menu

Muse - The 2nd Law (2012)

mijn stem
3,28 (676)
676 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Helium 3

  1. Supremacy (4:55)
  2. Madness (4:39)
  3. Panic Station (3:03)
  4. Prelude (1:03)
  5. Survival (4:17)
  6. Follow Me (3:51)
  7. Animals (4:23)
  8. Explorers (5:48)
  9. Big Freeze (4:41)
  10. Save Me (5:09)
  11. Liquid State (3:03)
  12. The 2nd Law: Unsustainable (3:48)
  13. The 2nd Law: Isolated System (4:59)
totale tijdsduur: 53:39
zoeken in:

avatar van Hedser
4,0
Het album valt me eigenlijk helemaal niet tegen maar wat is Follow Me een verschrikkelijk nummer zeg.

avatar van Mctijn
1,5
Ben83 schreef:
(quote)


Sinds wanneer gaan wij Belgen serieus nemen?

Sinds ze als kleiner land meer voorstellen in de muziekwereld als ons?

avatar van legian
3,5
legian schreef:
Madness klinkt redelijk.
Survival vind ik nu al totaal niks.
Unsustainable What the hell happend weet nog steeds niet wat ik ervan vind.

Het is ze dan toch gelukt om mijn interesse te wekken, ben benieuwd.


Ik moet hier toch even op terug komen, Madness blijft redelijk maar Survival is ondertussen uitgegroeid als een van de favorieten.
Samen met Supremacy en Animals zijn dit voor mij toch wel de beste 3 nummers.
Follow Me is een simpel dance nummer, en Panic Station is samen met Explorers net zoals Madness gewoon redelijk.
Big Freeze is weer wat meer simpele rock.
Save Me en Liquid State zijn een lekkere afwisseling.
Vooral Liquid State klinkt erg anders, voornamelijk door de zang, maar hierdoor klinkt het ook wat rauwe, en dat mag ik wel

The 2nd Law is eigenlijk hetzelfde wat Exogenesis Voor The Resistance was.
Het is iets anders dan alle voorgaande nummers (ookal zit er wel herkenning in) maar laat ook een andere kant van ze zien.

Al met al is het toch een wisselender album dan gehoopt, ik ga voor de 3*

avatar van oceanvolta
3,5
In eerste instantie vond ik alleen de eerste vijf nummers goed, typisch Muse. Lekker schaamteloos over the top. Op zijn tijd best lekker. De rest vond ik echt een stuk minder maar de overige nummers begin ik steeds beter te vinden. Aleen Unsustainable vind ik nog steeds een draak van een nummer. Verhoogd naar 3,5*

avatar van Bert Wasbeer
3,0
Dit is gewoon een typische Museplaat zonder al te veel grote ontwikkelingen of verrassingen. Dat heeft zijn voordelen (weer een paar prima rocknummers erbij, en altijd wel een of twee verrassende insteekjes) en nadelen (zingende bassisten bijvoorbeeld).

Binnen het oeuvre biedt 2nd law het bepaald niet het sterkste materiaal (ongeveer hetzelfde niveau als the resistance), maar het blijft wel Muse, en ze laten opnieuw muzikaal een groot deel van de (rock)concurrentie ver achter zich. Het enige wat ik me toch afvraag is of ze vanuit een artistiek oogpunt gezien niet beter een tandje minder over the top zouden moeten gaan. Elke emotie op de plaat is zo ver uitvergroot, dat het gekunsteld aanvoelt. Dankzij hun megalomane drang om zichzelf steeds te overtreffen zijn de bombastische nummers nu zo ver over de top dat ze er kwalitatief onder gaan lijden, het wordt m.i. steeds meer verpakking en steeds minder inhoud.

Maar genoeg gezeurd, ik zet gezellig nog eens supremacy op!

avatar van keijzm73
4,0
Bert Wasbeer schreef:
Het enige wat ik me toch afvraag is of ze vanuit een artistiek oogpunt gezien niet beter een tandje minder over the top zouden moeten gaan. Elke emotie op de plaat is zo ver uitvergroot, dat het gekunsteld aanvoelt. Dankzij hun megalomane drang om zichzelf steeds te overtreffen zijn de bombastische nummers nu zo ver over de top dat ze er kwalitatief onder gaan lijden, het wordt m.i. steeds meer verpakking en steeds minder inhoud.


