menu

Sex Pistols - Never Mind the Bollocks Here's the Sex Pistols (1977)

Alternatieve titel: Never Mind the Bollocks

mijn stem
3,73 (665)
665 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Punk
Label: Virgin

  1. Holidays in the Sun (3:22)
  2. Bodies (3:03)
  3. No Feelings (2:51)
  4. Liar (2:42)
  5. God Save the Queen (3:19)
  6. Problems (4:11)
  7. Seventeen (2:03)
  8. Anarchy in the UK (3:32)
  9. Submission * (4:13)
  10. Pretty Vacant (3:18)
  11. New York (3:06)
  12. EMI (3:09)
  13. No Feeling * (2:45)
  14. Did You No Wrong * (3:11)
  15. No Fun * (6:22)
  16. Satellite * (3:59)
  17. New York [Demo Version] * (3:21)
  18. Unlimited Edition [Demo Version of 'EMI'] * (3:17)
  19. Liar [Demo Version] * (3:10)
  20. Pretty Vacant [Demo Version] * (3:04)
  21. Problems [Demo Version] * (4:18)
  22. No Future [Demo Version of 'God Save the Queen'] * (3:52)
  23. Did You No Wrong [Alternative Vocal] * (3:16)
  24. Seventeen [Alternative Vocal] * (2:07)
  25. Satellite [Rough Mix] * (4:02)
  26. Submission [Rough Mix] * (4:11)
  27. Holidays in the Sun [Rough Mix] * (3:33)
  28. EMI [Rough Mix] * (3:20)
  29. Seventeen [Rough Mix] * (2:05)
  30. Holidays in the Sun [Alternative Mix] * (3:30)
  31. Body [Demo Version of 'Bodies'] * (3:54)
  32. Submission [Alternate Mix] * (4:12)
  33. Belsen Was a Gas [Demo] * (2:31)
  34. Anarchy in the UK [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (3:30)
  35. I Wanna Be Me [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (3:43)
  36. Seventeen [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (2:00)
  37. New York [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (3:20)
  38. EMI [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (3:27)
  39. No Fun [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (4:38)
  40. No Feelings [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (2:26)
  41. Problems [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (4:20)
  42. God Save the Queen [Live at Samfundet Club, Norway 1977] * (2:33)
  43. Anarchy in the UK [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (3:50)
  44. I Wanna Be Me [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (3:05)
  45. Seventeen [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (2:22)
  46. New York [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (3:25)
  47. EMI [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (3:26)
  48. Submission [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (4:05)
  49. No Feelings [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (3:06)
  50. Problems [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (4:34)
  51. God Save the Queen [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (4:32)
  52. Pretty Vacant [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (4:14)
  53. No Fun [Live at Happy House, Stockholm 1977] * (5:27)
toon 42 bonustracks
totale tijdsduur: 34:36 (3:04:52)
zoeken in:
Misterfool
Jawel, ook daarvoor is het relevant, omdat ik dus stel dat de kwaliteit van dit album minder sterk is dan de reputatie doet vermoeden. Ergo, ik vind dit album overschat. Daarbij zeg ik nu al voor de derde keer dat ik slechts mijn mening geef.

avatar van Kronos
4,0
Misterfool schreef:
Jawel, ook daarvoor is het relevant, omdat ik dus stel dat de kwaliteit van dit album minder sterk is dan de reputatie doet vermoeden.

Een stelling moet je onderbouwen. Je gedachte-experiment doet dat niet. Ook je mening over de kwaliteit, of het gebrek eraan, doet dat niet.

avatar van bikkel2
4,0
Punkmuziek heeft zich ook ontwikkelt en is in veel gevallen een stuk ruiger en minder melodieus dan dit album en veel punk uit die tijd.
Ik denk dat het ook weinig zin heeft een plaat van bijna 40 jaar oud in het nu te plaatsen.
Ik vind het met de gedateerdheid ook best meevallen.
Het is een gitaarplaat, dat en de vocalen van Lydon is het fundument.
Ik hoor verder niets aan sounds die echt aan de 70's refereren.
Plenty albums uit die tijd die dat wel hebben.

Het is in mijn oren ook geen hele grootse plaat, maar ik snap best dat dit op invloed is geweest op beginnende punkbands.
Het zit 'm voor mij voornamelijk in de aanstekelijkheid en een handvol sterke liedjes, waar het fijn is om lekker mee te brullen.

