Bruce Springsteen - Nebraska (1982)

Evenzo hier het geval, maar dan vanaf mijn 14de. Born in the U.S.A, daarna snel gevolgt door de rest van het oeuvre en als hoogtepunt de uitgave van de live box. Darkness, Born in the U.S.A en Tunnel of Love veel gedraaid, maar Nebraska moest gedraaid worden als een goede wijn, op zijn tijd en rustig laten rijpen...nu staat dit nonchalante meesterwerk bij mij op no.1 en daar lijkt vooralsnog ook geen verandering in te komen.

de enige echte topper van bruce ...

Idd een prima album van Bruce

Maar niet de enige echt topper...

Dat bedoel ik

Dan zijn we het eens!

Nebraska lijkt in vele opzichten op The River beiden hebben ze steengoeie teksten en een sombere bijklank, met als verschil dat The River ook vrolijkklinkende nummers heeft (hierbij denk in aan Hungry Heart bijvoorbeeld...)
Ook vergelijk ik deze met bepaalde platen van Eric Clapton misschien een vreemde vergelijking?

Maar niettemin een prachtplaat, eentje zoals alleen The Boss ze kan maken

Is dat zo? Ik zou de albums van The Boss zeker niet als prachtplaten willen omschrijven . Maar ja, ik ben geen Bruce fan .

Niet alle platen van Bruce Springsteen zijn prachtplaten.. Maar deze wel!

Daar heb ik helemaal niets aan toe te voegen.

Nou vooruit, bijna allemaal dan...

Mooi, ingetogen, met een introspectieve ondertoon. Maar niet altijd even spannend. Wel een heel eerlijk album van The Boss.

Bijna elke bruce plaat heeft zo zijn pareltjes voor mij. Tevens vind ik dat er op vrijwel iedere bruce plaat vreselijk flut staat. Ik zie mezelf ook zeker niet als een boss fan. Maar iemand die een meer dan gemiddelde interesse heeft voor springsteen. Toch is het ietswat vreemd voor mijzelf om te moeten concluderen dat ik zijn klassieke platen veel minder kan waarderen. Ook nebraska vind ik niet echt mijn cup of tea. Het raakt mij over het algemeen gewoon niet. Terwijl bijv the ghost of tom joad mij veel meer raakt. Ik heb de plaat nu al weet ik hoe vaak beluisterd maar het kwartje valt niet. En ik ben bang dat het nooit gaat vallen. Eigelijk jammer voor mezelf want jullie horen iets wat ik niet kan ontdekken.

Nebraska is een apart hoofdstuk in het oeuvre van Springsteen. Zijn 1ste album zonder leden van de E Street Band en eigenlijk in 1ste instantie niet bedoeld om zo 'kaal' op plaat te zetten. Nebraska is een veredelde demo, waar bij nader inzien de nummers zich niet naar tevredenheid lieten vertalen naar een Bruce Springsteen & E Street Band situatie. Juist de verlaten sfeer van het album...de stad Nebraska is nou niet echt een bolwerk van drukte en gezelligheid...Jim Carrey werd in Yes Man mede daardoor als verdacht individu beschouwd omdat hij spontaan op vakantie ging in Nebraska...wat moet iemand daar nou zoeken in zijn vrije tijd...ook de foto drukt de sfeer goed uit van het album naar mijn gevoel. De teksten zijn voor Springsteens doen donker en bedrukt. Nebraska alleen al representeert de sfeer van Natural Born Killers van Oliver Stone. Atlantic City is een van de weinige nummers die daarna ook met band is gespeelt en op zijn Seeger sessions album, wordt mooi vergezeld met een clip die goed past bij het nummer zelf.
Het album handelt over de zelfkant van de samenleving en in die zin heeft het wel zeker raakvlakken met The Ghost of Tom Joad. Alleen is Springsteen naar mijn gevoel hier nog enigszins puur en is het naar mijn mening wat minder ver gezocht, als de teksten op Tom Joad, nadat zijn enorme sprong naar beroemdheid en geld, hem na Born in the U.S.A daar wat -indirect- meer van verwijderd heeft als op dit Nebraska. Wel is het zo dat bij Tom Joad de teksten veel meer op de voorgrond staan en het verhaal, dan de muziek en bij Nebraska is dit meer in evenwicht. Ik draai het nog met enige regelmaat en blijft ook tot op heden bovenaan mijn top 10 lijst staan. Geniet hoe dan ook van de muziek die je wel weet te raken, de man heeft genoeg mooie nummers gemaakt.