En juist dit vind ik bij 'The 2nd Law' veel minder het geval vergeleken bij voorgaand werk van Muse. Met name op 'Showbiz' en 'Origin of Symmetry' werken ze - in mijn beleving - richting het einde naar een overgedramatiseerde climax toe...

En geen grote ontwikkelingen? Een bassist die gaat zingen vind ik toch wel redelijk gewaagd voor een band met deze statuur. Daarbij de meer aanwezige popinvloeden vergeleken met voorgaand werk. En toch, precies wat je schrijft; 'gewoon een typische Museplaat'. In z'n algemeenheid. Hoe knap is dat eigenlijk? 'The 2nd Law' is inmiddels hun zesde reguliere album. En, 'like it or not', ze doen nog steeds volle bak mee. En dat vind ik zeer respectabel!

avatar van richardbrugge
4,5
Unsustainable is een fantastisch nummer!

avatar van king_pin
1,5
Muse is mij met dit album definitief kwijt geraakt, ik kan hier echt helemaal niets meer mee. De vorige twee waren nog 50/50 en daar gaf ik ze nog het voordeel van de twijfel, maar The 2nd Law stopt mn oren vol met oorsmeer. Ranzig, dus snel onder de nostalgische douche en de hoogtijdagen van deze band maar opzetten om mn oren weer schoon te spoelen.

avatar van Screenager
3,0
Ik verhoog naar 4 sterren. Dit album groeit alleen maar. Met name 'Save Me' is daar een zeer goed voorbeeld van. Daar moet ik mijn mening helemaal over bijschaven, want dat vind ik nu zeker een geslaagd nummer. Chris heeft wonderwel een wondermooie stem, geheel onverwacht voor de toch ietwat bonkige, stevige bassist die hij is. Follow Me zal nooit een favoriet worden, maar apprecieer ik toch ook een tik beter (nog steeds wel een onvoldoende voor dat nummer). Explorers is een beetje hetzelfde geval, zeker geen favoriete ballad, Matthew heeft er al heel wat mooiere geschreven en gezongen, maar ook dit bevalt me toch al een beetje beter.
De eerste 5 nummer blijven ongelofelijk goed, vooral Supremacy is aan het uitgroeien tot een echte Muse-classic voor mij.
4 sterren dus nu. Benieuwd of het nog beter kan, maar ik vrees dat Follow Me, Explorers en het dubstepgedeelte (vooral de robotstem) in Unsustainable daar een stokje gaan voor steken. Alleszins weer een geslaagd album. Muse geraakt mij allerminst kwijt.

Ponty Mython
Vreselijke plaat, een soort U2 meets Queen. Laat ik beide bands nou niet erg hoog hebben zitten. De eerste platen van Muse waren nog wel aardig, maar bij The Resistance zijn ze helemaal ontspoord.

avatar van Carolaah
3,0
Wow. Dit is wel weer echt even wat anders van Muse.

De eerste vijf(of 4) nummers zijn vernieuwend, ´spannend´, toch ook weer typisch Muse.
Ik was even geshockeerd toen ik ineens een dubstepbeat hoorde bij 'Follow me',
what the.. ??? Gemengde gevoelens, vind ik dit nou mooi of niet? Het klinkt niet mismaakt,
tegelijkertijd ben ik teleurgesteld, één van mijn favoriete, dan wel niet de favoriet, bands die meegaat in de dubstephype?? Nu ben ik gelukkig wel een liefhebber van o.a. dubstep, maar tegelijkertijd, waarom wordt er nú voor dubstep gekozen? Is dit om even goed in de markt te vallen? Ik had het, bij wijze van, leuker gevonden wanneer Muse dit 2 jaar eerder had gedaan, nu vind ik het meer schapengedrag.. kuddegedrag dus.

Goed, dat zijt ze vergeven, want de rest van de tracks toont toch wel weer originaliteit. Hoewel iedereen blijft vergelijken met bands als U2 en Queen, maar je kunt mij veel vertellen, maar dit is absoluut wel anders dan een Queen of een U2. Muse staat bekend om onder Queen-invloeden te staan en die hoor je her en der wel terug, maar dat is dan ook alles.

