menu

David Bowie - Let's Dance (1983)

mijn stem
3,48 (589)
589 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: EMI

  1. Modern Love (4:48)
  2. China Girl (5:33)
  3. Let's Dance (7:37)
  4. Without You (3:09)
  5. Ricochet (5:13)
  6. Criminal World (4:24)
  7. Cat People (Putting Out Fire) (5:09)
  8. Shake It (3:50)
  9. Under Pressure * (4:02)

    met Queen

toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:43 (43:45)
zoeken in:
avatar van brandos
4,0
herman zegt:
ik vind hem wel weer beter dan Lodger en Scary Monsters
Ik vind hem zeker ook niet slecht (zie mijn review boven) maar je moet ook weer niet overdrijven. 'Scary monsters' behoort voor mij toch tot Bowies topalbums en dat niveau haalt deze dan net niet.

avatar van herman
4,5
johan de witt schreef:
Leuke singles inderdaad, maar voor de rest maakt Bowie zich er wel erg makkelijk van af. 8 songs ook maar.

Daarmee steekt het toch niet schril af tegen o.a. Young Americans, Station to Station, Heroes, Lodger, etc? Volgens mij duurt het albums zelfs langer dan al die albums.
brandos schreef:
Ik vind hem zeker ook niet slecht (zie mijn review boven) maar je moet ook weer niet overdrijven. 'Scary monsters' behoort voor mij toch tot Bowies topalbums en dat niveau haalt deze dan net niet.

Smaken verschillen. Scary Monsters heeft me nooit zo gegrepen. Goede plaat, maar voor mij toch wel een van zijn mindere tot dan toe.

avatar van johan de witt
3,5
herman schreef:

Daarmee steekt het toch niet schril af tegen o.a. Young Americans, Station to Station, Heroes, Lodger, etc? Volgens mij duurt het albums zelfs langer dan al die albums.

Klopt wel, ik heb het ook niet over de lengte. Maar als je na drie jaar afwezigheid terug komt met een album van maar acht tracks, waaronder een opnieuw opgenomen song, twee vooral groot geproduceerde singles en album tracks als Without You and Shake It vind ik dat toch wel wat schraal.
Het is het begin van een creatieve droogte die hem ruim een decennium parten speelde.
Pas midden jaren 90 herpakt hij zich in mijn beleving.

avatar van deric raven
4,0
Commercieel gezien denk ik dat dit album wel zijn meest succesvolle is geweest.
Let's Dance een van zijn grootste hits.

avatar van bikkel2
2,5
Bowie en Nile Rodgers, het gebeurde.
Ik heb niet het goede gevoel bij dit album.
Let's Dance en China Girl zijn prima.
Doet mij terugverlangen naar de zomer van "83."
Dat was toch een mooie zomer?

avatar van luigifort
De versie van Cat People die gebruikt wordt in Inglorious Basterds vind ik beter, gaaf gedaan ook daar.

luigifort schreef:
De versie van Cat People die gebruikt wordt in Inglorious Basterds vind ik beter, gaaf gedaan ook daar.


Het is me nooit opgevallen dat Cat People in de film gebruikt wordt. MuMe blijkt zo heel af en toe nuttig om de weetjestrommel aan te vullen.

avatar van Mjuman
Franck Maudit schreef:
(quote)


Het is me nooit opgevallen dat Cat People in de film gebruikt wordt. MuMe blijkt zo heel af en toe nuttig om de weetjestrommel aan te vullen.


Cat People komt oorspronkelijk uit de film Cat People (1982) - met Natassja Kinski:

Putting Out the Fire (Theme from Cat People)
Music Written by Giorgio Moroder
Lyrics Written and Performed by David Bowie
Arranged by Anthony Marinelli (uncredited)

Film - centraal thema: mens en weerwolf - is een aanrader, o.m. vanwege de aanwezige van een fris en fruitige (testosteron stimulerende) Natassja Kinski.

Overigens 'citeert' George Benson de melodie en de eindregel "been so long, so long" op een live-album van hem - en toen ik het voor het eerst hoorde dacht ik ... hé; hetzelfde Aha-gevoel als toen Mac van de konijnenmannen de slangenmens citeerde tijdens een concert.

