 platen. Als digitaal bestand dan, want ik draai geen platen.

Er is dus slechts een overlap van 2 songs, dan is het het helemaal waard.

avatar van dazzler
4,0
Ik heb ooit een mp3 collectie met alle 12" singles van het web geript.
Maar ik vraag me af of het niet om vinyl rips ging. Ben het met je eens
wat het rommelig naar cd vertalen van hun discografie betreft.

Die 8-track verzamelaar is op zich al een zootje.
Hoe kun je trouwens over een Greatest Hits spreken zonder Sounds Like a Melody?
En Red Rose passeert zelfs tweemaal de revue op die vreemde verzamelaar.

En ook op First Harvest is het niet duidelijk of het allemaal om orginele versies gaat.
Er wordt gewag gemaakt van remixen, maar zijn dat single remixen (okee) of latere remixen?

Heb trouwens ook nog eens een latere verzamelaar van hen op het net gevonden.
Maar opnieuw vind je daarover weinig officiële gegevens. Hij staat niet op MuMe volgens mij.

Ik ga die So80s van Alphaville ook wel kopen, omdat ik een aantal 7" singles van hen heb
en daarvan de b-kanten graag eens in al hun cd-glorie wil horen. Hopelijk is ie betaalbaar.

Ozric Spacefolk
Ik vond jouw en Vigil's enthousiasme bij 80's favorieten van mij erg mooi.
Ik word altijd lekker enthousiast van dit soort heruitgaven en het uitbrengen van verloren materiaal etc.
Zo ook bij bijvoorbeeld Mike Oldfield.

Nu wachten op een volledige heruitgave van die oude Fixx platen, want alleen Reach the Beach heeft een bewerking gekregn.

avatar van dazzler
4,0
Volgens mij zijn de drie eerste Fixx platen met bonusmateriaal verschenen (zie ook op deze site).
Maar het gaat inderdaad al om oudere exemplaren en misschien bedoel je een volledige nieuwe update.

Ozric Spacefolk
Ik heb enkele bonustracks. En Phantoms heb ik geloof ik wel met een 12"versie van Less Cities.
Maar volgens mij zijn die reissues uit 2001. We zijn alweer wat jaartjes verder.

Het oppoetsen gaat steeds beter, en daarmee de sound. Ik ben altijd wel een voorstander van oppoetsen geweest. Helaas was het bij Saga een fiasco, maar bijvoorbeeld Marillion weer een feest.

En dan nu Mike Oldfield en Alphaville. Heerlijk.
Ik zou wel een volledige herziene versie van Breathtaking Blue willen.

avatar van bikkel2
Singles zijn mij bekend. Maar haakte destijds snel af.
Ik kan niet zo goed tegen het stemgeluid van de zanger. Negatief kippevel.

Ozric Spacefolk
bikkel2 schreef:
Singles zijn mij bekend. Maar haakte destijds snel af.
Ik kan niet zo goed tegen het stemgeluid van de zanger. Negatief kippevel.


Marian Gold? Ik vind juist zijn stem erg warm en mooi.

avatar van bikkel2
Ik kan er niets mee. Forever Young is best een mooi nummer. Maar hij heeft imo een wat nerveus klinkend stemgeluid wat mij snel irriteert.
En als de zang je niet raakt wordt het een lastig verhaal. In mijn geval wel tenminste.

Ozric Spacefolk
Ik vind hem heerlijk theatraal, waar ik gewoon erg van houd.

Ik snap 'nerveus' niet helemaal. Maar dat is dat gewoon je gevoel. Ik heb juist een sympathiek gevoel bij de man. Vooral op Breathtaking Blue klinkt hij heel kalm en warm.

avatar van dazzler
4,0
Ik begrijp het wel dat hij inderdaad wat pathetisch uithaalt
om de hogere noten in Forever Young te halen en dat je daar op kan afknappen.
Een stem moet je liggen, al is het nummer Forever Young sterk genoeg om overeind te blijven.

