Kate Bush - Aerial (2005)

Kate Bush - King of the Mountain - Official Music Video - YouTube

Volgens mij als je Kate Bush belt kan zij jou zo vertellen wat je het komende jaar te wachten staat.

Heb alleen haar nummer niet helaas.

Een of andere gozer met een snor die al sinds jaar en dag met de scepter zwaait daar.

Jammer.

Voor mij kent dit album geen seconde waar het gehoor zich niet in extatisch behaaglijke zin onder handen genomen ziet.

Dus de volgende voltreffer op mijn lijstje lijkt mij een feit.

It is my favourite piece
It's just great

Ik hou het niet droog bij bovenstaande quote, alleen al als ik er aan denk niet en zou je niet eens kunnen zeggen waarom dit eigenlijk is.

Zou het niet weten.

Het is gewoon geweldig.

Denk ik.

De manier waarop ze dit brengt is een van de vele momenten van absolute perfectie die haar carrière naar het schijnt heeft gekend.

Dit album omvat werkelijk de gehele aarde de zeeën de val van het licht op het land en de neerdaling van haar schaduw.

Het is allicht het meest alomvattende muzikale werk dat ik hoorde.

Je hebt het behoorlijk zwaar te pakken met die Kate Bush, Deranged.... Prima, fijn dat haar muziek jou purpose en direction in het leven bieden. Je kunt het gebruiken.... Pas je wel een beetje op dat je niet richting extremisme gaat, jongen? Extremisme is nooit goed, he?

Ik vind het gewoon mooi.

De zin die ik heb geschreven is gewoon spot on als je ook daadwerkelijk naar het album luistert.

Het zit er allemaal in.

Zelden iemand met zoveel bezieling een wasmachine horen bezingen. Maar een erg fraaie cd, alleen Bertie vind ik een enorme mispeer. Verder weinig aan te merken. Mooi in balans ook. Net op de juiste momenten, als je even dreigt weg te sukkelen, wordt er lekker wat leven in de brouwerij gebracht met nummers als How to Be Invisible en Sunset. Duurt wel wat te lang, zeker omdat het tweede deel, hoewel absoluut niet slecht, toch niet overal weet te boeien. Zo is van het titelnummer eigenlijk vooral de tweede helft de moeite waard.

Deze plaat vervangt de bijbel.

Als onderzetter van je platenspeler om het waterpas te houden?

Als kompas om wegwijs te bieden in een wirwar van aardse verlangens en zaken.

Ok, Fair enough. Ik heb haar teksten nog nooit zo benaderd. (De bijbelteksten trouwens ook slechts in beperkte mate)

Haar teksten zijn grootser dan het leven zelf. Meest massieve lady poëet allertijden.

Slooshy sloshy slooshy sloshy
Get that dirty shirty clean
Slooshy sloshy slooshy sloshy
Make those cuffs and collars gleam
Everything clean and shiny

Washing machine
Washing machine
Washing machine

Heel poëtisch.

Ondanks dat ik geen fan ben is dit niet eerlijk
Zo kun je uit een heel album van iedereen dingen quoten die misschien niet heel poëtisch zijn, van zelfs de meest poëtische.

Het was inderdaad wat flauw maar na de wat ver gaande verheerlijking van Deranged kon ik het niet laten. Heb me verder nog niet echt in de teksten verdiept.

Al helemaal van de pot gerukt dan.

Verder gaat dat nummer niet over een wasmachine, en moet je voor het echte poëtische knalvuurwerk vooral bij de tweede helft van deze plaat zijn.

En is Kate vooral ook meester in haar metaforen.

Die wel wat vragen van je verbeeldingskracht.

En een tikkeltje goede zin misschien.

Als "Arial" de bijbel vervangt wat is Kate dan wel niet....?

Een profeet dat lijkt me geen lastige.

Stoffig boek, dat bijbel.

Tijd om door te groeien naar het hier en nu kunt niet eeuwig op hetzelfde ding blijven teren.

Het is vandaag zondag 30 augustus 2020 en nu 10.00 uur. Ik ga er even tussenuit om mij voor te laten lezen uit dat stoffige boek.

Je zou denken dat je het riedeltje inmiddels wel kent maar ieder zijn meug.

