menu

Coldplay - A Head Full of Dreams (2015)

mijn stem
2,60 (347)
347 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Parlophone

  1. A Head Full of Dreams (3:43)
  2. Birds (3:49)
  3. Hymn for the Weekend (4:18)

    met Beyoncé

  4. Everglow (4:42)
  5. Adventure of a Lifetime (4:23)
  6. Fun (4:27)

    met Tove Lo

  7. Kaleidoscope (1:51)
  8. Army of One / X Marks the Spot (6:16)
  9. Amazing Day (4:31)
  10. Colour Spectrum (1:00)
  11. Up&Up (6:45)
  12. Miracles * (3:55)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 45:45 (49:40)
zoeken in:
avatar van meneer
Soms mag je best vrolijk worden van een nummer van Coldplay.

Coldplay-Happy Birthday - YouTube

avatar van symforock
3,5
wat een flauwe opmerkingen, beetje kinderlijk zelfs, om maar even in de dezelfde context te blijven.

2,5
Ik ben benieuwd of Coldplay ooit nog eens een plaat gaat maken die wel aan te horen is. Terug naar de begintijd. Maar ja we dromen allemaal wel eens...

avatar van borland
4,0
Hoog radiomuziek gehalte maar wel van het betere soort.

avatar van adri1982
4,0
Schnee schreef:
Al die mensen die nu zeggen dat ze er klaar mee zijn.... wtf... als je er 15 jaar geleden nog niet mee klaar was, ben je het nu ook zeker niet. Hou op met zeiken en koop gewoon die plaat weer.
Ik heb de plaat A Headfull of Dreams vandaag gekocht (wel voor 8 Euro), en ik vind ook die nog steeds mooi. Ik ben in ieder geval zeker nog niet klaar met deze wereldband.

3,0
A Head Full of Dreams is misschien wel de meest matige plaat die Coldplay ooit gemaakt heeft... Zonde, want Coldplay kan veel beter en dat ligt hem vooral in het feit dat ze deze plaat in te grote haast hebben gemaakt om maar weer te kunnen touren. Als we gaan kijken naar de individuele nummers op deze plaat dan springen er drie echt uit. Dan noem ik even: Everglow, Adventure of A Lifetime en Up&Up. Everglow, en dan wel de single versie, is een geweldig gevoelig nummer dat goed weergeeft hoe moeilijk Chris het heeft gehad na zijn breuk met Gwyneth. Met Adventure of A Lifetime laat Johnny Buckland zien dat zijn rifjes nog steeds magisch kunnen zijn en Up&Up is eigenlijk Coldplay in een notendop, als personen en in hun muziek.

avatar van DeWP
3,0
Lekker commercieel. Ze zijn vanaf dit moment toch echt wel voor het "grote geld" gegaan, en mee zien te komen met de vlot in het gehoor liggende bands (ik denk aan Maroon 5 bijvoorbeeld). Zeker niet hun beste album.

avatar van JohnWilliams
4,5
vincentcorjanus schreef:
Ik ben benieuwd of Coldplay ooit nog eens een plaat gaat maken die wel aan te horen is. Terug naar de begintijd. Maar ja we dromen allemaal wel eens...


Coldplay - All I Can Think About Is You (Official Lyric Video) - YouTube

Luister deze maar eens, daar MOET je blij van worden.

2,5
JohnWilliams schreef:
(quote)


Coldplay - All I Can Think About Is You (Official Lyric Video) - YouTube

Luister deze maar eens, daar MOET je blij van worden.


Yes, kende ik al. Het begin er weer een beetje op te lijken! Vond Aliens ook goed.

avatar van MeesBowieFan1
hoe kan het dat dit album op MM een extreem laag gemiddelde krijgt, maar of spotify en youtube honderden miljoenen streams pakt?

3,5
MeesBowieFan1 schreef:
hoe kan het dat dit album op MM een extreem laag gemiddelde krijgt, maar of spotify en youtube honderden miljoenen streams pakt?


