menu

Radiohead - A Moon Shaped Pool (2016)

mijn stem
4,15 (1101)
1101 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: XL

  1. Burn the Witch (3:40)
  2. Daydreaming (6:24)
  3. Decks Dark (4:41)
  4. Desert Island Disk (3:44)
  5. Ful Stop (6:07)
  6. Glass Eyes (2:52)
  7. Identikit (4:26)
  8. The Numbers (5:45)
  9. Present Tense (5:06)
  10. Tinker Tailor Soldier Sailor Rich Man Poor Man Beggar Man Thief (5:03)
  11. True Love Waits (4:43)
  12. Ill Wind * (4:16)
  13. Spectre * (3:19)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 52:31 (1:00:06)
zoeken in:
avatar van HugovdBos
4,0
Vrij onverwacht verscheen dan toch eindelijk het vervolg op het toch wat tegenvallende The King of Limbs uit 2011. De week voor de release van A Moon Shaped Pool bracht de band Radiohead al twee singles uit, waarna het negende album van de uiterst succesvolle Britse band volgde. Het album bestaat niet alleen uit nieuw materiaal, zo werd True Love Waits al geschreven in 1995 en is opener Burn the Witch al ontstaan in het jaar 2000. Bands uit de jaren 90 hebben het in deze tijd niet makkelijk, veel invloedrijke groepen zijn dan ook ten ondergegaan aan hun successen of zijn in de vergetelheid geraakt. Radiohead heeft hier echter maar weinig last van ondervonden, al werden met elke release de verwachtingen hoger en de kritieken groter. Thom Yorke weet echter op effectieve wijze de critici de mond te snoeren, want A Moon Shaped Pool is een samensmelting van alle muzikale stromingen waar ze gedurende de jaren 90 en 00 doorheen zijn gevoerd.

Opener Burn the Witch deelt rake klappen uit met de strijkerssectie van Jonny Greenwood, waarna de percussie het geluid wat meer diepgang geeft. De volumewisselingen voeren de zang van Tom Yorke door de frustraties en vermoeidheid van het bestaan heen, de constante veranderingen die we ondergaan. Hulpeloosheid straalt ook het aangrijpende Daydreaming uit, van de pianoklanken tot aan de angstige strijkerssegmenten. De uitgestrekte vocalen van Yorke putten je uit, de schade die niet meer herstelt kan worden en de pijn die tot in het diepste van je gewrichten is doorgedrongen. Identikit gaat in op het einde van zijn 23 jarige relatie en de vragen die dit gegeven oproepen. Het ritmische geheel van Philip Selway en de felle gitaarklanken voeren het nummer door de pijnlijke naweeën en doet zich meer ontwikkelen als een klassieke rock song. Aan nu bepalende onderwerpen geen gebrek, zo bewijst ook het aan klimaatveranderingen onderhevige The Numbers. De instrumentatie wordt geleidelijk toegevoegd aan het geheel, van stilistische pianoklanken, het akoestische gitaarspel tot aan het meeslepende orkestrale.

A Moon Shaped Pool is perfect geproduceerd door hun gebruikelijke producer Nigel Godrich. Het album is rijk aan klanken en geeft haar schoonheid beetje bij beetje prijs, van de synths en door strijkers gedreven melodielijnen tot de door gitaar en drums gedreven rock songs. Het is de ultieme samenkomst van de verschillende stijlen die hun muziek door de jaren heen kleur hebben gegeven.

4*

Afkomstig van mijn site Platendraaier.

avatar van shabono
5,0
RadioMad schreef:
Voor de liefhebbers zonder creditcard die graag de Special Edition van AMSP willen bestellen...
Radiohead heeft nu Paypal toegevoegd als betaalmiddel op RADIOHEAD - A MOON SHAPED POOL - amoonshapedpool.com
Als je op de cart klikt en je (adres)gegevens invult staat er nu een gele Paypal knop boven.


Maar voor Paypal moet je volgens mij ook je creditcard gegevens invullen. Dat was tenminste wel zo.

avatar van IllumSphere
4,0
shabono schreef:
(quote)


Maar voor Paypal moet je volgens mij ook je creditcard gegevens invullen. Dat was tenminste wel zo.

