menu

Rush - Clockwork Angels (2012)

mijn stem
3,89 (203)
203 stemmen

Canada
Rock
Label: Roadrunner

  1. Caravan (5:40)
  2. BU2B (5:10)
  3. Clockwork Angels (7:31)
  4. The Anarchist (6:52)
  5. Carnies (4:52)
  6. Halo Effect (3:14)
  7. Seven Cities of Gold (6:32)
  8. The Wreckers (5:01)
  9. Headlong Flight (7:20)
  10. BU2B2 (1:28)
  11. Wish Them Well (5:25)
  12. The Garden (6:59)
totale tijdsduur: 1:06:04
zoeken in:
avatar van Eddie
3,5
Mijn allereerste serieuze kennismaking met Rush. Op het eerste gehoor een heerlijke plaat om naar te luisteren, het smaakt zeker naar meer. Als ik op internet een beetje rondneus lees ik wel dat de stijl van deze band door de jaren heen nog al uiteen loopt, van meer electronisch tot meer rock/metal, klopt dit en wat zijn de aanraders om te eens te proberen (2112? die plaat kom ik veel tegen).

Ik hoor nu ook wel een beetje waar James Labrie, van dream theater, de mosterd haalt

avatar van ateetje
4,0
Eddie schreef:
Mijn allereerste serieuze kennismaking met Rush. Op het eerste gehoor een heerlijke plaat om naar te luisteren, het smaakt zeker naar meer. Als ik op internet een beetje rondneus lees ik wel dat de stijl van deze band door de jaren heen nog al uiteen loopt, van meer electronisch tot meer rock/metal, klopt dit en wat zijn de aanraders om te eens te proberen (2112? die plaat kom ik veel tegen).

Ik hoor nu ook wel een beetje waar James Labrie, van dream theater, de mosterd haalt


Klopt wel ongeveer ja, maar wel altijd in een (hard)rockjasje. Ik zou je aanraden in ieder geval de hoogst beoordeelde albums luisteren, zoals inderdaad 2112, Moving Pictures, A Farewell To Kings, Hemispheres en Permanent Waves. Maar ook andere albums, waaronder Signals, Hold Your Fire en Snakes and Arrows zijn zeer goed te pruimen! Ik wens je hierbij veel luisterplezier.

avatar van crosskip
3,0
De cijfers hier op de site spreken al redelijk voor zich (al ben ik zelf niet zo'n fan van Moving Pictures als de rest van MuMe =p). In hun eerste periode t/m 2112 is de band nog wat zoekende, wat resulteert in wisselvallige albums. Fly By Night en 2112 zijn wat mij betreft de aanraders daar. Van hun volgende fullblown prog-periode zou ik beginnen met A Farewell To Kings en Permanent Waves en van hun meer synth georiënteerde kan ik Grace Under Pressure en Power Windows aanbevelen als startpunt.

avatar van lynyrd
3,0
Zeker geen slechte cd maar live denk ik dat sommige nummers weleens kunnen gaan knallen.

avatar van Vic Rattlehead
rush een zeer goede band jammer dat deze band zwaar onderschat wordt.
Clockwork Angels is een zeer goed album naar mijn mening

maar mijn voorkeur gaat nog steeds naar de oude albums van rush
en zeker 2112 is echt mijn nummer 1
het is gewoon bijna kunst

heb rush een paar keer live gezien en dan komt het echt tot zijn recht

avatar van Tony
4,0
Door wie wordt deze band dan zwaar onderschat? Van onderschatting is op deze site in ieder geval geen sprake, gezien de hoge waarderingen en hoge aantal stemmen bij vele albums.

4,5
Vic Rattlehead schreef:
rush een zeer goede band jammer dat deze band zwaar onderschat wordt.
Clockwork Angels is een zeer goed album naar mijn mening

maar mijn voorkeur gaat nog steeds naar de oude albums van rush
en zeker 2112 is echt mijn nummer 1
het is gewoon bijna kunst

heb rush een paar keer live gezien en dan komt het echt tot zijn recht


Bij mij A farewell to Kings (kennismaking met deze wereldgroep en ik wist even niet wat ik hoorde). De soli van destijds vind ik ook beter dan dat Lifeson ze nu laat horen (met als toppunt La Vila...)

avatar van vigil
4,0
Een halfje er bij, heerlijke energieke plaat. De beste sinds 1988 wat mij betreft. Huidige favoriet BU2B

avatar van Casartelli
4,5
Casartelli (moderator)
vigil schreef:
De beste sinds 1988 wat mij betreft.

