Kronos schreef:
De glam metal op
Slippery When Wet van Bon Jovi deed het toch beter. En als blockbusters waren er in '87/'88 ook nog George Michael, U2, Madonna, Tracy Chapman en INXS.
Zeker, maar die van Bon Jovi verscheen een jaar eerder (1986). Al zal een deel van het verkoopsucces ook in 1987 nog wel hebben doorgezet. En ook in mijn (vooral op Nederland georiënteerde) herinnering was Bon Jovi populairder dan Whitesnake, dus dat kan wel kloppen. Daarnaast had 1987 inderdaad wel behoorlijk wat 'blockbusters'. Vergelijk dat eens met de muziekmarkt van nu...
Maar goed, het gaat er mij niet om om elkaar hier vliegen af te vangen. Het relatieve succes van de ene hardrockplaat ten opzicht van de andere is moeilijk meetbaar, zeker wereldwijd. Ik trok mijn - overigens al niet met zekerheid verkondigde - conclusie naar aanleiding van de stelling van
Leonidas55 op basis van mijn eigen herinnering en aannames. Maar dat Whitesnake het in de jaren '87'/'88 qua verkopen en populariteit buitengewoon goed deed voor een hardrock-act, daar kunnen we het allemaal wel over eens zijn, denk ik.
Goed, terug naar het eigenlijke album waar het hier om gaat: Slip of the tongue. Zoals gezegd: de plaat die de hooggespannen verwachtingen bij het grote publiek niet kon waarmaken en de populariteit van Whitesnake deed afnemen ten opzichte van diverse eerder genoemde concurrenten, die vaak ook nog eens een harder en rauwer geluid voortbrachten. De opmaat naar de jaren negentig...