Ik vind het prachtig hoe Muse zich blijft ontwikkelen, experimenteert en toch ook Muse blijft. De piano komt toch op elk album weer terug, hetzij op de voor- of achtergrond.
Toch bevat elk album ook weer een mooie ballad, alhoewel vanaf BHAOR dat wel is afgenomen, United states of Euphoria kan ik niet aanhoren en op deze plaat kan 'Explorers' me ook niet heel erg bekoren..


Big Freeze, oké, dit is een nummer wat wél door Queen gemaakt had kunnen zijn.. Alhoewel het refrein toch wel weer wat typischer Muse is, maar het scheelt niet veel.
Even vind ik de cd instorten, maar Liquid state schudt me weer wakker.. het bombastische keert terug.. om daarna weer om te keren in totale shock..

Unsustainable.. Het 'wtf-moment' keert terug.. het begin klinkt episch dan vervolgens kickt de computervoice in, best leuk en dan weer die dubstep, WAT MOET DAT DAAR?! jammer, jammer, jammer.. ik vind het oprecht jammer. De dupstep verprutst werkelijk het hele nummer, laat dubstep nou toch alsjeblieft over aan de echte dubstep-producers.. Wat een belachelijk abrupt einde ook. Ik vind dit nummer een schande en een gebrek aan respect voor dubstep.

Isolated systems begint gelukkig wel veelbelovend, maar goed, dat dacht ik net van Unsustainable ook. Pfew, het valt mee.. een mooie afsluiter van het album.

Toch blijft Unsustainable steken.. ik zit eigenlijk nog steeds vol argwaan.. Bah.
Ik vind het moeilijk om nu het album te beoordelen, het begint met een aantal sterke nummers, stort dan weer even in, keert even terug om vervolgens volledig de mist in te gaan en toch enigzins mooi af te sluiten..

Verschrikkelijk jammer die dubstep, dat doet me toch momenteel de score op 3 sterren zetten. 4 sterren zie ik hierdoor niet meer gebeuren, terwijl een behoorlijk groot deel van de nummers hier wel voor in aamerking zou komen, maar het totaalplaatje kan ik niet hoger krijgen.

avatar van evil23
3,5
Voor het leger van hondstrouwe Muse volgelingen waren het 3 lange jaren ongeduldig wachtend op een muzikaal vervolg van hun bombastische helden, maar nu ligt er dan echt eindelijk het zesde studio album The 2nd Law in de platenwinkels. De wereld van het britse gezelschap ziet er (getuige het artwork) nog steeds spacey, en kleurrijk uit, maar is ondertussen wel degelijk veranderd. De kraakheldere productie van deze plaat, en het experimenteel flirten met meerdere muzikale stromingen zijn toch weer een stap vooruit na het min of meer vertrouwde geluid op The Resistance. T2L is een intense belevenis!

avatar van meneer
3,5
Eindelijk een album wat weer eens boeit ! Twee jaar geleden naar Nijmegen geweest en vond dat een afstandelijk concert. Dit album gaat dieper. Stelletje muzikanten die ouder worden en zich verdiepen. En ook verkennen, ik mag dat wel ! Ga maar je eigen gang, misschien raak je bepaalde fans kwijt omdat het niet meer ' Des Muses ' is, maar wat geeft dat ? Iedereen ontwikkelt zich op zijn/haar eigen manier en niemand blijf hetzelfde !

Madness - moet blijkbaar hun beste groepsproject zijn en ze zijn zeer tevreden de studio uitgestapt, na de opnames. Iets met Phil Collins drumfills.. Grappig dat ze dit zelf als hun simpelste nummer beschouwen...

Panic Station - Hell.. Scissor Sisters meets Mika..! Zegt genoeg..! Je moet er van houden.. Ik niet.

En dan gaan we een aantal nummers met de Queen boot mee. Absoluut begrijpelijk dat hier vergelijkingen mee gevonden worden, duidelijk inspiratie van de jaren 70 / 80. ' Explorers ' is hier het duidelijkste voorbeeld van : ik hoor Freddy gewoon meezingen vanuit 'Don't stop me now '. Maar het raakt me wel hier !!

