Pixies - Doolittle (1989)

Zeer herkenbaar dat van dat meezingen/meeblêren/meeschreeuwen...this monkeey's gone to heaven
aEro;Mooi geschreven man !! Vooruit doen we d'r een halfie op 4,5

Met dank aan dat leuke, nieuwe topic waarin we lekker uitgedaagd worden......

@ eric, mooi geschreven! ik heb na een stuk of 10 luisterbeurten alweer een hele andere indruk, het is een nogal geniale band moet ik zeggen, de "vaagheid" die ik eerst had is een beetje weg, ik ben het helemaal eens met je verhaaltje.

EDIT: overigens ook mijn cijfer van een 4 naar een 4.5

Apartheid was niet echt goed, volgens mij.

Dit is mijn eerste cd die ik gekregen heb (nu al weer 17 jaar geleden), en nog beluister ik hem regelmatig.
Het kan wel jeugdsentiment zijn maar als ik al die andere
recenties lees dan moet het wel een van de beste albums
zijn die ooit gemaakt is

De bas, de eerste akkoorden op de gitaar erbij en we zijn weg en ik ben gelijk verkocht. Debaser, de allerbeste Pixies song ever, wat zeg 1 van de allerbeste songs ever. Ik brul nog steeds gelijk mee, “I am un Chien Andalusia” – heerlijk. En dan komt even later die supersexy stem van Kim Deal erbij – misschien wel de allergeilste stem uit de popmuziek - en is de toon gezet. Na zo’n opener kan het album voor mij al niet meer stuk.

Vervolgens Tame, ook zo’n typische Pixies song, een rustig couplet en een explosie van rauwe energie in het refrein maar tegelijkertijd blijft het super melodieus en daar ligt naar mijn smaak ook de kracht van de Pixies en vind ik deze band ook zo goed. Zelfs als ze “takkeherrie” produceren blijft het mij op de 1 of andere manier melodieus in de oren klinken, ik kan het niet anders omschrijven.

Ik kan ze verder allemaal wel aflopen van de perfecte surfsong Wave of Mutulation gevolgd door het persoonlijke favorietje I Bleed, van het monumentale Monkey Gone to Heaven tot het weirde Silver en de briljante ijzersterke afsluiter Gouge Away maar eigenlijk is er geen slecht nummer te vinden op Doolittle. Here Comes Your Man, There Goes My Gun en La La Love, hoe simpel kan een goede catchy popsong soms toch zijn.

Doolittle blijft de favoriete CD’s van 1 van m’n favoriete bands ever. Een terechte top 10 notering.

Grappig, ik heb juist moeite met het vinden van de goede nummers..

onze tropische storm schreef:
..........die supersexy stem van Kim Deal erbij – misschien wel de allergeilste stem uit de popmuziek ....

Vrees dat ik het daar mee eens ben; gedeeld op 1 met Marilyn Monroe wanneer ze president Kennedy een gelukkige verjaardag toezong....

Een prachtig begin,Debaser
Dit album verveelt me nooit.Ik luister hem dolgraag in 1 keer uit(dit maakt het opruimen van je kamer wat leuker )
Dit album zal nooit uit m'n top 10 verdwijnen!
Gotta love the pixies!!!

Sjezus, 13 jaar en al aan de Pixies. Helemaal top!

Ja de Pixies dat waren nog 'ns tijden, vooral deze met
Crackity Jones... wow

Monkey Gone to Heaven ...

Debaser ..... en ga maar door ...


'n 5

M'n kleine zusje

(goed opgevoed hé ?)

Uitstekend werk inderdaad. Ik probeer het ook bij mijn zusje(die weliswaar een stuk ouder is) en soms slaan dingen aan(Bloc Party, The Kooks, Nick Drake), maar soms ook helemaal niet.

Maargoed, ik heb haar al van die verschrikkelijke Jack Johnson afgekregen, dus dat is ook al wat waard

Berichten verplaatst naar Pixies

Zucht, ja de tijden dat er overdag nog eens goede muziek gedraaid werd op "Hilversum 3". Volgens mij was de woensdag middag VPRO-middag. Lotje IJzermans en Fons Dellen hebben mij ook aan de Pixies gekregen (en The Smiths, Ramones, the Fall........... Bedankt guys !!