Op dit album - het eerste van Bowie op EMI - werd met spanning gewacht. Ik vond het altijd een tegenvaller, en nog steeds. Na een sterk begin, floefelt het ras in elkaar; met name China Girl heb ik altijd erg silly gevonden, Bowie-onwaardig. Denk wel eens dat ie de EMI-bonzen tevreden wilde stellen; Zigmans had waarschijnlijk de zweep over hen gehaald.

Ik had het over aanvullen Mjuman, de weetjestrommel blootstellen aan een overstroming is iets geheel anders!

All gekkigheid daar gelaten, er dreigt spoedig een nijpend tekort aan wandelende encyclopedieën. Blijf dus nog even onder ons, dit soort bijdragen zijn al te zeldzaam.

avatar van Lontanovicolo
3,5
Verder was na Scary Monsters zijn (wurg) contract afgelopen met Tony DeFries welke Bowie letterlijk financieel leeg zoog

Bowie was druk bezig naar financiele onafhankelijkheid en had maar één ding voor ogen, ik moet hits (geld) maken (by the time I got to New York, I was looking for your ass hoor Blackstar)

Net als Mjuman vond ik het een tegenvaller (fantastisch de feiten op een rijtje gezet Mjuman)

Vele Bowie-fans haakte hier af (zeker met de 2 opvolgende albums) Wat echter wel leuk is dat hij ons met deze plaat kennis liet maken met Stevie Ray Vaughan. Deze zou oorspronkelijk mee zou gaan op tour (Serious Moonlight Tour) maar haakte af omdat hij eiste om in het voorprogramma op te treden en meer geld wilde. Echter op de bootleg Dallas Rehearsals kun je nog wel Stevie Ray Vaughan in de band horen (prachtig overigens)

avatar van Heer Hendrik
4,0
Mjuman schreef:
(quote)


Cat People komt oorspronkelijk uit de film Cat People (1982) - met Natassja Kinski:

Putting Out the Fire (Theme from Cat People)
Music Written by Giorgio Moroder
Lyrics Written and Performed by David Bowie
Arranged by Anthony Marinelli (uncredited)

Film - centraal thema: mens en weerwolf - is een aanrader, o.m. vanwege de aanwezige van een fris en fruitige (testosteron stimulerende) Natassja Kinski.

.


Klopt allemaal op 1 klein dingetje na..... De film Cat people gaat niet over mens en weerwolf.. maar over mensen die in Panters veranderen... en over hoe een incestueus soort dat is....
Cat People (1982) - MovieMeter.nl

avatar van Mjuman
Heer Hendrik schreef:
(quote)


Klopt allemaal op 1 klein dingetje na..... De film Cat people gaat niet over mens en weerwolf.. maar over mensen die in Panters veranderen... en over hoe een incestueus soort dat is....
Cat People (1982) - MovieMeter.nl


Daar heb je wel een punt - anders had de film wel Dog People geheten - dat incest-gebeuren had ik er bewust uitgelaten; vond la Kinski en de mens die verandert in een dier - zonder de expliciete vermelding van die animale driften - al heftig genoeg voor de meeste MuMe-noten.

Mjuman schreef:
Daar heb je wel een punt


Ik dacht dat je het over het metafysisch gegeven "mens - weerwolf" had, de mens als bezieler van het prehistorische; het animale.

Maar je schoot dus gewoon een dikke kemel

avatar van Mjuman
Franck Maudit schreef:
(quote)


Ik dacht dat je het over het metafysisch gegeven "mens - weerwolf" had, de mens als bezieler van het prehistorische; het animale.

Maar je schoot dus gewoon een dikke kemel


Hebben ze jou wel eens verteld dat je beter niet kunt reageren, voordat je sogges minimaal 2 espresso's dan wel 2 cappucini (voor de faint-hearted) hebt gehad? Worden die bij jullie dan niet gratis verstrekt door hetzij werkgever dan wel onderwijsinstelling?

De thematiek is nauw verwant en ik vond dat het na ruim dertig jaar - zonder teruglezen - nog aardig uit de zolder van mijn bovenkamer wist te reproduceren.

avatar van EttaJamesBrown
3,5
Eindelijk kans op een intellectuele discussie, wordt al direct een argumentum ad hominem ingebracht.

Slappe koffie.

avatar van luigifort
Caffeine People.

avatar van Mjuman
EttaJamesBrown schreef:
Eindelijk kans op een intellectuele discussie, wordt al direct een argumentum ad hominem ingebracht.

