menu

Marillion - F​.​E​.​A​.​R. (2016)

Alternatieve titel: Fuck Everyone and Run

mijn stem
4,12 (313)
313 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: earMUSIC

  1. El Dorado (I): Long-Shadowed Sun (1:26)
  2. El Dorado (II): The Gold (6:12)
  3. El Dorado (III): Demolished Lives (2:23)
  4. El Dorado (IV): F E A R (4:07)
  5. El Dorado (V): The Grandchildren of Apes (2:35)
  6. Living in F E A R (6:25)
  7. The Leavers (I): Wake Up in Music (4:27)
  8. The Leavers (II): The Remainers (1:34)
  9. The Leavers (III): Vapour Trails in the Sky (4:49)
  10. The Leavers (IV): The Jumble of Days (4:20)
  11. The Leavers (V): One Tonight (3:56)
  12. White Paper (7:18)
  13. The New Kings (I): Fuck Everyone and Run (4:22)
  14. The New Kings (II): Russia’s Locked Doors (6:24)
  15. The New Kings (III): A Scary Sky (2:33)
  16. The New Kings (IV): Why Is Nothing Ever True? (3:24)
  17. Tomorrow’s New Country (1:47)
totale tijdsduur: 1:08:02
zoeken in:
avatar van Leptop
4,0
Nou Icon E, deze titel vind ik juist uitstekend gekozen bij de thematiek. Niet te eendimensionaal interpreteren zou ik zeggen.

Icon E
Jaja, individualisering enzo. Ik weet. Toch vind ik het een kuttitel. Had best iets poëtischer gemogen en wat minder 'gangsta'. Muzikaal prima allemaal.

avatar van meneer
Mwoah, de titel is volgens mij toch meer een Bijbels interpretering van "Vermenigvuldigt U en gaat heen"..

avatar van piggel
1,5
piggel schreef:
Ben na de laatste 3 albums wat huiverig geworden met het direct aanschaffen van Marillion-albums. Want wat er na Marbles geleverd werd kon me eigenlijk maar sporadisch echt boeien.

Mijn mening over dit album...ik ben er nog niet uit. Vandaar ook nog geen cijfer. Marillion trekt de lijn van Sounds door met lange uitgesponnen tracks, maar (en dat is voor mij toch een dikke helaas) met nog minder ruimte voor 'liedjes'. Gewoon, een paar nummers met een kop en een staart. Die mogen dan best 8 of 10 minuten duren, maar iets herkenbaars in de songstructuur vind ik zelf altijd wel prettig. Sounds had dat nog enigzins, ik heb het hier nog niet echt kunnen ontdekken. Al geef ik gelijk toe dat het me bij Marillion albums altijd even tijd kost om te doorgronden.

Ik houd m'n kaarten dus nog even voor me...


Ik zie dat we inmiddels een jaar verder zijn. Heb het album niet gekocht, voor het eerst dat ik een Marillion album niet koop. De lovende recensies snap ik niet, en believe me, ik heb het echt geprobeerd. Het lijkt erop dat de heren en ik elkaar uit het oog raken. Niet erg, zo gaan die dingen. Mooie tijd gehad met Marillion muziek maar deze richting spreekt me totaal niet aan. Helaas!

