menu

Massive Attack - Blue Lines (1991)

mijn stem
3,82 (673)
673 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Electronic
Label: Circa

  1. Safe from Harm (5:16)

    met Shara Nelson

  2. One Love (4:48)

    met Horace Andy

  3. Blue Lines (4:21)
  4. Be Thankful for What You've Got (4:09)

    met Tony Bryan

  5. Five Man Army (6:04)

    met Horace Andy

  6. Unfinished Sympathy (5:08)

    met Shara Nelson

  7. Daydreaming (4:14)

    met Shara Nelson en Tricky

  8. Lately (4:26)

    met Shara Nelson

  9. Hymn of the Big Wheel (6:36)

    met Horace Andy

totale tijdsduur: 45:02
zoeken in:
avatar van aad r
5,0
Best Massive Attack album .One Love is een matig nummer maar voor de rest super, staat in mijn album top 5.

avatar van frans swa
2,5
wat n matig album

Unfinished Sympathy is wel geweldig, één van m'n all-time favourites

beaster1256
zeer goed album , maar luister eens goed naar ' safe from harm ' , en luister dan eens naar ' stratus ' dat op billy cobham's spectrum staat , en huiver dan een beetje ,

avatar van blur8
4,5
Dat M.A. leentje-buur-speelt bij de gehele muziekgeschiedenis lijkt me geen gehiem. Het is hun handelsmerk. Omdat ze het zo verantwoord goed doen, ontstaan juist nieuwe klassiekers.

Kadafi
Unfinished Sympathy is briljant. Ik heb moeite gedaan om de rest ook te beluisteren, maar het is 3x niks. Safe from harm gaat nog.

avatar van Mimo
Unfinished Sympathy is zo'n onwaarschijnlijk mooi nummer... Dat hij nog steeds niet in de jaarlijkse top 2000 genoteerd staat verbaasd me enorm. Het beste nummer van de jaren '90 naar mijn mening, en één van de beste nummers ooit gemaakt.

avatar van orbit
2,5
Naast Safe From Harm, Blue Lines en Unfinished Sympathy staat er weinig op waar ik nu echt opgewonden van raak. Beetje algemene potpourrie van soul/reggae en hiphop met afgrijselijke uitglijers zoals het laatste nummer (zo'n happy reggae deuntje alà Sean Paul ofzo ). Te irritant om nu echt naast de volgende drie platen van deze band te kunnen staan.

avatar van herman
5,0
Sean Paul...

Ik weet dat je deze plaat niet goed vind en dat is prima, maar je moet het niet overdrijven hoor.

avatar van orbit
2,5
Nouja, ik kwam even niet op die happy reggae voorgangers van hem uit de jaren 80 In elk geval een belabberd nummer..

avatar van herman
5,0
UB40.

Ik vind het laatste nummer ook wel een stuk minder dan de rest; ben een Horacy Andy-liefhebber, maar ik hoor hem toch liever op de wat tragere, minder blije nummers, zoals op dit album One Love.

avatar van orbit
2,5
Ja inderdaad. Vooral die jolige reggae stem van hem trek ik niet zo erg. Ik vind het genre reggae dan ook ongeveer het armoedigste genre dat ik ken in muziek (en dat zeg ik na een aantal jaar flink in de reggaebakken te hebben gestruind). Op Mezzanine zit natuurlijk ook wel wat reggae (Man Next Door), maar daar is het toch wel beduidend donkerder en broeierig. Hier is het inderdaad van Jimmy Cliff niveau (die bedoelde ik ipv Sean Paul!), waarvan Andy trouwens ook aangeeft dat hij erdoor beinvloed is. Maar ook Lately vind ik weinig aan of Be thankful. Het niveau is erg inconsistent en deze vind ik behoorlijk gedateerd itt Protection of Mezzanine.

avatar van dj maus
4,5
Voor mensen die pas na rond Mezzanine zijn ingestapt is deze plaat duidelijk een stap te ver terug in de tijd. (Zelfde discussie als bij Augustus Pablo).

