menu

The Smiths - Meat Is Murder (1985)

mijn stem
4,04 (802)
802 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Rough Trade

  1. The Headmaster Ritual (4:52)
  2. Rusholme Ruffians (4:19)
  3. I Want the One I Can't Have (3:12)
  4. What She Said (2:40)
  5. That Joke Isn't Funny Anymore (4:57)
  6. How Soon Is Now? * (6:43)
  7. Nowhere Fast (2:35)
  8. Well I Wonder (4:00)
  9. Barbarism Begins at Home (6:55)
  10. Meat Is Murder (6:02)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:32 (46:15)
zoeken in:
Thekillers87327
xrockerx schreef:
(quote)

jouw reactie doet me kotsen...luister het dan niet

en dankzij vlees eten zitten we nu in een corona crisis

ik ga meat is murder weer eens luisteren, mijn favo smiths plaat

en tja...als je muse luistert...

Zo kun je ook zeggen dat mcdonalds en 1000 bedrijven verantwoordelijk zijn voor kanker.
Beetje kortzichtig, dit komt door onhygiënische mensen, niet vlees.
Wat is er mis met muse? Een band die ook zelfs door critici gerespecteerd word?
Ik vind the smiths geweldig maar mag ik dit dan minder vinden?

Autobahn
Ik zet voorlopig in op 3,5 ster. Ik heb een beetje hetzelfde gevoel overgehouden als bij the queen is dead. Een aantal erg sterke nummers (the headmaster ritual, rusholme ruffians en well I wonder), maar ook een aantal die me niks doen, maar wie weet verandert dat nog als ik er wat vaker naar luister.

5,0
Autobahn schreef:
Ik zet voorlopig in op 3,5 ster. Ik heb een beetje hetzelfde gevoel overgehouden als bij the queen is dead. Een aantal erg sterke nummers (the headmaster ritual, rusholme ruffians en well I wonder), maar ook een aantal die me niks doen, maar wie weet verandert dat nog als ik er wat vaker naar luister.


'Nowhere Fast' was destijds het eerste nummer dat ik van deze heren hoorde en het triggerde me om uiteindelijk hun hele oeuvre aan te schaffen. Zeer verslavend. Maar tracks als 'Barbarism' en 'What She Said' mogen er ook zijn. Ik werd er destijds serieus door bevangen, maar dat geldt wellicht niet voor iedereen, En dat geeft ook helemaal niets.

Autobahn
Waverick schreef:
(quote)


'Nowhere Fast' was destijds het eerste nummer dat ik van deze heren hoorde en het triggerde me om uiteindelijk hun hele oeuvre aan te schaffen. Zeer verslavend. Maar tracks als 'Barbarism' en 'What She Said' mogen er ook zijn. Ik werd er destijds serieus door bevangen, maar dat geldt wellicht niet voor iedereen, En dat geeft ook helemaal niets.


Meestal is het bij mij zo dat hoe vaker ik naar the smiths luister, hoe beter de tracks op mij in gaan werken en hoe beter het dus wordt. Ik verwacht dat het bij dit album ook wel het geval zal zijn. Maar dat het allemaal aardig klinkt, daar ben ik het zeker mee eens.

5,0
Autobahn schreef:
Meestal is het bij mij zo dat hoe vaker ik naar the smiths luister, hoe beter de tracks op mij in gaan werken en hoe beter het dus wordt. Ik verwacht dat het bij dit album ook wel het geval zal zijn. Maar dat het allemaal aardig klinkt, daar ben ik het zeker mee eens.


Nog een leuk feitje van mijn kant: toen de euforie over deze band bij mij een beetje was gaan liggen, merkte ik bij het maken van een eigen compilatie dat hier voornamelijk songs op kwamen van de periode tot en met 1985, hun beginperiode dus. Wellicht heeft dit te maken met de productie en het feit dat het 'gepingel' van Johnny Marr in die periode meer werd gehoord. Misschien een tip, maar misschien ook niet, er zijn genoeg fans die juist het werk vanaf 1986 het beste vinden.

avatar van Dirruk
3,5
Heb hier na een tijdje ook de score verhoogd. Begon met een 3. Hij viel me toch flink tegen na het debuut. Na nog een paar keer luisteren zijn er toch wel aardig wat tracks uitgeschoten. The Headmaster Ritual en Barbarism Begins at Home in het bijzonder. Kan ik wel dagelijks draaien. Maar voor mij wel de minste van de 4.

