Niet alleen de muziek neemt een detour van de technische thrash van Rust In Peace , ook de album art is een stapje weg van de beroemde Ed Repka thrash designs. Dien ten gevolge verschijnt de mascotte Vic Rattlehead in een wat realistischere vorm pas op de achterkant van het album, klaarblijkelijk bijna klaar met het aftellen naar het uitsterven. Voor dit album is Hugh Syme, de huis artiest van
Rush , ingeschakeld.
Nou vond ik het design van
Roll The Bones (1991) van een jaar eerder al een behoorlijk hoog heavy metal gehalte hebben en dat wordt hier nog verder uitgewerkt. De opvolger
Youthanasia (1994) is minstens zo mooi en ook van zijn hand.
In 1995 ging de artiest een beetje overboard op Iron Maiden' s
The X-Factor, ingehuurd vanwege zijn Megadeth werk, en misschien heeft het wat saaie art van
Cryptic Writings (1997) wat onder geleden, wie weet. Echter, in 2001 laat Syme Vic terugkeren op de voorkant van het realistisch geïllustreerde maagomdraaiende
The World Needs a Hero, zijn laatste design voor Megadeth.
Naast al het Rush werk zie je zijn designs bij o.a. Demons Down (House of Lords), Paralels (Fates Warning), Get a Grip (Aerosmith), Hear in the Now Frontier (Queensryche), This Godless Endeavor (Nevermore) Slip of the Tongue (Witesnake), New Jersey (Bon Jovi) maar de kunstenaar is nu vooral ook bekend vanwege de fantasievolle cover art van de meeste Dream Theater albums van de laatste decennia.