Deze plaat staat artistiek op dezelfde hoogte als een Endtroducing van DJ Shadow. Beide platen draaien vooral om het smaakvol samplen van andermans werk, al voegt Massive Attack daar ook nog eens geweldige vocalen aan toe (maar daar is natuurlijk niks vernieuwends aan.)

De paar jaar verschil tussen deze twee platen hoor je aan de beats, die op deze plaat zelfgeproduceerd zijn en wat blikkerig klinken. Shadow samplede óók de beats en dat maakt dat zijn plaat net wat minder makkelijk veroudert.

En nog even een sneer naar die cultuurbarbaren die het verschil niet horen tussen reggae en dub, of nog erger: Horace Andy en Sean Paul way to go, girls

avatar van Martijn Jonkers
5,0
Vandaag voor de zoveelste maal weer eens opgezet, dit prachtige debuut van Massive Attack. Een tijdloos album wat mij betreft en dus zeker niet gedateerd. De kwaliteit van de songs is zeer hoog en de sfeer die het album kenmerkt is nog altijd uniek. Verder vind ik het slotnummer juist prachtig in z'n eenvoud. Mezzanine is ook wonderschoon maar dit is voor mij nog altijd het beste album van Massive Attack.

gipspoot
Ik vind dit ook een geweldig album. Ik hou sowieso van dat hele lounge/triphop gebeuren en bij deze cd hoor je echt veel invloeden uit allerlei andere genres wat Blue Lines een hele goede cd maakt met veel diversiteit. De afwisselende 'fluisterrap nummers' worden goed afgewisseld met de 'gezongen' nummers. Horace Andy en Shara Nelson hebben allebei een geweldige stem dus dan kan het al niet meer misgaan. Veel mensen vinden dit een warme of gezellige plaat maar daar ben ik het toch niet helemaal mee eens. Ik kan even niet niet op de juiste woorden komen om dit album te karakteriseren, maar 'warm of gezellig' zou ik wat eerder zeggen bij bijvoorbeeld Moon Safari van Air. Beste nummer vind ik Unfinished Sympathy. Hoe cliché ook, maar ja het is gewoon echt een geweldig mooi nummer. Mijn tweede favoriet is One Love. Valt niet bij iedereen in de smaak heb ik gemerkt . De beat is gewoon lekker sloom en het nummer wordt prachtig gezongen door Horace Andy. Ook vind ik dit nummer tekstueel duidelijk het beste nummer van het album. Gewoon een mooie 4,5 ster

avatar van zinulzki
5,0
Mezzanine heeft de beste songs, (No) Protection de beste sfeer, maar dit album vormt het beste geheel.

avatar van LucM
4,5
Prima eerste album van Massive Attack met een mengeling van dub, hiphop en elektronica, schitterende vocalen vooral van reggae-zanger Horace Andy. Ik vind het album warm en sfeervol klinken en alle 9 songs vind ik sterk en niet alleen de aparte hitsingle "Unfinished Sympathy".

5,0
Five Man Army.

Yes.

avatar van Helicon
3,5
Persoonlijk vind ik dit minste album van de heren. Lees goed, niet slecht, maar ik vind ze bij elk a,bum beter worden.

avatar van Kill_illuminati
4,5
Wat een geniaal album. Alles werkt in z'n geheel zo goed, ik geniet met volle teugen.

avatar van barrett
5,0
Dit is idd een geniaal album, alles klopt hier, de productie de stem het arrangement, dit is eignlijk het enige volledige album dat ik van deze band ken.
Ik moet maw dringend de rest een gaan bekijken.

avatar van Rhythm & Poetry
3,5
Blue Lines houdt mij vooralsnog niet in de greep zoals Mezzanine dat wel doet. Zang en instrumentatie smelt niet zo mooi samen en er staan ook tracks op waar ik erg weinig mee heb (One Love bijvoorbeeld). Ik vind dit een project wat eigenlijk niet te vergelijken is met het eerder genoemde Mezzanine, daardoor levert het wel een enkele verrassing op. Neem nou een nummer als Be Thankful for What You've Got. Dit is een erg warm soulvol nummer, ik krijg daar dan weer kriebels van . Unfinished Sympathy is tot nu toe mijn favoriete nummer , wat een prachtige instrumentatie en de krachtige zang past er erg goed bij. Ik ga dit album de komende weken nog aandachtig beluisteren en ik hoop dat het kwartje dan nog volledig valt. Zo magisch als Mezzanine zal dit niet worden (schat ik zo in) maar ik denk wel dat ik een erg fijn album kan gaan toevoegen aan mijn verzameling (binnenkort zal ik Blue Lines kopen). Voor nu geef ik 3,5* maar ik verwacht wel dat het nog gaat groeien naar een fraaiere beoordeling.

