menu

James Blake - James Blake (2011)

mijn stem
3,53 (598)
598 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Atlas

  1. Tep and the Logic * (2:42)
  2. Unluck (3:03)
  3. The Wilhelm Scream (4:36)
  4. I Never Learnt to Share (4:52)
  5. Lindisfarne I (2:42)
  6. Lindisfarne II (2:59)
  7. Limit to Your Love (4:40)
  8. Give Me My Month (1:53)
  9. To Care (Like You) (3:54)
  10. Why Don't You Call Me (1:36)
  11. I Mind (3:34)
  12. Measurements (4:20)
  13. You Know Your Youth * (2:20)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 38:09 (43:11)
zoeken in:
avatar van Supersid
4,5
Nee toch mensen...
Dit is een fantastisch mooi album! Het genre op zich laat me koud, maar dit pareltje op zich, hier is niets gekunsteld, artificieel of wat je dan ook zou willen aan. Jammer!

avatar van IllumSphere
4,5
Ik begrijp het ook niet. Deze plaat is één van de betere elektronische platen van de afgelopen jaren. En zeker op vinyl!

woordenaar
Vandaag nog eens opgezet, viel me eigenlijk vies tegen.

avatar van Niek
2,0
Vandaag nog eens opgezet, beviel me boven verwachting goed . Alsof er een kwartje viel. Een paar nummers vond ik altijd al wel sterk, maar het geheel kwam nu veel meer - tjsa - als geheel binnen.. Gaat de komende tijd wat vaker in de cd-lade .

avatar van deric raven
2,5
Dit album regelmatig in de winkel zien liggen, en eigenlijk altijd wel nieuwsgierig naar geweest.
Soul met een overvloed aan elektronica.
De ene keer werkt dit beter dan de andere keer.
Voor mijn gevoel gaat het net iets te vaak ten koste van het lied.
De vocoder heeft voor mij een te grote, dominerende rol in het geheel.
Bij dat apparaat moet ik altijd aan de stemmisvormer denken die Believe van Cher vakkundig de al reeds geopende afgrond in laat struikelen.
Duidelijk gebruikt om de mindere stemkwaliteiten te verdoezelen.
Iets wat ik hier bij James Blake eigenlijk ook ervaar.
Alsof het op de badkamer in een badkuip is opgenomen, in een poging om gedeeltelijk onderwater te zingen.
James Blake is voor mij te bleek, wat kleurloos, waardoor het mij wat eentonig over komt.
De samplers komen mij net iets te haperend over, waardoor ik van die momenten beleef, waarbij ik het gevoel heb dat ik bijna in slaap val, en dan verschrikt met een flinke hoofdpijn wakker wordt.

avatar van Bobbejaantje
1,0
Pseudo-electronisch geneuzel waar ik geen bal aan vind, noch op compositorisch noch op productioneel of vocaal vlak. Tweede James Blake die ik een luisterbeurt gun maar zijn platen vallen voor mij tot nu toe in de categorie non-event. En daar gaat geen extra luisterbeurt wat aan verhelpen.

avatar van Niek
2,0
Snap echt niet meer wat ik hier ooit goed aan vond. Hoop onrustig basgedreun met - het zij gezegd - een mooi hoog stemmetje erover heen. Het mikt ook op diepzinnigheid en teksten als op I Never Learnt to Share lijken eerder geschreven om het idee te geven dat het ergens over gaat dan dat dit echt het geval is. Het raakt niet in ieder geval. Niet dat ik dat per se wil van dit soort muziek, maar dan graag wel iets wat gewoon lekker/fijn klinkt. Naar de kringloop hiermee.

avatar van Ernie
3,0
Vooral de Feist cover maakte dit plaatje destijds een regelrechte hype. Stond onlangs in Humo 's top 100 van belangrijkste 2010-2019 plaatjes. Overgrown is zoveel beter dan deze self-titled.

avatar van Mjuman
Beetje kinderachtig wat hier gebeurt: in retrospectief het albumdebuut van een - toen - veelbelovend artiest even omlaag dissebeppen. Dit geluid was in 2011 nieuw, net als dat van Jamie Woon (Mirrorwriting), fijne combi van electronic met r&b (soul) elementen. I.t.t. tot Woon - where has he been? - is Blake zich blijven ontwikkelen: Assume Form is een van de betere albums van 2019.

