menu

Pink Floyd - A Momentary Lapse of Reason (1987)

mijn stem
3,40 (636)
636 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: EMI

  1. Signs of Life (4:25)
  2. Learning to Fly (4:53)
  3. The Dogs of War (6:08)
  4. One Slip (5:07)
  5. On the Turning Away (5:39)
  6. Yet Another Movie (6:14)
  7. Round and Around (1:13)
  8. New Machine Part 1 (1:46)
  9. Terminal Frost (6:17)
  10. New Machine Part. 2 (0:38)
  11. Sorrow (8:48)
totale tijdsduur: 51:08
zoeken in:
avatar van Rogyros
4,0
Darkzone schreef:
(quote)
maar de jaren 80 wáren nu eenmaal kil (koude oorlog etc.).
Wil je dan ook de erg kille, jaren 80 klinkende albums van U2 voorzien van een 'warme' moderne mix????

Ik snap werkelijk al dat commentaar op albums met een "kille" jaren 80 productie niet hoor. Alsof je je kleren op oude jeugdfoto's gaat veranderen voor kleding van nu!

Het geldt lang niet voor alle jaren 80 albums. Je doet nu net alsof in de jaren 80 iedereen dezelfde productie stijl erop nahield. De albums van U2 hoeven wat mij betreft geen remix, van Dire Straits en Bruce Springsteen ook niet. Of Paul Simon. Of Bon Jovi. Maar bij dit album lag de jaren 80 saus er zo dik bovenop, dat ik blij ben dat het album door de huidige nieuwe mix voor mij wat organischer klinkt. Gilmour zelf vond het waarschijnlijk achteraf ook wat overdone. Zo'n productie zorgde voor mij voor een gevoel van gedateerdheid, wat ik niet zo heb bij veel van hun eerdere albums. The Final Cut heeft ook niet zo'n productie als deze, dat album is qua productie prima (ik vind de muziek alleen niet zo...)

Met de nieuwe mix is de zwakke productie (in mijn ogen) rechtgezet en is dit een voor mij uiterst genietbaar plaatje. Dat vond ik al wel, want ik kon wel door de productie heen luisteren, maar nu vind ik het nog genietbaarder. Mooi toch? De oude mix blijft bestaan, dus voor ieder wat wils.

avatar van bikkel2
2,5
Het verwachtingspatroon was groot en voor Gilmour en Mason in die periode sowieso een grote gok omdat er een grootse tour gefinancierd moest worden.
Er werd dus groots uitgepakt om kennelijk niets aan het toeval over te laten.
Te groots in produktie, te overtollig en volkomen dichtgesmeerd met bombastische synths.
De gedateerdheid liegt er niet om, en dat zal Gilmour kennelijk niet lekker gezeten hebben.
Ik heb dan zoiets van wat gebeurt is, is gebeurt.
Vind het altijd een beetje mosterd na de maaltijd om dan te gaan sleutelen aan een plaat die inmiddels 35 jaar oud is.
Aan de andere kant, prima voor de fans die er voor open staan.
Het is songmatig bepaald geen favoriet van mij, dus ik laat het sowieso links liggen.

avatar van Rogyros
4,0
Als de muziek je niet bevalt, heeft het weinig nut om de remix te beluisteren. Helemaal eens, Michel! Voor mij heeft het toegevoegde waarde, de plaat wordt voor mij beter. Zelfde geldt voor Radiation van Marillion. Die werd ook iets beter met een nieuwe productie. Ten van Pearl Jam heeft ook een nieuwe mix gekregen, de redux mix. En dat vond ik niet wat. Vooral waarschijnlijk omdat de oude plaat mij zeer goed bevalt.

Eens met je dichtssmeercommentaar bij dit album.

avatar van Darkzone
5,0
Rogyros schreef:
Als de muziek je niet bevalt, heeft het weinig nut om de remix te beluisteren. Helemaal eens, Michel! Voor mij heeft het toegevoegde waarde, de plaat wordt voor mij beter. Zelfde geldt voor Radiation van Marillion. Die werd ook iets beter met een nieuwe productie. Ten van Pearl Jam heeft ook een nieuwe mix gekregen, de redux mix. En dat vond ik niet wat. Vooral waarschijnlijk omdat de oude plaat mij zeer goed bevalt.

Eens met je dichtssmeercommentaar bij dit album.
de nieuwe productie van Radiation van Marillion maakte het album op alle fronten beter, totaal ander album geworden. De redux-mix van Ten inderdaad overbodig.