Commercie? Propaganda?

Maar goed? Coldplay heeft genoeg genot-voor-het-oor geboden. Ik zou best wel naar de eeuwige jachtvelden gedragen willen worden tijdens 'Clocks' of 'Fix You'. Stukjes muziekgeschiedenis toch?

Ik denk dat Chris Martin en zijn vervolg in de toekomst best wel in staat zijn het intellectuele oor te bevredigen.

avatar van galleryplay
Het is toch wel bijzonder dan men bij Coldplay de neerwaartse lijn van kwaliteit altijd als consequentie ziet voor de knieval voor de commercie.

Even een lijstje:
(tussen haakjes het aantal verkochte kopieen)
Parachutes (10M)
Rush of blood (15M)
X&Y (13M)
Viva la Vida (10M)
Mylo Xyloto (8M)
Ghost stories (3,7M)
Head full (6M)

bron

Kortom, de best beoordeelde albums zijn ook gewoon de best verkochte albums. Coldplay is niet aan het uitverkopen, maar is gewoon het kunstje verleerd.

avatar van Mausie
Mausie (crew)
galleryplay schreef:
Het is toch wel bijzonder dan men bij Coldplay de neerwaartse lijn van kwaliteit altijd als consequentie ziet voor de knieval voor de commercie.

Even een lijstje:
(tussen haakjes het aantal verkochte kopieen)
Parachutes (10M)
Rush of blood (15M)
X&Y (13M)
Viva la Vida (10M)
Mylo Xyloto (8M)
Ghost stories (3,7M)
Head full (6M)

bron

Kortom, de best beoordeelde albums zijn ook gewoon de best verkochte albums. Coldplay is niet aan het uitverkopen, maar is gewoon het kunstje verleerd.


Dat is wel erg kort door de bocht. Vroeger kocht men veel meer albums dan tegenwoordig. En als je commercieel wilt scoren, doe je dat voornamelijk met singles. Het grote publiek geeft veel minder om albums dan wij hier. Daarnaast hebben de oude albums veel meer tijd gehad om te verkopen. Overigens kan je er best gelijk in hebben dat ze het kunstje verleerd zijn, maar ik zou dit niet aan de albumverkoop koppelen.

avatar van The_CrY
4,0
Streams e.d. worden waarschijnlijk niet meegerekend in die statistieken.

avatar van galleryplay
Mausie schreef:
(quote)


Dat is wel erg kort door de bocht. Vroeger kocht men veel meer albums dan tegenwoordig. En als je commercieel wilt scoren, doe je dat voornamelijk met singles. Het grote publiek geeft veel minder om albums dan wij hier. Daarnaast hebben de oude albums veel meer tijd gehad om te verkopen. Overigens kan je er best gelijk in hebben dat ze het kunstje verleerd zijn, maar ik zou dit niet aan de albumverkoop koppelen.


Speelt zeker een rol, in die zin te kort door de bocht. Al zit de verkoop van vinyl al enige jaren serieus in de lift.
Singles zijn zeker belangrijk voor artiesten die zich vol op een jong publiek richten. Voor een band als coldplay ligt dat toch wat anders. Het echte geld zit in de optredens. Een nieuwe tour kun je niet aankondigen op basis van een nieuwe single alleen.

Een ander punt: 4 van de top 5 van meest gestreamde songs van Coldplay zijn toch echt de oudjes. Dus ik blijf vinden dat Coldplay niet bewust artisticiteit heeft ingeleverd te gunste van populariteit. Ik denk eerder dat ze het gebrek aan ideeën compenseren met een radio vriendelijk geluid, en op die manier in the spotlights proberen te blijven.