Bekend NL gezegde: achteraf kan j' een koe in de kont kiek'n - nou die zijn er hier volop, koekontenkiekers.

avatar van Ernie
3,0
Dat van die ontwikkeling kan ik volledig beamen, ook Assume Form is hier geapprecieerd. Overgrown is een van de sterkere electronic platen van de laatste jaren. Het debuut, ondanks het feit dat hij hier een genre/geluid uitvind, is best overated en werd destijds redelijk door je strot geramd door de meeste radiozenders/vakbladen /websites. Soms is dat terecht (The National ten tijde van Boxer) soms veel minder (Mumford and Sons)
Dissebeppen was trouwens, ondanks mijn vermeend kinderachtig gedrag, nooit mijn favoriete bezigheid

avatar van Mjuman
Ernie schreef:
Dat van die ontwikkeling kan ik volledig beamen, ook Assume Form is hier geapprecieerd. Overgrown is een van de sterkere electronic platen van de laatste jaren. Het debuut, ondanks het feit dat hij hier een genre/geluid uitvind, is best overated en werd destijds redelijk door je strot geramd door de meeste radiozenders/vakbladen /websites. Soms is dat terecht (The National ten tijde van Boxer) soms veel minder (Mumford and Sons)
Dissebeppen was trouwens, ondanks mijn vermeend kinderachtig gedrag, nooit mijn favoriete bezigheid


Ging me ook eerder om die twee vieguren voor je

avatar van Bobbejaantje
1,0
Mjuman schreef:


Ging me ook eerder om die twee vieguren voor je


Ik vermoed dat je het hebt over figuren en niet over vlieguren?

In mijn geval heb ik deze plaat nooit eerder beluisterd dus kan ik hem niet achteraf nog een keer afbreken. Weliswaar beluister ik massaal veel 'oude' muziek die ik wél goed vind of goed blijf vinden.

Overigens is er niets fout aan het herevalueren van een plaat nadat het stof gaan liggen is.
Het blijkt dan dat pioniers van een bepaald geluid niet per se de grootste kwaliteit hebben afgeleverd.

avatar van Mjuman
Bobbejaantje schreef:
(quote)


Ik vermoed dat je het hebt over figuren en niet over vlieguren?

In mijn geval heb ik deze plaat nooit eerder beluisterd dus kan ik hem niet achteraf nog een keer afbreken. Weliswaar beluister ik massaal veel 'oude' muziek die ik wél goed vind of goed blijf vinden.

Overigens is er niets fout aan het herevalueren van een plaat nadat het stof gaan liggen is.
Het blijkt dan dat pioniers van een bepaald geluid niet per se de grootste kwaliteit hebben afgeleverd.


Aha, toch het overbekende achteraf d'n koe in de konte kiek'n - maar f'ruit, omdat ik niet de minste ben. Eigenlijk kun je 3 perspectieven aanleggen, wat mij betreft:

1. het historische perspectief - anno nu zoveel mogelijk info vergaren over de historische context waarin een album tot stand kwam - evt aangevuld met biografische gegevens en/of interpretaties/duidingen van recensenten - en dan je meer of minder onderbouwde mening geven; deze tak van sport wordt hier zeer veelvuldig bedreven, vooral wanneer er wordt gesproken van "dit album heeft veel invloed gehad".

2. het actuele perspectief; van het soort als ik het nu hoor, vind ik het maar gepriegel dat me weinig doet en ook deze sport wordt hier veelvuldig bedreven en de nuance is dan redelijk zoek. Men geeft dan ook graag lage cijfers.

