menu

Duran Duran - Rio (1982)

mijn stem
3,90 (430)
430 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: EMI

  1. Rio (5:36)
  2. My Own Way (4:48)
  3. Lonely in Your Nightmare (3:50)
  4. Hungry Like the Wolf (3:40)
  5. Hold Back the Rain (3:59)
  6. New Religion (5:31)
  7. Last Chance on the Stairway (4:18)
  8. Save a Prayer (5:33)
  9. The Chauffeur (5:12)
  10. Rio [US Album Remix] * (5:24)
  11. My Own Way [Carnival Remix] * (4:29)
  12. Lonely in Your Nightmare [US Album Remix] * (4:52)
  13. Hungry Like the Wolf [US Album Remix] * (4:02)
  14. Hold Back the Rain [US Album Remix] * (6:29)
  15. Last Chance of the Stairway [1981 Demo] * (5:04)
  16. My Own Way [1981 Demo] * (4:38)
  17. New Religion [1981 Demo] * (5:32)
  18. Like an Angel [1981 Demo] * (4:59)
  19. My Own Way [7" Version] * (4:38)
  20. Like an Angel * (4:41)
  21. Careless Memories [Live] * (4:11)
  22. The Chauffeur [Blue Silver) (Early Version] * (3:53)
  23. My Own Way [Night Version] * (6:31)
  24. Hungry Like the Wolf [Night Version] * (5:11)
  25. Rio [Night Version] * (6:39)
  26. New Religion [Carnival Version] * (5:13)
  27. Hold Back the Rain [Carnival Version] * (7:00)
toon 18 bonustracks
totale tijdsduur: 42:27 (2:15:53)
zoeken in:
avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Ok, dan ben ik even de chronologische volgorde kwijt, ik leef nog in de veronderstelling dat de 1e single Is There Something I Should Know was en de 2e Hungry Like The Wolf.

avatar van lennon
5,0
TEQUILA SUNRISE schreef:
Ok, dan ben ik even de chronologische volgorde kwijt, ik leef nog in de veronderstelling dat de 1e single Is There Something I Should Know was en de 2e Hungry Like The Wolf.


Something is in maart 83 gereleased. Wel kwam ie (totaal onlogisch) op de Amerikaanse heruitgave van het debuutalbum, en ook de reguliere cd persing daarvan. Was meer logisch geweest als ie op het Tiger album was gekomen. Dat gebeurde uiteindelijk pas een paar jaar geleden bij de luxe box sets die uitkwamen.

avatar van Jan Wessels
4,5
Na al die jaren na mijn eerste post (2006) bij dit album mijn stem maar eens verhoogt naar 4,5. Dit blijft een album wat ik bij uitkomen al goed vond maar wat nu, met terugwerkende kracht, alleen maar beter is geworden.

De CD die ik heb is nog een oude persing (Made in West Germany ) maar wat klinkt deze nog steeds goed en dynamisch. Opvallend dat het nummer Lonely in Your Nightmare toen wat langs me heen ging maar dat dit nummer achteraf voor mij één van de beste nummers uit de catalogus van DD is geworden.

Because you're lonely in your nightmare, let me in
and there's heat beneath your winter, let me in

mooi!

5,0
Ik heb nog de lyrics van 'New Religion' opgezocht en ik was zelfs als superfan helemaal verast van de heel lange en moeilijke tekst en toch zingt Simon Le bon dit nummer live zonder ene keer over zijn woorden te vallen.

avatar van Snakeskin
4,0
Tien jaar terug schreef ik bij deze plaat dat deze een ijkpunt was voor de stroming waarvan zij deel uitmaakte. De plaat blijkt nu meer dan dat te zijn. Destijds maakte de band deel uit van een stroming The New Romantics, de jaren 80 waren aangebroken en men had behoefte aan een nieuw geluid en vooral een nieuw beeld. Daar waar The Beatles in de jaren 60 de US of A veroverden met hun muziek, daar veroverde Duran Duran het land met een uitvloeisel van de door de Beatles ontstane jeugdcultuur: de videoclip, maar ik doe deze plaat tekort om het succes alleen maar daaraan toe te dichten. Persoonlijk vind ik deze de beste van de band.

avatar van Edwynn
3,5
Slim inspelen op de ontluikende videocultuur. Dat is wat hier bereikt werd. Bewonderenswaardig voor diegenen die die shit bedenken maar met muziek heeft dat verder geen zak te maken.