Autobahn
Waverick schreef:
(quote)


Nog een leuk feitje van mijn kant: toen de euforie over deze band bij mij een beetje was gaan liggen, merkte ik bij het maken van een eigen compilatie dat hier voornamelijk songs op kwamen van de periode tot en met 1985, hun beginperiode dus. Wellicht heeft dit te maken met de productie en het feit dat het 'gepingel' van Johnny Marr in die periode meer werd gehoord. Misschien een tip, maar misschien ook niet, er zijn genoeg fans die juist het werk vanaf 1986 het beste vinden.


Ik ben zelf ook iemand die het latere werk beter vind, maar dan vooral de nummers die op strangeways staan. Maar het eerste album van The Smiths kan ik ook erg waarderen, met name this charming man, juist vanwege het gitaarspel inderdaad.

avatar van freekowtski
5,0
Autobahn schreef:
Ik ben zelf ook iemand die het latere werk beter vind, maar dan vooral de nummers die op strangeways staan. Maar het eerste album van The Smiths kan ik ook erg waarderen, met name this charming man, juist vanwege het gitaarspel inderdaad.
Even opmerken dat This Charming Man niet op alle edities van het eerste album staat.

Autobahn
freekowtski schreef:
(quote)
Even opmerken dat This Charming Man niet op alle edities van het eerste album staat.


Klopt, hij stond wel op de versie die ik heb geluisterd, maar dan staat er nog genoeg andere liederen op die leuk zijn om te beluisteren, zoals What Difference Does It Make.

avatar van bertkruijswijk
3,5
Wisselvallig. Ook hier staan wel weer een aantal sterke nummers op, maar ook net te veel nummers die ik matig vind. Well I Wonder vind ik het beste nummer hierop, die gitaar en het drumwerk vind ik erg goed, daarnaast vind ik de tekst erg mooi.

avatar van xrockerx
5,0
Thekillers87327 schreef:
(quote)

Zo kun je ook zeggen dat mcdonalds en 1000 bedrijven verantwoordelijk zijn voor kanker.
Beetje kortzichtig, dit komt door onhygiënische mensen, niet vlees.
Wat is er mis met muse? Een band die ook zelfs door critici gerespecteerd word?
Ik vind the smiths geweldig maar mag ik dit dan minder vinden?



minder vinden zeg je nu terwijl je van te voren kotsneigingen krijgt van de titel alleen al?

Dit is mijn favo Smiths plaat al staat alles op dezelfde hoogte op hun debuut na...die is net ietsie minder..

En Muse? tja dat is voor mij echt muzikale aids...veel poeha en een tergend irritante zanger...muziek voor pinkpop hoedjes en 3fm luisteraars

avatar van xrockerx
5,0
en MEAT IS MURDER

avatar van luigifort
4,5
Misschien wel het minst evenwichtige, alle kanten op gaande album van ze, maar wat is het toch heerlijk allemaal.

avatar van luigifort
4,5
Gisteren vergeten, maar alsnog een fijne 37e verjaardag gewenst!
Kwam net nog iemand op FB tegen die HSIN? de beste track van het album vindt. Ok, dat zal wel een Amerikaan zijn en die weet niet beter, omdat die track er in de US versie op staat. Maar ik word er wel een beetje treurig van.
Dat is net zoiets als This Charming Man het beste nummer van het debuut vinden.

Beiden wel 2 van mijn überfaves, dat wel

Enne...geen vlees meer eten hè, mensen

avatar van Mjuman
luigifort schreef:
Gisteren vergeten, maar alsnog een fijne 37e verjaardag gewenst!
Kwam net nog iemand op FB tegen die HSIN? de beste track van het album vindt. Ok, dat zal wel een Amerikaan zijn en die weet niet beter, omdat die track er in de US versie op staat. Maar ik word er wel een beetje treurig van.
Dat is net zoiets als This Charming Man het beste nummer van het debuut vinden.

Beiden wel 2 van mijn überfaves, dat wel

Enne...geen vlees meer eten hè, mensen


Dan zal je mij wel treurig vinden, want voor mij was This Charming Man hun prima (radio)debuut; single'tje gekocht, veel gedraaid - daarna de (debuut)lp, die prima opent met Real around the Fountain, maar ik miste iets ... en ja de single had ik al weggeven.