Al een aantal jaren sta ik verbaasd over de vele invloeden die Queen heeft achtergelaten. En dan vooral de Mercury/May tandem. En dat dit, anno 2012, nog steeds gebeurt. Ik denk dat The Great Pretender lekker zit mee te neurieen vanuit de Hemel.. ( Alhoewel, Mercury in de Hemel...? ). Maar dat is een ander topic waar ik me uuuuren in zou kunnen uitleven...

En tsja, Unsunstainable.. Dat is, in mijn ogen, een fantastisch nummer. Begint met ELO invloeden en dan scheuren naar de jaren 2010ers.. Die dubstep is een heerlijke verfrissing.. Met conventionele instrumenten gespeeld ( ' OOR ' editie oktober 2012 ). ' De boel omdraaien, gewoon voor de lol '. De heren vonden het zelf erg grappig.. Dus niet serieus nemen...

Plagiaat Dubstep Muse ? ....

Tot nu toe kan ik verder niks over The 2nd Law zeggen, ik heb hem nu zo'n 10 keer gehoord en het is echt een luisterervaring.. Nog zoveel te ontdekken.. En dat..? Dat is iets zeldzaams tegenwoordig in de muziekscene....

avatar van mattman
1,5
Dit is eigenlijk echt, écht niet zo goed. Ik kan de grandeur en de kitsch die Muse doorgaans heeft meestal wel waarderen (op het juiste moment), maar daar moet natuurlijk wel bijkomen dat de songs zelf wel goed zijn. Maar wat krijgen we hier op ons bordje?

Follow Me is echt een sterke kandidaat voor het slechtste nummer van het jaar (buiten de typische top 40-pop bekeken natuurlijk). Wat een oninteressante melodie. En dan die door kermis-dancemuziek beïnvloedde saus erover. Echt erg. En nummers als Madness en Panic Station zijn een beetje het muzikale equivalent van magere yoghurt zonder suiker, het gaat er wel in maar het mist wat smaak. (En het is best goed voor de stoelgang )

De extreme bombast van Survival en Supremacy kan ik wel nog hebben, maar waarom met zo'n belachelijke tekst erbij? En die Chris- tracks zijn ook niet echt om naar huis over te schrijven. Zeer plattekes allemaal...

Alleen Explorers (met een mooie melodie en opbouw) en de orkestrale stukken (Prelude, IsolatedSystem) zijn best oké.

Zeer jammer. Ik, had ze graag eens een klassieker zien afleveren. Dat is, naar mijn mening, nog nooit echt gebeurd. Toch voel ik dat het er ooit wel eens van moet komen. Het talent is er.

avatar van Jean Renault
3,0
Hoewel ik dit 1 van de minste platen van Muse vind, moet ik toch een uitzondering maken voor Supremacy dat toch wel tot 1 van de beste songs van het jaar hoort. Wat een geweldige stadion track.

avatar van IllumSphere
1,0
En ook ik moet me bij de 'pessimisten' aansluiten en constateren dat Muse hier vreselijk uit de bocht gegaan is. Nu moet ik eerlijk zijn, de muziek van Muse heeft het al altijd lastig gehad om te kunnen voldoen aan mijn standaarden, maar deze plaat zal er zeker verre van aan voldoen. Het klinkt allemaal te geforceerd, te ongeïnspireerd en Muse wilt een beetje teveel het manusje-van-alles zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik heb er geen probleem mee dat men experimenteert door verschillende genres samen te brengen. Ik ben per slot van rekening ook niet iemand van het hokjes denken, maar het zijn vooral de combinaties die me storen. En het misbruik er van.

En verschillende genres zijn niet het enige dat ze willen samenbrengen, want de frontman Matthew Bellamy brengt vaak ook verschillende zangstijlen samen. Soms de één wat duidelijker van een bepaalde band dan een ander. Het zorgt er wel voor dat Bellamy beter zingt dan in de voorgaande albums van Muse, maar toch weet het niet de consistentie te hebben waar ik altijd op wil terugvallen. En dat is niet enkel bij Muse, maar op eender welk album van eender welke band. De enige zangstijl die ik niet hoor is die van Freddie Mercury. Een vergelijking die voor mij kant noch wal raakt, want behalve het soms uitsmeren van klinkers zijn er enorme verschillen te horen tussen de twee artiesten.