Dat wil niet zeggen dat deze plaat muzikaal geen potten brak. Integendeel. Duran Duran wilde loskomen uit de gloom en een wat positiever geluid laten horen. Dat was dan wel weer nieuw voor een Britse band.

De combinatie met de zonnige videoclip van het titelnummer bracht vervolgens een compleet leger aan bakvissen aan de voeten van het vijftal. M&M (marketing en muziek) perfect getimed.

5,0
Gewoonweg hun beste album, beste Edwynn

Thekillers87327
Erg teleurgesteld. Had redelijke verwachtingen door de stijl van Duran Duran die me bij andere bands wel erg goed ligt. Ik vind de nummers allemaal erg slapjes en door de instrumentatie komen de nummers ook niet goed tot hun recht.
Jammer maargoed je kunt ook niet iedere band fantastisch vinden

avatar van Bruce Almighty
4,0
Thekillers87327 schreef:
Ik vind de nummers allemaal erg slapjes en door de instrumentatie komen de nummers ook niet goed tot hun recht.


Ik snap dat het natuurlijk een kwestie van smaak is en dat het kan dat Duran Duran je ding niet is. Waar ik wel benieuwd naar ben: wat is er mis met de instrumentatie volgens jou? Dat vind ik namelijk juist een van de sterkste kanten van deze band. John Taylor op titeltrack Rio alleen al... Geweldig wat hij daar doet!

Thekillers87327
Bruce Almighty schreef:
(quote)


Ik snap dat het natuurlijk een kwestie van smaak is en dat het kan dat Duran Duran je ding niet is. Waar ik wel benieuwd naar ben: wat is er mis met de instrumentatie volgens jou? Dat vind ik namelijk juist een van de sterkste kanten van deze band. John Taylor op titeltrack Rio alleen al... Geweldig wat hij daar doet!

Instrumentatie heb ik verkeerd gebruikt in dit geval Bedoel meer de sound van de band eigenlijk. Tuurlijk, goed spelen zullen ze zeker kunnen haha. Vind de sound gewoon best slapjes en weinigzeggend. Leuke muziek voor in de auto, niet meer, niet minder. En dat zeg ik zonder denigrerend over ze te zijn want het is absoluut geen slechte muziek

avatar van Leeds
5,0
Dit is niet voor niets een ware klassieker. Het gemiddelde is met de jaren naar omhoog gegaan hier op mume maar eigelijk nog steeds te laag. Gelukkig zijn er nog muziekbladen die deze klassieker op de correcte manier weten te waarderen.

avatar van Edwynn
3,5
Ook hier weer de vraag of er überhaupt zines zijn geweest die Rio afkraakten? Het stond hoog in de charts, het duikt steevast op in allerlei (80s) lijstjes, er is een classic albums aflevering aan gewijd enzovoorts.

avatar van Leeds
5,0
Edwynn schreef:
Ook hier weer de vraag of er überhaupt zines zijn geweest die Rio afkraakten? Het stond hoog in de charts, het duikt steevast op in allerlei (80s) lijstjes, er is een classic albums aflevering aan gewijd enzovoorts.


13 november 2005 om 13:18 hier op deze pagina!

avatar van Edwynn
3,5
Ja, gewoon iemand die er niets aan vindt. Niemand kan iets zo mooi in een paar korte zinnen affakkelen als onze Beaster. Dat hou je toch. Alsof dat zo belangrijk is voor je het zelf beleeft..

Ik bedoelde: hoe schreef de muziekpers erover toen en nu. Volgens mij nooit echt de grond in.

avatar van Kronos
Edwynn schreef:
Ik bedoelde: hoe schreef de muziekpers erover toen en nu. Volgens mij nooit echt de grond in.

