dennisversteeg schreef:
Hmm, ik heb die electronische bliepjes van Radiohead nu wel gehoord. Hier en daar zit er een vleugje Radioheadmagie in de muziek, maar over het algemeen blijft er helemaal niks hangen.
Ze hoeven van mij echt niet terug naar hetgeluid van The Bends of OK Computer, maar een beetje meer melodie en structuur zou voor mij een verademing zijn.
Daar kan ik mee leven. Een uitstekend intelligente plaat maar van mijn favoriete groep aller tijden ben ik wel overtreffende trappen gewoon. Eindeloos intrigerend, maar is ook enigszins het slachtoffer van de ambities en talenten van de makers. Soms is het genoeg om in muziek een verhaal te vertellen, zonder het te willen deconstrueren en in een andere vorm weer in elkaar te zetten. Ik mis de claustrofobische spanning die Kid A wél had. Maar ergens ook de intense (melo)dramatiek in songs als Exit Music of There There. Thom Yorke beleeft opnieuw emotionele diepten maar het grijpt allemaal minder direct naar de keel als bij voorgangers.
Misschien wat gas terug nemen voor de toekomst.