Creditcard-gegevens moet je enkel invullen als dit een eis van de site zelf is. Als je enkel uw bankrekening koppelt, moet dit normaal gezien ook lukken. Ik doe dit al enkele jaren zo.

avatar van Banjo
3,0
herman schreef:
(quote)

Alsof vernieuwing een criterium moet zijn. Wel een beetje vreemd dat je vervolgens The Veils noemt. Mooie muziek hoor, maar met vernieuwing heeft dat al helemaal niets te maken.


Ik vind het voor een band als Radiohead stappen terug nemen...
En ik noem de band van The Veils omdat ik die wel eens graag in de top 10 zou willen zien..
Die top tien elk jaar op Musicmeter die vind ik veel te braaf...

avatar van Lennonlover
2,0
Ik vind dat Banjo wel een punt heeft over de massastemmen. Radiohead moet op MuMe maar een scheet laten en krijgt er prompt 5 sterren voor en een plaatsje in de top tien vh jaar. Ik heb niets met Radiohead, geef ik grif toe. Maar ik probeer ze wel uit met elke plaat.
Ik hoor op deze plaat niets subliems of geniaals in terug: De nummers zijn te lang hoewel de duurtijd gangbaar is, het basisidee van de nummers zijn flinterdun. De teksten zijn niet uitzonderlijk, en de zang van Thom Yorke is nogal zagerig (maar dat laatste ligt misschien aan mij). Er zitten in de meeste nummers een flikkering, de funderingen van een goed lied dat is ondergesneeuwd met productie, in dit geval een zwaktebod.

Heb zelf wel op Nick Cave en Leonard Cohen gestemd en daar wist je op voorhand al van: die staan in de top 10 dit jaar. Maar die voorspelbaarheid is ook al niets nieuws.
Dat de laatste plaat van The Veils vernieuwend zou zijn... is het tegendeel waar: Je kan op elk van de 12 nummers, 12 verschillende invloeden plakken.

Misterfool
Tsja, Ik zou daar tegenin willen brengen dat Radiohead, Nick Cave en Leonard Cohen gewoonweg uitstekende platen uitbrengen die door een groot publiek worden gewaardeerd. Het zijn dan ook authentieke muzikanten met een eigen stijl. Er zal vast en zeker sprake zijn van enig tribalisme bij sommige stemmers op deze site. Het effect hiervan lijkt me echter uiteindelijk verwaarloosbaar. Voor iedere user die een te hoog cijfer geeft (omdat het zijn favoriete artiest betreft), is er een user die niks met Radiohead kan, maar die toch dit album beluistert omdat het populair is.

Zelf vind ik A Moon Shaped Pool overigens wel degelijk een van de beste albums van deze band. Nee, dit album is inderdaad niet zo vooruitstrevend als In Rainbow dat was, maar de liedjes steken erg sterk in elkaar. Sterker nog ik vind dit het warmste en gevoeligste album van de band. Alleen in Rainbows en Kid A sla ik hoger aan.

avatar van Lennonlover
2,0
Ja, kijk. Door zo'n reacties te lezen krijg ik zin om Radiohead weer eens op te zetten. Ik doe het ook regelmatig (zeker nu ik ze deze zomer ga zien) maar elke keer weer opnieuw begrijp ik niet wat er zo goed aan is. zucht. En ik wil zo graag.

Misterfool schreef:
Tsja, Ik zou daar tegenin willen brengen dat Radiohead, Nick Cave en Leonard Cohen gewoonweg uitstekende platen uitbrengen die door een groot publiek worden gewaardeerd. Het zijn dan ook authentieke muzikanten met een eigen stijl. Er zal vast en zeker sprake zijn van enig tribalisme bij sommige stemmers op deze site. Het effect hiervan lijkt me echter uiteindelijk verwaarloosbaar. Voor iedere user die een te hoog cijfer geeft (omdat het zijn favoriete artiest betreft), is er een user die niks met Radiohead kan, maar toch dit album beluistert omdat het populair is.

Zelf vind ik A Moon Shaped Pool overigens wel degelijk een van de beste albums van deze band. Nee, dit album is inderdaad niet zo vooruitstrevend als In Rainbow dat was, maar de liedjes steken erg sterk in elkaar. Sterker nog ik vind dit het warmste en gevoeligste album van de band. Alleen in Rainbows en Kid A sla ik hoger aan.

De discussie over wel of niet vernieuwend blijft hier maar doordreunen.
Ieder zijn mening, misschien is radiohead door de jaren heen wel een van
de populairste alternatieve bands geworden, en zijn de opmerkingen dat
verrassing in de top 10 te veel achterwege blijven ook wel terecht.