En over A Momentary Lapse: ik vind de oorspronkelijke productie geweldig. Misschien omdat ik ermee opgegroeid ben. Ik hoorde hem voor het eerst zo rond mijn 14e. Misschien heeft dat er mee te maken...

avatar van Roxy6
Er staan enkele mooie nummers op A Momentary lapse of Reason. (Learning to Fly en On the Turning Away o.a.) maar ik begrijp Bikkel2 ook met zijn beschrijving.

De nieuwe versie heb ik -nog-niet gehoord, maar misschien komt er nu meer 'lucht' in de productie.

avatar van blaauwtje
4,5
Nav van de hernieuwde belangstelling voor deze plaat, en het feit dat ik een oud tweedehands exemplaar had liggen, toch de nieuwe uitvoering gekocht, het klinkt inderdaad allemaal wat helderder, dat maakt niet dat ik het geheel nu meer of minder waardeer, ik vind het nog steeds een goede plaat. Wel heb ik het concertkaartje er even bijgepakt uit 1988, wat het leuk maakte destijds dat je er voor in de rij moest, maar ook de prijs, omgerekend een kleine 25 euro. Ik wil er maar mee aangeven dat we in hele andere tijden leven, en dat geldt eigenlijk ook voor de beleving van deze plaat, de jaren 80 zijn en blijven de jaren 80, kijk alleen maar naar de foto’s van de leden, ziet er gedateerd uit, toen was het hypermodern, nu wil je er niet mee gezien worden, deze plaat voert mij iig terug naar de dinsdagavond in juni 1988 in een kolkende kuip.

avatar van IntoMusic
5,0
Zo blij met de gemixte versie. Was al mijn top 3 Floyd album en nu in nog beter geluid. Na jaren weer eens op repeat gezet.

4,0
Het verbaast me dat dit album zo'n lage waardering heeft op dit forum. Na het vertrek van Waters ging Pink Floyd een andere muzikale koers varen. Ik kan prima leven met dit resultaat. De re-mix klinkt wat anders, gepolijster en zwaarder, dan de originele versie. Bij het eerste gedeelte van het geremixte Sorrow op hoog volume begonnen sommige delen van het interieur van mijn woonkamer enthousiast mee te resoneren, bij het origineel is dat in veel mindere mate het geval. Ik kan met beide versies wel goed leven.
Bij het Delicate Sound of Thunder live album vind ik trouwens de relatieve geluidskwaliteits verbetering na de remix veel groter dan bij dit studioalbum.

avatar van Queebus
3,5
Als A Momentary Lapse Of Reason iets duidelijk maakt is dat de kemphanen Waters, Gilmour, Wright en Mason eigenlijk niet zonder elkaar kunnen. Ik mis het briljante en venijnige van Roger Waters. David Gilmour kan de kar niet in zijn eentje trekken. Signs Of Life en Learning To Fly zijn nog wel uitstekend, daarna zakt het wat in. Gilmour is een fenomenale gitarist, niet flashy maar oh zo herkenbaar. Zijn zang is prima maar op Dogs Of War gaat het zingen hem matig af. Alles bij elkaar nog zeker een voldoende maar ook niet meer dan dat. Het optreden in de Kuip in juni 1988 was wel top.

4,0
Je vergeet Sorrow , het pronkstuk van deze plaat. Beetje vergelijkbaar met wat High hopes is voor the Division bell. Momentary is geen grootse klassieker, maar wel een degelijk Pink Floyd album. 4 sterren

avatar van vielip
3,5
Mijn persoonlijke favoriet is On the turning away. Fenomenale song met prachtige zanglijnen die me nog elke keer kippenvel bezorgen.

avatar van Melodic Fool
4,0
De 2019 remix remaster was blijkbaar langs mij heengegaan, maar ik heb die inmiddels ontdekt en ik ben er ook weg van!
Ik houd niet van stereotype 80's producties, maar de originele release had zijn charmes wel. Deze versie is echter hoe het album moet klinken!
Zo heb ik dit album weer helemaal opnieuw ervaren, herontdekt. De muzikaliteit ervan komt nu toch wel goed naar boven, ook in de mindere tweede helft.
De teksten vond ik altijd nogal cringy en een probleem, bij herbeluistering eigenlijk toch beter en oprechter dan ik me kan herinneren.
Halfje omhoog naar 4* en op CD aangeschaft. Episch geluid.
Leuk om te zien en synpathiek ook van David Gilmour dat hij het in het booklet heeft doen lijken alsof het echt een band-album was en Wright nu ook op de foto staat.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:25 uur

geplaatst: vandaag om 05:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.