menu

Talk Talk - Spirit of Eden (1988)

mijn stem
4,22 (947)
947 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Avant-Garde
Label: EMI

  1. The Rainbow (8:02)
  2. Eden (7:40)
  3. Desire (7:17)
  4. Inheritance (5:24)
  5. I Believe in You (6:16)
  6. Wealth (6:44)
  7. John Cope * (4:45)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 41:23 (46:08)
zoeken in:
buizen
Help! luigifort. Vat het niet persoonlijk op. Misschien had ik het niet moeten zeggen, maar nee: ik moest het wèl zeggen. Heb sowieso al vaak moeite met al dat gevergelijk in albumtopics vaak met andere albums van dezelfde artiest - je kunt vaak met goed fatsoen niet uitsluitend over het onderhavige album praten - en nu had ik net een fascinerend album ontdekt waar je echt 'de muziek in moet duiken' en dan allengs en onverwijld allerlei albums erbij halen die je dan ook beslist moet luisteren trok ik niet.
Ik wijs zelf ook wel eens op 'beste' albums van een artiest, maar dan meer in top-lijstjes.
Never mind.

avatar van luigifort
Ik snap je punt ook wel
Zijn slechts tips voor mooie muziek..je hoeft ze niet meteen te luisteren..voor mijn part over 10 jaar pas...kun je meteen dan nikszeggende documentje bij Mjuman ophalen

avatar van Mjuman
luigifort schreef:
(quote)


Uhm ik ken t al 10 jaar ofzo ms langer


Het album is uit 1988 - heb je toch ruim 15 jaar voorbij laten gaan. Je hebt vast geen last van lange tenen

avatar van luigifort
Ik niet maar jij blijkbaar wel
Gefeliciteerd dat je t al zo lang kent

avatar van Mjuman
luigifort schreef:
Ik niet maar jij blijkbaar wel
Gefeliciteerd dat 'je t al zo lang kent


Feliciteren mag alleen als je het meent en een cadeau meeneemt; dus doe die lolbroek maar weer uit. Als je je geheugen in input-modus had gezet, had je dat nog kunnen weten van de diverse wave-topics.

avatar van luigifort
Geen probleem..je kan je broek terug krijgen

avatar van Mjuman
luigifort schreef:
Geen probleem..je kan je broek terug krijgen


Lekker lullen - nou is ie gebruikt


avatar van Mjuman
Fedde schreef:
Maar goed, de versie van dit album dan die het beste klinkt. Ik was bekend met de originele Parlophone CD. En die klonk, zover ik me herinner, goed. In 2012 is er op hetzelfde label een nieuwe versie van uitgebracht. Zoiets heet dan: remaster. Fijn. Wat harder, wat meer hoog ('opgefrist'), allemaal prima, betere S/N ratio. Maar dan is er ook nog zoiets als beleving van de klank en dynamiek. Dat is inderdaad persoonlijk. Voel je je prettig met een knappend haardvuur erbij, dan is vinyl aan te bevelen, denk ik. Een kwestie van smaak. Toch eerst maar weer die orignele. Want dat was mijn eigen originele positieve ervaring in 1988. En die wil ik terug. Reminiscentie is de essentie.


Vinyl is - imo - wat warmer en dat 'houtvuur' heeft alles te maken met je opslag en behandeling van lp's. Ik zal die remaster (2011 volgens mij) wel eens draaien - en evt met de lp vergelijken.

Tweedehands kost die 88-versie bij Amazon (co.uk) incl verzending nu 6,50

Fedde
Ik ga goedkoop slagen, zie ik al. Vinylliefhebbers blijf ik een beetje plagen met mijn opmerkingen. Eigenlijk gewoon jaloezie moet ik toegeven. Ik heb er gewoon het geld niet voor (over).

avatar van bikkel2
5,0
Ik heb best wel wat met vinyl. Ik ben van "68" en was er vroeg bij, maar ik ben er gewoon niet zuinig genoeg op.
Toch hoor ik alsmaar dat de lp warmer klinkt en dat zal best zo zijn.
Maar de cd is voor mij toch praktischer en heb er een hele handige kast voor- met dank aan een handige vriend.

avatar van EttaJamesBrown
5,0
Ongrijpbaar maar zeker niet onbegrepen. Dit album is tijdloos; het had ook zomaar uitgebracht kunnen zijn in 1972. Dat maakt hem zo goed.

In 1988 vond ik het minder pakkend dan Green van R.E.M, minder overrompelend dan Masters of Reality en minder catchy dan Fisherman's Blues van Waterboys. Nu kijk ik daar anders tegenaan.

Ik was er zelf gewoon nog niet klaar voor.

avatar van Mjuman
Heb 'em net gedraaid en kan meedelen dat ook met de remaster 2011 te leven valt: ok de hi-hat, en de gitaaraanzet klinkt wellicht iets feller, tevens frisser - maar mij stoort het niet. Kan anders zijn als je een scherpklinkende versterker en dito speakers hebt.

En imho opinie had dit album gewoon niet in 1972 gemaakt kunnen zijn - de kunst van het weglaten werd toen nog niet zo beheerst. Tijdloosheid: zeker. Debussy is wel eens genoemd; het impressionisme in zijn werk sluit fraai aan bij het latere Talk Talk.