Toch wel, zeggen ze zelf in Duran Duran: There's Something You Should Know.

Ik vond het in die tijd vreselijke muziek. Alleen The Wild Boys vond ik best aardig en toen viel me ook op dat Simon Le Bon een goede zanger is. Grappig in de docu om te vernemen dat hij als jonge knaap in het koor zong en een opname van hem uit die tijd te horen. Maar na afloop van de film is mijn mening niet veranderd. Ik blijf het vreselijk vinden, deze muziek, terwijl ik sommige popmuziek waar ik toen een gruwelijke hekel aan had nu wel goed vind. Natuurlijk, gewoon een kwestie van smaak. Puur kwalitatief is er niks op aan te merken.

avatar van LucM
4,0
Kronos schreef:
Alleen The Wild Boys vond ik best aardig en toen viel me ook op dat Simon Le Bon een goede zanger is.

In The Wild Boys zingt Simon Le Bon vals met name in de hoge noten.

avatar van Edwynn
3,5
Dat is de Le Bon-snik. Hoe is dat vals? Het is een kapotgeproduceerd nummer waar elke noot in twintigvoud is overdacht en vastgelegd.

Ben je niet in de war met die Live Aid performance waar het allemaal even niet lukte?

avatar van Kronos
Ik heb er nooit iets vals in gehoord. Met de zoekfunctie op MusicMeter toch eens even opgezocht of ik dat nummer nergens op cd heb zodat ik het op mijn eigen installatie kan horen. En ja, gevonden op een verzamelaar. (Op zo'n moment ervaar ik mijn collectie echt als een muziekbibliotheek.) Als dat nummer vals gezongen is scheelt er iets met mijn muzikaal gehoor. Wel hoor je dat Le Bon in het refrein er voortdurend de hoogste noot uithaalt die in hem zit. Dat maakt het net zo goed. Ik kan me wel voorstellen dat dit live al eens niet helemaal wilde lukken. Veel zangers gaan live de hoogste noten gewoon een octaaf lager zingen om op zeker te spelen.

5,0
In jaren 80 was ik er niet kapot van. Behalve girls on film maar nu best lekker in gehoor liggend album anno 2020 knappe prestatie wel

avatar van steven
5,0
Ik ga toch maar naar de volle mep. Staat geen minder nummer op , en is echt 1 van de beste en meest iconische albums uit de 80s. Hebben ze niet meer kunnen evenaren , ondanks nog best een aantal goede platen

avatar van Man of Sorrows
3,0
In de Psychologie bestaat er iets als het seriële-positie-effect; woorden die aan het begin of het einde van een lijst zijn gespeld worden beter onthouden of krijgen een groter beoordelingsgewicht.

Als ik de berichten en de beoordelingen bekijk bij dit album komt dit effect me voor de geest; ja het slotnummer is beslist prachtig en ook Save a Prayer is raak (5* intro), maar de rest vind ik in de lagere klassen van de jaren '80 spelen. De vocals zijn erg aanwezig (iets wat me veelal afstoot bij muziek met elektronische insteek) en er is iets in het stemgeluid of accent van de zanger dat ik vrij vervelend vind. Het zou normaal in mijn muzikaal straatje moeten passen maar zelfs ik vind ik de productie wel erg glad en de nummers hebben een zeer hoog huppeldepup gehalte. Leuke band om eens af en toe een 12'' single van te horen maar een volledig album is me blijkbaar teveel van het goede

avatar van lennon
5,0
Man of Sorrows schreef:
In de Psychologie bestaat er iets als het seriële-positie-effect; woorden die aan het begin of het einde van een lijst zijn gespeld worden beter onthouden of krijgen een groter beoordelingsgewicht.