Ik heb dit album weer hoog zitten, misschien niet het meest vernieuwende
album maar voor mij wel weer een heel sfeervol album vol fantastische
composities. Een band die zo vaak vernieuwend is geweest mag van mij
ook eens op andere vlakken raak schieten.

Ieder zijn ding, ik blijf hem voorlopig nog wel even draaien.

avatar van bikkel2
4,5
Ik ben het er mee eens leko, goed verhaal.
Radiohead heeft zeker zijn best gedaan vernieuwend en experimenteel te zijn in het verleden.
Van Indie-Band tot Art-Rock en Electronica aan toe.
En dit is toch gewoon een heerlijk album.
Vertrouwd, maar toch wel weer uniek.
De strijkers bijv. passen perfect.

avatar van Knoracle
4,0
Schitterend sfeervol album. Om bij weg te dromen. Enige minpuntje is dat het allemaal net iets te veel van hetzelfde is misschien waardoor het net die spanning mist die andere albums wel hebben. Gelukkig zijn daar aan het eind The Numbers en Present Tense daar om je aandacht weer te grijpen. Samen met Ful Stop voor mij de hoogtepunten. Enige nummer voor mij wat wel echt die spanning heeft. Maar al met al een heerlijk album van de heren. De heren doen gewoon wat ze op dat moment nodig achten, wars van commerciële belangen van platenbonsen. Waarvoor hulde !

avatar van Frenz
4,5
Ach vernieuwend, nee, dat is AMSP niet, ik vind het een zeer sterk album. In Rainbows vond ik ook niet echt vernieuwend, maar het is een verzameling prachtige homogene nummers. Dat is ook de overeenkomst met AMSP (hoewel Burn The Witch er wat buiten valt, qua poppyness).

Ik voorspel dan ook dat qua waardering dit album zal groeien dit tegen In Rainbows en OK Computer aan.

Misschien is het blankemansgejank, maar dan wel ultiem mooi blankemansgejank. Elke draaibeurt raakt hij me weer.

Ik ben van het type dat de hitsingle 'Creep' geweldig vond en die ook het album OK Computer goed kon waarderen. Maar daarna, toen de band uitdrukkelijk afstand nam van het rockgenre en de experts omgekeerd evenredig Radiohead binnenhaalde als de toekomst van de pop/rock en de beste band van onze generatie, ben ik afgehaakt. Ik vind het gewoon strontvervelende muziek, ik kan niet anders zeggen. Als dit het hoogtepunt van de hedendaagse muziek is, dan blijf ik liever in het verleden leven (hoi, Ty Segall!).

De muziek van Radiohead kabbelt maar voort en kabbelt maar voort en er gebeurt niets! Maar ik kan niet eens zeggen dat ik de muziek van Radiohead slaapverwekkend vind: het is veel en veel erger dan dat. Radiohead is voor mij het muzikale equivalent van de Chinese marteling: de monotonie van Radioheads muziek is als waterdruppels die op je hoofd vallen en die je krankzinnig maken. Ik kan eerlijk gezegd de muziek van Radiohead ook niet langer dan zo'n 10 seconden aanhoren, want dan voel ik al dat ik gek (op een negatieve manier) aan het worden ben als die muziek niet heel snel uit wordt gezet.

De Filosoof schreef:
Ik ben van het type dat de hitsingle 'Creep' geweldig vond en die ook het album OK Computer goed kon waarderen. Maar daarna, toen de band uitdrukkelijk afstand nam van het rockgenre en de experts omgekeerd evenredig Radiohead binnenhaalde als de toekomst van de pop/rock en de beste band van onze generatie, ben ik afgehaakt.


De ware filosoof weet uiteraard dat Kid A hun magnum opus is.

Verder heeft deze laatste worp uiteraard weinig om het lijf. Best vermakelijk, dat wel. Maar ik voel geen kriebels in de broek. De kaas is iets te belegen.

De Filosoof schreef:
Ik ben van het type dat de hitsingle 'Creep' geweldig vond en die ook het album OK Computer goed kon waarderen. Maar daarna, toen de band uitdrukkelijk afstand nam van het rockgenre en de experts omgekeerd evenredig Radiohead binnenhaalde als de toekomst van de pop/rock en de beste band van onze generatie, ben ik afgehaakt. Ik vind het gewoon strontvervelende muziek, ik kan niet anders zeggen. Als dit het hoogtepunt van de hedendaagse muziek is, dan blijf ik liever in het verleden leven (hoi, Ty Segall!).