Misterfool
Kronos schreef:
Een stelling moet je onderbouwen. .

Wat ik nu al de hele dag aan het doen ben, maar laat maar hangen, Kronos. In een discussie moet je de mening van de 'tegenstander' willen overwegen en je geeft er geen blijk van dat te willen doen. Zo discussiëren we enkel in rondjes.

Edit: En dat betekent mijn inziens ook dat ik niet verder op jou reageer Lees mijn berichten maar door en kom dan terug. Ik ga mij niet herhalen.

avatar van Kronos
4,0
Misterfool schreef:
Wat ik nu al de hele dag aan het doen ben, maar laat maar hangen, Kronos.

Dat jij het album niet zo goed vindt als de reputatie (of eigenlijk jouw perceptie daarvan) jou doet vermoeden is duidelijk. Daar hoeft niet over gediscussieerd te worden.

Misterfool schreef:
In een discussie moet je de mening van de 'tegenstander' willen overwegen en je geeft er geen blijk van dat te willen doen en zo discussiëren we enkel in rondjes.

Geef jij er blijk van te willen overwegen dat het album zijn reputatie alle eer aandoet, maar dat het bij jou gewoon niet in de smaak valt?

Je doet een stelling maar in plaats van die te onderbouwen verschuil je je achter je mening. Zo blijf je er maar in rondjes omheen draaien.


avatar van Dibbel
5,0
Gewoon een verzameling uitstekende, meteen meebrulbare, airguitarende en heerlijk gesneerde rocksongs (jazeker) zonder dieptepunten, eindigend met een natte scheet .
Wat wil je nog meer?

avatar van bikkel2
4,0
Ah ! Dibbel komt de boel gelukkig weer wat opfleuren.

avatar van trebremmit
Persoonlijke aanval en gevit op elkaar verwijderd.

avatar van trebremmit
En nog wat berichten verplaatst naar Obecjtiviteit vs subjectiviteit
En dan graag hier weer over het album zelf discussiëren.

avatar van dazzler
5,0
dazzler schreef:
Het nummer Submission hoeft niet aangevinkt te worden als bonustrack.
Het stond niet op album bij de allereerste edities, maar zat er al gauw als enkelzijdig singletje bij.

Bijgevolg staat zit het nummer wel degelijk bij bijna alle versies van de plaat
en mogen we het beschouwen als onderdeel van de originele tracklijst.

Ik zag vandaag het album op nieuwerwets vinyl in de winkel blinken.

Zonder Submission natuurlijk... tja...



ik zal het nummer maar weer aanvinken. Juist is juist.

avatar van adri1982
4,0
Heel leuk album om te luisteren. Het is een volwaardig Punkalbum met historische waarde, waarvan 'God save the queen' en 'Anarchy in the U.K. geweldig zijn. Ook 'Pretty vacant' en het ondergewaardeerde 'Problems' zijn erg goed.

avatar van Lekke
4,5
klassieke lp die nooit verveeld. gewoon goed van begin tot einde

avatar van Funky Bookie
4,0
bikkel2 schreef:
Punkmuziek heeft zich ook ontwikkelt en is in veel gevallen een stuk ruiger en minder melodieus dan dit album en veel punk uit die tijd.
Ik denk dat het ook weinig zin heeft een plaat van bijna 40 jaar oud in het nu te plaatsen.
Ik vind het met de gedateerdheid ook best meevallen.
Het is een gitaarplaat, dat en de vocalen van Lydon is het fundument.
Ik hoor verder niets aan sounds die echt aan de 70's refereren.
Plenty albums uit die tijd die dat wel hebben.

Het is in mijn oren ook geen hele grootse plaat, maar ik snap best dat dit op invloed is geweest op beginnende punkbands.
Het zit 'm voor mij voornamelijk in de aanstekelijkheid en een handvol sterke liedjes, waar het fijn is om lekker mee te brullen.


Spijker op de kop.
Lekker album.

Punk = Punk, dat evalueert natuurlijk niet, Punk was spelen/raggen ook al kon je dat niet, daarna werd het post punk oid.
Pistols, Damned, Clash dat is punk. Buzzcocks hoe goed ook is meer powerpop met punk invloeden.

