menu

Portishead - Dummy (1994)

mijn stem
4,14 (1307)
1307 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Pop
Label: Go! Beat

  1. Mysterons (5:02)
  2. Sour Times (4:11)
  3. Strangers (3:55)
  4. It Could Be Sweet (4:16)
  5. Wandering Star (4:51)
  6. It's a Fire * (3:48)
  7. Numb (3:54)
  8. Roads (5:02)
  9. Pedestal (3:39)
  10. Biscuit (5:01)
  11. Glory Box (5:06)
  12. Sour Sour Times * (4:18)
  13. Theme from "To Kill a Dead Man" * (4:25)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 44:57 (57:28)
zoeken in:

buizen
Een heerlijk album dat ik destijds helemaal grijs draaide en het mooiste vond wat er op muziekgebied toen uit was. Het was overigens een CD..
Heel sfeervolle songs, een goede vriendin had 'm ook en bij haar draaiden we dit album ook grijs.
Later Portishead nog een keer live zien optreden, in de Oosterpoort. Een kleine intieme zaal waar bij aanvang van het concert alle licht gedempt werd, er brandde alleen boven een muur een balk met 'No Smoking'.
En toen kwam Beth Gibbons op met haar band..
Met een sigaret!
Kijk, daar houd ik wel van. Dat is rock 'n roll.

Altijd een speciaal plekje in m'n hart gehouden voor Portishead. Zet het eigenlijk nooit meer op vanwege het toen grijs draaien en een veranderde muzieksmaak ('triphop' doet me niet veel meer). Maar misschien dit specifieke album maar weer eens proberen deze decemberdagen.

avatar van Teunnis
4,5
Je zou ook Third eens kunnen proberen, is namelijk wel flink anders dan deze. Ook al ligt Third misschien minder direct in je straatje - alhoewel, Third is wel meer prog zou ik zeggen - proberen kan geen kwaad

Beter dan dit gaat het niet worden. Progrock fan maar wow....heerlijk,

Telamon
Wat heb ik deze veel gedraaid op mn Gronings studentenkamertje. En die sensuele 'oehoe' na de intro van Roads: geweldig! Voor mij de beste uit de triphophoek en de volle mep aan sterren, 5*

avatar van adri1982
Ik heb dit album vandaag weer eens voor het eerst gehoord, nadat mijn oudere broer die in 2003 in zijn toen nog krappe flatappartement (tegenwoordig woont hij met zijn vriendin in een rijtjeshuis) draaide. Enkel Glory Box, Strangers en Sour Times kan ik me daarvan herinneren. Laatst genoemde nummer (2e track op dit album) van die drie vind ik toch wel het mooiste.

avatar van aERodynamIC
5,0
Vandaag de lp weer eens beluisterd. En ineens bij Glory Box besefte ik dat ik mijn andere favoriet niet gehoord had. Staat It's a Fire alleen op de cd versie. Dat is toch echt heel erg zonde (gelukkig heb ik de cd ook nog).

avatar van Teunnis
4,5
Ik vond het altijd een groot minpunt op het album. Tegenwoordig luister ik hem altijd zonder It's a Fire.

avatar van aERodynamIC
5,0
Na de jaren '80 met veel pop, new wave en Prince kwamen de jaren '90: alternatief, gitaren en het mocht wat ruiger. Dat werd halverwege de jaren '90 een beetje afgezwakt door de 'Britpop-hype' die kwam opzetten, met dank aan de zogenaamde rivaliteit tussen Blur en Oasis.

Maar er was nog iets. Iets waar ik misschien nog wel meer door geboeid raakte: dance, geschikt voor rockliefhebbers. The Chemical Brothers, Underworld, Massive Attack, Tricky.... en vooral Dummy van Portishead. Trip-hop. Bezwerend, betoverend. Die stem van Beth Gibbons, de film-noir, de ondersteuning van Geoff Barrow...... dit was toch echt even nieuw voor me.

De kistjes konden uitgedaan worden, het houthakkershemd werd een beetje muf. Het warme bad was Dummy. Omarmend. Uitnodigend. Bedwelmend. Maar vooral sprookjesachtig mooi. Een sinister, duister sprookje. Dat wel.