Ik vind meer waar op de straat van het hier en nu vandaag en hoe dat vervolgens rijmt met een plaat als deze.

Sommige riedeltjes hebben eeuwigheidswaarde. Met alle respect voor "Aerial", ik ben bang dat over pak 'm beet 100 jaar er geen hond meer naar dit meesterwerk van mevrouw Bush luistert.

Dat zou ik nog maar eens overdenken dan.

Naast Kate Bush zelf.

Natuurlijk.

En haar fantastische video's.

Zijn de 'fan-made' filmpjes van MrMarrs overigens ook wel de bom.

Bij vlagen verbluffend zelfs.

Zou ik wel willen zeggen.

Zoveel zorg en toewijding er moet zijn gestoken in het samenweven van deze doorgaans zeer rake beelden.

Kate Bush - Nocturn - YouTube

Zoals deze.

Geeft daarnaast in de zinderende ontknoping van dit lied een zeer treffende visuele interpretatie van het idee van een 'Sky of Honey' zoals ik dat zelf in ieder geval nog niet had bekeken.

Deranged ik vraag me bij jouw teksten vaak af welke drugs je op had toen je je stukjes schreef. Please tell me, want volgens mij heb ik die nog nooit gehad.

Voor mij een plaat net zoals "50 Words for Snow " iets moeilijker te doorgronden dan haar voorgangers. Maar dit wil niet zeggen .......... minder goed !

Het is raar. Dit album heb ik gekocht in 2006 en verder dan een paar vage luisterbeurten ben ik niet geraakt. Tegelijk ken ik haar werk niet dat na dit album kwam en kocht ik niks meer van haar. De albums tot en met 'The Red Shoes' zijn me vertrouwd, hoewel 'The Dreaming' voor mij nog onverkende wegen biedt. Nu heb ik uit de bib de box 'Remasters Part II' ontleend, met daarin alle albums sinds 2005. Ik blijf ouderwets hangen aan cd's, hoewel de digitale weg veel makkelijker is. Terwijl ik dit intik, speelt 'Aerial' en weer kabbelt me het te rustig voorbij (niet erg) zonder me echt te raken (wel erg). Toch zal ik het album alle kansen geven die het verdient. Het gaat trouwens om Kate Bush, een artieste die elk muziekminnend mens op zijn minst moet leren kennen. Dat dit album de bijbel vervangt, gaat me wel te ver.

goldendream Ik herken dit.
Ik ben een groot Kate Bush fan en heb al haar albums, echter heb ik dit album samen met The Dreaming verreweg het minst gedraaid.
Ik vond het toen het destijds uitkwam mooi, maar niet meer dan dat.

Ik heb eens ergens gelezen dat Kate zelf over dit album heeft gezegd dat het gaat over datgene waar het écht om draait in het leven (gezinsleven etc) en waarderen wat je hebt. Wellicht zat het hem dáár juist in. Het leven heeft mij tot op heden niet meegezeten en ik weet ondertussen niet eens meer hoe geluk voelt. Dat zal dus ook wel de reden zijn dat ik dit album weinig uit de kast haal. Doe mij bijvoorbeeld een The Red Shoes maar, heerlijk dat (liefdes)verdriet.
En toch, wanneer ik dit album pak en luister (ik beluister Kate haar albums altijd in hun geheel) doet het wel iets met mij, vooral grote favoriet Nocturn, ik zweef er heerlijk op weg en het laat me dromen over hoe het moet zijn om dit album vanuit mijn tenen te voelen.

Dus ik zou zeggen, blijf het een kans geven, hij groeit per luisterbeurt en je blijft iedere keren nieuwe dingen ontdekken.
Live komt het overigens ook mooi tot leven, op Before the Dawn!

Oef... 50 Words for Snow een kerstalbum noemen... Dat is het dus totaal niet. Het is een winteralbum, alle nummers zijn sneeuw gerelateerd, en ik geloof dat alleen in Snowflake het woordje Christmas valt.

Schitterende plaat is dat trouwens, ik begin er in september altijd al mee en draai hem dan tot in maart zeer regelmatig.

Gert1980Voor mij blijft het een kerstplaat, net als The Good Son van Nick Cave. Het is een gevoel, jij ervaart het anders