avatar van Dukebox
3,5
Na zo ontzettend lang en veel musiceren kan ik me voorstellen dat de heren in een fase zijn gekomen dat simpele catchy pop-liedjes niet meer interessant te maken zijn. Het kan zijn dat daarom de Marillion adepten van pakweg 15 jaar geleden deze fase niet meer kunnen volgen. Aan de andere kant is een goeie song gewoon een goeie song. Dit album is voor mij een vreemde tocht (geweest). Toen ik 'm voor de eerste keer draaide, had ik er niet zoveel mee. Ik wilde weer een Seasond End, of een Incommunicado of een Gaza horen. Die zitten er niet tussen. Of toch wel?
Na een paar weken heb ik het opgegeven, het was het niet voor mij. Het leek te makkelijk, teveel simpele klanken zonder kop en staart. Een paar maanden later toch weer opgezet. En zie, het begon toch te leven. Ja, het is niet de oude Marillion die een soort snelle dope is, maar de Marillion die een soort slow release werking afgeeft voor prachtige sferen die je na een tijdje ontwaart. Ik zet deze plaat nu op met een ander doel dan als ik de oude Marillion opzet. Het is niet hun beste, en inderdaad hadden er ook meer uitgesproken nummers op mogen staan. Op een of andere manier vind ik die up-tempo kant van Marillion toch het meest boeiende. Daarvoor kom ik nu niet echt aan mijn trekken. Maar op een of andere manier (misschien is dat dan echt de vaardigheid die de heren hebben) klinkt het album in zijn geheel als een klok. Een nummer apart draaien doe ik niet van deze CD. Ja, de heren worden ouder, en H klinkt niet meer zo heel erg okselfris, ondanks de werkelijk prachtig emotionele stukken die hij zingt (noem het in het beste geval wijn die met de jaren beter wordt). Toch was en is dit album voor mij echt een langzame en tegelijkertijd gestage groeier.

avatar van marathonman
5,0
ik neem de tijd om dit weergaloze album te beluisteren, iedere keer met tussenpozen, telkens weer, grote gevaar van kapotdraaien ligt om de hoek, heb daarvan geleerd, pas op deze manier kan en kon FEAR bij mij groeien, nu na ruim een jaar is het nog steeds een geweldig album, Season's End met kop-staart songs, mijn favorite tot dit album heeft een concurrent erbij, ongelofelijk...

4,5
Album blijft mij raken. Je moet er voor gaan zitten maar dat is geen straf want het wordt beter en beter. Een verslavend album en prachtig concert gezien deze maand in Utrecht waarbij het album werd gespeeld. Artistiek hoogtepunt!

avatar van bikkel2
3,5
Het Marillion met Steve Hogarth blijft voor mij soms wel en soms niet.
Uiteraard zijn er geweldige albums verschenen die ik ook hoog waardeer, maar dat alles mij pakt, nee.
F.E.A.R is dan weer een conceptplaat die interessant in opzet is en ook beladen is in onderwerp.
Vorig jaar al een aantal malen de revue laten passeren, maar twijfel en er nog geen vat op kunnen krijgen, was eigenlijk de reden om het voorlopig even naast mij neer te leggen.
Ik ben er nu toch wel uit.
Ondanks het bekende vakmanschap en de spanning die F.E.A.R absoluut heeft, vind ik het moeilijk om er echt doorheen te komen.
Ik kan Hogarth ook wat moeilijker hebben op één of andere manier.
Misschien had ik toch wat meer vuurwerk verwacht. Het blijft een beetje voortkabbelend en sommige opzetjes ken ik onderhand wel.
Daarmee is het allesbehalve slecht wat de band neerzet, maar het niveau van een Brave, Afraid Of The Sunlight en Marbles, halen ze hier m.i niet.
White Paper en Russia's Locked Doors zijn trouwens wel weer heel fraai.

bas1966
bikkel2 schreef:
Het Marillion met Steve Hogarth blijft voor mij soms wel en soms niet.
Ik kan Hogarth ook wat moeilijker hebben op één of andere manier. Het blijft een beetje voortkabbelend en sommige opzetjes ken ik onderhand wel.


ik herken mezelf hier grotendeels in. Steve is absoluut een prima zanger, maar Fish was trendsetter, meer 'scottisch' en uiteindelijk passender bij de band.
Alhoewel de herstart met 'brave' zéér veelbelovend was, ging de kaars voor mij toch langzaam uit.
Bij 'Marbles' kwam er niet meer zuurstof.
Al met al is dit een prima album en we mogen hier gewoon tevreden mee zijn. De beste tijden van de band liggen mijlenver achter ons.

avatar van the crook
4,0
Inmiddels is Fish bijna 30 jaar uit Marillion en nog steeds onderwerp van de eeuwige discussie, in ieder geval een teken dat deze band veel voor mensen betekent...

