menu

Leonard Cohen - The Future (1992)

mijn stem
3,93 (225)
225 stemmen

Canada
Pop / Rock
Label: Columbia

  1. The Future (6:41)
  2. Waiting for the Miracle (7:42)
  3. Be for Real (4:29)
  4. Closing Time (5:58)
  5. Anthem (6:06)
  6. Democracy (7:13)
  7. Light as the Breeze (7:14)
  8. Always (8:02)
  9. Tacoma Trailer (5:57)
totale tijdsduur: 59:22
zoeken in:
avatar van Deren Bliksem
4,0
Wat een prima album van de man. En wat is de man toch een geweldige songwriter. Ik heb dit album gister gekocht en had, voordat ik hem opzette, eerst het tekstboekje gelezen. Voor ik het wist, was het boekje uit. Prachtige verhalende teksten.

Hierna zette ik de cd op en gelukkig werd ik niet teleurgesteld. Fraai stukje kunst, dit album.

Mooie plaat van Cohen in zijn herfstdagen met, zoals we van Cohen gewend zijn, sublieme teksten. Mooiste zin van de plaat: 'It's coming from the feel, that it ain't exactly real, or it's real, but it ain't exactly there' (Democracy)

Met de sterke openingsnummers The Future en Waiting for the Miracle leidt Cohen ons via de op een of andere manier op elkaar lijkende uptempo-nummers Closing Time en Democracy, terwijl we onderweg nog even uitglijden over de enige wanklank op dit album, het vreselijke Anthem (dat refrein! dat koortje!), naar het absolute hoogtepunt, het toetje, het Barcelona van het voetbal, de Lykke Li's van de vrouwen: Tacoma Trailer! Een instrumentaal meesterwerk, tragisch en melancholisch, een opzichzelfstaand epos, die met z'n ogen dicht en handen vastgebonden achter z'n rug met gemak kan wedijveren met menig beroemd klassiek of filmmuziek stuk. Zonder twijfel een van de mooiste nummers aller aller aller tijden!! Alsof God het zelf heeft gecomponeerd...

avatar van Paalhaas
3,0
Ember schreef:
het Barcelona van het voetbal

Mooie metafoor

Overigens is Anthem wat mij betreft juist één van de hoogtepunten. Verder lijdt dit album net als zijn voorganger nogal onder de ietwat kazige synthy arrangementen.

avatar van Twinpeaks
5,0
Voor mij de mooiste van Cohen.Eigenlijk zijn alle nummers gewoon goed met als uitschieters Anthem ,Democracy en The Future.Tekstueel gaat hij nog dieper dan eerder.Een hoop ellende allemaal ,maar gebracht met een heerlijke ondertoon van ironie en zelfspot.Ik moet me nog verdiepen in zijn hele vroege albums ,maar als ik dit al geweldig vindt ,dan zal me nog wel iets staan te wachten als ik zo de berichten lees.Ik ben vanaf 1984 ingestroomd bij Cohen ,al heb ik natuurlijk de latere live albums wel aangeschaft.Voor mij klopt alles op deze plaat en hij is dan ook een serieuze kandidaat voor mijn top 10 . 5 sterren

Cured
Zal deze toch maar eens proberen dan (3.98 gem.). Ik was niet zo kapot van de opvolger/vorige hiervan (I'm Youyr Man?), maar als deze daar qua sound wat op lijkt pas ik.

avatar van musician
5,0
Geweldig album van Leonard Cohen.

Ik zit alles zo'n beetje te ontdekken van al zijn werk tussen Songs of Leonard Cohen en Old Ideas. Dus daar is nog veel werk te verrichten.

Maar tot nu toe zit hij op een gemiddelde van 5***** (ik weiger nog even te stemmen op Death of a ladies man) en ook hier vind ik het cijfer terecht. Wederom zeer smaakvol, moet ik daarnaast ook erkennen dat The Future (hij lijkt met die titel haast profetische gaven te hebben), 20 jaar voor Old Ideas een heel aardige blauwdruk is gebleken voor het laatste album.

Het zal er nog even om spannen welk album ik zou kiezen tussen beide.