Lotje heeft mij ook aan Patsy Cline geholpen (totaal off-topic natuurlijk) met haar afscheidsuitzending waar zij haar favo. liedjes mocht draaien. Als afsluiter Patsy Cline (Tante Pats genoemd door Lotje), kippenvel in de auto en de volgende dag een cd van haar gekocht. Wordt nog steeds beluisterd.

Dat stond al hier. Posts daar voortzetten aub.

Ik heb dit nu aanstaan...

En ik kom er achter dat dit nog steeds zo F *&^%$ ING goed is.

Crackity Jones, LaLa..., No13 baby......

GENIAAL

Dit is inderdaad een magnifiek album

wat is dat openings nummer ongelofelijk vet!

girlie so groovie!
ha ha ha ho!
don't know about you!
but i am oeeeen chien andalusia!

Rond de tijd dat dit album uit kwam, waren een aantal van mijn vrienden helemaal into The Pixies. Ik vond het in die tijd altijd wat schreeuwerig en kon er niet zo heel veel mee.
Van de week deze cd maar eens `zomaar` gekocht.
Vanaf het moment dat de eerste tonen van Debaser uit de luidsprekers schalden was ik geboeid en verkocht.
Wat een geweldige plaat. En dat na 18 jaar.
Hij is niet meer uit mijn cd-speler geweest. (nou ja, af en toe dan voor een andere gouwe ouwe)

Gaat nu naar 4,5 sterren en misschien wel meer en een top 10 notering. Eerst van de week nog Surfer Rosa aanschaffen, want na het lezen van de berichten op deze site ben ik daar ook nieuwsgierig naar geworden.

Zo horen we het graag !

Dit album vind ik goed, terwijl ik Surfer Rosa een echt gedrochtje vind (toch wel mijn ergst tegenvallende aanschaf allertijden). Maar goed de meerderheid denkt daar duidelijk anders over, dus de kans dat SR bij jou zal tegenvallen is erg klein.

Een gedrocht ? Weet jij wel wat je zegt ?
Surfer Rosa zit inderdaad helemaal anders in elkaar. Maar dat neemt niet weg dat die plaat minstens evenveel heerlijke meezingers bevat als Doolittle. Surfer Rosa is wel stukken ruwer, gedurfder, geschifter...

Doolittle is ook voor mij de betere maar Surfer Rosa mag je écht niet links laten liggen hoor !

Where's my mind ?

Wow, apart bericht! Uiteraard wel mogelijk, want Surfer Rosa heeft een andere sfeer dan Doolittle (zoals elk album van de Pixies net even een andere sound heeft) maar dat het verschil bij sommige mensen zo duidelijk is als jij hier weergeeft had ik zelf niet kunnen denken. Heb ik ook nog nooit bij anderen zo gehoord. Jammer, ik vind Surfer Rosa namelijk nog nét even beter dan Doolittle =)

ben maar niet bang, over een tijdje vind je het geen gedrochtje meer. Als je doolittle kan waarderen komt het wel goed met SR

Begrijp er niets van dat Pixies niet hoger staan dan Nirvana. Wie heeft dit geluid nou werkelijk uitgevonden?

Het doet er toch niet zoveel toe wie het geluid heeft uitgevonden? Daar krijg je hier geen punten voor.

wat heeft Nirvana in hemelsnaam met the Pixies te maken...
nirvana is een van de honderden bands die muziek wilde gaan maken door de pixies, maar verder...

PIXIES - DOOLITTLE


Pixies, een groep die ik 3 jaar geleden leerde kennen toen ze op Werchter stonden. Een vriend van me kende enkele nummers en heeft deze doorgestuurd, maar op Debaser na was er geen enkel nummer dat me écht wist te bekoren. Vreemd, want ik was toch een grote fan van Nirvana? En deze mannen hadden Nirvana toch beïnvloed? Hun optreden op Werchter was erg goed, maar om de één of andere reden heb ik me toen niet verdiept in de Pixies.

Twee jaar later vond ik echter dat het wel eens tijd werd om Pixies beter te leren kennen. Ik kon er niet omheen blijven draaien. Hier op MuM las ik dat Doolittle hun toegankelijkste album is en ja, Debaser staat erop… Dus waarom twijfelen? Doolittle werd dus mijn eerst kennismaking met Pixies!

Het eerste nummer, Debaser, kende ik dus al. Wat kan ik nog zeggen over zo’n nummer? Wereldklasse! Briljantie! Beste nummer van de plaat! Of toch…voorlopig.