Met uitzondering van Counterparts mee eens...

avatar van Sir Spamalot
5,0
Wowhd begint mijn beste vriend te worden want voor een hele scherpe prijs kwam deze ook bij mij terecht. Spontaan had ik al een hoge score gegeven en die blijft staan, want ik vind dit een subliem album, zonder enige twijfel van mijn kant het sterkste album sinds Counterparts. Hun drive is terug, hun honger is weer groot en ze maken er iets moois van. Bepaalde stukken muziek zal ik nooit kunnen vergeten en spijts enkele dipjes staan hier onvergetelijke songs op zoals The Anarchist, The Wreckers, Headlong Flight, nummers waarbij de voetjes niet stil blijven. Maar dan is er The Garden met wondermooie gevoelige solo van Alex. Ik krijg er hetzelfde gevoel bij als bij een ander en wellicht favoriet nummer van hen, The Pass. Mogen ze nooit oud worden en ons nog veel plezier bezorgen.

avatar van iggy
En ik krijg juist het omgekeerde gevoel. Dit gaat minder en minder mijn beste vriend(in) worden.
Ik krijg geen adem so to speak bij deze Rush plaat. Alles is bijna (weer) zooo dicht getimmerd dat het een brei aan het worden is. Geforceerd hard en dan klopt er gewoon iets niet bij deze band.
Eigenlijk een hoop!
Als je deze verglijkt met Slangen en Pijlen. Dan komt Slangen een stuk relaxter en ook natuurlijker over. Ook geen meesterwerk overgens. Maar Pijlen geeft mij in ieder geval het idee/gevoel dat Rush dichter bij de eigenlijke bron is gebleven.
Niet zo overdreven hard en vol gesmeerd.

4,0
iggy schreef:
Ik krijg geen adem so to speak bij deze Rush plaat. Alles is bijna (weer) zooo dicht getimmerd dat het een brei aan het worden is. Geforceerd hard


Hier ben ik het mee eens.

avatar van Rockfan
4,0
Geforceerd vol lijkt mij een betere omschrijving dan geforceerd hard.

4,5
Is maar goed dat over smaak niet te twisten valt...

avatar van iggy
Ik zou zeggen spreek je uit kerel.

avatar van vielip
3,5
Weet je het zeker iggy?

avatar van iggy
Ach je gaat me vast helpen Vielip ha.

avatar van vielip
3,5
Tuurlijk!

avatar van spinout
2,5
Hun beste studio album in jaren. En het rockt bezeten.

4,5
spinout schreef:
Hun beste studio album in jaren. En het rockt bezeten.

Deels mee eens als je de paar voorgaande albums als maatstaf neemt...

avatar van freakey
4,5
Neal Peart schreef:
(quote)

Deels mee eens als je de paar voorgaande albums als maatstaf neemt...


Hoe ver wil je terug Neal? 30 jaar?

4,5
Nee hoor, maar Vapor Trails en Snakes & Arows vond ik voor RUSH begrippen zwaar tegenvallen. Dus zo ver ga ik niet terug. Dan was Clockwork Angels een verademing

avatar van Brunniepoo
4,0
Deze bevalt toch een stuk beter dan de voorgangers, al is ook dit album jammer genoeg weer helemaal dichtgeplamuurd.

Toen ik ze twee jaar geleden live zag dacht ik dat Geddy slecht bij stem was, nu begin ik toch te vermoeden dat hij tegenwoordig echt zo klinkt. Een beetje alsof de zang wat vertraagd wordt, vind het persoonlijk niet echt mooi.

avatar van Ricardo74
4,5
Wat erg jammer is aan deze plaat is dat de produktie een stuk minder is als Snakes. Jammer want de muziek is best goed. Wellihct dat er net als bij Vapor Trails er over 15 jaar een remix komt..

avatar van Leptop
4,0
?
Waaruit leid jij de mindere productie af? Ik vind deze, hoewel redelijk volgepakt, voller uit mijn speakers komen dan Snakes. Zelfde producer overigens.

Ik zal nog eens luisteren....

avatar van Leptop
4,0
Ben nu aan het luisteren. Eerst Snakes, nu Clockwork. Persoonlijk heeft de laatste mijn voorkeur zowel qua album als qua productie.

avatar van Leptop
4,0
james_cameron schreef:
De band bestaat al sinds mijn geboorte, maar toch is dit pas mijn eerste kennismaking met de muziek van Rush. Heel erg onder de indruk ben ik (nog) niet, maar Clockwork Angels is best een redelijk rockalbum. De positieve uitschieter is het lange Headlong Flight, tevens het meest stevige nummer van het album. De rest van het songmateriaal is een beetje wisselvallig, met een reeks aardige maar niet bijster sterke songs. Geddy Lee zal nooit mijn favoriete zanger worden, dat is zeker, maar hij werkt in ieder geval niet op de zenuwen. Wel zijn bepaalde refreintjes aan de simpele en zeurderige kant, maar overwegend laat de plaat een positieve indruk achter. Tja, moet ik nu 44 jaar Rush gaan inhalen?