De muziek van Radiohead kabbelt maar voort en kabbelt maar voort en er gebeurt niets! Maar ik kan niet eens zeggen dat ik de muziek van Radiohead slaapverwekkend vind: het is veel en veel erger dan dat. Radiohead is voor mij het muzikale equivalent van de Chinese marteling: de monotonie van Radioheads muziek is als waterdruppels die op je hoofd vallen en die je krankzinnig maken. Ik kan eerlijk gezegd de muziek van Radiohead ook niet langer dan zo'n 10 seconden aanhoren, want dan voel ik al dat ik gek (op een negatieve manier) aan het worden ben als die muziek niet heel snel uit wordt gezet.


Wij gaan het nooit met elkaar eens zijn, en dat geeft niet, meningen verschillen nu eenmaal. Maar 'kabbelend' en 'monotoon'? Ik zou het geloofwaardiger vinden als je roept dat het geluid van de band je simpelweg niet aanspreekt, dit lijkt mij namelijk meer voor de hand liggend als ik de eerste alinea van jou persoonlijke mening lees. Een album dat mij na meerdere luisterbeurten weer nieuwe inzichten geeft is wat mij betreft alles behalve monotoon en kabbelend, behalve als je rustige muziek wat je niet aanspreekt direct met deze woorden wilt bestempelen.

avatar van ArthurDZ
4,0
Persoonlijke aanval verwijderd.

avatar van andnino
3,5
leko schreef:
(quote)


Wij gaan het nooit met elkaar eens zijn, en dat geeft niet, meningen verschillen nu eenmaal. Maar 'kabbelend' en 'monotoon'? Ik zou het geloofwaardiger vinden als je roept dat het geluid van de band je simpelweg niet aanspreekt, dit lijkt mij namelijk meer voor de hand liggend als ik de eerste alinea van jou persoonlijke mening lees. Een album dat mij na meerdere luisterbeurten weer nieuwe inzichten geeft is wat mij betreft alles behalve monotoon en kabbelend, behalve als je rustige muziek wat je niet aanspreekt direct met deze woorden wilt bestempelen.

Monotoon vind ik het niet, maar 'kabbelend' vind ik een heel treffend woord voor deze plaat.

bennerd
andnino schreef:
(quote)

Monotoon vind ik het niet, maar 'kabbelend' vind ik een heel treffend woord voor deze plaat.

Klopt, en het 'kabbelend' is niet per se negatief, toch? Zou dit degelijke album ook met dat woord omschrijven.

bennerd schreef:
(quote)

Klopt, en het 'kabbelend' is niet per se negatief, toch? Zou dit degelijke album ook met dat woord omschrijven.


Monotoon zou een gevolg van kabbelend kunnen zijn, daarom krijg ik niet snel een positief gevoel bij dit woord. Deze plaat heeft een duidelijke (en naar mijn mening zeer sterke) opbouw en daarom vind ik de woorden persoonlijk niet zo treffend. Maar iedereen kan natuurlijk ook een eigen gevoel bij een woord hebben, net zoals iedereen een eigen gevoel bij een plaat heeft.

avatar van andnino
3,5
bennerd schreef:
(quote)

Klopt, en het 'kabbelend' is niet per se negatief, toch? Zou dit degelijke album ook met dat woord omschrijven.

Niet per se negatief nee, maar een "kabbelend" album zal bij mij nooit hoog scoren. Het lijkt mij (doordacht of ondoordacht) geen wenselijke structuur voor je muziek, maar dat kan persoonlijke voorkeur zijn.

bennerd
andnino schreef:
(quote)

Niet per se negatief nee, maar een "kabbelend" album zal bij mij nooit hoog scoren. Het lijkt mij (doordacht of ondoordacht) geen wenselijke structuur voor je muziek, maar dat kan persoonlijke voorkeur zijn.

Ik denk spontaan aan een aantal ambient- en drone-albums, dan werkt het naar mijn mening wel. Terwijl ik toch liever muziek in een hoger tempo heb, durf ik stellen.

avatar van Tony
4,5
ArthurDZ schreef:
Persoonlijke aanval verwijderd.

