Deze week in het topic
52 essentiële albums uit de pop/rock geschiedenis [zie hier]
Document is een plaat vol vuur en passie, over mogelijkheden en nieuwe kansen, over ongenoegen en verwarring ook. R.E.M. mag dan al makkelijk te strikken zijn voor een goed doel, van politiek geëngageerde muziek heeft de groep weinig kaas gegeten. Geëngageerd is R.E.M. nooit geweest, maar net als uit
Life's Rich Pageant (1986) spreekt uit
Document heel wat onderhuids ongenoegen over het presidentschap van Reagan en over het nationalisme en patriottisme dat daarmee samenhing. ('Welcome to the Occupation'). 'Exhuming McCarthy' is een uitval naar de oprukkende macht van rechts. Maar zoals gezegd, je hebt nooit het gevoel dat je naar een politiek statement zit te luisteren. Zo gebruikte Stipe voor de tekst van 'Fireplace' een oude toespraak van de stichtster van de Shakers, zowat een religieuze sekte, maar dat niet weten, maakt het liedje er zeker niet slechter op. 'The One I Love' werd R.E.M.'s eerste hitsingle en
Document de eerste plaat die in de V.S. de kaap van één miljoen exemplaren haalde. Natuurlijk refereert de structuur van 'It's the End of the World As We Know It (And I Feel Fine)' aan Dylans 'Subterranean Homesick Blues', maar het is zeker geen kopie. 'Strange', de voor een b-kantje opgenomen cover van de Britse newwave band Wire, maakte promotie en belandde dus op de plaat. In de zacht psychedelische ballad 'King of Birds' zingt Stipe
"my kingdom for a voice". Wie beweerde daar dat hij een humorloze zanik is?
(bron: De Cultuurkenner, DM, 1999)