Kate Bush - Hounds of Love (1985)

Kant A (later Hounds of Love gedoopt) was al geschreven, toen Kate tijdens het schrijven van And Dream Of Sheep, de ingeving kreeg een conceptstuk te schrijven (The Ninth Wave, dus). Het verhaal van een vrouw die van een schip overboord was geslagen en zich vastklampte aan 'the litte light' van haar zwemvest. Al ronddobberend op de witte schuimkoppen (riding white horses) droomde de arme vrouw langzaam weg (vechtend regen de slaap die haar overmande) en uiteindelijk de ene nachtmerrie na de andere onderging. Dit zijn de verschillende songs, waarbij zij bijvoorbeeld in Watching You, Without Me, zichzelf als een overleden geest tussen haar gezinsleden thuis observeerde. Zij zag en hoorde hen, maar zij hoorden en zagen haar niet. Wat een nachtmerrie is dat! In The Morning Fog, ontwaakt de vrouw uit haar nachtmerries en begint het licht te worden. Ze beseft dat ze nog leeft en waardeert het leven meer dan ooit tevoren. De songs hebben het thema zee en water in diverse hoedanigheden gemeen. Een film van enkel geluid. De fantasie wordt hierdoor dusdanig aangesproken dat de film voor iedereen anders beleeftd kan worden. Fantastisch is dat.
De diverse klanken, muziekstijlen en arrangementen zijn echt heel bijzonder en uniek op dit album.

Jouw taalfantasie slaat hier even op hol.

Verder een mooi stuk joheko, excuus voor de ietwat flauwe 1e reactie.

Erg mooi stuk, joheko63, en welkom op de site!

Volwassen album van Kate. Door de bank heen goede nummers.Waking The Witch vind ik het minste nummer op het album. Op de een of andere manier vind ik dat rare verknipte stemmetje over het nummer heen gewoon irritant.

Album heeft een goede productie.

Wat een geweldig en eigenzinnig album van Kate! Ik kocht het al vrij snel, zelfs op cd alhoewel me dat veel geld kostte. Nooit geen moment spijt van gehad. Een van de beste albums van Kate.

HOUNDS OF LOVE (1985) 2CD deluxe edition repair shop

De volledige discografie van Kate Bush verschijnt straks in vinyl en CD boxen.
De rarities zitten zoals dat wel vaker gebeurd allemaal samengepakt op aparte schijfjes.
Hounds Of Love is het meest geschikte album om aan te tonen dat het anders kan.

Kate Bush announces remastered albums in a series of box sets | superdeluxeedition

De eerste 3 nummers en met name hounds of love zijn nog acceptabel maar hierna zakt het al erg af naar de ''typische'' vrouwelijke zangeres in die tijd.
Jammer, had er veel van verwacht na de positieve berichten.
Moet ook zeggen dat dit type muziek niet echt mijn ding is dus het heeft ook daarmee te maken.

Raar maar waar, in tegenstelling tot de meeste K. Bush fans vind ik haar opvolger beter dan deze …………
The sensual world is zo meer intens en breekbaar dan deze. Maar ik moet toegeven dat deze cd als meer beter tot mij doordringt . Maar desondanks pure klasse van Mevrouw KATE

Het is ook zeker niet mijn Kate Bush album. Als de B-Kant meer was geweest zoals de A-kant had ie in mijn Top 3 van Kate Bush albums gezeten ....

Ik ben dan wel benieuwd met welke zangeres uit de jaren '80 je dit vergelijkt, want dit is in mijn beleving toch wel een van de juweeltjes uit genoemd decennium. Ik kan zo niet direct een zangeres noemen die in die tijd met iets vergelijkbaars aan kwam zetten.

Gewoon alle bekende op dat moment. Noem een cyndi lauper bijvoorbeeld. Die ik overigens beter vind.