avatar van chevy93
(Ja, ik weet dat ik op een oud bericht reageer)
galleryplay schreef:
Een ander punt: 4 van de top 5 van meest gestreamde songs van Coldplay zijn toch echt de oudjes. Dus ik blijf vinden dat Coldplay niet bewust artisticiteit heeft ingeleverd te gunste van populariteit. Ik denk eerder dat ze het gebrek aan ideeën compenseren met een radio vriendelijk geluid, en op die manier in the spotlights proberen te blijven.
Dit is de enige plaat die ik nog nooit volledig gehoord heb van Coldplay, dus daar ga ik geen uitspraken over die, maar dat laatste is gewoon onzin. Als je kijkt naar het oeuvre van Coldplay kun je veel zeggen, maar ieder album heeft gewoon een ander geluid. Wat dat betreft waren de eerste twee (misschien drie) platen juist de meest standaard popplaten. Mylo Xyloto was weer totaal anders dan Viva la Vida, Ghost Stories leek op geen enkele van die albums en ook de laatste plaat is weer een totaal ander geluid. Wat dat betreft zou ik deze documentaire aanraden: Coldplay: A Head Full of Dreams (2018) - MovieMeter.nl . Chris Martin komt duidelijk naar voren als iemand die niet wil blijven hangen in het verleden (iets wat veel fans van het eerste uur maar niet lijken te kunnen verkroppen).

Overigens zijn op YouTube de drie populairste platen (1+ miljard stream) Hymn for the Weekend, Paradise en Adventure of a LifeTime. En Coldplay is altijd radiofähig geweest.

avatar van milesdavisjr
1,5
Ben het eens met galleryplay. Coldplay heeft nooit bekend gestaan om zijn koerswijzigingen, innovatieve elementen of onderling compromisloze verschillende platen. De band heeft altijd goed geweten van welke kant de wind kwam, de Britse emo-poprock van de eerste 2 platen was geïnspireerd op bands als The Verve, Suede en Radiohead. Zo'n 10 jaar geleden gingen de heren dansbare elementen (lees commercieel gangbare elektronische beats) verwerken op hun platen, ingegeven door de destijds heersende trends. Enkele jaren later bleken de mannen ook wel interesse te hebben in wat dromerige ambient gevoelige soundscapes, al dan niet beïnvloedt door de vele indiepop bandjes die de gitaar gingen inruilen voor de mogelijkheden die de digitale wereld hen te bieden had. Ook de laatste; Everyday Life staat vol met ideeën en uitprobeersels uit diverse genres, maar het wordt nergens compromisloos, altijd spelen de heren op safe (waar trouwens niks mis mee is) en de internationale kruisbestuiving van invloeden is ook al jaren een breed geaccepteerd verschijnsel. Kortom Coldplay is altijd een knappe 'volger' geweest met 2 leuke eerste platen maar kan niet beticht worden van een trendsettende status, of een oeuvre waarin de platen ontzettend van elkaar verschillen. Het gebrek aan goede ideeën wordt al een jaar of 15 gemaskeerd door handige ''jumps on the bandwagon'' wat ze geen windeieren heeft gelegd. Leg echter Parachutes en Everyday Life naast elkaar en de verschillen vallen wel mee, ondanks het 'wereldse karakter' van de laatste schijf. A Head Full of Dreams is gewoon een magere plaat met dansbare beatjes, slechter uitgewerkt dan de eerste paar platen maar is onmiskenbaar Coldplay. Dat Martin en zijn mannen een gebrek aan goed uitgewerkte ideeën en een duidelijk eigen gezicht hebben weten te maskeren blijf ik een knappe prestatie vinden.

avatar van Gert1980
3,0
Soms bekruipt mij het gevoel dat Coldplay een beetje de Madonna onder de bands is, aan de ene kant is er veel lof en waardering, aan de andere kant veel kritiek en verguizing. Beiden krijgen ook vaak het verwijt vooral te weten wat er speelt, wat scoort en zo populair te blijven.