Als ik de berichten en de beoordelingen bekijk bij dit album komt dit effect me voor de geest; ja het slotnummer is beslist prachtig en ook Save a Prayer is raak (5* intro), maar de rest vind ik in de lagere klassen van de jaren '80 spelen. De vocals zijn erg aanwezig (iets wat me veelal afstoot bij muziek met elektronische insteek) en er is iets in het stemgeluid of accent van de zanger dat ik vrij vervelend vind. Het zou normaal in mijn muzikaal straatje moeten passen maar zelfs ik vind ik de productie wel erg glad en de nummers hebben een zeer hoog huppeldepup gehalte. Leuke band om eens af en toe een 12'' single van te horen maar een volledig album is me blijkbaar teveel van het goede


Volgens mij heeft dat niks met psychologie te maken,maar met smaak....

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Duran Duran - Rio (1982) - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Duran Duran - Rio (1982)
Duran Duran ging uiteindelijk vol voor de pop en scoorde een imposante serie hits, maar op haar tweede album Rio levert de Britse band kwalitatief hoogstaande songs af, die de tand des tijds prima hebben doorstaan

Ik was Rio, het tweede album van de Britse band Duran Duran, eerlijk gezegd al lang weer vergeten, maar toen ik het album onlangs weer tegen kwam, was ik verrast door de kwaliteit van het album. Duran Duran klinkt op Rio een stuk avontuurlijker dan op de albums die zouden volgen en kruipt dicht tegen bands als Roxy Music en vooral Japan aan. In muzikaal opzicht is het allemaal verrassend goed en ook de zang van Simon Le Bon valt op dit album helemaal niet tegen. De singles van het album zijn natuurlijk bekend, maar het zijn vooral de wat minder bekende tracks die er uit springen op een album dat wat mij betreft niet misstaat tussen de betere albums uit de jaren 80.

Ik was aan het begin van de jaren 80 niet erg geïnteresseerd in de verrichtingen van de Britse band Duran Duran, maar het in 1982 verschenen en in een fraaie hoes gestoken Rio vond ik destijds een prima album. Rio was de opvolger van het in 1981 verschenen titelloze debuut van de band, dat ik destijds niet opmerkte maar dat ook zeker niet slecht is, en legde de basis voor de grote successen die de band uit Birmingham iets later in het decennium zou vieren. Die successen gingen helaas samen met in artistiek opzicht duidelijk minder interessante albums, waardoor ik ook Rio al snel uit het oog verloor.

Met alle andere albums van Duran Duran is wat mij betreft een prima verzamelaar te vullen, maar Rio vind ik als album een stuk interessanter en consistenter dan de rest van het werk van de Britse band. Ik verloor Rio zoals gezegd uit het oog toen Duran Duran in de tweede helft van de jaren 80 vol koos voor de hitgevoelige popmuziek, maar toen ik het album een paar weken geleden opdook in mijn zoektocht naar vergeten albums uit het verleden, was ik direct weer onder de indruk van de hoge kwaliteit van het album.

Op Rio is Duran Duran geen moment de dertien in een dozijn popband die het een paar jaar later zou worden, maar maakt het muziek die niet eens zo heel ver verwijderd is van die van door de critici bejubelde bands als Roxy Music en met name Japan. Ik herinnerde me nog wel een aantal songs van het album, waaronder de singles Hungry Like The Wolf, Save A Prayer en de titeltrack van het album, maar ik was vergeten hoe knap de rest van het album in muzikaal opzicht in elkaar steekt.

Bij beluistering van Rio springen de bijzondere en ook prachtige basloopjes direct in het oor en het zijn deze basloopjes die voor een belangrijk deel verantwoordelijk zijn voor de associaties met de muziek van Japan, maar ook het drumwerk valt in positieve zin op. De uitstekend spelende ritmesectie wordt gecombineerd met een uitgebalanceerde mix van gitaren en synths, die beiden zeer smaakvol klinken.

Over de vocale verrichtingen van zanger Simon Le Bon zijn de meningen altijd verdeeld geweest, maar op de zang op Rio heb ik niets aan te merken. Ook de productie van Colin Thurston, die in de jaren 80 een paar albums produceerde, maar geen heel indrukwekkend CV opbouwde, verdient overigens alle lof.