3. Een mengeling van beide voorgaande: vanuit aandacht/begrip/waardering voor de historische context met een frisse (actuele) blik ernaar kijken en dan een weloverwogen oordeel geven.

Cijferwaarderingen zijn hier uiterst relatief - ik heb cijfers van 5 naar 2* zien kelderen binnen het tijdsbestek van 2-3 weken - ik vind dat tamelijk onnozel - neem de tijd om iets te laten bezinken. Er staat niemand achter je die een gun tegen je hoofd houdt.

Desalniettemin wordt hier heel veel waarde aan cijfers gehecht - er draaien hele topics op dat gegeven.

Dit was destijds een intrigerend album dat je - met een beetje goede wil - kon zien als de aanzet tot iets moois, vergelijk het met een schets die de basis (studie) vormt voor een groter schilderij. Nogmaals cijfers zijn heel relatief en ik geef zelf doorgaans heel weinig cijfers, omdat ik weet dat een mens meerdere stemmingen heeft en ook van inzicht kan veranderen. "Limit to Your Love" was mij heel goed bekend in de versie van Feist en ik vond deze 'cover' erg fijn en onverwacht gedaan. Dat nummer alleen al rechtvaardigt meer dan 1* - zit ik me daar toch over cijfers te zanniken - en bij de rest zijn aardige dingen te vinden; de artiest James Blake verdient ook beter, gezien zijn verdere oeuvre. Maar als James Blake niet je ding is, geen man overboord, tant pis!

Overigens maak ik er een (goede) gewoonte van om muziek die totaal niet mijn ding is geen cijfers te geven, al mocht ik een album helemaal uitgezeten hebben.

avatar van Bobbejaantje
1,0
Mjuman

Wanneer ik je perspectieven even nalees, denk ik dat ze alle moeten kunnen. Het is zo dat een waardering misschien meer zegt over de beoordelaar dan over wat er beoordeeld wordt. Sommigen gaan zich inderdaad verdiepen en informeren alvorens een cijfer te geven maar so what. Muziek is voor mij in eerste plaats niet iets cerebraals maar meer ter hoogte van het hart. Ik kan ook niet spreken voor beoordelaars die hun waardering van 5 naar 2 laten donderen, is hun zaak. Zelf ben ik zeker van mijn stuk wanneer ik iets rotzooi vind, en zal het niet alsnog een meesterwerk of een degelijk werk gaan vinden. Niettemin heb ik wel respect voor het feit dat James Blake zijn ding doet. Als dit werkelijk de weerspiegeling van zijn essentie (op dat moment ) is, maakt de mening van een ander ook helemaal niet uit. Maar mij moet hij er niet mee lastig vallen

avatar van Mjuman
Bobbejaantje schreef:
Mjuman

Wanneer ik je perspectieven even nalees, denk ik dat ze alle moeten kunnen. Het is zo dat een waardering misschien meer zegt over de beoordelaar dan over wat er beoordeeld wordt. Sommigen gaan zich inderdaad verdiepen en informeren alvorens een cijfer te geven maar so what. Muziek is voor mij in eerste plaats niet iets cerebraals maar meer ter hoogte van het hart. Ik kan ook niet spreken voor beoordelaars die hun waardering van 5 naar 2 laten donderen, is hun zaak. Zelf ben ik zeker van mijn stuk wanneer ik iets rotzooi vind, en zal het niet alsnog een meesterwerk of een degelijk werk gaan vinden. Niettemin heb ik wel respect voor het feit dat James Blake zijn ding doet. Als dit werkelijk de weerspiegeling van zijn essentie (op dat moment ) is, maakt de mening van een ander ook helemaal niet uit. Maar mij moet hij er niet mee lastig vallen


Prima en ik zal me van verder commentaar onthouden - al zou ik graag van leer trekken vanwege een deel van de artiesten die ge 5* geeft - maar gezien de opmerking:

"Muziek is voor mij in eerste plaats niet iets cerebraals maar meer ter hoogte van het hart"

zit ik dan toch met het raadsel waarom dan deze (eerdere) constatering:

Bobbejaantje schreef:
Pseudo-electronisch geneuzel waar ik geen bal aan vind, noch op compositorisch noch op productioneel of vocaal vlak. Tweede James Blake die ik een luisterbeurt gun maar zijn platen vallen voor mij tot nu toe in de categorie non-event.