avatar van Rudi S
...of dat sommige hier niet met veranderingen kunnen omgaan

5,0
Interessant om deze discussies te volgen.
Na het verlaten van Fish heb ik >Marillion een beetje uit het oog verloren.
Maar wegens jeugdsentiment toch toevallig eens een concert ticket gekocht ( in de periode van Sounds that you can't be made ) . Het concert was me zo goed bevallen dat ik dan een aantal cd's gekocht heb van de Hogarth periode. ( Marbles, Sounds that you can't be made, Seasons End en FEAR ).
En ik moet zeggen anders dan Fish maar toch ook heel goed.

avatar van marathonman
5,0
Vandaag weer eens non stop gedraaid, heerlijke topmusic.....

avatar van RuudC
4,5
Natuurlijk heb ik gezien dat de scores weer behoorlijk rijzen na de voor veel mensen matige jaren. Mijn verwachtingen waren niet bijster hoog en ik rekende op een album zoals de vorige, maar hier word ik toch even heel goed verrast. Ergens had ik het ook wel moeten zien aankomen, want op de laatste albums deden de lange nummers me het meest. Hier worden drie fantastische epossen voorgeschoteld en heb ik eindelijk weer eens iets waar ik me lekker in kan vastbijten. De sound klinkt een stuk organischer dan die van de voorganger en dat is voor ondergetekende absoluut een voordeel. Als Marillion zo doorgaat, hoop ik dat ze nog lang actief blijven. Prachtige, maar vooral veelzijdige plaat

Eindstand:
1. Misplaced Childhood
2. Fugazi
3. Script For A Jester's Tear
4. F.E.A.R.
5. Brave
6. Afraid Of Sunlight
7. Clutching At Straws
8. Market Square Heroes
9. Anoraknophobia
10. Season's End
11. Marbles
12. Sounds That Can't Be Made
13. Happiness Is The Road
14. Somewhere Else
15. This Strange Engine
16. Holidays In Eden
17. Radiation
18. Marillion.com

avatar van lennert
4,5
Mooi einde van de marathon. Dat F.E.A.R. een goed album is wist ik al, aangezien het nog maar net twee jaar geleden is dat ik het album een 90/100 op metalfan.nl als cijfer gaf, maar het is tegelijkertijd ook een moeilijk plaat die zichzelf maar langzaam laat grijpen. Er staan geen catchy singles op en van lichtvoetige rocksongs is er ook weinig sprake.

El Dorado start nog wat traag, maar vanaf The Leavers komt het album alsnog mooi op gang White Paper en The New Kings zijn echte de zwaarmoedige hoogtepunten van het album, waarbij vooral de openingszin van Why Is Nothing Ever True? (Remember a time when you thought that you mattered?) er hard inhakt.

Grappig hoe het album relatief weinig overheersende gitaarpartijen heeft en alsnog zo stevig/zwaar aanvoelt. Nog steeds een parel en een terechte constatering dat Marillion een van mijn favoriete bands blijft.

Eindstand:
1. Brave 5*
2. Clutching At Straws 5*
3. Fugazi 4.5*
4. Script For A Jester's Tear 4.5*
5. Afraid Of Sunlight 4.5*
6. Seasons End 4.5*
7. Market Square Heroes 4.5*
8. Marbles 4.5*
9. Misplaced Childhood 4.5*
10. F.E.A.R. 4.5*
11. This Strange Engine 4.5*
12. Sounds That Can't Be Made 4*
13. Happiness Is the Road 4*
14. Somewhere Else 4*
15. Anoraknophobia 4*
16. Holidays In Eden 4*
17. Radiation 4*
18. Marillion.com 3*
Gemiddelde 4.31*

avatar van B.Robertson
Helaas, ik vind er weinig aan dit keer. Geen aversie tegen lange albums, maar vraag me bij deze keer op keer af wanneer het eindigt en ervaar F.E.A.R. na drie keer draaien eerder als een krimpalbum dan een groeialbum.

avatar van Bonk
5,0
B.Robertson schreef:
Helaas, ik vind er weinig aan dit keer. Geen aversie tegen lange albums, maar vraag me bij deze keer op keer af wanneer het eindigt en ervaar F.E.A.R. na drie keer draaien eerder als een krimpalbum dan een groeialbum.