In muzikaal opzicht is Rio een stuk avontuurlijker en interessanter dan het latere werk van de band en dat geldt ook voor de songs op het album. Buiten de singles was ik de meeste songs op Rio al lang weer vergeten, maar het zijn stuk voor stuk songs die zowel aanstekelijk als in artistiek opzicht interessant zijn. De minder bekende tracks op het album doen overigens zeker niet onder voor de hitsingles. Integendeel zelfs.

Duran Duran slaagt er op Rio in om invloeden uit de rockmuziek en de synthpop uit de jaren 80 met elkaar te verbinden en voegt er hier en daar op smaakvolle wijze een jaren 70 Roxy Music accent aan toe, wat het duidelijkst is te horen wanneer de band een saxofoon van stal haalt. Wat invloeden uit de disco, funk en soft-rock maken het geluid op Rio compleet.

Duran Duran wordt door de keuze voor veel minder interessante pop halverwege de jaren 80 veel minder serieus genomen dan andere bands uit de jaren 80 die het label New Romantic kregen opgeplakt, maar Rio doet geen moment onder voor vergelijkbare albums uit de jaren 80 die wel uitvoerig werden geprezen. Ik had er lang niet meer naar geluisterd, maar het album staat momenteel op repeat. Erwin Zijleman

5,0
mooie recensie. Rio blijft ook voor mij hun beste

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Voor mij één van de absolute hoogtepunten van de kleurrijke zijde van de eerste helft van de jaren 80. Indertijd ervaren als een plaat die zowel de pop- als de alto-liefhebber kon aanspreken vanwege het niveau van de composities en de intensiteit van de arrangementen, maar dat was misschien te idealistisch gedacht – het debuut van Tears For Fears twaalf maanden later was daarvoor een betere kandidaat. Belangrijker is dat Rio na die jaren gelukkig nog niet veel van z’n uitstraling van fun en spelplezier heeft verloren.
        De hoogtepunten zitten voor mij op het einde van de plaat. Save a prayer is niet alleen “van zichzelf” al een prachtig nummer, maar ontleent voor mij ook een deel van z’n charme aan het feit dat het niet gemakzuchtig gebruik maakt van drie identiek gespeelde refreinen: het eerste refrein is vrij rustig en eindigt ook ingetogen, het tweede refrein gebruikt gedubbelde zang en loopt uit op de killer-gitaar-riff, en het derde couplet begint niet echt afgebakend maar loopt eigenlijk gewoon door vanuit het bijbehorende couplet en gebruikt daarbij meteen die gitaar-riff als begeleiding. En het leuke is dat het nummer als geheel zó mooi en zó soepel loopt dat die afwijkende structuur feitelijk niet eens opvalt (zoals het hoort).
        (Zinloze terzijde: iets waar ik al decennia mee rondloop: bij de regels “And you wanted to dance, so I asked you to dance, but fear is in your soul / Some people call it a one night stand, but we can call it paradise” rijmt dat laatste woord natuurlijk op het voorafgaande “melt the ice”, maar omdat “fear is in your soul” dichterbij zit zing ik onwillekeurig nog áltijd “...but we can call it rock & roll.” Slaat natuurlijk helemaal nergens op.)
        Merkwaardig genoeg lijk ik nú pas te horen (bij bijvoorbeeld het tweede hoogtepunt van de plaat, het slotnummer, schilderen met geluid) hoe belangrijk en sfeerbepalend Nick Rhodes’ keyboards zijn: ik waardeerde dit album vooral vanwege de nummers, de vrolijkheid en de veelzijdigheid, en sowieso ben ik pas de laatste 10-15 jaar meer gaan letten op toetsenisten en hoe ze “het aanpakken”. Het is mischien maar een detail, maar hoe de synthesizers (inclusief geluidseffecten) “set the stage” gedurende de eerste 35 seconden van New religion is echt meesterlijk. (Het compenseert zo het enige op dit album waar ik me soms echt aan stoor, het lelijke drumgeluid, maar daarin is DD in deze jaren niet de enige.)

avatar van Nevele
4,5
Heel kort: Duran Duran kwam voorbij op mijn 1001-albums tour en ik dacht tot mezelf: Ah ja, een lekker 3* album, gewoon de standaard jaren 80.