Het eerste (pseudo...) en het laatste deel (non-event) zijn gewoon boosaardig en gebaseerd op een waarde-oordeel (mbt muziek en vocalen), en de drie (door mij) gecursiveerde elementen zijn echt wel van cerebrale orde. Mij doet het denken aan wat we hier in NL zeggen dat je verder hebt willen springen dan je polsstok lang was. Geeft nix, je hebt het geprobeerd, al zou het je sieren als je ongefundeerde waardeoordelen over zang, productie en compositie achterwege had gelaten.

avatar van Bobbejaantje
1,0
Tsja Mjuman hoe moet je anders omschrijven waarom een stuk muziek je niet raakt? Heb jij een suggestie? Het gaat bij mijn weten altijd om een opéénvolging van noten met instrumentarium en productie die heel bepalend zijn. Maar wat we hier verstandelijk trachten te omschrijven gaat uiteindelijk over iets dat al of niet naar het hart gaat.

Of sommige van mijn woorden boosaardig zijn ... misschien wel ... elke mens heeft een donkere kant ... en mogelijk heb ik iets van me afgeschreven bij deze review. Wat niet wegneemt dat ik het nog steeds geen te pruimen plaat vind. En daarmee heb je meteen ook mijn antwoord op je opinie dat mijn waardeoordeel niet gefundeerd is. In het slechtste geval heb ik het slecht verwoord, maar het neemt nooit de kern van mijn aanvoelen tegenover deze plaat weg.

Tussen haakjes vind ik dat het je siert om de verdediging van deze plaat op je te nemen tegenover veronderstelde waardeloze oordelen. Dat bewijst dat deze plaat in je hart zit, ook al heb je er geen cijfer voor over.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Niek schreef:
Snap echt niet meer wat ik hier ooit goed aan vond. Hoop onrustig basgedreun met - het zij gezegd - een mooi hoog stemmetje erover heen.


Dus James Blake minder goed te zijn dan je dacht?

avatar van Mjuman
Bobbejaantje schreef:
Tsja Mjuman hoe moet je anders omschrijven waarom een stuk muziek je niet raakt? Heb jij een suggestie? Het gaat bij mijn weten altijd om een opéénvolging van noten met instrumentarium en productie die heel bepalend zijn. Maar wat we hier verstandelijk trachten te omschrijven gaat uiteindelijk over iets dat al of niet naar het hart gaat.

Of sommige van mijn woorden boosaardig zijn ... misschien wel ... elke mens heeft een donkere kant ... en mogelijk heb ik iets van me afgeschreven bij deze review. Wat niet wegneemt dat ik het nog steeds geen te pruimen plaat vind. En daarmee heb je meteen ook mijn antwoord op je opinie dat mijn waardeoordeel niet gefundeerd is. In het slechtste geval heb ik het slecht verwoord, maar het neemt nooit de kern van mijn aanvoelen tegenover deze plaat weg.

Tussen haakjes vind ik dat het je siert om de verdediging van deze plaat op je te nemen tegenover veronderstelde waardeloze oordelen. Dat bewijst dat deze plaat in je hart zit, ook al heb je er geen cijfer voor over.