Enne, tegenswoordig wordt er minder vlees gegeten - vanavond bijv vis.

avatar van Barney Rubble
De dualiteit van de mens. Ik acht dit het beste album van The Smiths omdat het muzikaal gezien consistent overtuigend is. HSIN vind ik desalniettemin het beste nummer van de plaat , ware het op elke versie aanwezig geweest. Een goede (gedeelde) tweede plaats reserveer ik voor het titelnummer. Desalniettemin zal ik vanavond zonder gewetenswroeging een ribeye-steak verorberen. (tekstueel wat minder overtuigend, concludeer ik dan maar). Het is toch wat

avatar van Casartelli
3,5
Casartelli (moderator)

avatar van Nevele
4,5
Ik heb het album de afgelopen twee dagen her-beluisterd door de 1001 Albums You Need To Hear Before You Die.

Op de één of andere manier dacht ik altijd dat dit het minste album van de Smiths was, ik vond Barbarism Begins At Home geweldig - door de basslijn/gitaar getokkel combinatie van Rourke/Marr gecombineerd met Morrissey die echt weer wat te vertellen heeft - maar daar bleef het eigenlijk bij.

Maar ik heb duidelijk dit album jaren en jaren ondergewaardeerd. Wat is dit goed, zeg.

Het is wat harder en een beetje rauwer dan veel van hun andere werk, zeker in songs als What She Said en Barbarism Begins At Home. Maar de geweldige bass/gitaar op dit album zorgt dat het geheel heel erg beweeglijk klinkt.

En Morrissey heeft behoorlijk wat dingen te zeggen over het slaan van kinderen ("Barbarism Begins At Home"), het eten van vlees ("Meat Is Murder"), depressie ("That Joke Isn't Funny Anymore") homoseksualiteit ("I Want the One I Can't Have") en natuurlijk de liefde, in het uiterst prachtige "Well I Wonder".

"Gasping - dying - but somehow still alive
this is the final stand of all I am
Please keep me in mind"

Zelfs de wat mindere nummers behoren tot de top van de Smiths, soms doordat de muziek de tekst overstijgt, soms andersom.

5,0
Nevele schreef:
Ik heb het album de afgelopen twee dagen her-beluisterd door de 1001 Albums You Need To Hear Before You Die.

Op de één of andere manier dacht ik altijd dat dit het minste album van de Smiths was, ik vond Barbarism Begins At Home geweldig - door de basslijn/gitaar getokkel combinatie van Rourke/Marr gecombineerd met Morrissey die echt weer wat te vertellen heeft - maar daar bleef het eigenlijk bij.

Maar ik heb duidelijk dit album jaren en jaren ondergewaardeerd. Wat is dit goed, zeg.

Het is wat harder en een beetje rauwer dan veel van hun andere werk, zeker in songs als What She Said en Barbarism Begins At Home. Maar de geweldige bass/gitaar op dit album zorgt dat het geheel heel erg beweeglijk klinkt.

En Morrissey heeft behoorlijk wat dingen te zeggen over het slaan van kinderen ("Barbarism Begins At Home"), het eten van vlees ("Meat Is Murder"), depressie ("That Joke Isn't Funny Anymore") homoseksualiteit ("I Want the One I Can't Have") en natuurlijk de liefde, in het uiterst prachtige "Well I Wonder".

"Gasping - dying - but somehow still alive
this is the final stand of all I am
Please keep me in mind"

Zelfs de wat mindere nummers behoren tot de top van de Smiths, soms doordat de muziek de tekst overstijgt, soms andersom.


Helemaal mee eens!

avatar van Juul1998B
4,5
In het begin van mijn smiths zoektocht was dit album altijd een dingetje. Vond het in eerste instantie veel minder dan de overige albums. Na meer luisterbeurten kan ik dit album ook zeer waarderen. De teksten slaan nu ook meer aan nu ik iets ouder ben geworden en meer over de wereld nadenk.
Hoogtepunten: Well i wonder, that joke isn't funny anymore
4,5* for now

5,0
dj@
wat mij betreft hun beste album, na ‘the queen is dead’ en hun debuutelpee.

avatar van crosskip
4,0
Hun 1 na slechtste dus

avatar van beruk
4,5
Niet mijn favoriet, maar The headmaster ritual is dan wel een van de beste nummers van de Smiths. Zeg je jaren 80, dan is dit voor mij de band van dat decennium.

5,0
R.I.P. Andy...

Vanaf nu definitief nooit meer een reünie...

Gast
geplaatst: vandaag om 11:01 uur

geplaatst: vandaag om 11:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.