menu

Marillion - F​.​E​.​A​.​R. (2016)

Alternatieve titel: Fuck Everyone and Run

mijn stem
4,12 (313)
313 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: earMUSIC

  1. El Dorado (I): Long-Shadowed Sun (1:26)
  2. El Dorado (II): The Gold (6:12)
  3. El Dorado (III): Demolished Lives (2:23)
  4. El Dorado (IV): F E A R (4:07)
  5. El Dorado (V): The Grandchildren of Apes (2:35)
  6. Living in F E A R (6:25)
  7. The Leavers (I): Wake Up in Music (4:27)
  8. The Leavers (II): The Remainers (1:34)
  9. The Leavers (III): Vapour Trails in the Sky (4:49)
  10. The Leavers (IV): The Jumble of Days (4:20)
  11. The Leavers (V): One Tonight (3:56)
  12. White Paper (7:18)
  13. The New Kings (I): Fuck Everyone and Run (4:22)
  14. The New Kings (II): Russia’s Locked Doors (6:24)
  15. The New Kings (III): A Scary Sky (2:33)
  16. The New Kings (IV): Why Is Nothing Ever True? (3:24)
  17. Tomorrow’s New Country (1:47)
totale tijdsduur: 1:08:02
zoeken in:
avatar van piggel
1,5
Ben na de laatste 3 albums wat huiverig geworden met het direct aanschaffen van Marillion-albums. Want wat er na Marbles geleverd werd kon me eigenlijk maar sporadisch echt boeien.

Mijn mening over dit album...ik ben er nog niet uit. Vandaar ook nog geen cijfer. Marillion trekt de lijn van Sounds door met lange uitgesponnen tracks, maar (en dat is voor mij toch een dikke helaas) met nog minder ruimte voor 'liedjes'. Gewoon, een paar nummers met een kop en een staart. Die mogen dan best 8 of 10 minuten duren, maar iets herkenbaars in de songstructuur vind ik zelf altijd wel prettig. Sounds had dat nog enigzins, ik heb het hier nog niet echt kunnen ontdekken. Al geef ik gelijk toe dat het me bij Marillion albums altijd even tijd kost om te doorgronden.

Ik houd m'n kaarten dus nog even voor me...

avatar van IntoMusic
4,5
piggel schreef:
Ben na de laatste 3 albums wat huiverig geworden met het direct aanschaffen van Marillion-albums. Want wat er na Marbles geleverd werd kon me eigenlijk maar sporadisch echt boeien.


Happiness is the road en Sounds that can't be made waren toch absoluut sterke albums? Dit album was mij niet bekend en dus wederom nieuwsgierig. Ben het wel met je eens dat ook ik graag nummers met een begin en eind hoor. Anyway, deze inmiddels aan mijn playlist toegevoegd.

avatar van fish
5,0
Als Ocean Cloud een van je favorieten is op Marbles dan moet deze recente Marillion toch goed gaan bevallen. Wat een klasse plaat. Een band van bijna 40 jaar oud en toch zo urgent, het is knap. Nu lukt ze dat ook niet altijd, sinds Marbles heb ik geen consistent album van hoge kwaliteit gehoord, maar deze keer, oh ja, zeker. Geweldig lange, boeiende, indringende composities en twee kortere nummers. Van de twee kortere (en het begrip kort is zeer relatief) bevalt Living In FEAR mij het meest, heerlijk Marillion nummer.
H klinkt boos, de gitaar zingt er doorheen en de drums en de bas knallen. Laat de opvolger van deze alsjeblieft ook zo goed zijn. Want als Marillion goed is, dan zijn ze onnavolgbaar. Geen U2 of Radiohead die in de buurt komt.

avatar van Leeds
4,5
Tjah, ik heb de plaat al een 3 maal keer beluisterd. Heel enthousiast ben ik nog niet. Hoewel misschien dit nog komen zal. In ieder geval stukken beter dan Brave. Het niveau van Marbles haalt deze nieuweling (nog) niet. Ik weet het niet zo. Rustig laten bezinken. Verder zitten er wel goede stukken in, absoluut, maar als geheel is dit alles belhalve vernieuwend t.o.v. hun eigen discografie. Ik zou er graag nog een favorietje bij willen gooien van Marillion. Jester, Fugazi, Clutching en Marbles behoren tot het beste wat de band me gaf. Childhood en Brave tot het slechtste! Al de andere niet opgenoemde platen zijn degelijk tot zwak.

avatar van crosskip
4,5
Leeds schreef:
Childhood en Brave tot het slechtste! .