Een sprookje waarin ik nog steeds graag mag verdwalen. Oneindig genieten van een tijdloos geworden muzikaal monument. Het zal altijd zo blijven. Een pareltje in mijn muziekverzameling, waar aardig wat persoonlijke herinneringen aan kleven (de soundtrack van zeer bijzondere jaren voor mij). Een pareltje dat nooit verborgen zal raken, maar altijd blijven schitteren: It's a Fire!

avatar van Funky Bookie
3,5
Fijn album dat ik nu pas ontdek. De zang van Beth Gibbons is fantastisch. Voor een band die zoveel elektronica gebruikt, hebben ze een verrassend organisch bandgeluid. Verder vind ik het gevarieerde palet muziekstijlen dat de revue passeert erg charmant.
Hoogtepunten zijn voor mij Sour Times, Glory Box en het jazzy geluid van Numb.

avatar van Tony
3,5
Funky Bookie schreef:
Fijn album dat ik nu pas ontdek.

Heb jij 'm opgehaald bij Broem?

avatar van Broem
4,0
Tony schreef:
(quote)

Heb jij 'm opgehaald bij Broem?


Hij is welkom

avatar van Funky Bookie
3,5
Tony schreef:
(quote)

Heb jij 'm opgehaald bij Broem?


Nee, zit er een bijzonder verhaal achter?

avatar van Tony
3,5
Nee hoor....

klik

avatar van Funky Bookie
3,5
Ahh, vandaar.

avatar van HansVon
4,0
Pakweg een jaar geleden gekocht met hoge verwachting.
Doet me weinig dit album. Ik heb het diverse keren geprobeerd maar Glory Box is het enige nummer dat me kan bekoren.
Over een paar maanden nog maar eens proberen.

avatar van aERodynamIC
5,0
Vandaag precies 25 jaar oud. Nog steeds behorend tot mijn favoriete albums. Gaat nooit vervelen.

avatar van Lura
5,0
aERodynamIC schreef:
Vandaag precies 25 jaar oud. Nog steeds behorend tot mijn favoriete albums. Gaat nooit vervelen.
Same here!

avatar van koosknook
5,0
Ideale kilometervreter op de nachtelijke snelwegen in de zomervakanties! En dat al 25 jaar!

avatar van Slowgaze
4,5
Had 'm al een tijdje niet meer gedraaid, maar het werd door het jubileum toch wel weer tijd. 'Biscuit' is en blijft mijn grote favoriet, wat een nummer.

Arbeidsdeskundige
Mijn hemel, wat is dit bijzonder mooie muziek.

avatar van aerobag
5,0
Seksplaatje

avatar van Sillah
5,0
.In de nachtelijke uren wordt deze plaat nog magischer dan hij al is.

avatar van Hanszel
4,5
Niet eens gestemd op deze. Hoewel ik niet gelijk 5* geef, vraag ik me eigenlijk af waarom niet. Ik luister nu Roads (op m'n laptop, het is eigenlijk tijd om te gaan slapen... Komt door deze opmerking:

Telamon schreef:
... En die sensuele 'oehoe' na de intro van Roads: geweldig! Voor mij de beste uit de triphophoek en de volle mep aan sterren, 5*


Nummer komt niet echt uit de verf. Nul lage tonen uit de laptop terwijl die dit nummer zo intens maken. Ik heb nogal een stevige versterker en zware (letterlijk) boxen dus die bassen voel je wel als het volume omhoog gaat.

Maar goed, nog even een grappige anekdote: ik heb deze cd destijds in eerste instantie niet gekocht. Ik weet het nog goed, het hitje (Glory box) was niet van Studio Brussel af te krijgen. Ik naar de platenzaak, luister ernaar en blader ondertussen door het cd-boekje en zie bij ieder nummer 'sample van dit' 'geluidseffect van dat' en verklaringen waar alle samples vandaan kwamen. Ho eens, dacht ik. Dit is helemaal geen muziek! Dit is gewoon knippen en plakken zonder dat ze zelf een instrument bespelen. Dat ga ik echt niet kopen!

Een vriend had 'm wel, ik had 'm geleend en op een bandje gezet om via walkman te luisteren (ja, zo oud is dit al mensen, ruim 25 jaar alweer. Toen waren er nog cassettebandjes). Na een tijdje dacht ik toch: dit is wel een heel fijn plaatje. Laat ik 'm maar eens aan gaan schaffen.
Heb dit echt kapot gedraaid. zó mooi. Zeker op een goede audio-installatie.

avatar van Minneapolis
5,0
Ik heb hier nog nooit wat bij geschreven, maar dit was/is een belangrijke plaat in mijn leventje.
Portishead was mijn tegengif (samen met Massive Attack, A Tribe called quest en enkele leuke Acid jazz of neo-soul acts) tegen de wanstaltige Eurohouse uit de 90's.

