Scars - Author! Author! (1981)

www.scarsresearch.com

Daar lees ik: "Author! Author! is no longer available for sale on this site, but it is still available at Amazon and via selected music shops in Scotland, notably Avalanche in Cockburn Street, Edinburgh.

Op naar Schotland dus.

Die is niet meer verkrijgbaar, een vriend van mij heeft alles geprobeerd. Wel via discogs maar dan reken maar 30 - 40 euro.

En soms moet je geluk hebben, jaar geleden in Antwerpen nog een exemplaar gevonden, voor 5 euro , stond in een vergeet bak, onder een stapel lp's

Twee jaar geleden nog gekocht voor 16 pond op amazon uk,net op tijd.Nu nog op discogs voor 25 pond,veel geld maar ja wel een goede plaat.

Leuk om in 2012 zulke enthousiaste commentaren te lezen. Gezien op New Pop, Rotterdam 1981. Heb de opname van cassette op cd gezet. Mooie herinnering aan een bijzonder bandje. Engelse lp persing had een mooi boekje...

De Engelse postpunk (zoals het achteraf bleek te heten) van het begin van de jaren 80 was een ware openbaring voor mij : Joy Division, New Order (de eerste plaat dan), Echo & the Bunnymen, de Cure, The Mighty Wah!, Siouxsie, Spandau Ballet (ook alleen de eerste natuurlijk), Modern Eon (geproduceerd door Laurence Diana, de geluidstechnicus van deze Scars-elpee), de Associates – en andere mensen zullen hier Depeche Mode, de Comsat Angels, de Fall nog aan toevoegen… Een ongelooflijk rijke periode, waarvan ik indertijd Heaven up here de meest indrukwekkende plaat vond (dat was nog voordat ik Joy Division echt op waarde begon te schatten).

Meer dan dertig jaar en vele stromingen later draai ik het allemaal nog wel eens; het ene vind ik leuker dan het andere, maar deze plaat van de Scars doet me eigenlijk het meest. De melodieën, de breed uitwaaierende gitaar, de ontroerende stem… de emotionele resonantie van deze plaat lijkt alleen maar te groeien. Blij dat ik 'm zelf op CD heb gezet en dus (heel) regelmatig kan draaien zonder angst voor kwaliteitsverlies.
 

Steengoede plaat, destijds gekocht nav recensie in Oor. Hoop ooit ook het geluk te hebben deze voor een prikkie op te duikelen in de cd bakken. Zoals destijds in luxemburg de cd Hats van the blue Nile voor een tientje! Speciale persing bij Linn kostte normaliter een gulen of 36....

Hier kan ik me helemaal in vinden en wil daar ook nog The Names, The Chameleons en The Sound aan toevoegen. Als niet echte kenner schaar ik dat trouwens allemaal onder New Wave. Maar deze periode begint ook steeds meer mijn favoriete muzikale periode te worden.
Daarna kwam voor mij de periode van de hardrock en metal met de hoogtijdagen van o.a. Iron Maiden, Metallica en Slayer en weer daarna de periode van bands als Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden, AIC etc.
Als ik me dan bedenk dat we in die tijd ook nog de Nederpop beweging en de talloze topsingles van MJ hadden, is het nu toch wel wat behelpen. Ik moet me tegenwoordig wel door heel veel albums worstelen wil ik dat soort klasse vinden.

Zo, dat moest er even uit denk ik, maar nu weer ontopic:

Dit is voor mij weer zo'n mooie ontdekking. Jammer dat dit zo moeilijk (lees duur) te verkrijgen is.

Voorlopig nog maar een paar keer luisteren voor ik er een stem aan plak, maar de stem en het drumwerk bevallen mij zeer. Obsessions is tot nu toe het prijsnummer.

Inmiddels anderhalf jaar verder en nog steeds niet in het bezit van de cd......al iemand die m wel heeft?

Deze doet je het meest!? Mijn god, we hebben duidelijk een andere muziekbeleving. Ik vind dit niet meer dan aardig. Maar de new wave toppers staan hier toch wel in schril contrast ver boven wat mij betreft.

