De nieuwe Radiohead is nu al de bijzonderste release van het jaar. Er gingen al vaag de geruchte de ronde dat er ergens in 2011 een nieuw album aanzat te komen, maar opeens was daar maandag het bericht dat Zaterdag King Of Limbs te downloaden was op internet. Om de fans te belonen voor het wachten zetten Radiohead echter het nieuwe album vrijdag al online.
Radioheads voorgaande album, In rainbows werd ook al online gezet en de downloader mocht zelf bepalen wat hij voor het album wilde betalen. Nu flikken ze het gewoon weer, opeens sprak heel de muziekwereld weer over Radiohead.
Met In rainbows maakt de band (voor Radiohead begrippen) een toegankelijk album. Niet veel nieuws onder de zon, maar wel van een ongekend hoog niveau. Als je hoopt op een In Rainbows 2 kom je bedrogen uit. The king of limbs put toch uit een totaal ander vaatje. Het album klinkt vrij experimenteel en elektronisch, en is vrij ontoegankelijk. Het album bestaat maar uit 8 nummers. En duurt 38 minuten. Opener Bloom is geniaal. Een spastisch dansnummer dat een beetje een kruising is tussen The Eraser van Thom York en Alphex Twin, Een nieuw Radiohead geluid, maar ergens ook een beetje vertrouwd.
Het niveau wordt met gemak de hele plaat volgehouden. Er volgen nog vele minstens net zulke goede nummers. Morning Mr. Magpie, Little by Little en Feral gaan moeiteloos in op wat de opener op aarde heeft neergezet. Voor je het weet zijn we al halverwege het album. En weet je wat het bijzondere is? de tweede helft is eigelijk gewoon net zo onwijs goed. Singel Lotus Flower opent de tweede helft van de plaat en is simpel gezegd helemaal te gek, veel kans dat deze hoog in mijn eindejaarslijstje van beste songs van 2011 komt. GENIAAL!
Na vijf overheerlijke danstracks te hebben gehoord is er even een rustpuntje. Maar niet getreurt, dit rustpuntje is ook meer dan prachtig. Hij heet Codex, Piano wordt afgewisseld met elektronica. De sfeer? Kippenvel, over heel mijn lichaam.
Give up the ghost is ook weer een rustpuntje. Ik vind het nummer een typisch Radiohead nummer. Maar dat maakt het ook weer heel mooi en dromerig. De afsluiter is het mooiste nummer van het album, en doet de naam ‘afsluiter’ eer aan. Het nummer is ook weer dromerig en heel mooi. Het gitaartje dat invalt in 2:30 is gewoon meesterlijk goed getimed en zorgt voor een nog (ja, het is wonderbaarlijk mogelijk) bijzonderder gevoel.
Dit album is geweldig! ik heb zo veel respect voor deze band, ze hadden zo een tweede In Rainbows kunnen maken en een veilig pad kunnen bewandelen maar ze kiezen er juist voor om het roer om te gooien.
Weet je nog: in 2000 toen kwam er een band na een ongelofelijk goed album met opeens een heel experimenteel album. Sommige waardeerden hem vele ook niet. Maar toen opeens een aantal jaar later werd het album echt op waarde geschat. Ik heb het over Kid A. Het album werd zelfs een van de (vaak ook gewoon het) Album van de afgelopen decennium. Ik heb het gevoel dat dit ook gaat gebeuren met The King of Limbs. Sta niet raar te kijken als deze nieuwe Radiohead zo nu en dan wordt afgekraakt, het is namelijk een ander album dan het succesvolle In rainbows. Maar eigelijk is deze nog beter. De meningen zullen erg uiteen lopen, verwacht ik, maar... ik vind hem nu al legendarisch. Er is maar een band die dit kan, zo speciaal, zo mooi, zo verassend, zo goed, zo perfect!
Ik ga 5 sterren geven, want dat is er echt alleen voor dit soort albums: Voor een echt meesterwerk!
van:
http://daanmuziek.blogspot....