Wil je het niet zo spannend omschrijven? Nu heb ik het idee dat ik echt iets gemist heb en dat is vast niet je bedoeling.

Mijn kritiek op Radiohead heeft denk ik een objectief en een subjectief aspect. Het objectieve is dat ook leko 'toegeeft' dat de muziek van Radiohead 'rustig' is: de muziek van Radiohead is niet bedoeld om op te winden, om op te pogoën of te headbangen en de hele boel in elkaar te slaan. Misschien is het bedoeld om op te mediteren, dat weet ik niet. Mij spreekt dit inderdaad niet aan (dat is het subjectieve aspect): ik hou van opwindende rock 'n' roll en dat is Radiohead niet (meer). Ik heb zelfs een hekel aan de minutenlange 'Intro''s waarin niks gebeurt op de meeste albums van tegenwoordig of het feit dat de meeste popnummers tegenwoordig vaak wel een halve tot hele minuut duren voordat de zanger eindelijk eens begint te zingen. leko noemt dat 'opbouw' maar ik zeg: fuck opbouw! Ik wil rock in Ramones-stijl: aftikken (1-2-3-4) en gaan met die banaan. En het bandje moet ook niet eerst tig maten herhalen voordat eindelijk de zanger eens invalt alsof die zanger alsmaar niet durft te beginnen. Wat is dat toch voor pretentieuze bullshit in de pop tegenwoordig dat het nummer moet worden 'opgebouwd'? Zelfs in de klassieke muziek begint de zanger gelijk te zingen in een lied of aria! Ik ben waarschijnlijk te ongeduldig voor de meeste pop van tegenwoordig; als ik een hedendaags nummer opzet dan denk ik na een halve minuut vaak: als de zanger nu nog niet begint met zingen dan zet ik het weer af want ik blijf niet wachten tot er eindelijk iets gebeurt...

Dat bedoel ik met voortkabbelend en monotoon. Het zal best dat je er heel veel diepgang in kunt vinden maar ik heb daar het geduld c.q. meditatieve karakter niet voor. Veel mensen zeggen dat ze van klassieke muziek houden omdat die hen zo ontspant, maar ik haat ontspannende muziek! Ik slaap 's nachts prima dus ik heb geen slaapverwekkende muziek nodig: ik wil muziek die mij energie geeft, die mij van mijn stoel blaast en die mij alle hoeken van de kamer in beukt. Gelukkig is veel klassieke muziek allesbehalve slaapverwekkend maar ik verdraag bv. ook geen minimalistische muziek (Philip Glass en zo) waarvoor hetzelfde geldt als Radiohead en wat ze geloof ik ambient noemen: het zal heel ontspannend zijn en je zult er van alles in kunnen ontdekken als je er aandachtig naar luistert, maar ik vind het monotoon, saai en vervelend.


avatar van Gretz
4,5
Tony schreef:
(quote)

Wil je het niet zo spannend omschrijven? Nu heb ik het idee dat ik echt iets gemist heb en dat is vast niet je bedoeling.

Ik reageerde op leko's bericht om uit te leggen dat het waarschijnlijk een smaakkwestie betreft, omdat De Filosoof in een ander topic aangaf dat hij vrijwel niets met moderne muziek heeft. Ik drukte mij daar niet volledig juist in uit, waardoor het leek alsof ik de mening van hem niet respecteerde. Vandaar dat mijn bericht terecht is weggehaald.

Ik respecteer uiteraard iedereens mening, maar ik geef het wel graag aan als ik het ergens compleet niet mee eens ben. Het viel me op dat de Filosoof zich extreem hyperbolisch uitdrukte hoe verschrikkelijk slecht hij OK Computer wel niet vindt. Gezien zijn argumentatie daarachter ben ik van mening dat hij dan beter had kunnen zeggen dat deze muziek gewoon zijn ding niet is, maar goed iedereen is vrij om zich uit te drukken natuurlijk. Albums/genres waar ik zelf niets mee kan laat ik persoonlijk meestal links liggen als het een na een paar keer luisteren niet aanslaat. Ik voel dan ook niet de behoefte om op de albumpagina zure berichten te gaan typen.