Na de meer dan geweldige opener volgt TAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAME. Want zeg nu eerlijk, iedereen die het nummer al gehoord (en meegebruld) heeft, verbaast zich erover dat de titel op het hoesje slechts met één ‘A’ geschreven wordt! Echt geweldig hoe Frank Black hier de longen uit zijn lijf schreeuwt! Meebrulnummer n° 1!

Dat Pixies naast harde meebrullers ook geweldige popnummers kunnen maken, bewijzen ze met Wave of Mutilation. Maar Pixies maken geen gewone popnummers, neen, de popnummers krijgen altijd een scherp randje mee. Het is moeilijk om uit te leggen, maar ik denk dat iedereen wel begrijpt dat Wave of Mutilation geen echte mainstreampop is. Briljant is het dan weer wel! Eén van mijn favoriete Pixiesnummers.

I Bleed is een typisch Pixiesnummer. Zeker geen hoogvlieger op dit album, maar het is gewoon goed, niet meer, niet minder! Let ook vooral op de gitaren in dit nummer. Vooral tijdens het refrein vind ik deze wel lekker! Pixies heeft zo’n typische gitaarsoun, die ik enorm waardeer.

Here Comes Your Man is een popnummer van Pixies dat je wél bijna mainstreampop kan noemen. Waarschijnlijk het toegankelijkste Pixiesnummer voor het grote publiek. Of dat goed is of niet, is een andere discussie. Wat mij betreft is het een goed nummer, maar zeker geen topper. Pixies hebben betere nummers!

Dead vind ik qua niveau vergelijkbaar met I Bleed. Geen hoogvlieger, maar wel weer zo’n typisch Pixiesnummer met geweldige gitaren. Iedereen die niet van gitaren houdt, kan dit nummer misschien beter mijden, maar voor de liefhebbers is dit nummer wederom smullen!

Eén van de Pixiesklassiekers is zonder twijfel Monkey Gone to Heaven. En dat heeft zo zijn redenen. Het is een toegankelijk rocknummer, maar dan wel met een eigen Pixiestintje. Dat vind ik zo geweldig aan Pixies. Ze maken een pop/rocknummer en gieten er dan hun eigen zelfgemaakte sausje over zodat elk Pixiesnummer gewoon érg Pixies klinkt!

Na Monkey Gone to Heaven volgt volgens sommige mensen een kleine inzinking. En ik kan hier ergens wel volgen. Let wel, er volgt geen énkel slecht nummer! Op Doolittle staan namelijk geen slechte nummers. Wel is er ook geen enkel nummer meer bij dat eruit springt. Mr. Grieves, Crackity Jones, La La Love You, No 13 Baby en There Goes My Gun zijn één voor één goede nummers, maar er zit er geen één bij dat speciaal het vermelden waard is.

Dat is Hey dan weer wel! In het begin klinkt Hey misschien als een grillig, onsamenhangend nummer, maar hoe vaker je luistert, hoe meer het zijn schoonheid laat zien. Het is misschien een bolster waar je even door moet bijten, maar het is wel één van de betere nummers op het album!

Silver is weer gewoon goed, maar wat doorna volgt is indrukwekkend. In het begin beweerde ik dat Debaser het beste nummer van de cd is, maar elke keer als ik Gouge Away hoor denk ik: toch niet! Gouge Away is groots, onvoorspelbaar, briljant, indrukwekkend… Het beste nummer van de cd dus!! Tot ik de cd opnieuw begin te luisteren en Debaser hoor… Dan weer even niet!

Al bij al moet ik tot de conclusie komen dat Doolittle een cd is met geen enkel slecht nummer, maar wel met een aantal uitschieters in de positieve zin! Denk aan Debaser, Wave of Mutilation, Hey en Gouge Away. En ook aan Tame, Monkey Gone to Heaven…

Waarom heb ik dit album eigenlijk ooit uit mijn top 10 gehaald? En waarom heb ik dit album gedegradeerd van 5* naar 4,5*? Belachelijk gewoon! Eén ding kan ik nu al goedmaken: de sterren. Of er ooit nog plaats komt in mijn top 10 valt dan weer af te wachten…

In ieder geval: 5* voor dit meesterwerk!



Edit: door mijn wijziging van 4,5* naar 5*, is het gemiddelde omhoog gegaan van 4.12 naar 4.13! Ik ben een held!