Ik had het zo vreselijk bij het verkeerde eind, wat vind ik dit een heerlijk album. Ik had werkelijk geen idee meer. Hoe heb ik al die jaren toch afgedaan als 'just another 80's band'

De bas, de melodieën, alles op dit album klopt gewoon. Ik sla geen nummer over.

Persoonlijke favorieten: My Own Way en New Religion

4,5*

avatar van lennon
5,0
Nevele schreef:
Hoe heb ik al die jaren toch afgedaan als 'just another 80's band'


Dit is het probleem met deze band. Ondergewaardeerd, en teveel afgeschilderd als een boy band... (wat ze natuurlijk absoluut niet zijn)

Gelukkig heb jij het licht nu gezien

avatar van Pinsnider
4,0
Inderdaad jammer dat sommige jaren '80 bands in een hoek zijn gedrukt waar ze eigenlijk helemaal niet hoorden. Duran Duran en a-ha vind ik daar de voornaamste voorbeelden van, maar bijvoorbeeld ook een band als Talk Talk, die toch eerst vooral als "frisse-boys"-band is neergezet en pas veel later (terechte) erkenning heeft gekregen. Misschien is die erkenning bij DD en a-ha minder, omdat die toch vooral fijne popmelodieën zijn blijven maken, die het in het snobcircuit minder goed doen. Maar inderdaad fijn dat er af en toe mensen tot leuke nieuwe inzichten komen!!

avatar van milesdavisjr
Een boyband is het natuurlijk niet, de jongens en/of het management speelde echter wel heel handig in op het snelle jongens imago. Het waren immers de flitsende jaren 80, de maatpakken, flanellen broeken en de volle koppen haar pasten goed in het videoformat van die tijd. Dat de slipjes tijdens concerten om hun oren vlogen droeg bij aan het vluchtige ''vrouwenverslindende'' imago van de band. Dat de heren zelf hun nummers schreven en er wel degelijk goed gemusiceerd werd bleef wat onderbelicht in dit decennium. Pas later kregen de Britten wat meer erkenning voor hun compositorische kwaliteiten. Doordat de synthesizer een dominante rol - bij welke popband niet in deze jaren - speelde in dit decennium vielen de wat conventionelere instrumenten ook minder op. Met The Wedding Album en Pop Trash kleurden de mannen meer buiten de kaders om vervolgens weer terug te keren naar een minder serieus karakter, apart bandje toch dat Duran Duran.

avatar van Germ
Germ (crew)
The Chauffeur, schitterende track!

avatar van Dibbel
5,0
Vandaag eindelijk op CD gevonden voor 2 Euro bij Jouw Marktkraam
Ik ben extreem zuinig op mijn LP's, maar deze heeft toch wel wat geleden in 40 jaar. En dat zegt genoeg.

avatar van R-DJ
5,0
Als jochie mocht ik INXS Original Sin en het album Rio van mn iets oudere nichtje lenen. Ik vond beide geweldig. 41 jaar later klinkt Rio niet eens zo gedateerd. En de nummers staan nog steeds als een huis. Na de eerste tekenen van hun goede gevoel voor popmuziek op hun eerste album, kopt Duran Duran ze op Rio achter elkaar in. Ieder nummer is goed tot zeer goed: Rio, My Own Way, Hungry, Save a Prayer, en mijn persoonlijke favoriet - incl clip die in de huidige preutse tijd niet meer zou kunnen - The Chauffeur. Het album heeft veel energie, de basloopjes willen door en door, en Simon is goed bij stem. Ik was verkocht, ondanks dat de band nooit meer dit hoogtepunt evenaarde.
Extra ode aan het artwork: hele mooie album cover

Gast
geplaatst: vandaag om 06:16 uur

geplaatst: vandaag om 06:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.