AC/DC - Powerage (1978)

Ik ben helemáál geen liefhebber van hardrock, en heb AC/DC in de Bon Scott-periode ook nooit als een hardrock band beschouwd. Een zeer fijne mix van blues en stevige rock'n'roll, wat geen synoniem is van hardrock. Bijgevolg blij deze omschrijving hier te lezen. ??

40e sterfdag Bon Scott. Een ererondje voor Powerage vandaag

R.IP.

Vandaag mijn stem verhoogd naar 4*. Ik zag het album op 86 staan in de Oor jaarlijst 1978 en ook dat vind ik te karig. Heerlijke powerrock dit. Met Rock 'N' Roll Damnation wordt gelijk de goede toon gezet. Maar Down Payment Blues is nog veel beter. Één van de betere AC/DC nummers. Gimme a Bullet, Riff Raff en Sin City zijn ook helemaal OK, waarna What's Next to the Moon een dipje is. Verder is het weer genieten tot en met Kicked in the Teeth.

Ik weet niet of het eerder ter sprake kwam , maar de cd versie en de elpee betreffen twee andere mixen oftewel opnamen die anders klinken met extra gitaar breaks of extra achtergrondzang. Zelfs Bon Scott zingt af en toe een woordje meer. Viel me eigenlijk meteen op toen ik in de jaren 80 en 90 de cd's kocht.Dat hoor je helemaal in het nummer What's Next to the Moon. Lijkt wel een andere song. Heel vreemd. Vroeger in de jaren 70 helemaal grijs gedraaid, daarom viel het mij gelijk op.
Het begin van Kicked in the Teeth is ook anders. Bon zingt anders. En eigenlijk waardeloos dat Cold Hearted Man er niet meer op staat en op de elpee wel. Ruimte zat zou je zeggen. Maar het zal wel komen omdat ze de USA release hebben overgenomen ipv de Europese. Heel vreemd.
Neemt niet weg dat het een geweldige plaat is.

Dat was mij ook al opgevallen. Vreemd. Ik heb hem ook op LP en CD, maar draai geen LP's meer. Gelukkig staat ie op Spotify op Iron Man 2, al is ook deze versie anders.