Haha kijk, dat zijn nog eens statements! Toevallig iets tegen conceptalbums? =p

Ik weet zelf nog niet zo goed wat ik met het begin van El Dorado moet. Het komt wat mij betreft wel heel erg langzaam op gang, helemaal met Long-Shadowed Sun wat helemaal los van het nummer staat. Toch wel een beetje een valse start van de plaat. The Leavers daarentegen begint werkelijk geweldig! Magistraal wat Mark Kelly daar bij Wake Up In Music tevoorschijn tovert. Tot nu toe toch wel makkelijk mijn favoriet van het album.

avatar van deric raven
3,5
Marillion zet een tijdloos document neer.
F.E.A.R. is het antwoord op Brave.
Gedurfd, eigentijds, met prachtige melodieën.
Steve Hogarth laat een gevoelige, verontrustende, maar ook zalvende kant zien.
Alles verpakt in een albumhoes, die nog het meeste weg heeft van een Willy Wonka achtige gouden chocoladereep.

avatar van meneer
crosskip schreef:
The Leavers daarentegen begint werkelijk geweldig! Magistraal wat Mark Kelly daar bij Wake Up In Music tevoorschijn tovert. Tot nu toe toch wel makkelijk mijn favoriet van het album.


+1 Fenomenaal intro !

5,0
Wat een heerlijke en vooral ook herkenbare Marillion-plaat. Na wat naar mijn mening wisselvallige albums als Somewhere Else en Happiness Is The Road vond ik Sounds That Can’t Be Made alweer een hele mooie plaat (en dan met name de lange stukken). Toch stonden op dat album ook een ander mindere (zeker geen slechte) nummers als Pour My Love en Lucky Man. Op dit album staan wat mij betreft geen zwakke nummers. De balans, zowel binnen als tussen de nummers, vind ik heel goed.

Aan het eerste nummer El Dorado moest ik in het begin wat wennen. Het komt wat langzaam op gang, maar na een paar luisterbeurten begint vooral de sfeervolle inkleuring van Mark Kelly me steeds beter te bevallen. Wat speelt Pete Trewavas hier ook weer heerlijk op zijn bas. Het eerste “korte” nummer Living In Fear is een heerlijk en pakkend nummer. The Leaavers is een bloedmooi en emotioneel nummer. Het begint met enigszins modern (wederom goed werk van Mark Kelly) en na een aantal sfeervolle delen van het nummer belanden we aan bij part 4 en 5. Instrumentaal behoren deze stukken wat mij betreft tot de hoogtepunten van het album. Hier komt Steve Rothery ook met heerlijk gitaarwerk. Aan het einde van part 4 zitten een paar verrassende twists. Het laatste stuk van part 5 is echt prachtig! Wat weer een heerlijk en vertrouwd klinkende solo van Rothery!

White Paper is het tweede “korte” nummer, maar biedt genoeg afwisseling qua emotie, melodie en muziek om het tot een gaaf nummer te maken. Wat een opbouw! The New Kings kennen we al een paar maanden en is echt een prachtige epic. Hier vloeien de delen mooi in elkaar over, al vind ik de overgang van deel 3 naar 4 nog een klein puntje van kritiek. Dat had van mijn nog wat vloeiender gemogen. Dat geldt overigens bij The Leavers ook hier en daar. Wat een prachtsolo in het tweede deel en een heerlijke ontlading. Het laatste nummer sluit rustig af en is wellicht bedoeld als tegenwicht t.a.v het zware The New Kings. Tommorow’s New Country is daarmee nuttig voor de balans, maar verder niet eens noemenswaardig nummer.

Al met al een prachtig album die ik graag 5 sterren geef! Na de “zoekperiode” eind jaren negentig kwam Marillion met het prachtige Marbles. Ik ben blij dat het niveau van dat album anno 2016 weer wordt gehaald. Ik hoop dat de heren met FEAR eindelijk eens de aandacht krijgen die ze verdienen.

avatar van vigil
5,0
Vandaag weer eens de tijd gehad om de 68 minuten goed in me op te nemen.

Het is voor mij sinds de release van Afraid of Sunlight dat een Marillion album me zo in de greep heeft. Het is een bijzonder spannende plaat die de dingen niet altijd gelijk prijs geeft. Een briljante productie met nummers die beklijven, ontroeren, onderhuidse spanning veroorzaken en laten horen dat ze het nog kunnen. Niet een los nummer (Gaza) maar een heel album als 1 geheel. Het is haast jammer dat het geen 5 nummers zijn maar dat ook zeg maar de subtracks genummerd zijn want is gewoon 1 geheel. Meer coherent dan het laatste breed gedragen album Marbles. The New Kings is het beste nummer sinds The Invisible Man. White Paper wordt niet heel genoemd hIer maar voor mij een bijna zeldzaam hoogtepunt. Het toetsenwerk in El Dorado (the Gold) is een beetje in de stijl van Richard Wright.