Als we dan dat combineren los gaan zien, dan stellen de producties en de composities weinig voor. Dat is dan ook de reden waarom ik de plaat zonder schaamte durf te zien als de Mylo Xyloto van Muse. Weliswaar de Mylo Xyloto voor de alternatievelingen.

avatar van smash016
Ik heb al jaren een "net-niet, net-wel"-verstandhouding met Muse. Bezit al hun voorgaande albums, maar ik twijfel altijd of dat ik me aan het nieuwste werk moet wagen. Ook deze keer weer.

Net even wat fragmentjes beluisterd. Helaas is Bellamy's afgrijselijke metrum intact gebleven. Alsof er steeds extra woorden en lettergrepen tussen worden gepropt, zonder dat het melodisch iets toevoegt aan de zanglijn. Herkent iemand dit? Zo lelijk.

Die elektronische en dubstepinvloeden kan ik op zich goed waarderen, maar zoals iemand hierboven al zegt: waarom uitgerekend nu? Riekt naar makkelijk scoren. Sowieso, ze hebben nu de producer het innovatieve werk laten opknappen, muzikaal is het nog steeds "good old Muse" met alle welbekende cliché die we van ze kennen...

avatar van rarekwabbus
3,0
Ik ga voorlopig voor de 3,5 sterren. Er staan een paar prima nummers op (Supremacy, Panic Station, Animals en Save Me zijn favorieten) en het door velen toch niet gewaardeerde Follow Me vind ik eigenlijk ook wel tof. Maar de rest is vrij gemakkelijk, een beetje middelmatig. Ik mis de uitschieters. Muse kan beter, dat hebben ze in het verleden meerdere malen laten horen. Van de andere kant staat er ook geen enkel nummer op dat ik snel skip, dat hadden de vorige twee albums wel.

avatar van richardbrugge
4,5
mooi gedurfd en van hoge kwaliteit. Muziek van de toekomst. 4,5 ster

3,5
Net zoals iedereen al constateert vind ik het ook een erg Queenachtige cd van Muse. Zelf vind ik Bellamy niet heel goed zingen op dit album. Hij glijdt heel vaak naar de toon die hij wil zingen, dat doet hij bewust, maar vind ik niet erg mooi klinken. Soms klinkt het bijna als Bob Dylan (de manier van zingen, niet de kwaliteit natuurlijk).

3,5 sterren voor mij!

avatar van coldwarkids
2,0
richardbrugge schreef:
mooi gedurfd en van hoge kwaliteit. Muziek van de toekomst. 4,5 ster


Nou,, Muse is toch echt niet meer van deze tijd, en zeker niet van de toekomst.

avatar van coldwarkids
2,0
Animals had trouwens op Showbizz kunnen staan.

avatar van 128bpm
4,0
Ik vind het wel een lekkere plaat. Weer lekker experimenteel. Supremacy is ook hele sterke opener van deze plaat!

2,0
1e nummer: briljant
laatste 2: briljant.
Explorers en Big freeze blijven ook wel hangen.
10 en 11 hadden van mij niet gehoeven.

Misschien komt het nog, maar tot nu toe een tegenvaller.

avatar van Demon.
Iedereen vind Supremacy het beste nummer. Ik hoop dat er bij Muse een lampje gaat branden... of het boeit ze gewoon niet.

4,5
Ik heb Muse gezien tijdens hun vorige tour door ons land. De show was geweldig en de bekende nummers waren fantastisch. Nochtans waren er veel nummers op hun laatste albums die mij niet meer konden bekoren en was ik in de loop der jaren een beetje afgehaakt.
Met dit album moet ik toegeven, in tegenstelling tot wat anderen soms schrijven, aangenaam verrast met bijna elk nummer dat ik beluisterde. De referenties naar Queen, Led Zeppelin en SKrillex zijn net leuk. Er zijn veel albums die zogezegd moeten groeien en die pas goed worden na verschillende luisterbeurten. Met de 2nd Law was het, voor mij, raak vanaf de eerst keer.. en bij elk nummer had ik een 'yes'-gevoel.
Dus.. prachtig kunstwerkje van de mannen van MUSE

avatar van Fluvver
2,0
Na 2 dagen deze plaat flink gedraaid te hebben vraag ik mij af waar Muse is gebleven op deze plaat? Lekker werk op deze plaat zijn 1,3,5 en daarna houd het voor mij echt op. Muse is voor mij een geweldige baslijn, top drums, schreeuwende gitaren en schreeuwerige zang. Wat commentaren bij nummers:

Prelude (1:03)
Waarom heb ik een prelude nodig op dit album vraag ik mij af. Mocht het gaan om een concept album en kan de prelude bijdragen aan de beleving van het geheel dan ben ik voor, hier is het gewoon opvulling.