Slappe koffie.


Intellueel geouweneel doorgaans pas na de lunch, vóór de thee graag, om kat-in-de-zak-gevoel te vermijden

avatar van herman
4,5
Franck Maudit schreef:
(quote)


Het is me nooit opgevallen dat Cat People in de film gebruikt wordt. MuMe blijkt zo heel af en toe nuttig om de weetjestrommel aan te vullen.

Heb je de film wel gezien dan? Waanzinnige scene! Was echt een enorme adrenalinestoot om Bowie zo in de bios te horen.

herman schreef:
Heb je de film wel gezien dan? Waanzinnige scene! Was echt een enorme adrenalinestoot om Bowie zo in de bios te horen.


Slechts eenmaal, in 2009. Net de bewuste scène herbekeken en die was kennelijk compleet uit mijn geheugen verdwenen. Sterker nog, ik herinner me enkel zenuwslopende scènes met Landa. Toch maar effe in mijn 'te herbekijken' lijstje gedropt

avatar van herman
4,5
:Y
johan de witt schreef:
Klopt wel, ik heb het ook niet over de lengte. Maar als je na drie jaar afwezigheid terug komt met een album van maar acht tracks, waaronder een opnieuw opgenomen song, twee vooral groot geproduceerde singles en album tracks als Without You and Shake It vind ik dat toch wel wat schraal.

Ja, die laatste 2 zijn niet best, maar wat mij betreft ook de enige 2 mindere nummers hier. Ik blijf dit verder toch gewoon een heel fijne plaat vinden (zij het niet zo goed als de echte toppers in zijn oeuvre) en de singles in deze periode die niet op album verschenen ook. Maar per saldo is het inderdaad wat weinig vergeleken bij een jaar of 5 eerder.
Het is het begin van een creatieve droogte die hem ruim een decennium parten speelde.
Pas midden jaren 90 herpakt hij zich in mijn beleving.

Ja, hierna werd het rap minder, maar na Tin Machine hervond hij zich gelukkig.

avatar van Cor
3,5
Cor
Gevalletje moeilijk, deze. Tot hier maakte Bowie gevarieerde, spannende, soms gevaarlijke en altijd innovatieve platen. Hier is het geluid ineens gelikt, tikkie glad en verwant aan - destijds niet heel chique - discomuziek. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er best wel drive en voldoende pit in de vaak aangename uptempo nummers zit. Ik was een beetje bang voor dit album, maar een kleine 3,5*** is ie mij wel waard. Geen topper, maar allez!

Zoals zo velen weet ook ik niet altijd even goed wat ik moet aanvangen met dit album.

De 3 eerste nummers zijn uiteraard de beste, daar zijn de meesten onder ons het wel over eens denk ik. Aangezien ik veeleer albums beluister en daarbij een 'totaalervaring' zoek (ofzoiets, ik weet ook niet wat ik zeg) twijfel ik er geen seconde over dat ik het album een tikkeltje beter had gevonden indien Modern Love, China Girl en Let's Dance verspreid stonden op het album. Bijvoorbeeld: de opener mooi laten staan, China Girl als track 4 en Let's Dance als afluister. Nu heb ik echter een overweldigend 'het beste hebben we nu wel al gehad'-gevoel wanneer Without You een aanvang kent. Toch een beetje jammer, yes sir.

Veel gezeik om niets natuurlijk want uiteindelijk vind ik dit een prima album. Jammer dat de volgende albums dit niveau niet konden aanhouden, ik kan de poppy Bowie immers best waarderen.

À propos, heeft iemand nog mijn dansschoenen gezien?

avatar van LinkinPark90
4,5
Van David Bowie heb ik inmiddels bijna elk studioalbum in huis gehaald. Ik begon hem pas te ontdekken enkele maanden voor zijn overlijden jammer genoeg, hoewel ik veel van zijn singles kende en op een verzamelaar had. The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars blijft zijn beste plaat vind ik nog steeds maar van deze Let's Dance kan ik ook zeker genieten. Het titelnummer was een sterke single, staat in een soort expanded versie op dit album. Modern Love is een prima opener en de Iggy Pop remake (China Girl) is ook erg geslaagd, deze drie zijn wellicht de bekendste nummers van de plaat. Verder vind ik Ricochet en Criminal World ook erg sterk. Hulde ook voor het gitaarwerk op dit album.