Arbeidsdeskundige
God Save the Queen, Anarchy in the UK en Pretty Vacant zijn mijn favoriete nummers op dit invloedrijke album.

avatar van Jonestown
Vanavond weer eens voor de zoveelste keer gedraaid ... Eén van de weinige albums die sinds de release in 1977 minimaal één keer per jaar door de speakers schalt. En nog steeds blijft die ene vraag onbeantwoord: hoe geniaal is NMTB nu precies? Of was het gewoon een tot op de millimeter uitgedachte marketingtruc van opperrat Malcolm McClaren en zijn wij er allemaal in getrapt? In elk geval een album dat nog steeds even hard trilt en siddert als way back in '77.... Of je nu door McLaren belazerd werd of niet.

avatar van pinguin#13
4,5
Jonestown schreef:
Vanavond weer eens voor de zoveelste keer gedraaid ... Eén van de weinige albums die sinds de release in 1977 minimaal één keer per jaar door de speakers schalt. En nog steeds blijft die ene vraag onbeantwoord: hoe geniaal is NMTB nu precies? Of was het gewoon een tot op de millimeter uitgedachte marketingtruc van opperrat Malcolm McClaren en zijn wij er allemaal in getrapt? In elk geval een album dat nog steeds even hard trilt en siddert als way back in '77.... Of je nu door McLaren belazerd werd of niet.


De juiste plaat op het juiste moment. met de juiste mensen achter de knoppen. Heb ooit de docu 'classic albums' gezien en dat bleek dik oké… toch zolang Glenn Matlock mocht meedoen. Toen Sid Viscious opdook was het steil bergaf…
Persoonlijk vond ik de eerste P.I.L. plaat ook nog altijd wel sterk te pruimen, samen met 'Metal Box'.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Gewoon een half uur meedeinen met de muziek en nog eens die (resterende) rebelse trekjes in je laten zien. Uiteindelijk is dit een goede Rock plaat met een zeer charismatische en expressieve zanger én tonnen "attitude". Ik heb hem op cd en eens in de paar maanden wordt deze in de cd-speler gemikt op deftig volume.

avatar van Jonestown
pinguin#13 schreef:
De juiste plaat op het juiste moment. met de juiste mensen achter de knoppen. Heb ooit de docu 'classic albums' gezien en dat bleek dik oké… toch zolang Glenn Matlock mocht meedoen. Toen Sid Viscious opdook was het steil bergaf…
Persoonlijk vond ik de eerste P.I.L. plaat ook nog altijd wel sterk te pruimen, samen met 'Metal Box'.

Toen First Issue in 1978 verscheen vond ik dat toen een niet te plaatsen album. Ook al doordat het ver af stond van de Bollocks en er geen enkele samenhang leek te zijn tussen de nummers, zoals Religion en Fodderstompf. Desalniettemin toch vaak gedraaid. En Lydon zaaide opnieuw onraad met Metal Box. Maar het echte meesterwerk moest toen nog komen: Flowers Of Romance. En dat allemaal binnen 4 jaar .....

avatar van pinguin#13
4,5
Jonestown schreef:
(quote)

Toen First Issue in 1978 verscheen vond ik dat toen een niet te plaatsen album. Ook al doordat het ver af stond van de Bollocks en er geen enkele samenhang leek te zijn tussen de nummers, zoals Religion en Fodderstompf. Desalniettemin toch vaak gedraaid. En Lydon zaaide opnieuw onraad met Metal Box. Maar het echte meesterwerk moest toen nog komen: Flowers Of Romance. En dat allemaal binnen 4 jaar .....


Tja, bij 'Flowers' had ik het dan weer zo ongeveer een beetje gehad… Je hebt zeker gelijk wat de onsamenhangendheid betreft… het pamfletterige 'Religion' is ook niet zo best, maar de energie die nog steeds van The Public Image afspat heeft me iedere keer weer compleet te pakken. Enfin…

Deze blijft toch vooral teletijdmachinemuziek, een plaat die me zo terugcatapulteert op het kamertje van mijn broer (hij had een pick-up, ik alleen maar platen). Anderzijds ben ik zelden geneigd het spontaan terug op te leggen. Onterecht, toch.

4,0
dazzler schreef:

, Submission (oorspronkelijk niet op het album,
maar bijgevoegd op 7")


Ik heb een versie van het album waarop, als ik het mij goed herinner, Submission tussen Anarchy in the UK en Pretty vacant in staat, op track 9. Wanneer kwam deze versie uit?

