Prince - 20Ten (2010)

Zonet nog eens beluisterd. Lekker plaatje. Nog enkele hoogtepunten; Sticky Like Glue, Act of God en Laydown. Maar ook de ballads, waarvan eentje met wat gospel-gevoel, mogen er zijn.

Wat opvalt is hoe goed Prince bij stem is. En vooral ook hoe natural hij hier klinkt. Geen geforceerde pogingen om vernieuwend te zijn, geen onnodig jammen (wat wel live maar niet op plaat werkt), ook geen gekunstelde greep naar het verleden - hoewel de muziek wel gekruid is met enkele vintage snufjes.

Dit alles in een glasheldere maar warme productie en het werkt. Ideale soundtrack bij deze tropische temperaturen.

Ik volg Father McKenzie hier wel in. Het doet vermoeden dat hij zijn oude succes probeert te herhalen door terug te grijpen naar 'oude geluiden'. Dat doet hij niet altijd getuige een album als Rainbow Children dat toch een andere vibe heeft.
Op zich niks mis mee, maar niet raar dat mensen dit dan vermoeden.


Dat heeft verder niks te maken met een beoordeling van 's mans nieuwe werk. Ben ook wel eens bij zo'n aftershow aanwezig geweest en weet hoe dat is, maar dat heeft niets van doen met zijn albums.


Gezeur van mijn kant omdat ik geen cd heb hoor: ik sta voorlopig met lege handen en dat doen meer fans in diverse landen. Zo'n goed nieuws vind ik deze manier van uitbrengen dus niet. Doe het dan goed en zorg dat het in alle landen bij dagbladen te verkrijgen is en dat je er ook daadwerkelijk aan kunt komen zonder al te veel problemen zoals dat ook kan wanneer de cd op normale wijze wordt uitgebracht.


Op moment van schrijven laat een vriendin Kiss vanaf Werchter door de telefoon horen... tja..... dat klinkt super..... ik blijf dan graag hangen ja als ik het vergelijk met zijn laatste albums die me maar op momenten enigszins iets doen. Slecht is het allemaal niet getuige ook mijn beoordelingen van die laatste albums maar het doet me minder dan toen en misschien is dat inderdaad mijn probleem: ik ben vervreemd van Prince en zijn oudere werk raakt gelukkig nog steeds

En die ballads? Die heb ik in deze stijl nooit wat gevonden.....

Maar het blijft toch slechts een vermoeden. Als Prince echt vernieuwend te werk zou gaan dan kan evengoed vermoed worden dat hij krampachtig lijkt te zoeken naar het succes van toen hij nog vernieuwend was.

Waar ik me dan op baseer is of dit album krampachtig klinkt. Naar mijn gevoel niet. Terwijl ik toch ook van Prince vervreemd ben en gewoonlijk al snel allerlei beproefde maar afgezaagde truukjes lijk te horen heb ik dat dus niet bij dit album. Ook niet het gevoel van dat er op automatische piloot gespeeld wordt, want daarvoor straalt het speelplezier er te veel van af. (Overduidelijk op Sticky Like Glue, Everybody Loves Me en Laydown.)

Een verademing voor mij dat Prince hier een knappe sfeervolle plaat heeft weten te maken die makkelijk in het gehoor ligt maar muzikaal toch genoeg avontuur biedt om te boeien. Aan nummers als Dolphin met een tegendraadse melodie en harmonie heb ik een hekel. Chaos and Disorder vond ik ook een miskleun. Misschien wel vernieuwender, maar dat kenmerk alleen bepaalt niet de kwaliteit.


Toch wel als tegenwicht van de suggestie dat het zou gaan om krampachtig het vroegere succes te behalen. Ik vind het trouwens niet erg aannemelijk dat Prince zich daar illusies over maakt.


Dat is inderdaad het nadeel dat eraan verbonden is. Langs de andere kant stelt het hoesje niet zoveel voor en in deze tijden is een kopietje snel gemaakt.
Intussen lijkt de actie wel geslaagd. In verschillende krantenwinkels waren de cd's rond de middag reeds op, al konden ze nog nabestellen als je toch de bon uit de krant had.