Om met het laatste te beginnen - dat heeft een oorzaak: als je (tijdelijk) geband wordt, verlies je al je stemmen. Alles terugzetten is veel werk, heroverweging ("vind ik het nog steeds zo goed/slecht") en bljift bovendien een relatieve waarde hebben. Wat moet ik bijv met muziek die ik nu niet meer draai (voor een deel nog wel heb), maar die me gewoon weinig meer doet, behalve je sentimentele smile als ik het album elders hoor (Those Were the Days). Je kunt immers moeilijk je jeugdsentiment devalueren

Ik zou dit denk ik op 3,5 zetten. Zelf hanteer ik een vijftal criteria voor het beoordelen van muziek (o.a. creativiteit en innovatie, uitvoering, en ook productiekwaliteit telt mee en die is gewoon goed op dit album: diepe bassen (synth), goed gedefinieerd hoog (helder); dit album kun je qua productie absoluut niet beoordelen aan de hand van een paar pc-speakers/spotify.

Betrapte mezelf er regelmatig op dat ik telkens na aanschaf van een cd/lp moest ervaren hoe goed die klonk tov een mp3-versie, meer dynamiek, ruimte, helderheid. En dan valt op hoe goed sommige electronic-getinte albums zijn geproduceerd, bij Massive Attack - Mezzanine of Lulu Rouge - Bless You.

M.n. deze zinsnede kwam aan "Pseudo-electronisch geneuzel" - dan denk ik "die weet niet waar ie 't over heeft". Als electronic niet je ding is - ik heb even gegluurd naar je stemmenlijst - is dat best mogelijk, waar het om gaat is dat je met zo'n waardeoordeel - want dat is het - een heel genre min of meer typeert als belachelijk. Ik onthou me ook van commentaar op door jou hoog gewaardeerde acts als Sinatra en ABBA. Veel prog en metal is totaal NMD, dus daar vind je me ook niet.

Er is zoveel goede muziek, waarom zou je tijd verspillen met luisteren naar muziek die je niet ligt? Time to move on als je dat eenmaal hebt ontdekt en je maakt je eigen keuzes zonder je te laten leiden door wat de goegemeente vindt.

avatar van Broem
4,0
Mooie discussie bovenstaand. Ik heb het album nog op 4* staan en daar is de eerste, overweldigende indruk zeker debet aan. Dit album van James Blake was destijds voor mij vernieuwend, klonk (klinkt) werkelijk fantastisch (How low can you go) en maakte dus indruk. Moet ook bekennen dat het geen album is wat sindsdien nog erg vaak heeft opgestaan. Dat ligt dan ook vooral aan mij. Er wordt zoveel uitgebracht en er valt zoveel te beluisteren dat de het de laatste jaren moeilijk is om een album in mijn geheugen ‘geprint’ te krijgen zoals dat in de jaren 70 - 90 gebeurde. Vluchtigheid troef zeg maar. Luister graag naar James Blake maar moet er blijkbaar wel moeite voor doen. Het indrukwekkende van die eerste kennismaking is weg maar met mijn muzikale kennis van nu toch een knap album wat snel weer eens op m’n draaitafel komt. Waar zo’n discussie al niet goed voor is he...

avatar van Bobbejaantje
1,0
Zo Mjuman… hebben ze jou van MM gebannen … ben je boosaardig geweest of zo? Verder denk ik dat we nu wel in herhaling vallen. Jij vindt dat enkel electronic lovers zich mogen uitspreken over dit plaatje van J. Blake, ik daarentegen ben democratisch aangelegd en vind dat iedereen zich een mening mag vormen, ongeacht het referentiekader. Het heeft ook geen zin om te proberen mij in een hokje te duwen met Abba en Sinatra (Blake zou van beide artiesten trouwens veel kunnen opsteken) want mijn smaak gaat wel heel wat breder dan dat en breder dan wat ik sinds mijn intrede bij MM heb gequoteerd. Dus neen ik laat me niet monddood maken en blijf deze plaat rotzooi vinden, met alle respect voor alle mede MM gebruikers en de artiest in kwestie overigens. En nu inderdaad, time to move on.

avatar van Bobbejaantje
1,0
Ter aanvulling wil ik ook nog even bevestigen dat mijn muziek uit een bose box knalt, bassen komen prima door en heb een hekel aan pc luidsprekers

Gast
geplaatst: vandaag om 13:54 uur

geplaatst: vandaag om 13:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.