4,0
Als ik het goed heb wordt deze versie op Wikipedia de '12-track version (UK edition)' genoemd.

avatar van jorro
4,0
Van de hele rij punkplaten die in de Oor jaarlijst 1977 staan, staan de Sex Pistols op de hoogste positie nl. tweede. En hoewel ik toen geen punkfan was vind ik die positie nu best wel terecht.
Er staan geen zwakke songs op dit album en de lading energie die over je heen komt is geweldig.
Ook geen favoriete nummers, want ik kan niet kiezen. Zelfde score als een ander favoriet punkalbum uit 1977: The Boys van The Boys (4*).

avatar van Kronos
4,0
Ik ben nu bij Never Mind the Bollocks gearriveerd in de lijst 1001 albums. Mijn mening over context en invloed is ongewijzigd gebleven maar de muziek bevalt me voor het eerst een pak beter. Allemaal goede nummers, goed gespeeld, goed geproduceerd. Veruit het beste van wat er tot hiertoe van punk voorbij gekomen is in het boek.

avatar van Larzz
4,5
Kocht in 1977 de LP. Jaren 90 de cd. LP weg gegeven. Maar miste iets. Nu weer een LP versie aangeschaft. En ja hoor. De power van de rock n roll punk is weer voelbaar. Heerlijk wat een smeuïge, ruige, vieze, vette punkrockplaat is dit. Blijft geweldig. Ook na 41 jaar. Klassieker!

avatar van Bert Wasbeer
4,5
Larzz schreef:
Kocht in 1977 de LP. Jaren 90 de cd. LP weg gegeven. Maar miste iets. Nu weer een LP versie aangeschaft. En ja hoor. De power van de rock n roll punk is weer voelbaar. Heerlijk wat een smeuïge, ruige, vieze, vette punkrockplaat is dit. Blijft geweldig. Ook na 41 jaar. Klassieker!


Veel beter kan ik het niet verwoorden. De intensiteit waarmee het allemaal gespeeld wordt, maakt dat deze plaat zeer ruim boven het maaiveld uitkomt. Als je hier niet van in een moshpit wil springen en alle stress uit je lijf wil stuiteren, dan weet ik het ook niet.

avatar van ZERO
3,5
1001 Albums you must hear before you die

Na 8 albums die ik niet kende, bleek nummer 394 er eentje te zijn die ik hier wel in de kast heb staan: Sex Pistols - Never Mind the Bollocks Here's the Sex Pistols (1977).

Ik zag dat ik al een bericht bij het album gepost had in 2007, waarbij ik aangaf dat ik Sex Pistols altijd een beetje overroepen vond en dat er betere punkbands bestaan. Van dat laatste ben ik nog steeds overtuigd, maar misschien is die eerste stelling een beetje hard.

'Overroepen' is natuurlijk altijd een moeilijk begrip. Wanneer verdient een band zo'n label? Wat voor de ene persoon een topband is, is dat voor de andere niet. Hoe baanbrekend een band of album is of welke invloed het gehad heeft, is al iets objectiever, maar nog steeds voor discussie vatbaar.

Nu ben ik niet de kenner om te gaan oordelen of Sex Pistols al dan niet de grondleggers waren van de punk, maar ik denk toch wel dat we kunnen stellen dat ze zeker een grote invloed hebben gehad op de toenmalige en hedendaagse punkscene. Alleen daarom al is deze Never Mind the Bollocks een absolute vermelding waard als het gaat om albums die je als liefhebber gehoord moet hebben.

Los van de invloed, blijft dit album verder na meer dan 40 jaar ook gewoon aardig overeind als een prettige punkplaat. Niet meer, maar zeker ook niet minder. Voor mij persoonlijk is het zeker niet de beste punkplaat ooit gemaakt, maar mijn oorspronkelijke waardering van 3* is ook wel erg karig. Ik verhoog hem dus maar naar 3,5*.

Favorieten: God Save the Queen, Anarchy in the UK

4,0
Klassiek punk album. De documentaire over het tot stand komen van de groep , hun manager, etc mag je niet gemist hebben. Enerzijds heel bijzonder, hilarisch maar ook de nodige ruzie's met manager etc.

avatar van RonaldjK
4,0
Dear mr. Lydon/Rotten,

Since we have a king now instead of a queen, the lyric God Save the queen happens to be outdated. And 'God save the king' doesn't rhyme properly to 'fascist regime' either.

