Talk Talk - The Colour of Spring (1986)

Ja en zo heb ik dat met die zangknakker van Radiohead. Vreselijk

Ik houd blijkbaar wel van afwijkende stemmen en stemmen met een randje. Zoals Hollis. Zolang het maar niet vals is en authentiek (geen truukje). De stem maakt mede de muziek en voegt daarmee iets essentieels toe. Duizend-in-een-dozijn stemmen vind ik minder interessant. Daar zijn er zat van.

Dat is Frank Zappa' s Roxy the Movie (voorwaarde van 20 of meer stemmen toegepast), maar die bedoel je vast niet...

Ik snap even niet wat hedendaagsheid hiermee te maken heeft.

"Alledaags" wellicht?

U heeft helemaal gelijk. Bedank voor uw bericht.
Vriendelijke groet,
Julian

Alles is al gezegd over dit album.Voor mij is dit een hoogtepunt in de muziek geschiedeinis,een waar meesterwerk.

Viel me dit tegen. Ik hoopte dat dit nog meer zou aanleunen bij de beginperiode maar het is eens soort overgangsalbum tussen hun eerste en tweede periode in. Dat maakt dat het bij mij wat mossel noch vis is met enkel Living in Another World als uitzondering. De rest bij wijlen gewoon saai en leunt te hard op de stem van Hollis.

Instrumentaal gezien vind ik dit juist zo’n speciale plaat. Er gebeurt zoveel! Steeds hoor je weer een ander instrument of geluid. Op de stem van Hollis leunen vind ik ook niet erg overigens, lekker geluid komt er uit die keel zeg

Dit album is beter dan de vorige , dat een zwakkere B-kant heeft. Dit is over het gehele album top tot goed.

Absoluut eens. Dit is één van de best geproduceerde platen aller tijden!

Ik vraag me toch af hoe vaak je hier naar hebt geluisterd, en hoe snel je je oordeel hebt gegeven hierover. Zie vaker bijdragen van je waarvan ik het vermoeden krijg dat je totaal geen moeite hebt gedaan om ook maar enigszins de sfeer van het album te doorgronden. Deze muziek saai noemen gaat er bij mij niet in.

Knap om dit album saai te noemen...

Gelukkig heeft ie 2 The National albums in zn top 10

Paar weken geleden heb ik het eens geprobeerd maar ik kon de stem niet verdragen en was er niet in de mood voor. Dat is nu dus compleet anders. Sterk album.

Straf dat je het dan nog eens probeert en je herziene mening laat lezen. Thumbs up.

Heel gek. In jaren 80 een groep die ik niet kon harden omdat we steeds maar weer die Such a Shame in onze New Wave dancing hoorden. De single Talk Talk vond ik wel leuk. Daarna niet willen luisteren. Maar sinds enkele jaren, (is het muzikale rijpheid?), helemaal om. Wat is dit een fantastische plaat zeg. En de productie idem. Er zitten ook zoveel stijlen in en nooit is het te veel. Het is origineel, verfrissend, en een echte sfeerbrenger. En you don’t believe it: ik luister nu ook met plezier naar het album waar Such a Shame op staat... het kan verkeren...

Euh, ennuh,....Such a Shame? Nog steeds een shame? Of was het een 'Shame on You'.....?

Net voor de tweede keer aangeschaft op LP, nu de repress, aangezien de tweedehands versie die ik had toch net even te veel oneffenheden had.
Echt een briljante plaat nog steeds, en fantastisch geproduceerd.