Enfin, De Filosoof geeft nu zelf ook al aan dat hij vooral thuis in de rock 'n' roll en meer heeft met korte nummers. Dan kan ik goed begrijpen dat je behalve Creep weinig kunt met de Radiohead.

bennerd
Gretz schreef:
Albums/genres waar ik zelf niets mee kan laat ik persoonlijk meestal links liggen als het een na een paar keer luisteren niet aanslaat.

Ben altijd blij als er users zijn die dat net niet doen.

avatar van andnino
3,5
De Filosoof schreef:
Mijn kritiek op Radiohead heeft denk ik een objectief en een subjectief aspect. Het objectieve is dat ook leko 'toegeeft' dat de muziek van Radiohead 'rustig' is: de muziek van Radiohead is niet bedoeld om op te winden, om op te pogoën of te headbangen en de hele boel in elkaar te slaan. Misschien is het bedoeld om op te mediteren, dat weet ik niet. Mij spreekt dit inderdaad niet aan (dat is het subjectieve aspect): ik hou van opwindende rock 'n' roll en dat is Radiohead niet (meer). Ik heb zelfs een hekel aan de minutenlange 'Intro''s waarin niks gebeurt op de meeste albums van tegenwoordig of het feit dat de meeste popnummers tegenwoordig vaak wel een halve tot hele minuut duren voordat de zanger eindelijk eens begint te zingen. leko noemt dat 'opbouw' maar ik zeg: fuck opbouw! Ik wil rock in Ramones-stijl: aftikken (1-2-3-4) en gaan met die banaan. En het bandje moet ook niet eerst tig maten herhalen voordat eindelijk de zanger eens invalt alsof die zanger alsmaar niet durft te beginnen. Wat is dat toch voor pretentieuze bullshit in de pop tegenwoordig dat het nummer moet worden 'opgebouwd'? Zelfs in de klassieke muziek begint de zanger gelijk te zingen in een lied of aria! Ik ben waarschijnlijk te ongeduldig voor de meeste pop van tegenwoordig; als ik een hedendaags nummer opzet dan denk ik na een halve minuut vaak: als de zanger nu nog niet begint met zingen dan zet ik het weer af want ik blijf niet wachten tot er eindelijk iets gebeurt...

Dat bedoel ik met voortkabbelend en monotoon. Het zal best dat je er heel veel diepgang in kunt vinden maar ik heb daar het geduld c.q. meditatieve karakter niet voor. Veel mensen zeggen dat ze van klassieke muziek houden omdat die hen zo ontspant, maar ik haat ontspannende muziek! Ik slaap 's nachts prima dus ik heb geen slaapverwekkende muziek nodig: ik wil muziek die mij energie geeft, die mij van mijn stoel blaast en die mij alle hoeken van de kamer in beukt. Gelukkig is veel klassieke muziek allesbehalve slaapverwekkend maar ik verdraag bv. ook geen minimalistische muziek (Philip Glass en zo) waarvoor hetzelfde geldt als Radiohead en wat ze geloof ik ambient noemen: het zal heel ontspannend zijn en je zult er van alles in kunnen ontdekken als je er aandachtig naar luistert, maar ik vind het monotoon, saai en vervelend.

Het lijkt me dan dat je van tevoren al best wel een goed idee hebt van of je een plaat goed gaat vinden of niet. Zeker met deze Radiohead, die alom geprezen wordt om juist de aspecten die jij er zo slecht aan vindt.

Lijkt mij persoonlijk overigens erg prettig. Mijn eigen smaak komt soms behoorlijk willekeurig op mij over, en ik wordt vaker (positief dan wel negatief) verrast dan dat een plaat echt aan mijn verwachtingen voldoet.

avatar van Johnny Marr
4,5

Mooi gefilosofeerd.

bennerd
Johnny Marr schreef:
(quote)

Mooi gefilosofeerd.

Mooi gequoot.

avatar van panjoe
3,5
panjoe (moderator)
Juist, ja. Even de quote een beetje ingekort. Gelieve de volgende keer niet zo'n enorme lap tekst te quoten, Johnny Marr. Zeker als je er met slechts twee woorden op reageert.

avatar van Johnny Marr
4,5
panjoe schreef:
Juist, ja. Even de quote een beetje ingekort. Gelieve de volgende keer niet zo'n enorme lap tekst te quoten, Johnny Marr. Zeker als je er met slechts twee woorden op reageert.

Wat is daar zo erg aan dan?

Gast
geplaatst: vandaag om 14:56 uur

geplaatst: vandaag om 14:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.