Animals (4:23)
Doet mij niet veel en plots op het einde begint de swung erin te komen en precies op het moment dat ik zou zeggen GAAAAAN met die gitaar stopt het nummer.......

Explorers (5:48)
Pfffff 5,5 minuut Queen cover. Ik weet dat Queen een grote inspiratie is, maar stop met het nadoen van Queen want jullie komen niks in de buurt! Wel grappig op 00.49 is het bijna een copie van Don't stop me now.

Big Freeze (4:41)
Dit klinkt zeker niet slecht, alleen niks geen Muse. Ik hoor eigenlijk meer 30 sec to mars en weet niet of dat zo goed is.

Save Me (5:09)
Liquid State (3:03)
Chris gaat zingen, hij heeft een leuke stem maar haalt bij lange na het niveau van Matt, dus stop daarmee! Draai je weer eens om naar de drummer en ga weer eens een topbaslijn maken! Liquid state zou met Matt wel een goed nummer zijn.

The 2nd Law: Unsustainable (3:48)
The 2nd Law: Isolated System (4:59)
De eerste is redelijk als intro van de tweede, maar de tweede is slechter als deel 1. Jammer.

Laatste opmerking aan Chris stop het wobble effect weg en haal de Muff van stal!

avatar van Gloeilamp
1,5
Fluvver schreef:

Big Freeze (4:41)
Dit klinkt zeker niet slecht, alleen niks geen Muse. Ik hoor eigenlijk meer 30 sec to mars en weet niet of dat zo goed is.


Het klinkt dus zeker niet slecht, maar omdat het op 30STM zou lijken is het ineens niet meer goed?

3,0
Als fanatiek Muse-aanhanger heb ik eigenlijk heel het jaar uitgekeken na eind september. En hoewel ik van te voren links en rechts flink wat waarschuwingen kreeg over de 'slechte' veranderingen die het zou hebben ben ik niet teleurgesteld afgedropen na het luisteren.

De start is al geweldig. Zo moet Muse een album openen. Gewoon even vol erin knallen vanaf seconde 1, heerlijk. Daarna komt Madness, wat ik toch wel iets minder vind. Het is een aardig nummer, maar naar mening mening wat te vlak voor wat ik bij Muse hoop en verwacht.

Door op de plaat naar Panic Disco. Mijn eerste reactie was afschuw. Ik hoorde Queen, George Michael, Mika, Scissor Sisters. Eigenlijk alle mannelijke artiesten waar je niet aan denkt terwijl je Muse luistert. Maar goed. Inmiddels ben ik in het diepe water gesprongen en ik moet zeggen het bevalt. Want ondanks de neigingen naar wat anders heerst het Muse-stempel door de het hele nummer heen. Survival, Follow Me, Animals en Big Freeze vind ik prima nummers. Explorers niet, dat pakt me minder. Het is net als Madness wat vlak.

Dan naar de platen gezongen door Chris. Aanvankelijk vreesde ik hier een beetje voor. Ik vind het niet erg als Muse experimenteert (integendeel), maar ik ben toch wel gehecht geraakt aan de stem van Matt. Bij Save Me vind ik zijn stem echter best prettig, het past goed bij het nummer. Bij Liquid State echter denk ik dat het nummer veel krachtiger had kunnen worden wanneer dit voor de rekening was gekomen van Matt zelf.

Tot slot het slot. Unsustainable is heerlijk. Nee, je moet zo niet een album vol willen gooien, maar een zo'n nummer ertussen dat knalt gewoon heerlijk. Isolated System hoeft van mij niet, het is niet meer dan een te lang gerekte outro.
Al met al een 4,0

Gast
geplaatst: vandaag om 11:20 uur

geplaatst: vandaag om 11:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.