Ik kan niet anders concluderen dat het een meesterwerk is en dat er een nieuwe norm is gezet.

avatar van Leeds
4,5
crosskip schreef:
(quote)

Haha kijk, dat zijn nog eens statements! Toevallig iets tegen conceptalbums? =p

Ik weet zelf nog niet zo goed wat ik met het begin van El Dorado moet. Het komt wat mij betreft wel heel erg langzaam op gang, helemaal met Long-Shadowed Sun wat helemaal los van het nummer staat. Toch wel een beetje een valse start van de plaat. The Leavers daarentegen begint werkelijk geweldig! Magistraal wat Mark Kelly daar bij Wake Up In Music tevoorschijn tovert. Tot nu toe toch wel makkelijk mijn favoriet van het album.


Tegen conceptalbums niet. Maar net door hun grote status wil ik lekker rebels moeilijk doen. Ik heb Brave en Childhood vele kansen gegeven. De klik kwam er nooit. Spijtig voor mij. Marillion is een toffe band, ook ten tijde van Fish, maar die 2 platen doen het niet voor mij. Verder hoor ik in FEAR meer en meer leuke zaken. Komt waarschijnlijk goed. Vernieuwend is deze plaat niet, maar Marillion maakt met FEAR toch wel weer iets goeds.

avatar van wowter
vigil schreef:
Vandaag weer eens de tijd gehad om de 68 minuten goed in me op te nemen.

Het is voor mij sinds de release van Afraid of Sunlight dat een Marillion album me zo in de greep heeft. Het is een bijzonder spannende plaat die de dingen niet altijd gelijk prijs geeft. Een briljante productie met nummers die beklijven, ontroeren, onderhuidse spanning veroorzaken en laten horen dat ze het nog kunnen. Niet een los nummer (Gaza) maar een heel album als 1 geheel. Het is haast jammer dat het geen 5 nummers zijn maar dat ook zeg maar de subtracks genummerd zijn want is gewoon 1 geheel. Meer coherent dan het laatste breed gedragen album Marbles. The New Kings is het beste nummer sinds The Invisible Man. White Paper wordt niet heel genoemd hIer maar voor mij een bijna zeldzaam hoogtepunt. Het toetsenwerk in El Dorado (the Gold) is een beetje in de stijl van Richard Wright.

Ik kan niet anders concluderen dat het een meesterwerk is en dat er een nieuwe norm is gezet.


Heb de plaat nu drie keer beluisterd en kan mij volledig vinden in Vigil's verhaal. White Paper is magistraal. The Leavers idem dito. Met name Mark Kelly maakt de sfeer op deze plaat; niet per se Hogarth of Rothery. Maar het geheel van F.E.A.R. is sterker dan de som der delen en dat is sinds Marbles niet meer gebeurd. Groeiplaat!

avatar van vigil
5,0
Alle positieve recensies zijn ook het kopende publiek niet ontgaan. In de midweek staat deze plaat in Engeland op de 4de plek. Dat is sinds Clutching niet meer voorgekomen. Ik zal eens kijken of ik de Nederlandse album variant kan opsnorren.

avatar van crosskip
4,5
Zag inderdaad ook al een 5*-recensie langskomen van The Guardian langskomen, zoiets werkt de albumverkopen in ieder geval niet tegen nee!

avatar van vigil
5,0
In de Media Markt Album Top 40 na het weekend nieuw binnen op 13.

avatar van marathonman
5,0
Geweldig album van mijn favoriete band, de passage "The jumble of the days" is mijn hoogtepunt hoewel er geen minder item zich op dit concept bevindt en da's knap na bijna 35 jaar musiceren van de heren met ups and downs. Ook "One Tonight" is zo'n prachtig stuk waar ik enkele hoorbare gelijkenissen met de titeltrack van mijn all time favorite "Season's End" , het 1e album met frontman H., hoor, jammer toch dat dit album nooit genoemd wordt....zijn stem nu doet op dit nummer niet onder dan op S.E. destijds, White Paper ook niet te versmaden met wat raakvlakken in het begin met de track Neverland van Marbles. En dan natuurlijk de afsluiter....wordt echt blij van dit album en zal de top van mijn jaarlijstje gaan bereiken.

avatar van Outlaw104
4,0
Krijg bijna tranen in m'n ogen, wetende dat ik al dit moois op 7 december live mag aanschouwen.

avatar van fish
5,0
En ik wil ook nog even speciaal de overgang van Fuck Everyone And Run naar Russia's Locked Doors benoemen en dan eigenlijk ook dat laatste nummer zelf. Dat klinkt alsof ik naar een moderne Clutching At Straws outtake zit te luisteren. Bijzonder mooi.

