The Sound - From the Lions Mouth (1981)

Dit album staat al weer bijna vierhonderd en vier en veertig maanden in mijn top 10!

Tip: The Sound - In the Hothouse (1985) Voor wie From the Lions Mouth nog niet 'hot' genoeg is!

Volgens mij ben je ons aan het foppen - of wil je If your memory serves you well ons wijsmaken dat je in die prehistorische tijd (vér voor de komst van internet) op papier er al een toptien op nahield

Jazeker, ik kon al schrijven in die prehistorische tijd, Mju!

Vaak genoeg geprobeerd (vanaf 1981) maar nooit mijn ding geworden. Waar ik bij bands en albums uit diezelfde periode (bv the Cure) op latere leeftijd positieve gevoelens ontwikkelde is mij dit bij The Sound nooit gelukt. Met respect voor al mijn mume vrienden (staat niet voor niets zo hoog in top 250) maar ik krijg ‘m niet onder de knie (of achter m’n oren) Mss als ik later oud ben...

Ik zie het al helemaal voor me: het mbv crowdfunding en eigen middelen opgezette verblijf voor de oudere muziekliefhebbers - keurig op smaak gehuisvest - en Alicia die als een akela de draaitafel bewaakt: "toe jongens elkaar niet om de oren slaan met die lp's" - als er weer eens ruzie ontstaat over wat er op mag - en vervolgens met de stoffer een watjekouw uitdelend onder toevoeging van "zijn jullie nou betoeterd" als blijkt dat het om From the Lions Mouth gaat; maar goed ze krijgt ons dan stil en vertelt mbv haar vele foto's over die goeie ouwe tijd ....

Ze kent en hoedt haar klassiekers en lijstjes houdt ze keurig bij - voor lijstjes ben ik allergisch, maak zelfs geen boodschappenlijstjes en kom dan ook altijd zonder eieren, chips, alufolie en schoonmaakmiddelen thuis, terwijl ik het bokbier uit de aanbieding nooit vergeet. Afgaand op menig lijstjestopic hier (zoals "meest geziene bands") zijn er hier die zelfs kaartjes en/of concertaantekeningen bewaren en dat heb ik nooit gedaan. Weet daarom ook niet meer precies hoe vaak ik The Sound heb gezien - denk minstens 5 keer, en een keer Borland solo (akoestische gitaar), maar waar dat laatste was, weet ik niet meer (Leiden?); 't is al vaker gezegd: telkens weer vervoerd/meegenomen wordend ...

Ow, wanneer begint de voorinschrijving? Ik wil wel op de wachtlijst voor over een aantal jaartjes. En als ik de Sound niet wil horen, mag ik me dan terugtrekken op mijn eigen kamertje en, uiteraard op mijn eigen oude verrotte installatie, draaien wat ik zelf wil? Vind dit namelijk een prachtig album, maar heb er niet altijd zin in.

Ach, het overkomt ons allemaal wel eens dat we niet meer weten waar en wanneer memorabele concerten plaatsvonden. Komt waarschijnlijk door al dat bokbier dat ons in vervoering bracht.

Mede door een discussie elders moest ik denken aan het No Nukes Festival, Utrecht Jaarbeurs 1982:

The Sound - No Nukes Festival, Utrecht 1982 (Stereo) - YouTube

Opnames ook terug te vinden bij de cd's (Dutch Radio Recordings) die je voorheen voor een aardig prijsje kon kopen, maar nu zeldzamer zijn.

En dazzler hoe plausibel je verklaring ook mag lijken, ik denk dat zo'n falend geheugen eerder wordt veroorzaakt door het feit dat je toen niet besefte iets mee te maken waarover je 36 jaar later nog vol lof zou schrijven.

En dat is heel duaal - soms weet je nog waar je bijv met een onlangs overleden persoon de laatste keer hebt gegeten en dan denk je achteraf "had ik toen geweten dat...", maar a. kan je de tijd niet terugdraaien en b. had het besef (dat iemand er snel niet meer zou zijn) het contact toen heel zwaar gemaakt.

Mind games

Smaken verschillen. Vind dit echt helemaal niks.

Dat kan natuurlijk. Maar de predikaten "slap" en "geen emotie" lijken mij, ook in een geobjectiveerde beoordeling, niet juist....

...ik wilde je nog het live-album "In The Hothouse" aanraden voor een emotionele beleving van The Sound live - de band was live intenser dan op plaat - maar dat doe ik maar niet dan.

Niet omteenoftander, laat de bekeringsdrang gerust varen, wasted effort: een blik op den persoonlijcken toptien spreekt volumina (=boekdelen); volop materiael waar een doorwinterde waver de dooi overheen zou laten gaan.

Misschien zijn ze niet helemaal juist, maar ik hoor en voel het in ieder geval niet. Ik wil wel graag benadrukken dat ik het album niet zo maar een keer heb beluisterd en dan maar een ongefundeerde mening eruit gooi, maar ik heb het album echt gedurende enkele maanden meerdere keren beluisterd op mijn MP3 speler (ja die gebruik nog...). En aangezien ik daar vaak naar luister tijdens het soorten heb ik de meeste nummers zeker minimaal twintig keer gehoord. Dit heb ik ook voornamelijk gedaan omdat dit album hoog werd aangeschreven door veel mensen hier wiens muzieksmaak over het algemeen behoorlijk bij die van mij aansluiten. Op deze manier heb ik hier heel wat albums gevonden van onschatbare waarde.

Ik kan wel horen dat The Sound een band is met passie en emotie maar die voel ik dus niet als ik ernaar luister. Dat bedoel ik dus eigenlijk en ik bedoel niet dat ze die niet hebben.