Gazpacho - Tick Tock (2009)

Ik heb het toch nog eens geprobeerd, zonder teveel op voorganger Night te letten. En ik denk warempel ook dat ik mede daardoor nu wel in de juiste modus terecht kwam. Daardoor ben ik de muziek van Tick Tock (gelukkig) toch meer gaan waarderen en heb mijn score voor dit album verhoogd.

Vind het album en de plaat echt niet slecht, maar het begint me wel de keel uit te hangen. Er wordt net gedaan of dit zo'n aardverschuivende superplaat is.

Het is beschamend simpele muziek en de band en de plaat zijn voornamelijk interessant door de de sfeer die neergezet wordt.

Een jaar geleden werd mijn liefde voor Porcupine Tree nog kapot gemaakt. Ik denk dat dat met Gazpacho ook binnenkort gaat gebeuren. Dan word je, zeg maar, doodmoe van zo'n gehyped bandje. Jammer, hypes.

Daar ben je toch zelf bij? Je kunt toch ook de forumtopics hier een tijdje ontlopen, niet alle concerten bezoeken en desnoods even wachten het nieuwe album aan te schaffen?

Snap ik wel. Ik zal deze plaat dan ook uit mijn updates verwijderen. Dan wordt ik niet dagelijks met het enthousiasme geconfronteerd

Dan ben je een heel eind. Het enthousiasme voor dit - naar mijn mening inderdaad fantastische - album doet een hoop andere pareltjes her en der inderdaad wat tekort, maar "doodgegooid worden" met Gazpacho is toch nog altijd van een heel andere order dan "doodgegooid worden" met U2, Radiohead of Arctic Monkeys.

Ik weet niet hoe je er bij komt, maar ik noem Gazpacho geen hype hoor. Dan bedoel ik niet dat er 'gezegd' wordt dat Gazpacho een hype is, maar ik bedoel gewoon dat het totaal geen hype is als bijvoorbeeld Mumford & Sons. Dit is gewoon een sterke plaat en een sterke plaat krijg goede waarderingen. Ik zie een hype ook meer als 1 plaat goed en daarna er niks meer van horen, dat zie ik bij Gazpacho niet terug.

als het zo simpel is... waarom probeer jij het niet eens? waarom zijn er zo weunig bands (naar mijns inzien geen) die deze stijl beoefenen? dit is briljant opgezet met fenominale muziekstukken! maar goed, dat vindt ik.

je moet het maar durfen als progband.
je composities tot het bot wegsnijden totdat alleen het belangerijkste overblijft.

geen overbodige prententies
geen overbodige bombast
maximaal effect

Daarvoor ben je toch "prog" band?

prog betekend, composities maken die de gebruikelijke rocksong(in zowel opbouw, als maatschema, als lengte) ontstijgen. vaak gaat dit gepaart met veel bombast en prententies. hier wordt juist dat bombasme zoveel mogelijk weggehaald. je moet het maar durfen om iets wat zo erg in een genre als prog is ingebakken(bombasme) weg te halen en toch innovatief en sofisticated te blijven. Kill your darlings noemen we dat.

O. Ik zie het zelf een beetje als ongebruikelijke structuren gebruiken, niet voor de hand liggende songs maken in de (rock)muziek. Iets doen wat anderen niet doen. Of het nu gepaard gaat met bombast of juist niet. Juist iets doen wat niet in regels of een wiki is vastgelegd.

Gelukkig ben ik geen expert.

Maarhet blijft altijd een moeilijke discussie

op het gebied van muziek bestaan er geen "experts". iedereen hoort in muziek wat hij zelf wil. wat jij zegt over prog klopt wel. de eerste progbands wilden ook verassen door ongebruikelijke structuren, instrumenten etc. Maar zoals in zoveel genre's waren er ook bands die het geluid van andere bands overnamen(en dat bedoel ik niet eens negatief). bij prog begint dat eigenlijk al na het vertrek van gabriel als genesis weer terug gaat naar het oude geluid. Eigenlijk begint na het vertrek van Gabriel, de neo-prog(waar als je heel strikt bent zowat alle progbands na 1977 in horen).

terug naar Gazpacho. Gazpacho is overduidelijk geïnspireerd door marillion, radiohead, en de vroegere muse(met name desert flight). Duidelijk is bij deze band te merken dat orginaliteit(wat ze dus niet zijn) en een eigen smoelwerk hebben(wat ze zeker hebben) twee verschillende dingen zijn. Gazpacho heeft goed geluisterd naar een album als Brave. Net zoals Brave zijn de composities op het eerste gehoor wat kaal en desolaat(voor prog dan). dit zorgt er voor dat de emoties meer naar de oppervlakte komen. Bij veel progbands is het door verschillende lagen soms moeilijker de emotie te ontdekken en dus een band te krijgen met een cd. Bij veel progcd's moet je dus zeker meerdere keren luisteren. Dit is zo'n cd die je na een keer luisteren al kan waarderen. Na mate je de cd meerdere keren luistert komen subtiele details naar boven waardoor je de cd nog meer waardeert. Gazpacho heeft goed geluisterd naar radiohead rondstreeks OK Computer. Een aantal nummers zoals The Walk proberen op de zelfde manier emotie op te wekken.

ik denk dat dit album nog wel eens een progklassieker kan worden.