avatar van Clownvis
5,0
Absolute topper van dit album is The leavers met op de voet gevolgd door The new kings (of is het andersom, weet het eigenlijk niet ) maar ook het korte nummer White paper hoort bij de top. De rest Is overigens ook het aanhoren meer dan waard.

avatar van El Stepperiño
4,5
Marillion is en blijft natuurlijk mijn favoriete band, en ook ik mag 7 december bij de Tivoli naar binnen en wat een geweldige plaat leggen de heren weer op de mat. Ik hoor klanken terug van Steve Hogarth + Richard Barbieri - Not the Weapon but the Hand (2012) en ook van Marillion - Somewhere Else (2007) in een nieuw jasje, wat zeg ik, een compleet nieuwe outfit gesponnen door deheer Kelly! Geweldig om dit aan het oeuvre toe te kunnen voegen, en ik ben super benieuwd naar de live uitvoering van al dit moois. Het is nog wat pril, maar ik begin veilig met 4,5*

avatar van meneer
Net kaarten voor het concert in Lille besteld op 9 december . Voor diegenen die geen kaartjes hebben kunnen kopen: te bestellen via de Tour dates op de site van Marillion. Is - voor ons vanuit Zeeland - nog geen 2 uur rijden en op een vrijdagavond.

avatar van Ricardo74
2,0
Het album nu 3 keer geluisterd. Heb geen kippenvel moment of mooie gitaarsolo kunnen ontdekken. Alleen maar rustige stukjes en weinig echte songs met refreinen. Valt tot nu toe erg tegen en het nivo van Marbles of Brave wordt nog nergens gehaald...

avatar van El Stepperiño
4,5
Ricardo74 schreef:
Het album nu 3 keer geluisterd. Heb geen kippenvel moment of mooie gitaarsolo kunnen ontdekken. Alleen maar rustige stukjes en weinig echte songs met refreinen. Valt tot nu toe erg tegen en het nivo van Marbles of Brave wordt nog nergens gehaald...


Inderdaad, 'echte songs' en 'refreinen' staan hier niet op. Daarvoor mag ik u graag verwijzen naar een oceaan andere bands.

avatar van Alicia
4,5
Ik ken Marillion nog niet zo goed, de albums uit de jaren '70 heb ik min of meer links laten liggen (NMD) en ik heb dan ook maar weinig vergelijkingsmateriaal tot mijn beschikking. Maar ik heb dit album, naar aanleiding van al die enthousiaste reacties boven mij, meerdere malen opgezet en het klinkt fantastisch! Zowel de productie - al heeft Alicia daar erg weinig verstand van, maar als het goed klinkt, dan klinkt het toch goed - als de liedjes - mét of zonder refrein - het is allemaal even mooi! Ze moet er dan wel een pot sterke koffie bij in de buurt houden, anders gaat het mis!

Edit: Uh... jaren '80 natuurlijk!

avatar van deric raven
3,5
Heb jij albums van Marillion uit de jaren 70?

avatar van Marty McFly
5,0
Praat Alicia altijd over zichzelf in de derde persoon?

avatar van Alicia
4,5
deric raven schreef:
Heb jij albums van Marillion uit de jaren 70?


Vergissing natuurlijk!

avatar van vigil
5,0
Overigens is er nu langzaam een probleem aan het ontstaan. Namelijk lege vakken. In steeds meer winkels in Engeland is het album uitverkocht en op dit moment is zowel de standaard versie als mede de perfect klinkende SACD (hybride ) versie niet meer op voorraad bij platenmaatschappij / groothandel in Nederland. Er wordt keihard gewerkt om dit z.s.m op te lossen maar grote kans dat de laatste exemplaren dit weekend de winkels uit vliegen.

Ik denk de keer zijde van plotseling veel succes

avatar van Ayreonfreak
4,5
Ach, er wordt vast wel een nieuwe versie gedrukt....

avatar van vigil
5,0
Uiteraard, maar de winkels zitten dan een paar dagen zonder en waarschijnlijk ook het weekend en dat is natuurlijk heel slecht voor de doorverkoop (momentum pakken) en daarmee de chartpositie en des te hoger des te interessanter voor media om er weer op te duiken (ze zijn terug!) waardoor meer pr en dus meer sales enz enz

avatar van rkdev
5,0
Binnenkort een wat uitgebreidere reactie, maar voor nu kan ik hier kort over zijn:
album van het jaar en 1 van de beste in de (al niet zo malse) discografie van Marillion.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:17 uur

geplaatst: vandaag om 00:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.