Enfin, bij dit album was er veel kritiek op de luchtige stadion stampers, velen hadden gehoopt op een dieper album, vooral na Chris Martin's scheiding van Gwyneth Paltrow. Maar ja, waar je op hoopt is niet automatisch wat je krijgt (story of my life).
Toen Kylie Minogue ergens eind 2006 (?) schoon werd verklaard van kanker ging zij aan een nieuw album werken. Wereldwijd hoopten fans op een diep album waarop Kylie haar angsten en verdriet de vrije loop zou laten, echter werd het een dance album zonder enige diepgang met nul komma nul teksten die refereerden aan haar periode als kankerpatiënt. Kylie gaf later te kennen dat zij geen zin had de diepte in te gaan, dat ze juist plezier wilde hebben en die donkere periode achter haar wilde laten.
Mag het zo zijn dat Chris Martin hetzelfde gevoel had toen hij samen met zijn mede bandleden dit album maakte? Ik kan het me ergens wel voorstellen, ook al behoor ik tot die mensen die graag een diep en donker album hadden gehad, past ook perfect bij dat slappe excuus dat voor mijn liefdesleven moet doorgaan.

A Head Full of Dreams is bij lange na niet Coldplay's beste album, niemand zou het ook écht missen wanneer het ineens uit hun catalogus zou verdwijnen. En tóch vind ik het geen slecht of vervelend album. Het stemt altijd vrolijk en dan is daar ook nog dat ene nummer waarvan ik had gehoopt dat het hele album die sfeer zou hebben gehad, het hoogtepunt van deze plaat; Everglow.

avatar van El Stepperiño
4,0
Dit album groeit bij mij toch iedere keer weer een beetje, met die prachtige uitschieter naar boven Everglow als absoluut hoogtepunt. Verhoogd naar 4*

GothamCity
Redelijk fijn album. Staan aantal goede catchy tracks op.
Amazing Day is de beste track van de plaat.

avatar van The_CrY
4,0
In de aanloop naar de volgende, vermoedelijk springerige, plaat, toch nog maar even deze vorige springerige schijf in de speler geduwd. Vergeleken met Mylo Xyloto luistert deze voor mij toch echt veel beter weg en de songs op Head Full zitten wellicht vol met 'ohohohs', hippe gastbijdrages, en flitsende samples, maar ik vind het toch wel degelijk goede songs. Ik mag Coldplay wel als ze een beetje uptempo zijn. Dat het album vol oorwurmpjes staat is in deze context toch niet per se negatief. Een nummer als 'Army of One' levert niets aan de "complexiteit" in die we kennen uit de tijd van Viva la Vida and..., behalve dat er een stevigere focus op RnB-invloeden ligt. Blijft knap hoe deze band elk album hun sound blijft omgooien zonder hun eigen geluid te verliezen. Mede daarom zal elk album ergens toch weer de moeite waard blijven, al is het maar om te zien hoe ze zichzelf nu weer verpakt hebben.

GothamCity
The_CrY schreef:
In de aanloop naar de volgende, vermoedelijk springerige, plaat, toch nog maar even deze vorige springerige schijf in de speler geduwd. Vergeleken met Mylo Xyloto luistert deze voor mij toch echt veel beter weg en de songs op Head Full zitten wellicht vol met 'ohohohs', hippe gastbijdrages, en flitsende samples, maar ik vind het toch wel degelijk goede songs. Ik mag Coldplay wel als ze een beetje uptempo zijn. Dat het album vol oorwurmpjes staat is in deze context toch niet per se negatief. Een nummer als 'Army of One' levert niets aan de "complexiteit" in die we kennen uit de tijd van Viva la Vida and..., behalve dat er een stevigere focus op RnB-invloeden ligt. Blijft knap hoe deze band elk album hun sound blijft omgooien zonder hun eigen geluid te verliezen. Mede daarom zal elk album ergens toch weer de moeite waard blijven, al is het maar om te zien hoe ze zichzelf nu weer verpakt hebben.

Precies dit. Goed omschreven.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:01 uur

geplaatst: vandaag om 16:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.