avatar van Funky Bookie
4,0
Bowie wilde in de jaren '80 weer commercieel interessant zijn en dat moest Nile Rodgers regelen. Het gevolg is een echte eighties plaat, met New Romantics invloeden aan de ene kant en Amerikaanse radiorock aan de andere kant. Bij tijd en wijlen klinkt er duidelijk een Duran Duran geluidje door.
Wat mij betreft een prima album.

avatar van heartofsoul
2,5
In de laatste Mojo een verhelderend artikel over de aanleiding tot het totstandkomen van dit album. Bowie zat financieel min of meer aan de grond (hij verbleef als belastingvluchteling in Zwitserland) en wilde zich in commercieel opzicht bewijzen. Dat is dus gelukt, maar -als ik het goed begrepen heb- achteraf had hij tóch het gevoel zichzelf in de uitverkoop te hebben gedaan. Ik vind dat in ieder geval wel, al is het alles bij elkaar een heel aardig album als je niet al te kritisch luistert.

avatar van bikkel2
2,5
Blijkt dus gewoon dat hij een trendsetting plaat moest maken om te overleven.
Het voordeel dat Bowie had was dat hij artististiek toch moeilijk te peilen was en deed voornamelijk waar hij zelf een goed gevoel bij had.
Wellicht viel het dus minder op.
Het is geen dramatische plaat dit Let's Dance.
Het kon nog beroerder met bijv. Tonight en Never Let Me Down, maar kan uiteindelijk wel in het rijtje mindere albums van de kameleon.
Paar prima songs, maar voor Bowie's doen té pover.

avatar van Tony
4,0
heartofsoul schreef:
...achteraf had hij tóch het gevoel zichzelf in de uitverkoop te hebben gedaan.

Bowie heeft bewust een plaat met hitmachine Nile Rodgers gemaakt om te doen waar Nile goed in was, hits scoren. Moet je achteraf niet janken dat je jezelf in de commerciële etalage hebt gezet, want dat was het enige doel dat hij met Let's Dance had, inclusief gelikte video's voor op MTV. Missie geslaagd, feit. En dan wel in de etalage, maar geen uitverkoop, mijn mening. Prima album dus om af en toe eens op te zetten, juist als het wat lichtvoetiger mag. Hoewel ik dan 'n Reality prefereer boven deze.

avatar van Mjuman
Tony schreef:
Prima album dus om af en toe eens op te zetten, juist als het wat lichtvoetiger mag. Hoewel ik dan 'n Reality prefereer boven deze.


Lichtvoetigheid - da's iets wat ons Klompelanders ("Driekusman, driekusman draaj oe es om en kiek mie es an") niet echt is gegeven.

Daarvan werd ik me pijnlijk bewust toen ik bij de wk-finale 1970 (Brazilië - Italië) werd uitgenodigd om bij een vriend thuis voetbal te kijken en dat bleek een heel festijn met saté, moksi meti, pom etc erbij. Oma stond de saté klaar te maken en er werd veel kaseko gedraaid. Twee dingen bleven me bij: hele familie - van oma tot kleinkind - stond te swingen in de keuken, én: iedereen was fanatiek pro-Brazilië - achteraf, eigenlijk helemaal niet zo gek, Suriname is een buurland van Brazilië.

Op enkele nummers na vind ik dit een zeer matige plaat, al zijn de twee die erop volgen niet echt beter. In deze tijd was Bowie zijn mojo een beetje kwijt.

avatar van spoon
4,0
Uitmuntend popplaatje. Als ik een van de eerste 3 nummers op de radio hoor gaat hij nog altijd harder. Dat het een knieval is voor commercie vind ik niet zo belangrijk. Bowie exceleert blijkbaar ook in pure pop.

avatar van dazzler
4,0
Als de drie voorbedachte singles vooraan in de tracklist zitten is dat meestal een teken aan de wand. En als het dan nog eens om drie kanjers gaat wordt wat volgt meestal met mildere oren beluisterd. Belangrijker is hier dat Bowie met een bijdetijdse plaat een nieuwe generatie fans wist aan te boren die stapsgewijs Davids oudere repertoire zouden gaan verkennen. En daar is weinig mis mee.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:33 uur

geplaatst: vandaag om 21:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.