Ik houd het kort:
MEESTERWERK.
Ik ken veel mensen die het geweldig vinden, maar minstens zoveel die er niet naar kunnen/ willen luisteren. Jammer en onbegrijpelijk. Elk nummer barst van de mooie details en variatie in sound en invloeden (ik krijg 60's vibes van gitaartjes, het klinkt donker, jazzy, en vooral zeer filmisch in mijn beleving).
Het loopt werkelijk over van de creativiteit, muzikaliteit, variatie, sfeer en originaliteit, met daarbovenop de prachtige stem van Beth Gibbons.
Als dit geen 5 sterren is, dan weet ik het niet meer..

avatar van Sillah
5,0
Kan iemand mij het verhaal vertellen waarom It's a Fire niet op de originele versie staat? Voor mij het absolute hoogtepunt.

avatar van Harderwiek
4,5
Van het weekend was ik in de nacht nog aan het werk. Thuis in m'n kantoor, klein schemerlampje aan, paar biertjes op en wat achtergrond muziek aan. Opeens kwam de live versie van Roads voorbij (https://www.youtube.com/watch?v=Vg1jyL3cr60). Bij de eerste tonen van herkenning kreeg ik al een brok in m'n keel en betrapte ik mezelf erop m'n ogen te sluiten. Helemaal meegezogen door de zang van Beth. Jarenlang geen Portishead geluisterd (zeker 6-7 jaar geleden), maar dit kwam zo diep binnen. Sindsdien dit album weer helemaal herontdekt, wat een trip. Ongekend!

Harderwiek schreef:
Opeens kwam de live versie van Roads voorbij (https://www.youtube.com/watch?v=Vg1jyL3cr60). Bij de eerste tonen van herkenning kreeg ik al een brok in m'n keel en betrapte ik mezelf erop m'n ogen te sluiten. […] Jarenlang geen Portishead geluisterd (zeker 6-7 jaar geleden), maar dit kwam zo diep binnen. Sindsdien dit album weer helemaal herontdekt, wat een trip. Ongekend!


Exact! Dummy weer herontdekt en wat een ongekend goed album is het. Tijdloos.

avatar van TornadoEF5
3,5
Ik was dus blijkbaar doof vorig jaar of twee jaren geleden. Ik sta hier gewoon met een 3.0* en nu vind ik het een erg goed album. Ik heb dus plots een klik gemaakt met Portishead, maar ik snap niet goed waar het vroeger dan aan lag. Ook de andere trip hop albums of met die invloeden liggen me plots een stuk beter. Ik had vroeger het gevoel dat ik hier niet kon naar luisteren. Oké ik heb het maar 1 keer opgelegd, en een paar keer een apart nummer geluisterd, maar ik kon het moeilijk verdragen. Het sfeertje ligt wat moeilijk, want het ademt wel iets speciaals uit. Maar ik denk dat het ook aan de stem lag. Maar blijkbaar is dat iets dat went, en tegenover vroeger kan ik nu plots veel meer stemmen verdragen. Dat merk ik bij veel albums plots. En gisteren merkte ik dat ook al aan de muziekladder met Glory Box toen. Vandaag en morgen dus een nummer van Third die voorbijkomt, wat de aanleiding gaf om wat meer van Portishead te luisteren.

Vaak zijn het die stemmen die nog het beste zijn ook (Ian Curtis, Thom Yorke, nu dus Beth Gibbons, vaak was het geen liefde op het eerste gezicht, maar ze hebben fantastische maar ook heel speciale stemmen). En ik denk ook wel dat je in de gepaste stemming moet zijn om naar Portishead te luisteren. Dat is het geval bij veel muziek, dus daar is niets mis mee.

avatar van Arrie
Erg herkenbaar. Bij Third schreef ik ooit dit:

Arrie schreef:
Toch wel een mooi album, weet echter nog steeds niet helemaal wat ik ermee moet. Ik vind het soms echt onzettend mooi (Machine Gun, Small, Magic Doors), maar ik heb hetzelfde probleem als ik ook met Dummy heb: Beth Gibbons... Ik heb erg weinig met haar als zangeres, ik vind haar zang gewoon niet zo. En dat is érg jammer, want ik hoor verder heel veel moois. Toch heb ik ook wel een idee dat het een groeialbum is... 5* zal het door Beth echter nooit worden, vrees ik.


Boy, was I wrong. Portishead is gewoonweg uitgegroeid tot één van mijn favoriete bands, mede dankzij Beth. Haar zang in Roads raakt me bijvoorbeeld enorm.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:02 uur

geplaatst: vandaag om 05:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.