Ja James, dat lijkt me wel gezien je top 10. Schatplichtig aan de Rock met hoofdletter R. Daar hoort ook Rush bij, met hoofdletter R. Genoeg te kiezen. Waar ligt je voorkeur qua stijl binnen de progrock?

avatar van SébastienY
3,5
Voor het eerst sinds een hele tijd weer beluisterd, en het valt toch wat tegen. De stem komt plots erg melig en "zagerig" over, ik geraak er moeilijk over. Heb hetzelfde met Dream Theater. Instrumentatie blijft wel top.

avatar van Leptop
4,0
Het klopt natuurlijk dat een zanger met een stem als die van Geddy Lee en de muziek als die van Rush, en dan met name als het er stevig aan toe gaat, zo rond het 60e levensjaar wat verval gaat vertonen. Aan de andere kant is het dan wel weer een prestatie van formaat dat je als zanger het hebt volgehouden tot je 60e met deze muziek.

In dat kader vind ik de vergelijking met DT minder geslaagd; imo is de zang bij DT meer gebaseerd op een keuze om zo te zingen (want ik hoor LaBrie ook nog steeds anders zingen - Ayreon live bv) en kan Lee ondertussen gewoon niet meer beter. Het is hem vergeven

avatar van deric raven
3,0
Het is ondertussen algemeen bekend dat Rush is gestopt met toeren en het opnemen van albums, dus is Clockwork Angels definitief hun laatste album.
Is het te beschrijven als een waardig afscheid, of is het juist duidelijk dat het beter is om te stoppen, zodat men vooral hun goede werk blijft herinneren.
Deze begint goed met Caravan, maar over het begin van de voorganger was ik ook te spreken; de vraag is meer, lukt het ze om dit niveau vast te houden.
BU2B heeft een vaag begin, maar weet op die manier wel gelijk mijn aandacht te trekken, ik merk dat ik ondertussen onbewust met mijn hoofd op het ritme aan het mee bewegen ben, en dat is een goed teken.
Deze stereotype bewegingen zijn vaak een reactie van mijn lichaam op muziek die mij goed bevalt.
Het album wordt weer aangevuld met keyboards, en die miste ik toch wel bij het latere werk, hier zijn ze meestal subtiel aanwezig.
Het titelnummer Clockwork Angels doet mij in het begin wat denken aan Time van Pink Floyd, alleen zonder zenuwachtig riedeltje.
Het openbaart zich tot een groots geheel, en is nog beter dan de vorige nummers; op dit soort songs zit ik te wachten.
Vroeger was ik wel een beetje een Anarchist; overal tegen aan schoppen en op kleine schaal opschudding veroorzaken, tegenwoordig alweer jaren een brave huisvader; dus ben ik wel benieuwd of Anarchist van Rush mij dat opruierige gevoel geeft, ik verwacht een dwars en tegendraads geheel.
Het schopt in ieder geval alle kanten op, en dat hoopte ik dus ook, ik was ook een lieve, ingecalculeerde anarchist, en dit is ook allemaal binnen de lijntjes, de enige actie buiten de lijntjes die ik uitte was een grote beschildering van het anarchistenteken ergens onder een verlaten brug.
Anarchie voor beginners, net als bij dit nummer van Rush.
De titel beloofde in ieder geval meer.
Carnies heeft het betere lompe hakwerk in het begin, Neil Peart The Butcher, al gaat hij al snel over in het verfijnd snijden van Carpaccio, ik hou er meer van dat een groot stuk vlees wordt geserveerd, en dan met de groente van HAK.
Halo Effect is een eenvoudige rocker met geslaagde akoestische gitaarstukjes, zou prima kunnen functioneren als single, alleen dan in de jaren 90; zang zit tegen Bon Jovi aan.
Seven Cities of Gold heeft dus wel die spanning die ik zocht bij Anarchist; mooie opbouw, zang die heerlijk de hoogte ingaat en de onverwachte wendingen waar Rush toch wel bekend mee is geworden.
Bij The Wreckers moet ik weer aan Bon Jovi denken; Lee is in de loop der jaren een stuk lager gaan zingen, maar klinkt wel een stuk krachtiger dan in het begin; feit is wel dat het hier steeds meer richting de gangbare rock als Bon Jovi en Bryan Adams gaat.
Gelukkig hebben we de muzikale omlijsting nog, en klinkt niet het hele nummer zo; echter wel in de lagere stukken, maar ik stoor mij er verder niet aan.
Sterker nog, voor mij een van de betere tracks op deze plaat.
Gevolgd door het hardere en door drums dominerende Headlong Flight, weer een andere kant van Rush, maar hier past het wel.
BU2B2 is een kort intrigerend geheel, heel mooi eigenlijk.
Het trampoline verende Wish Them Well krijgt waarschijnlijk wel een hele festivalweide aan het springen; jammer dat ze niet meer optreden; deze zou het live bij jong en oud goed gedaan hebben.
Hier wel een goede afsluiter met The Garden, welke ook echt klinkt als een definitieve afsluiter, je hebt ook echt het gevoel van, en nu is het klaar, tenminste wel de gedachte die door mij heen gaat, doet mij wat aan Silent Lucidity van Queensryche denken.
De track is een mooi einde van een indrukwekkend oeuvre, de plaat is dit helaas bij vlagen.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:03 uur

geplaatst: vandaag om 01:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.