However, knowing that you wrote a nice piece of music history, this probably wasn't in vain totally and I do hope this knowledge may be comforting to thee.

God save the king!

avatar van SLRockingBass
3,5
geplaatst:
Blijft toch een aanstekelijke plaat. Veel meezingnummers, waaronder één van mijn favorieten ‘EMI’, en lekkere maar eenvoudige punkrock. Andere favorieten zijn natuurlijk ‘Anarchy in the U.K.’ en ‘Pretty Vacant’.

Gedateerd kan ik het niet echt noemen, maar je merkt wel dat deze plaat een aantal jaartjes oud is. Echter heeft dat ook wel weer z’n charmes, niet alles hoeft perfect te zijn. Ik kan hier dan op zijn tijd ook prima van genieten.

3,5*

avatar van RonaldjK
4,0
geplaatst:
Waar de eerder verschenen punkalbums in uiterst beperkte tijd waren opgenomen én gemixt, werd voor Never Mind the Bollocks Here's the Sex Pistols tien maanden genomen om alles vast te leggen. Dit door de onderhandelingen van manager Malcolm McLaren met platenmaatschappijen (tot tweemaal toe werden de Sex Pistols gedropt) en de interne strubbelingen waardoor bassist Glen Matlock halverwege de groep verliet, nog altijd invloedrijk als co-schrijver van de meeste nummers.
Toch is hoorbaar dat de heren er plezier in hadden. Gitarist Steve Jones en drummer Paul Cook leveren gedegen werk af, met zanger Johnny Rotten als kers op de taart dankzij diens eigenwijze zanglijnen en frasering. Oudste opname is Anarchy in the UK (als single in november '76 verschenen), de laatste is Bodies, in augustus 1977 opgenomen met inmiddels Sid Vicious als bassist.

De waarde van dit album overstijgt de muziek, ondanks dat The Ramones reeds anderhalf jaar eerder de eerste punkplaat op de wereld zetten, The Damned en The Saints acht maanden voor de Pistols hun langspeler afleverden en The Stranglers twee maanden daarna, in april.
Het zit 'm in hun geruchtmakende optredens die vanaf november 1975 plaatsvonden, de connectie aan kledingwinkel Sex én die rooie, ratterige frontman die ook nog eens ad rem bleek, altijd geschikt voor een volgend nieuwsbericht of geruchtmakend interview. Met de slimme manager als spindoctor hadden ze wat dat betreft geen vinyl nodig om hét gezicht van punk te zijn.
Vermakelijk zijn de twee anekdotes verbonden aan Queen: hoe Rotten op handen en voeten hun studio binnenliep én op dezelfde wijze vertrok; en dat Vicious betrad om Freddy Mercury te zeggen wat hij van hem vond, waarop de zanger hem kwiek eruit zette.

O ja, de muziek. Hoorbaar is dat Anarchy (in het Verenigd Koninkrijk drie weken #38 in december '76-januari '77) ouder is dan tweede single God Save the Queen (mei '77 #2), Pretty Vacant (juli #6) en Holidays in the Sun (oktober #8, samenvallend met de verschijning van de elpee). Het gitaargeluid op het singledebuut is anders en de band is nadien hoorbaar beter gaan spelen, al mept Cook al bekwaam op zijn potten en pannen.
Ook opvallend is Bodies, met een tekst vanuit een zojuist geaborteerd kind geschreven. Daarbij pakt de eerste plaatkant mij beter dan de tweede, al leiden de sneren in/naar EMI, dat de groep na één single liet vallen, tot een vermakelijke tekst.
Een voorbeeld gevolgd door A&M door wie single God Save the Queen al was geperst, een oplage die vervolgens werd vernietigd. McLaren hoopte lange tijd op een betere deal dan Virgin aanbood, maar had uiteindelijk slechts die maatschappij als optie over.
Never Mind the Bollocks piekte Oudjaarsdag 1977 op #16 in Nederland, in het Verenigd Koninkrijk was meer succes: in november twee weken #1.

Ik reis door punk, new wave en aanverwanten en dat momenteel vooral in Londen. Het vorige station was Stupidity van Dr. Feelgood; nu op naar de single Amsterdam Dog van pubrocker Sean Tyla, met de B-kant ervan te vinden op deze verzamelaar van zijn vorige groep Ducks Deluxe.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:47 uur

geplaatst: vandaag om 16:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.