Toch jammer, aangezien je avatar qua gevoel toch precies de titel van dit album bij me oproept

avatar van B.Robertson
Die avatar is Franse humor van Grøssel die zo creatief waren een oude hoes van een metal klassieker onder handen te nemen. Als ik het plaatje aan zou scherpen komt het detail weliswaar meer naar voren, maar valt ook het plakwerk extra op. Dat F.E.A.R. gevoelsmatig met een neutrale 3.0* is begonnen, maar daarna iedere keer 0.5* afzakt is geen ontwikkeling om door te zetten. Zoals track 2 op de hoes / 6 in de CD-speler beaamt: "What a Waste of Time - Yeah Yeah", niet denigrerend bedoelt voor wie dit wel een mooi album vindt maar voor mezelf om mijn tijd in andere albums te steken. Zal White Paper en Russia's Locked Doors nog eens draaien en wil nog even kwijt dat het album sowieso voorbestemd was als aanvullend verjaardagscadeau voor een liefhebber die die stroom van Marillion releases niet meer bijhoudt.

avatar van Rinus
4,0
Fijn, typisch Marillion album. Breed uitwaaierende nummers in verschillende delen. Echt een album waar je voor moet zitten.

avatar van Darkzone
5,0
Mijn herintroductie met Marillion na een stilte van zo'n 20 jaar begon afgelopen voorjaar met de aanschaf van de 4-lp All One Tonight waar dit album integraal wordt gespeeld. Een prachtige uitvoering.

Ik had alle cd's tot en met AOS al, maar destijds afgehaakt als begin 20er. Maar dankzij AOT langzaam de albums na AOS aangeschaft, de ene beter dan de ander. Marbles was de eerste die ik aanschafte en dat was een schot in de roos. Maar ook deze gekocht en hij werd beter en beter tot het ontpopte tot een heerlijke trip van 68 minuten. Een die uitgroeide tot zelfs mijn favoriete Marillion-album, samen met Marbles. Waarbij het gevaar van een mindere opvolger op de loer ligt.

avatar van Aproxis
5,0
Onbetwiste nummer 1 is inmiddels brave, gevolgd door Marbles en daarna de 4 albums met Fish(Clutching, Misplaced, Script, Fugazi, in die volgorde), maar dit album begint steeds meer een plekje te veroveren ergens daartussen. Misschien komt het straks ergens tussen de albums uit de Fish era te staan, vooral The Leavers doet het steeds beter bij mij.

avatar van Aproxis
5,0
Merk toch dat de Fish periode steeds minder vaak in de cd-speler eindigen. Als nummers in een playlist langskomen raak ik wel meteen weer in de ban. Maar F.e.a.r. Doet het in ieder geval heel goed de laatste tijd. Het heeft niet het speciale van Brave en het ontbreekt wel hier en daar een beetje aan spanning, maar zeker in de avond voor het slapen gaan brengt het album juist veel ontspanning. Brave zet met daarentegen recht overeind.

Hoe dan ook, het nieuwe album is gepre-ordered en dat doe ik echt zelden met muziek. Meestal wil ik het allemaal eerst een keer horen. Een aantal artiesten verdient inmiddels wel zoveel respect dat ze mijn centen wel mogen krijgen. Daarbij is het album gesigneerd en komt mn naam in de credits. Dat is toch wel erg leuk. Over een week komt als het goed is de eerste single van het nieuwe album, en dan weten we eindelijk een beetje welke kant het opgaat.

avatar van Darkzone
5,0
Aproxis schreef:
Merk toch dat de Fish periode steeds minder vaak in de cd-speler eindigen. Als nummers in een playlist langskomen raak ik wel meteen weer in de ban. Maar F.e.a.r. Doet het in ieder geval heel goed de laatste tijd. Het heeft niet het speciale van Brave en het ontbreekt wel hier en daar een beetje aan spanning, maar zeker in de avond voor het slapen gaan brengt het album juist veel ontspanning. Brave zet met daarentegen recht overeind.