Overigens toen Patrick Watson optrad met The Amsterdam Sinfonietta in het kader van CrossLinx werd duidelijk dat ook zijn werk goed aansluit bij dat van Debussy; in een intermezzo speelde The Amsterdam Sinfonietta een stuk van Debussy en Watson liep te glunderen en speelde op het eind mee.

Dit is de popmuziek voorbij - opvallend ook hoe over deze albums (de opvolgers incluis) wordt gedacht door veel jazz-musici. Hipster hang-out Pitchfork plakte op Laughing Stock het label "best new reissue" en gaf het album een 10; dat was trouwens de eerste keer dat het album uitkwam op vinyl in de US.

Talk Talk / Mark Hollis: Laughing Stock / Mark Hollis | Album Reviews | Pitchfork

avatar van EttaJamesBrown
5,0
Over de kunst van het weglaten heb je helemaal gelijk. En ja, daar waren ze in 1972 net iets te frivool voor. Ook in 1972 zou het een buitenbeentje zijn geweest.

buizen
Dit album schijnt uitsluitend in donkere nachtelijke uren te zijn opgenomen. Met alleen kaarslicht of zelfs helemaal in het duister. Dacht ik al. En zo wordt het nu ook beluisterd.
Geweldige dynamiek in de composities op dit album. En het drumgeluid is heerlijk, evenals de vaak rauwe gitaar; zoals Johnny Thunders lijkt het soms. En dan zo'n zanger.
Topalbum.

buizen
Dus dit is "post-rock"?
Is de rockmuziek niet meer dan? Dat heb ik dan helemaal gemist.

http://www.musicmeter.nl/images/smilies/icon_rofl.gif

(laat maar, heb wat discussies reeds terug gelezen).

avatar van niels94
4,0
Je hebt toch ook postpunk? Is gewoon een term. Het is niet 'postuumrock'

buizen
Ja maar de punk-'hausse' van toen is over. (maar let op: Punk is not dead).

Dat is bij rockmuziek niet het geval, die is nog springlevend en is nooit een tijdelijk genre geweest.
Dus post-rock is een bizarre term.
Noem het dan beyond-rock ofzo.

buizen
niels94 schreef:
Je hebt toch ook postpunk? Is gewoon een term. Het is niet 'postuumrock'

Ja maar de punk-'hausse' van toen is over. (maar let op: Punk is not dead).

Dat is bij rockmuziek niet het geval, die is nog springlevend en is nooit een tijdelijk bloeiend genre geweest.
Dus post-rock is een bizarre term.
Noem het dan beyond-rock ofzo, maar dan nog zou ik dit specifieke album nergens associëren met welke vorm van 'rock' ook.

avatar van niels94
4,0
De meeste termen zijn bizar als je erover nadenkt. Maar ja, men moet wat om muziek te categoriseren. Over dertig jaar hebben we misschien wel de neopostpunkrevival

avatar van meneer
5,0
niels94 schreef:
Over dertig jaar hebben we misschien wel de neopostpunkrevival


Dat is een vernieuwende stroming richting de Global Gender All Life Matters Punk.

avatar van matthijs
4,0
post-unrock

avatar van Korreltje Zout
4,0
Ik heb dit album altijd geclassificeerd als Double Talking Minimal Music Not For The Masses Freak Wave.

avatar van xrockerx
5,0
afgelopen zondag dit album in een club met een 100.000 euro soundsystem onder het mom van classic albums...

eerst gingen ze praten over het album met een bekend iemand die een speciaal gevoel bij de desbetreffende plaat heeft...

daarna spirit of eden en laughing stock op dat soundsystem geluisterd met 40 anderen...

De plaat is al een productioneel meesterwerk maar op dat soundsystem kregen veel geluiden en details een nieuwe dimensie...blij dat ik dat heb mogen meemaken (aangezien ik nooit een 100:000 euro audiofiel system ga kopen)

avatar van Chameleon Day
5,0
Lijkt me inderdaad een sensatie. Spirit blies me destijds volledig van mijn sokken. Als het zo'n soundsystem geweest zou zijn, had ik het denk ik niet overleefd. Nou ja, denk ik, ik weet het wel zeker...

avatar van Tony
4,5
xrockerx schreef:
afgelopen zondag dit album in een club met een 100.000 euro soundsystem onder het mom van classic albums...

Waar was dat dan? Enne, doen ze dat vaker? Had er graag bij geweest.

avatar van xrockerx
5,0
classic albums in de doka/canvas in Amsterdam...check hun facebook even...ze doen dit iederen maand met een classic album...in mei pet sounds geloof ik

AANRADER!

buizen
Wat is dit toch een fantastisch album.
Vandaag last van vervelende emoties maar deze muziek luisteren is..
The Rainbow is misschien wel een van de mooiste 'nummers' recent (of ooit?) ontdekt.
Ik wordt er rustig van. Het leidt af van al het andere.
Je gaat op in de muziek.

avatar van JohnnyVergerFan
5,0
Deze magistrale plaat draait weer z'n rondjes en elke keer blijf ik me verbazen hoe mooi....
Na al die jaren lijkt het steeds meer indruk op me te maken. Spannend, diep, kunstzinnig en rustgevend. Wat een album.
Met deze draaironde I Believe in You als het hoogste hoogtepunt.

avatar van bikkel2
5,0
Op naar de fullscore johnny?

Gast
geplaatst: vandaag om 09:40 uur

geplaatst: vandaag om 09:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.