Opgepikt uit de kringloop, had altijd al de 12" van running up that hill. De 2 singles zijn verreweg de hoogtepunten, snap wel dat mensen het goed vinden.
Heb vele jaren 80 platen (veel postpunk, wave) maar ook bv Blue NIle, Prefab Sprout, die platen zijn tijdloos, deze niet, de sound van deze plaat beklijft veel minder dan het debuut,

Voor mij is het, samen met Aerial, haar beste album.
Innovatief, verrassend, gedurfd.
Op The Ninth Wave, kant B, begint ze een nieuw leven, een suite van zeven nummers waarin ze alles achter laat een een prachtig verhaal weet te vertellen. Ik hoor allerlei invloeden van de Keltische stammen tot en met Floyd.
Op haar prachtige live album Before The Dawn doet ze het nog een dunnetjes over. De tweede cd is een akelig perfecte uitvoering van dit Epos. De derde is een integrale uitvoering van Aerial. Ook weergaloze muziek. Als oude Progger word ik hier helemaal blij van.
Natuurlijk is kant A ook geweldig .

Het poppy Hounds of Love deel vind ik er goed. Het Keltische The Ninth Wave moet ik erg aan wennen. Het is mooi en sfeervol, maar ik mis ook nog wat. Nog maar wat extra luisterbeurten geven om te kijken wat er gebeurt.

Hier deed Kate definitief de heks in zich ontwaken en begon ze haar vuur vanuit een bron te tappen die waarschijnlijk liever anoniem wil blijven.

Doen het niet goed in full exposure dat soort gasten.

Een fantastisch album met een fenomenale titeltrack.

Weg met dat verrekte schoeisel.

Altijd weer die vertiefde verzamelwoede.

Ik koop wel een paar nieuwe voor je, heb daar een scherp oog voor.

Niet te duur en toch heel leuk.

Big Boi’s Favorite Verse: Kate Bush’s “Running Up That Hill” | VERSES - YouTube

Nog iemand die het begrijpt.

Titelnummer vind ik overigens ook haar beste zangprestatie. Ben nog niet eens zo ontzettend ingenomen met haar stem an sich zoals dit bijvoorbeeld met Martha Wainwright wel het geval is. Het is meer haar meesterlijke theatrale aspect en haar gebruik van 'stemmetjes' waarmee ze een bepaalde zin regelmatig, in mijn optiek althans, tot in absolute perfectie weet voor te dragen.

Sowieso wat is de stem van Kate Bush exact, een hele hoop dingen volgens mij.

Nou dan zal het voor ons wel helemaal onvatbaar zijn

Big sky.

Proberen om het grotere geheel te zien en op z'n minst een poging te wagen om ook eens voor een andere invalshoek enig begrip op te brengen.

Titelnummer verhaalt van een opgejaagde dame met een legertje tot op het bot gevallen mannen achter zich aan.

Die zal Kate op dat moment ongetwijfeld hebben gehad.

Maar er speelt meer.

Ik interpreteer het ook wel als een hulpkreet die in werkelijkheid nooit daadwerkelijk onder woorden wordt gebracht maar iemand wel sterk over zich kan dragen.

Help, verlos me van dit. Pas dan zie ik het licht.

Begin ik misschien te bevatten hoe stront eigenwijs ik was al die tijd.

Zie je wel, told ya so.

Geen stad of land mee te bezeilen zulke.

De twee bekendste nummers heb ik via MusicMeter leren kennen en zijn doorheen de jaren gegroeid in mijn waardering zonder dat ik er per se spontaan naar teruggrijp. Ook de andere songs zijn bij een eerste beluistering fijn en aangenaam, maar ik mis een bepaalde connectie die me echt voor doen vallen. Mogelijk doet verdere herbeluistering nog iets vallen.

David Gilmour, in tegenstelling tot Peter Gabriel, kent zijn plek naast Kate. En dan was hij naar het schijnt ook nog degene die de wereld een grote dienst bewees door haar carrière te lanceren. Zeer respectabel.