Op The Future zijn de nummers nog even wat langer, uitgesponnen superkwaliteit van een man die feilloos weet hoe sfeer, goede composities, een sterke productie en de juiste muzikanten tot een album van uitzonderlijke kwaliteiten kan leiden.

Ik hoorde tijdens zijn concert in 2012 bij nader inzien heel wat werk van The Future voorbij komen. Het betekent niet anders dan dat het album goed weet te overleven, ook ten opzichte van zijn oudere werk.
Nu geeft Cohen concerten van geruime tijd en beslaat zijn oeuvre over de afgelopen 45 jaar slechts 12 studio albums.

Dat neemt niet weg, dat The Future wat mij betreft één van zijn topstukken betreft.

avatar van spinout
4,0
Een rehabilitatie t.o.v. zijn voorafgaand album I'm your man. Betere nummers, betere begeleiding en al is de sound niet zoveel anders, toch heeft deze plaat een heel andere sfeer.

avatar van Rounder
4,5
Ten tijde van dit album was Cohen geloof ik niet erg positief gestemd.
Dit komt de kwaliteit erg ten goede.

buizen
De eerste twee songs komen voor in de film Natural Born Killers en gaan nog, voor die nummers elk een punt. Maar de stem van Cohen gives me the shivers, vreselijk.
2 sterren, misschien een kwestie van smaak.

avatar van Arrie
Merkwaardig om naar een album te gaan luisteren van iemand wiens stem je niet kan hebben. Maar hé, ieder z'n ding.

buizen
Arrie schreef:
Merkwaardig om naar een album te gaan luisteren van iemand wiens stem je niet kan hebben. Maar hé, ieder z'n ding.

Daar kom je natuurlijk pas achter als je het hele album heb geluisterd he.
Dat op werkelijk elk nummer die stem zo ....... is.
Dat is niet merkwaardig zo gaan die dingen, was ook n.a.v. NBK benieuwd naar de rest vd songs.
Inmiddels laat ik elke geluidsdrager van Cohen subiet links liggen. Toen bij dit album nog niet. Je hoopt toch, tegen beter weten in.

avatar van spinout
4,0
Tacoma Trailer is een instrumentaaltje buizen. Kan je die wel hebben?

Stijn_Slayer
De late Cohen is duidelijk gerijpt en heeft een veel mooiere, warmere stem dan de nasale, doch kenmerkende stem van weleer. Af en toe hoor ik nog wel wat misplaatste echo's (lees: k*tproductie van I'm Your Man), maar over het algemeen is dit een prima plaat. Helaas is niet alles van het niveau 'The Future' en 'Anthem'. Ook moet Cohen oppassen dat de boel niet inkakt: hij balanceert soms op een dun lijntje tussen indommelen en wakker blijven. Het venijn van vroeger bood in dat opzicht toch meer onderhuidse spanning, maar misschien is het buiten nog niet donker genoeg.

avatar van dix
dix
Democracy Is Coming ... To The U.S.A.

Het lijkt er op dat Leonard het niet kon aanzien.

avatar van Cor
4,0
Cor
Mooi, gevarieerd album van Cohen. Jammer van de meer uptempo tracks 'The Future' en 'Democrazy'. Die jas past hem toch minder, vind ik. Hij gedijdt beter bij iets gedragen muziek waar zijn stem zo mooi bij kleurt. Verder echt een fijne plaat met invloeden uit de jazz, soul, gospel. En de mooie instrumentale afluiter, waar Henk Spaan altijd zijn voetbalgedichten mooi over heen spreidde.
En dan vergeet ik nog bijna de prachtige hymne 'Anthem'.

avatar van EttaJamesBrown
4,5
dix schreef:
Democracy Is Coming ... To The U.S.A.

Het lijkt er op dat Leonard het niet kon aanzien.