De manier waarop in het synth-arrangement aandacht wordt besteed
aan die "trompetstootjes" in de verte. De magie zit soms mee in de details.

avatar van Mrs. Walker
5,0
Mijn allereerste elpee! Gekregen op mijn 11e verjaardag.
Ik weet nog hoe vernuftig ik het vond dat op de hoes met één letter uit elke track de naam Alphaville werd gevormd. Achteraf gezien is dat natuurlijk helemaal niet zo bijzonder, alleen Big in Japan is essentieel als derde track vanwege de P.
Na de geweldige A-kant wordt het ritme een beetje gebroken door het titelnummer. Maar ja, een titelnummer mag uiteraard niet ontbreken op een elpee (en zeker niet zo’n mooi titelnummer).
(The Jet Set was nog helemaal niet aangevinkt bij de favoriete tracks. Nu wel , iemand moet het doen.)

Ozric Spacefolk
Ik blijf echt teruggrijpen naar deze plaat. Samen met het debuut van a-ha toch van erg grote invloed voor mijn muziek en richting.

Ik zou echt zo graag een Roland TR-808 willen hebben. Die drummachine is voor beide platen gebruikt, en is toch zo'n beetje de beste drummachine ooit. Heerlijk analoog.

Later is Bernard Lloyd overgegaan op de Linn Drummachine. Maar de 808 blijft toch mijn favoriet.

Livedrums op deze plaat zijn overigens door Curt Cress (oa Saga) ingespeeld.

avatar van SemdeJong
4,0
Dit is inderdaad een geweldig album. Waarom heb ik hem in 1994 niet gekocht? Ik denk geldgebrek. Er kwam nogal wat uit in dat jaar:

Queen - The Works
FGTH - Welcome To The Pleasuredome
Paul Young - No Parlez

en nog een heleboel meer. Voor mij staan er alleen maar sterke nummers om deze lp. Heb later nog meer albums van deze band gekocht en het verbaast me dat ze nier meer succes gekend hebben.

avatar van dazzler
4,0
Ozric Spacefolk schreef:
Samen met het debuut van a-ha toch van erg grote invloed voor mijn muziek en richting.

Ik zou echt zo graag een Roland TR-808 willen hebben. Die drummachine is voor beide platen gebruikt, en is toch zo'n beetje de beste drummachine ooit. Heerlijk analoog.

Goed om te weten.

Ik noem a-ha graag in één adem met Alphaville.
Een soort sublimatie van de synthpop in de tweede helft van de jaren 80.
Met rijkere arrangementen dan het hitparadegeluid uit de eerste helft van de jaren 80.

Ook omdat beide bands bij Warner zaten en het vinyl en de hoezen een gelijkaardige geur verspreiden.
(Jawel, ik behoor tot het soort dat zijn oude platen besnuffeld en aait. Het moet een verslaving zijn.)

A-ha vaarde al snel een iets meer door classic pop ingegeven koers.
Alphaville bleef iets meer aan zijn eigen formule hangen en geraakte sneller uit de mode.
Het wordt tijd dat die drie eerste albums van Alphaville eens een deluxe behandeling krijgen.

Ozric Spacefolk
dazzler schreef:
(quote)

Goed om te weten.

Ik noem a-ha graag in één adem met Alphaville.


Beste vrind. Als je nog tips hebt in deze stijl, hou ik me graag aanbevolen. Dikke drumsbeats en rijke synth-klanken.

avatar van vigil
4,5
Ik bemoei me er even tegenaan hoor

The Twins! Meer syntpop kan je bijna niet krijgen

Ken je Camouflage? Ook uit Duitsland, gaat richting het jaren 80 geluid van Depeche Mode. check ander The Great Commandment efkes op YT ofzoiets.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:01 uur

geplaatst: vandaag om 02:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.