avatar van herman
5,0
Wat mij betreft nog altijd de beste Massive Attack, en One Love is juist mijn favoriet. Het kan dus verkeren.

avatar van kemm
4,5
Pure soul deze plaat! Ok misschien niet puur, maar de soulinvloeden zijn duidelijk aanwezig. Naast de bekende singles is de cover van Be Thankful For What You've Got daar het grootste bewijs van: bijna net zo goed als William DeVaughn. Maar er wordt uit verschillende vaatjes getapt en dat is juist de sterkte van deze plaat (of eigenlijk van Massive Attack). Eentje voor de eeuwigheid.

avatar van thelion
5,0
Nummer 10 in mijn Top 10

Met het uitkomen van deze plaat was het genre Trip Hop gendefinieerd een fusie van Hip-Hop, Ambient, Dance en Dub
De mix tussen deze 4 stijlen pakt op dit album zo bijzonder goed uit dat het de blauwdruk vormde voor wat komen ging. Acts als Groove Armada, Morcheeba en Roots Manuva hadden nooit kunnen worden tot wat ze zijn zonder dit album.

De raps van Tricky en de gast bijdragen van Horace Andy geven het album een donkere en zware lading mee die nergens te word........

De zang van Shara Nelsen is zeer breekbaar iets wat op het geweldige Unfinished Sympathy nog eens versterk word door de strijkers in dit emotionele liefdeslied.

Dan mag Unfinished Sympathy het top stuk van dit album zijn, de rest van het album is van een bijna even hoog nivo waarbij de donderende basgrove op Five Man Army, de zoete ambient klanken van Hymn of the Big Wheel en de funky lading op Daydreaming bij dragen aan de gehele sfeer van de donkere achterbuurten van Bristol waar producers, dealers, drugsgebruikers en muziekanten samen komen om dingen te doen die het daglicht niet kunnen verdragen met als rezultaat dit geweldige album.

Duister, Onheilspellend, Atmosferisch, Net onder het oppervlak borrelend en Wazig dat zijn de acciosaties die ik bij dit album heb........ (iets wat ik later ook ervaarde bij Burial's Untrue, maar dit ter zijde)

Het is een van de Mijlpalen in de Muziek geschiedenis, het is een album dat vernieuwend en expiriementeel was en waar later velen hun inspiratie uit hebben gehaald

avatar van dj maus
4,5
Voortaan toch even eerst de spellingscorrector eroverheen voordat je het plaatst.

Is niet te lezen zo.

avatar van Rhythm & Poetry
3,5
Het is anders prima te lezen hoor, mooie review thelion .

avatar van Nicolage Rico
3,5
dj maus schreef:
Voortaan toch even eerst de spellingscorrector eroverheen voordat je het plaatst.

Is niet te lezen zo.


Overdrijven is ook een vak.

Ik wilde dit album eigenlijk niet draaien, omdat ik bang was dat ik een ander beeld van Mezzanine kreeg. Dit is nog niet het geval, maar dit album is toch vele malen minder, zeg.

Kleine 3,5*.

avatar van dj maus
4,5
Niet minder, wel anders. Heel anders.

Maar als de gebruikte samples en andere muzikale referenties je niks zeggen, dan mis je veel.

avatar van Rumour
3,5
Unfinished Sympathy wat een klassieke track.

Het nummer Blue Lines is ook erg lekker. Hymn of the Big Wheel begint als een veelbelovende afsluiter, maar wordt nergens spannend.

Gregson
Klassieker! 'Unfinished Sympathy', Safe From Harm', 'Five Man Army'... prachtig!

Gast
geplaatst: vandaag om 16:02 uur

geplaatst: vandaag om 16:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.