Ik snap dat wij niet op 1 lijn zitten: je noemt exact twee nummers die ik ongelooflijk goed vind. Vooral Dolphin vind ik super (misschien wel persoonlijke top 10 waardig).

Dat van die niet te verkrijgen cd weet ik: vrienden hebben 12 shops gehad en 1 cd kunnen scoren (zelf wilden ze er ook eentje dus ik heb pech). Hier in NL dus wel de krant maar daar leveren ze geen cd bij: ook best verneukeratief dus. Hij wint er zo geen goodwill mee bij mij, maar dat doet hij eigenlijk al jaren niet meer: hoe enorm ik ook fan was, het is wel een naar ventje (even los van deze actie).

Ik heb helaas de tik dat ik een cd pas bezit wil noemen als ik het zilveren schijfje in handen heb. M.a.w.: mijn collectie is op deze manier niet compleet. Het zal heus wel via andere kanalen te krijgen zijn maar dan zeker niet voor dat lage bedrag (wat ik op zich nog het minste probleem vind).

Voor mij is het gewoon ook pech dat dit album net even te veel ballads bevat die ik nooit goed heb gevonden en dat er net iets te weinig echt grote hoogtepunten op staan die dat weer een beetje recht kunnen trekken. Om die reden vind ik Musicology ook niet leuk en kan ik weer iets meer met 3121 waar die ballads iets meer tegenwicht lijken te krijgen.
Ik kan deze plaat voor mijzelf niet als knap of sfeervol bestempelen zoals jij dat wel doet. Hadden er meer nummers als Laydown op gestaan was ik een stuk positiever geweest.

Op mij komen die nummers geforceerd over. In de jaren tachtig was hij vaak geniaal gek. Later leek hij soms alleen maar gek. Muzikaal is het verstand er weer en ook het gevoel, zo ervaar ik het.

Gelukkig heeft het lot (van Prince) dus beslist dat niet ik naast deze cd grijp.

Even off-topic, maar die frustratie geldt hier in Vlaanderen ook bij eender welke buitenlandse krant waar iets bijzit.

heb hem nu ook beluisterd enkan maar 1 iets zeggen , prince is voltooid verleden tijd , er staan 3 redelijk goeie songs op , de rest is gewoon bagger en slecht

Idd denk maar aan de tijd dat Planet Earth bij een engelse krant zat...

Maar die kon je wel gewoon in de winkels of via internetshops kopen. Deze (vooralsnog) niet. De mededeling was in elk geval dat dit niet zou gebeuren.

Na een paar luisterbeurten, en de main show, EN aftershow van gisteren, ben ik toch wat bij getrokken.

Laydown, compasion en lavaux zijn toch echt lekkere tracks (waarom hoor ik automatic van de pointer sister is lavuax??)

en future soul song werd gisteren tijdens de aftershow zo waanzinnig mooi gedaan, dat mijn visie op dat nummer compleet gedraaid is, maar ik blijf erbij dat het wel een aardig Prince album is, maar voor zijn standaarden toch weer te gemiddeld..

Waar zijn de scheurende gitaren???

Waardering halfje verhoogd naar 3

Ik ben al sinds 1984 fan van prince. Dit album vind ik dan ook een niemendalletje, volgens mij gevuld met outtakes van zijn laatste albums, zo voelt het in ieder geval wel. Feit is wel dat Prince de simpelste songs LIVE een totaal andere draai kan geven. Op het podium is hij het best.
Het is een gratis album en een gegeven paard.....

Beginning Endlessly vind ik lekker funky.
Sticky like glue en Laydown zijn kleine hoogtepuntjes,
Laydown zal live heftig klinken!!! I can't wait.

Op weg naar het Prince concert in Werchter heb ik de CD kunnen oppikken. In de auto meteen geluisterd en het was een prima opgang voor het concert.

Prince heeft duidelijk teruggegrepen op z'n oude geluiden. Dit levert per definitie geen vernieuwend album op, maar dat lijkt ook niet de bedoeling te zijn geweest. 20Ten is duidelijk een tussendoortje waar het lijkt dat Prince er wel lol in had.

