Vrij onverwacht verscheen dan toch eindelijk het vervolg op het toch wat tegenvallende The King of Limbs uit 2011. De week voor de release van A Moon Shaped Pool bracht de band Radiohead al twee singles uit, waarna het negende album van de uiterst succesvolle Britse band volgde. Het album bestaat niet alleen uit nieuw materiaal, zo werd True Love Waits al geschreven in 1995 en is opener Burn the Witch al ontstaan in het jaar 2000. Bands uit de jaren 90 hebben het in deze tijd niet makkelijk, veel invloedrijke groepen zijn dan ook ten ondergegaan aan hun successen of zijn in de vergetelheid geraakt. Radiohead heeft hier echter maar weinig last van ondervonden, al werden met elke release de verwachtingen hoger en de kritieken groter. Thom Yorke weet echter op effectieve wijze de critici de mond te snoeren, want A Moon Shaped Pool is een samensmelting van alle muzikale stromingen waar ze gedurende de jaren 90 en 00 doorheen zijn gevoerd.
Opener Burn the Witch deelt rake klappen uit met de strijkerssectie van Jonny Greenwood, waarna de percussie het geluid wat meer diepgang geeft. De volumewisselingen voeren de zang van Tom Yorke door de frustraties en vermoeidheid van het bestaan heen, de constante veranderingen die we ondergaan. Hulpeloosheid straalt ook het aangrijpende Daydreaming uit, van de pianoklanken tot aan de angstige strijkerssegmenten. De uitgestrekte vocalen van Yorke putten je uit, de schade die niet meer herstelt kan worden en de pijn die tot in het diepste van je gewrichten is doorgedrongen. Identikit gaat in op het einde van zijn 23 jarige relatie en de vragen die dit gegeven oproepen. Het ritmische geheel van Philip Selway en de felle gitaarklanken voeren het nummer door de pijnlijke naweeën en doet zich meer ontwikkelen als een klassieke rock song. Aan nu bepalende onderwerpen geen gebrek, zo bewijst ook het aan klimaatveranderingen onderhevige The Numbers. De instrumentatie wordt geleidelijk toegevoegd aan het geheel, van stilistische pianoklanken, het akoestische gitaarspel tot aan het meeslepende orkestrale.
A Moon Shaped Pool is perfect geproduceerd door hun gebruikelijke producer Nigel Godrich. Het album is rijk aan klanken en geeft haar schoonheid beetje bij beetje prijs, van de synths en door strijkers gedreven melodielijnen tot de door gitaar en drums gedreven rock songs. Het is de ultieme samenkomst van de verschillende stijlen die hun muziek door de jaren heen kleur hebben gegeven.
4*
Afkomstig van mijn site
Platendraaier.