Of juist heel goed: al die dubbele bodems in zijn teksten.

avatar van Germ
4,0
Germ (crew)
Schitterend album, vooral kant A is van uitzonderlijke klasse.

avatar van alifib
4,0
Weer zo'n frustrerende plaat van Leonard. Geweldige songs, mooie covers en een prachtige instrumental. En toch ontbreekt er iets voor mij. Ik mis wat karakter, dat organische wat voor mij de liedjes zou verheffen. Always en Tacoma Trailer hebben dit nog het meest, maar dat is nu niet de plek waar ik dit het meest zou verwachten. Er zitten goede muzikale ideeën in, een aantal interessante arrangementen, maar het klinkt me allemaal wat te synthetisch, te vlak. Songs als The Future, Anthem, etc.. zouden nog zoveel beter kunnen zijn, als ze iets meer in het moment zouden zitten, als er iets meer spanning op zou zitten. Nu glijdt het allemaal wat te makkelijk van me af. En ligt dit nu aan Leonard zelf of aan zijn medeproducenten? Ik weet het niet.

avatar van Hanszel
Leonard Cohen is natuurlijk een naam die ik als muziekliefhebber vaak gehoord heb. Hij had een eigen vakje in de platenzaak waar ik vroeger een bijbaantje had maar op een of andere manier nooit echt tot aangetrokken gevoeld.

Gisteren keek ik Natural Born Killers en tijdens de aftiteling hoorde ik The Future (dankje, shazam). Wat een mooi nummer, en het past ook perfect bij de film. De sfeer en de tekst ook gedeeltelijk voor zover ik dat nu al kan beoordelen.

Wat ik hierboven lees in de diverse comments, dwingt mij min of meer om dit/LC nader te leren kennen. Ik begin gewoon met deze en zie wel wat daarna komt. Misschien chronologisch, of de beste eerst of misschien haak ik toch wel af (maar dat denk ik niet. Ik luister nu 'everybody knows' via een youtube treintje waar ik eerder ook al mooie muziek hoorde. Ik kan zijn stem in ieder geval goed hebben. Mark Lanegan is voor mij ook geen probleem, misschien scheelt dat

Leuk op zo'n manier weer iets ouds ontdekt te hebben.

avatar van kort0235
4,5
Dit is werkelijk een pracht album! Ik ken alle albums van Cohen goed, maar deze behoort toch volgens mij bij zijn besten! De muzikale begeleiding is perfect, zijn zang diep en toch krachtig. Songs die er voor mij uitspringen zijn: Waiting for the miracle, Closing time, Anthem en Democracy.
Maar alle andere nummers zijn ook van hoog niveau, ook het laatste instrumentale nummer Tacoma Trailer.

Een 4,5 is wel op zijn plaats.

avatar van postman
2,5
hij zingt niet meer hij zegt op. prachtige teksten daar niet van.

avatar van Roxy6
5,0
Het is meer het declameren van de bijzondere teksten, maar de composities worden natuurlijk ook aangevuld met prachtige achtergrondzang van de dames, mooie arrangementen en een geweldig spelende band! Dat maakt dit al met al tot een heel bijzonder album.

Daarbij Bob Dylan declameert al heel lang ook meer dan dat hij zingt, en dat doet hij ook voortreffelijk!

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Dit is voor mij een plaat met twee gezichten. Aan de ene kant drie nummers die kandidaat zijn voor mijn Leonard-Cohen-top-10 aller tijden: het apocalyptische titelnummer, het visionaire Democracy ("It's coming to America first / The cradle of the best and of the worst / It's here they got the range and the machinery for change / And it's here they got the spiritual thirst") en het bijna fatalistische Waiting for the miracle, voor mij het absolute hoogtepunt van de plaat. Het grappige Closing time zit daar net onder, en dat maakt samen 28 minuten waarin Cohen laat horen hoe knap hij 25 jaar na zijn debuut een heel eigen hoekje van de popmuziek voor zichzelf heeft afgezet.
        Daar staat helaas tegenover dat de rest van het album mij totaal Siberisch laat, met melige melodieën, matige refreinen, af en toe verschrikkelijke dameskoortjes, twee totaal nietszeggende en veel te lang doorgaande covers (moet zo'n flauwe blues als Always nou echt acht minuten duren?) en een afsluiter die wel sfeervol is maar mijn aandacht echt geen zes minuten vasthoudt. Voor de plaat als geheel pers ik er met moeite nog een voldoende uit vanwege die geweldige 28 minuten, maar ik kan gewoon niet begrijpen hoe je zoiets moois als Waiting for the miracle kan laten volgen door zo'n drakerig dweilnummer als Be for real. Zéér gemengde gevoelens bij dit album.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:16 uur

geplaatst: vandaag om 15:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.