Mark Lanegan Band - Blues Funeral (2012)

Geweldige (!) cd, maar waarom is deze, met een geringe dynamic range van 6, toch zo slecht gemastered... Bij zijn eerste werken was de DR nog het dubbele en kon je je speakers lekker open draaien om te zwelgen in Lanegan's stem...

St. Louis Elegy...bij gebrek aan worship smiley:

Album begint heel goed en sfeervol, maar met Ode gaat het direkt goed mis....out of place, niet passend en een pak minder. Het 2e gedeelte is ook minder sterk en zo heb ik na afloop toch niet het album waarop ik na de eerste handvol nummers op gehoopt had....

Ook nooit zo begrepen. Behoort naar mijn mening bij de beste nummers op dit album. Dat het een beetje een stijlbreuk vormt binnen het album, daar kan ik op zich wel inkomen. Dit blijft echt een geweldig album waarop Mark zijn 'gehavende' stem perfect tot wasdom laat komen.

Voor zo'n nummer als St. Louis Elegy moet ik wel in zwijm vallen.

Even citeren:

Woman are you home?
A house of cards, a frame of bones
Here I am earthly bound
Said hallelujah I'm going down
And the River Jordan is deep and wide
I think I see forever across on the other side

Daar pakt u me wel mee in, beste Mark.

Ik mag natuurlijk niet balen dat Duke Garwood zoveel invloed heeft op Mark.... wat een teleurstelling hun gezamenlijk optreden onlangs in Tivoli.... maar mijn verwachting was zo hoog ?
Bubblegum en vooral dit album zijn nl. zwijmelpareltjes !!!!
Ik hoop dat die hij die Duke eens een keer niet meeneemt -uit zijn donkere hol- als hij nog eens NL aandoet. Ik hou van lekkere donkere muziek, maar er zijn grenzen ?

Geweldig optreden in de Melkweg !
Mooi hoe deze duistere ziel zo voor de band uit staat .... geen moment 'n spot op z'n kop... maar zingen, tjee wat fantastisch mooi.
Grappig, praten kan ie bijna niet ; 'n soort gekraak komt dan uit zijn strot. Iedereen lacht zich kapot ?.
4 schitterde nummers van dit album; manman ik zwelgde helemaal weg bij Harborview Hospital ☺️

Ode to Sad Disco is mijn favoriete nummer op dit heerlijke album.

Mooie plaat, zeker, lekker donker, broeierige en duister, met de groezelige doorleefde stem van Lanegan zelf. Alle ingrediënten lijken aanwezig voor een op zijn minst hele goede plaat, wat het ook is, het enige wat me soms tegenstaat is dat de plaat op een gegeven moment weinig variatie kent, tuurlijk het is de stijl van Lanegan, maar soms wat eentonig, dat is gelijk het enige minpuntje om toch maar iets te zeuren te hebben.

Ooit eens gekocht in FNAC Antwerpen. Stond als "Warme Aanrader" in de rekken. Blind gekocht, maar nog steeds geen spijt. Een wat donker sfeertje ademt deze plaat uit.

Er zit 8 jaar tussen voorganger Bubblegum en Blues Funeral. Deze tussenliggende periode kenmerkt zich met name in het feit dat Lanegan samenwerkingen aanging met diverse artiesten/bands waarbij de collaboratie met Isobel Campbell wellicht het meest in het oog springt. Dan Blues Funeral, opener The Gravedigger's Song valt op door zijn stuwende ritme en ligt lekker in het gehoor. Bleeding Muddy Water sleept zich naar mijn mening te lang voort en klinkt voor mij op den duur wat lamlendig. Gray Goes Black is alleraardigst, kent een aardig arrangement en overtuigd ook. Blues Funeral is qua geluid en arrangementen nog wat rijker dan voorganger Bubblegum en bevalt mij over de hele linie genomen wat meer dan zijn voorganger. Aangezien het songmateriaal van Lanegan mij beter bevalt als de songs klein worden gehouden, er subtiele toevoegingen zijn van bepaalde instrumenten en man's stem gedijt in een semi-akoestische setting kan ook Blues Funeral mij niet volledig overtuigen. Desalniettemin zeker geen slechte plaat met enkele prima tracks.

Tussenstand:

1. Whiskey for the Holy Ghost
2. Field Songs
3. The Winding Sheet
4. I'll Take Care of You
5. Blues Funeral
6. Scraps at Midnight
7. Bubblegum

Tja,... muzikaal wel aardig album, maar grafstem Lanegan trek ik niet...

Heb me ff snel wat meer verdiept in dhr. Lanegan...

Ik heb nog een vacature voor hem als vogelverschrikker; helpt zijn uiterlijk niet, dan hoeft hij alleen nog maar te gorgelen uit zijn vocale Abyss om de vogels afdoende te verjagen...

To the grave, triest bericht.

Pfff , weer een held passed away....
Album effe opgezet ; elk nummer komt nu nog heftiger binnen

Gravediggers song speelt hier nu, ben er wel even stil van, wat een rotnieuws.

Juist aangeschaft. Mijn 5de Langegan Bubblegum, Whiskey for the Holy Ghost, Field Songs en Ballad of the broken seas al in huis
RIP Held