Floydian schreef:
Maar zijn sound is niet met pen te beschrijven. Vind dat hij pure emotie kan omzetten naar geluid.
Precies daar gaat het om, het gevoel gecombineerd met een uit duizenden herkenbare stijl. Eén noot en je hoort en voelt, hier trekt David Gilmour aan de snaren. Of dat op een PF plaat is, een solo plaat of als gastmuzikant op bijv. no more lonely nights van McCartney, je voelt en hoort het typische geluid wat er maar van één kan zijn. En dat heeft niets met techniek te maken.
Er zijn duizenden gitaristen die technisch zeer begaafd zijn, maar nog niet één emotie kunnen raken en dat kan Gilmour wel. Als je dat naast zijn herkenbare karakteristieke sound legt hoort hij zonder twijfel bij één van de grootste. Zonder Gilmour was PF nooit zo groot geworden.