Het is een prima gevarieerde mix van stijlen en verzorgde arrangementen, verbonden door de Linn-drum, de typische ritmegitaar en de typische Prince-synths. Prince klinkt hier als Prince en dat prefereer ik boven Prince die probeert te klinken als de laatste hippe producer. Ik vind het wat dat betreft nog beter geslaagd dan MPLSound waar het het meeste mee te vergelijken is.

20Ten zal zeker niet in de top 10 van Princeplaten komen, maar het is zeker geen wanproduct zoals sommige recenties hier lijken te suggereren.

En, voor 1,60 euro met een krant erbij is prijs-kwaliteit verhouding waarschijnlijk het best van alle Princeplaten.

Hmm, ik heb het ook geprobeerd, maar zag al snel in dat dit een kansloze missie zou worden, jammer, al was het alleen maar omdat ik hiermee grote Princefans als Aero blij had kunnen maken (ik hoef ze namelijk niet alle 386 Prince-albums in mijn kast te hebben staan)

Zeer matig album van Prince. Ik heb me er toe moeten zetten er even een keer goed naar te luisteren. Heb ik niet vaak met de man. Vlak. Erg voorspelbaar. Inspiratieloos. Automatische piloot. Wanneer houdt hij nu eens op alles maar op een schijfje te pleuren?

Dat was ik in de jaren '80 en begin jaren '90 ook nog wel, ook al vond ik zijn albums toen al minder worden.
Ik volg de man nog steeds daaruit voortvloeiend en wil zijn reguliere albums hebben als zijnde een 'tik' van nu eenmaal alles compleet te hebben (bootlegs koop ik al jaren niet meer van hem en download ze zelfs al niet eens). Ik voel meer liefde voor andere artiesten en er zitten er bij die ik net zo lang volg als Prince maar die nog wel hoog aangeschreven staan. Prince vind ik live nog steeds super en daarom baal ik wel dat ik hem niet op Werchter heb kunnen zien. Verder doet hij me niet veel meer. Ik wil me dus zeker geen fan meer noemen (ex-fan misschien?!). Beetje dezelfde categorie als user Nicci denk ik.

Ik waardeer trouwens wel je geste, waarvoor dank
Gelukkig kreeg ik bericht dat een vriendin die naar Prince is geweest en ook naast de krant greep 2 exemplaren voor een laag bedrag van 3 euro op eBay heeft kunnen scoren (en dan is het verder ook OK: ik ga geen monsterbedragen neertellen voor dit album).


Daar snap ik ook niks van. Als hij nu het beste van zijn laatste albums bij elkaar op 1 schijf zou zetten heb je een geweldig album, misschien geen klassieker, maar dat heeft ook met de tijd te maken waarin we nu leven. Prince was er toen op het juiste moment en op de juiste plaats. Een ijzersterke comeback kan op die manier wel. Maar nee, elk jaar moet er een schijfje komen want dat heeft hij nu eenmaal nooit anders gedaan. En ergens moet hij het zelf ook wel weten daar hij live toch voornamelijk zijn eigen klassiekers speelt aangevuld met puike jams of covers en nauwelijks werk van zijn laatste albums.

Wel aardig. Geen topper. Prima voor de collectie...

Ik ga eens een poging doen. Kom ik op terug.

Een aardig album, verder niet.
Het is het allemaal net niet met een paar goede nummers als uitschieter, Laydown, Lavaux en Compassion.

Het slaat natuurlijk nergens op.. om zo een album te verkopen (weggeven) je speelt oorlog tegen je eigen. Prince is de laatste 10 jaar echt raar bezig.. waar is de 'echte' Prince heen? zit hij onder de pillen.. of is hij z'n draai kwijt?

Lijkt trouwens ook op deze hoes.. misschien beetje van afgenomen? Cute Is What We Aim For - The Same Old Blood Rush with a New Touch (2006)

Ik dacht eerder aan dit: David Bowie - Reality (2003)
20Ten is verre van een miskoop (tuurlijk niet), maar ik had wat meer variatie en vernieuwing verwacht. Je kunt het van artiesten, die al zo lang bezig zijn, niet altijd verlangen. De fans echter blijven volgens mij even op hun honger zitten. Enfin, ik vind het nog een funky album met enkele goede songs. Een mooie toevoeging aan mijn collectie. Maar binnenkort zoek ik zijn oudere werk weer op.