Hoe dan ook, het nieuwe album is gepre-ordered en dat doe ik echt zelden met muziek. Meestal wil ik het allemaal eerst een keer horen. Een aantal artiesten verdient inmiddels wel zoveel respect dat ze mijn centen wel mogen krijgen. Daarbij is het album gesigneerd en komt mn naam in de credits. Dat is toch wel erg leuk. Over een week komt als het goed is de eerste single van het nieuwe album, en dan weten we eindelijk een beetje welke kant het opgaat.
ik heb nog niemand iets over die credits gehoord, nu dat prachtige album uit is. Mijn cd/dvd ligt nogsteeds in de UK

avatar van Aproxis
5,0
Darkzone schreef:
(quote)
ik heb nog niemand iets over die credits gehoord, nu dat prachtige album uit is. Mijn cd/dvd ligt nogsteeds in de UK


Ja mijne ook. Wel jammer als je zo lang van tevoren een pre-order plaatst, je de cd wrs een week na release nog niet hebt. Maarja, daar kan Marillion denk ik ook weinig aan doen. Die balen wrs net zo hard van die brexit als jij en ik.

avatar van Robje1968
4,5
Wat ik wel meer heb met symfonische albums, het heeft bij mij tijd nodig om het te waarderen.
Dit album heb ik veel te weinig gedraaid, waardoor het kwartje pas na ruim 5 jaar is gevallen.

Maar nu het kwartje is gevallen, is het flink genieten van dit album. Ondanks de diverse albums die de heren al hebben gemaakt, blijf ik het knap vinden dat ze nog steeds muziek kunnen maken die op een hoog niveau is.

Voor mijn zijn "The Leavers" en "The New Kings" de hoogtepunten, met net erachter "El Dorado

Ik zal proberen om "A hour Before It's Dark" wat vaker te gaan draaien, anders valt weer pas na 5 jaar het kwartje

5,0
Al weken staat "An Hour Before It's Dark " hier in huis te draaien. Krijg er geen genoeg van. Maar nu toch nog eens dit beresterk album bovengehaald. Wie had dit ooit kunnen voorspellen dat na de Fish periode deze heren met SH nog zoveel moois laten horen. Straffe band !

avatar van Darkzone
5,0
Dit album is uitgegroeid tot een van mijn favoriete albums allertijden. Alleen kan ik hem niet in mijn Top 10 zetten hier, aangezien het album niet te vinden is in de zoekopdrachten. Je vind dit album ook niet in de gewone zoekbalk van MuMe, alleen via het overzicht van alle albums van de band. En toch hebben een aantal fans dit album (terecht) in hun album top 10 staan. Hoe krijg ik hem er ook in (op 3, ter vervanging van Dusk And Her Embrace)?

avatar van Edwynn
Op Dusk And Her Embrace rust een vloek natuurlijk

avatar van Darkzone
5,0
Edwynn schreef:
Op Dusk And Her Embrace rust een vloek natuurlijk
hahaha nee hoor, blijft een geweldig album. Maar soms is het tijd voor veranderingen.

avatar van vigil
5,0
Darkzone schreef:
Dit album is uitgegroeid tot een van mijn favoriete albums allertijden. Alleen kan ik hem niet in mijn Top 10 zetten hier, aangezien het album niet te vinden is in de zoekopdrachten. Je vind dit album ook niet in de gewone zoekbalk van MuMe, alleen via het overzicht van alle albums van de band. En toch hebben een aantal fans dit album (terecht) in hun album top 10 staan. Hoe krijg ik hem er ook in (op 3, ter vervanging van Dusk And Her Embrace)?

Als Ik bij mij in het Top 10 gedeelte "marillion - F" intik staat hij bovenaan en kan ik m zo aanklikken

Gast
geplaatst: vandaag om 16:45 uur

geplaatst: vandaag om 16:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.