Tja, om mezelf maar te citeren uit mijn inzending voor de MusicMeter-eighties-top-40: "Op het moment zelf was ik best tevreden met de muziek van dat decennium, maar van al mijn toenmalige helden (Nick Cave, David Sylvian, de Smiths, Joy Division, Prince, Echo & the Bunnymen) heb ik de afgelopen jaren eigenlijk bijna niets meer gedraaid." Puur een persoonlijke kwestie dus: de album-top-10 die ik toentertijd over dat decennium zou hebben gemaakt zou op misschien wel zeven plaatsen hebben verschild van de top-10 die ik dit voorjaar daarover heb gemaakt (met de Scars overigens op nummer 2). Zou het nog verschil uitmaken dat jij en ik tien jaar verschillen qua leeftijd? Ik grijp zelf momenteel eerder naar ófwel de jaren 60 en 70 ófwel nu (Dream Theater, Porcupine Tree, QOTSA, Weezer, Editors), dus de jaren 80 liggen bij mijn huidige smaak een beetje buiten mijn blikveld, en áls ik daar al wat uit draai zijn dat "nieuwe" bands die ik indertijd niet of nauwelijks kende (Stevie Ray Vaughan, Marillion, HüskerDü).
        Overigens kan ik me voorstellen dat je deze plaat niet zo goed vindt als ik, maar het schrille contrast met de new-wave-toppers dat jij hoort heb ik zelf nooit ervaren: ook toen al vond ik dit een prima plaat, en Author! author! heeft voor mij dus wèl de tand des tijds doorstaan.

Bijzonder 1 plaat maken van zodanige kwaliteit en het daar dan bij laten. Ergens ook wel mooi. Misschien hadden ze hiermee hun definitieve statement al gemaakt en wilden ze zichzelf niet herhalen. Een stoere en tegelijk schaamteloos romantische plaat, tijdloos bovendien.

CD van dit album incl 10 bonustracks lag voor slechts 3 eurotjes in het Vinyl Archief in Nijmegen. Tja, daar hoefde ik natuurlijk niet lang over te denken. Dus, meenemen die hap!

Toch nog een 'nieuw' nummer ontdekt:
Scars - Bone Orchard (unreleased) - YouTube
Ook weer mooi. Tevens waren zij onderwerp van de documentaire 'Big gold dream' uit 2015, toch nog eens gaan zien!

Nog steeds een geweldig album wat ik best vaak draai.Ik weet niet precies waarom daar nooit een vervolg aan is gegeven.Ontdekte net deze documentaire Your Attention Please : The Scars AKA Horrorshow - YouTube op YT,misschien dat die daar een antwoord op weet te geven,

Jean-Maurice ken je deze ook?

Ja, ik heb dit album jaren geleden eens van het internet geplukt. Ik vind het niet echt bijzonder goed om eerlijk te zijn. Doet me soms een beetje denken aan The Smiths maar die waren een slag beter. Klinkt zeker niet slecht maar er zijn zoveel betere bands uit die tijd. Het feit dat ze maar een album hebben gemaakt geeft ook wel aan dat ze niet echt overtuigd waren. Leuk album maar meer ook niet wat mij betreft.

Leuk die recensies te lezen. Blijkt dat ik gewoon die LP in de kast heb staan. Even afstoffen en kijken of het nog kan na al die tijd.

En, kan het nog?

Zo'n album dat na 40 jaar nog even fris en fruitig klinkt als toen het uitkwam. (Waar blijft de tijd)
Heerlijke onbevangen new wave/postpunk/garagerock met fijne rifjes en gitaarloopjes ondersteund door 'n vet basgeluid en steady drumwerk.
De vinylversie is bovendien uitstekend geproduceerd. Kan hem nu zelfs beter waarderen als destijds. Onweerstaanbaar lekker plaatje. Play it loud.

Zal hem vanavond weer eens opzetten!

Beetje vreemde eend in de bijt blijf ik dit vinden. Sommige vrienden van mij vinden het een klassieker, ik kan mij daar niet in vinden. Vooral kant A vind ik erg mager, kant B is een stuk beter. Dit is voor mij ook geen new wave maar post-punk. Het springerige van de punk zit er in en gezien het bouwjaar 1981 past dat ook beter in de tijdslijn. Hij ligt nu weer bij de draaitafel dus ga 'm deze week weer wat vaker draaien.