@coldwarkids
Dat moet dat mannetje toch zelf weten? Verkopen of weggeven: het maakt tegenwoordig niet meer zo heel veel verschil.

Tja, wat zou ik zeggen... Laat ik beginnen met het feit dat Lavaux en Laydown hoogtepunten zijn. De kleine grote lijkt z'n 80's-muziek te willen vermengen met z'n funk-aspiraties van recentere tijden. Slecht wordt het nergens, maar waar is de urgentie? Sommige nummers klinken redelijk catchy, maar z'n hart lijkt er niet in te zitten. M'n vrouwtje vraagt haarzelf af of ie niet van de valium zat te snoepen tijdens de opnames. Ik begrijp haar volkomen.

Met deze CD waan je, je weer in de jaren 80.
Met als favorite tracks
Beginning endlessly, Sticky like glue en lavaux

Na de eerste luisterbeurt overheerste vooral de teleurstelling. Echter nu drie luisterbeurten verder kom ik toch geregeld aardige riffs en melodieën tegen. Prince is ook goed bij stem.

Ik zit nu ongeveer op 3*, maar ik vind het nog te moeilijk en te vroeg om tot een beoordeling en onderbouwing te komen.

Deze plaat vergt in ieder geval wat meer moeite en luisterbeurten.

Met die 5 seconden-nummertjes totaan #77 (Lowdown) is maar weer eens duidelijk dat dat secret track-gedoe volledig uit de hand is gelopen...

Aan alle artiesten: Doe normaal, man.

Ik programeer gewoon de nummers 1 t/m 9 en dan nog nummer 77. De titel daarvan is overigens Laydown en niet Lowdown.

Het is nu wel duidelijk dat Tony Parsons van de Daily Mirror gewoon zo'n lovende review heeft geschreven in de hoop dat meer mensen dan dit album, en dus de Daily Mirror, zouden aanschaffen. Wie dit album net zo goed vindt als Purple Rain kan ik moeilijk serieus nemen...

We weten nu allemaal wel dat Prince zijn oude drumcomputer weer tevoorschijn heeft gehaald, maar dat leidt niet meteen tot een terugkeer naar (het niveau van) zijn oude stijl.

Het is echter geen slecht album, al is het er een die je wat vaker moet horen. Om echt aandachtig te luisteren schiet dit album wat tekort. Het is allemaal net niet boeiend genoeg, en vaak vind ik de klank nogal leeg en kil. Prince's teksten zijn af en toe ook flink onnozel.

Toch kan ik best met plezier naar 'Compassion', 'Beginning Endlessly', 'Sticky Like Glue', 'Lavaux' en de schitterende ballad 'Walk In Sand' luisteren. Daar staat tegenover dat 'Future Soul Song', 'Everybody Loves Me' en 'Laydown' beschamend zijn. Ik kom daarom logischerwijs tot een voldoende, maar erg hoog zal die ook weer niet uitvallen.

Het is allemaal wellicht iets te gemakzuchtig, en in ieder geval niet intens genoeg. Ik mis de bezieling en de wil om er écht iets moois van te maken bij Prince. Dit album is af en toe (geregeld zelfs?) wat te muzakkig. Prince zal het zelf wel niet doorhebben gehad, want hij denkt dat 'everybody loves me'.

Even reclame maken, de Velvet Music winkels hebben de cd's vanaf gisteren te koop. Waardeloos hoesje moet ik zeggen, maar goed als je hem toch wilt hebben..... Als Moderators dit berichtje niet vinden kunnen, haal maar weg, even goede vrienden,.
Vind het overigens een aardig album, iets boven middelmaat en ieder geval beter dan die Lotusflower 3 luik

Als je werkelijk zo denkt, dan heb je niet goed naar de tekst geluisterd, en niet tussen de lijnen doorgelezen... je moet d ehumor er hier ook wel van inzien...

Overigens ben je een van de weinige die Laydown zwak vindt.. In het Prince wereldje, waar ik toch wel tussen in zit, wordt dit bij 99% gezien als de lekkerste track van de cd. Grappig hoe smaken toch verschillen.

Future soul song vond ik ook minder, maar na de aftershow is mijn mening daar 180 graden van gedraaid.. maar dat is puur herinnering denk ik dan maar...