Mooi gesproken Misterfool.

tsjahh toch heb ik niet veel met marillion en radiohead, terwijl ik dit geweldig vindt. vrijwel iedere band wordt wel geinspireerd door een andere band... dit wil NIET zeggen dat je dan bij voorbaat niet meer origineel kan zijn... vind ik dan..

ligt eraan hoe je origineel definiëert. Zie je orgineel als iets dat nieuwe paden verkent en dus vernieuwd is of zie je origineel als iets dat anders aanvoelt en dus een ander gevoel geeft als andere muziek.

Als je het tweede bedoeld dan ben ik het helemaal met je eens, als je het eerste bedoeld ben ik bang dat ik jou ongelijk moet geven.

prima cd, wil die gasten ook wel eens live aan het werk zien.
n.a.v. recensie deze cd gekocht, bevalt me meer dan goed.

Begin volgend jaar komen ze voor 3 keer naar Nederland.

Volgende maand ook

Ik weet nog niet welke van de laatste drie nu de beste is. Voor mij staan die nu allemaal op een vier maar er zit nog zeker nog wat verbetering in bij alle drie

Daar was dat bericht ook op gericht .

Ik denk dat het voor mij op dit moment zo is:

1. Night
2. Missa Atropos
3. Tick Tock

Idem bij mij.....

Ik ga voor TT > Night > MA. De rest ken ik niet, zou ik eens moeten ontdekken.
Vorige nacht nog integraal en actief naar MA geluisterd, maar het doet me echt niet zoveel als de twee andere. Uitschieters zijn wel Splendid Isolation, Missa Atropos en Defense Mechanism. Die kortere nummers als Snail, An Audience en I Was Never Here beschouw ik eerder als opvulmateriaal, raken me niet zo.

Ik ben er uit;

1. TT (halfje er bij!)
2. N
3. MA

maar dat ze alle drie ietwat briljant zijn staat voor mij wel vast!

Ik ga mee met Vigil:

1 Tick Tock
2 Night
3 Missa Atropos

Zaterdag a.s. in de Boerderij zal 3 wel het meeste aan bod komen.

Wat ik mij afvraag bij diegenen die Tick Tock op nummer één hebben staan, hoe was de volgorde van luisteren bij de albums van Gazpacho? Hoorden jullie eerst Tick Tock en daarna Night of omgekeerd?

Nee eerst Firebird, toen Night daarna Tick Tock, uiteraard afgesloten met de laatste worp.

Bij mij eerst Bravo... laatste drie ook chronologisch. Tussendoor nog When Earth Lets Go (eerder) en Firebird (later). Vind deze plaat domweg veel dynamischer dan Night. Enige kleurende element in de waardering is dat ik Night voor het eerst op mijn mp3speler hoorde en Tick Tock voor het eerst live in de boerderij.

Ik hoorde eerst Night. Daarna de oudere albums.
Toen Tick Tock en ook het concert in de Boerderij en ik was verkocht.
Ook nog met de band gesproken na afloop van dat concert.
Ik draai Tick Tock vaker ook dan Night.
Missa Atropos is een groeialbum.

Tick Tock > Night > Missa en ik heb ze ook in deze volgorde voor de eerste keer beluisterd.

OFF TOPIC:

Anekdote van het concert gisteren in Verviers.

Ik: Hey Thomas, great gig, so grateful for playing Tick Tock (song) [want die hebben ze deze tournee maar nauwelijks gespeeld]

Thomas (keyboardist): Oh are you Nicolas?

Ik: [...] <shock>

Thomas: you're the one that wrote a message on Facebook to hear Tick Tock?

Ik iets in de zin van: Yeah because I was in Zoetermeer last year and you guys didn't play it back then.

...

En toen haalde-ie de andere bandleden erbij en zo, die wisten daar allemaal van en blijkbaar was het oorspronkelijk de bedoeling om net voor aanvang van Tick Tock om te roepen in de zaal "Is there a Nicolas Dewulf in the audience? You requested Tick Tock, well here's SNOWMAN! Nah kidding, this one is called TICK TOCK!", maar de zanger was het vergeten

Een persoonlijk concert om nooit meer te vergeten!

En zo stond de afsluiter op de handgeschreven setlist ook vermeld: "special request"

Ik precies dezelfde volgorde

Gaaf dat je na afloop de band ontmoet hebt. Als ik ervan af had geweten had ik misschien ook wel naar Zoetermeer gekomen om deze heren een keer live te zien spelen. Dan maar wachten op de volgende keer...

Wat gaaf nicoot! De bandleden zijn zó relaxed, vorig jaar ook even mee staan praten. Het zijn echt zulke relaxte gasten.

Ik ben net terug van het concert in Zoetermeer en het was geweldig. Ik was ook zo blij toen ze inderdaad Tick Tock in zijn geheel live speelden, want die miste ik vorig jaar toch ook wel. Het lijkt ook wel of ze steeds beter en beter worden live, geweldig.

Als je zo de nummers van Tick Tock hoort live is het erg moeilijk om één favoriet album aan te wijzen van de band.