Door het bovenstaande verschil met de andere platen klinkt deze plaat wat anders dan de andere platen die tot nu toe van hem waren verschenen. Anders betekent niet altijd dat het erop achteruit gaat, sterker nog: ik vind dit een behoorlijk sterk album. Johnny 99, Mansion on the Hill, My Father's House, zalige nummers.

'Nebraska' stond enkele maanden geleden nog op een vrij solide derde plaats in mijn top 10. Daarna is die gestaag gezakt, en ik vrees dat hij nu uit mijn top 10 gaat verdwijnen, en dat er een halfje af gaat.. Die eerste drie nummers, 'Highway Patrolman' en 'My Father's House' blijven prachtige nummers, en de verhalen die Springsteen vertelt, blijven buitengewoon ontroerend en mooi, maar de magie is een beetje weg. Het lijkt of mijn band met dit plaatje een klein beetje aan kracht heeft ingeboet, en daardoor komen er barsten. Zo vind ik het soms wat veel op elkaar gaan lijken. Dat soort dingen. Blijft wel een erg mooie plaat.

4,5 sterren

Toch wel een groeier gebleken. Ik heb nooit de muziek van Springsteen veel aangevonden, slechts een 2 tal albums, maar sinds een tijdje ben ik hem toch wel erg gaan waarderen. Dit album gaat zelfs met een hele punt om hoog. Het klinkt allemaal erg oprecht en de ''simpelheid en kleinheid'' passen perfect om Springsteen en zijn stem blijft zo erg sterk over. Nee, dit album is zeker niet meer saai en nadat ik The River herontdekt hem blijkt dit ook een soort van groeibriljantje. Erg fijn dus

Op naar Sufjan Stevens die ik ooit ook om onterechte redenen heb afgeschreven

De man maakt zulke pure muziek en zingt zo puur op deze plaat dat ik er spontaan tranen van in mijn ogen kan krijgen. Liedjes met gevoel zonder poespas of bombast, daar word je stil van... Van mij mag op de hoek van elke straat een Bruce staan met akoestische gitaar en mondharmonica.

Atlantic City

Het is niet echt relevant, maar de volgende zin uit My Father's House vindt ik echt prachtig:

She said "Im sorry son but no one by that name lives here anymore"

Na het lezen van dit artikel weer terecht gekomen bij dit album. Laat op de avond, in deze winter, zo hoort het.

'Nebraska': Bruce Springsteen's 'Heart of Darkness' < PopMatters

Mooie toevoeging en geeft weer een diepere betekenis aan een album dat het al onmiskenbaar over zich heeft. Eens nagaan of het boek te verkrijgen is.

Wow.... laat het even weten als je een winkel hebt gevonden die hem verkoopt.

Dan ga ik ook op zoek.

Een van de sponsors van dit MuMe...bol nog wat verkoopt het boek....wel in het engels.

Prachtig accoustisch album van the boss.
Mooie teksten.mijn favorieten,nebraska,atlantic city,mansion on the hill,johnny 99,my fathers hous
En reason to believe.lang mijn favoriete springsteen album geweest staat nu 2e achter ghost of tom joad maar bijna geen verschil.alle beide top gevoelig en emotioneel.

Kijk, dit is een Springsteen die me (nog) beter ligt dan de Born to Run-Springsteen.

Doorgaans schrikt Bruce Springsteen me af met zijn bombastische rocksound, maar de sound van dit album maakt dit voor mij tot een gunstige uitzondering. Wel is het zo, dat ik dit niet zomaar op kan zetten. Daarvoor zijn de songs me te indringend en te beeldend, en dat bedoel ik weliswaar als compliment. En al is Bruce voor mij geen favoriete artiest, liedjes schrijven - dat kan-ie.

Intense folkplaat van Springsteen. Een heerlijk duister album; een van zijn beste platen.

Atlantic city en Highway patrolman zijn subliem

Voeg daar voor mijn part ook het mooie titelnummer aan toe. Op het moment dat het ijskoude mondharmonicaspel mijn gehoorveld binnen treedt, wordt er bij mij kippenvel opgewekt.