Rainbow - Rising (1976)

Rising telt 18 pagina's dus is het niet erg als een bepaald gegeven opnieuw aangehaald wordt. De beschrijving valt met het nummer erbij te begrijpen en enig vernuft ontgaat me niet. Live werd Starstruck echter afgescheept met een goede minuut in een medley op On Stage.

Ach ja, het is ook geen Stargazer natuurlijk.

Stargazer kreeg wel eens de dubbele lengte mee live. Die uitvoering van Live in Germany, in '96 uitgebracht door Connoisseur, is genieten geblazen.

Eigenlijk maar 1 min punt , de totale lengte....daar had nog minstens 1 nummer bij gepast.
(of de andere nummers voorzien van wat extra gitaarwerk...)

Neehoor, Rising is perfect zo. Geen rustpunten, geen noot te veel (of te weinig), van begin tot eind het gas er op, dat moet niet te lang duren. Net als een plaat als Reign In Blood, reken maar dat ze daar echt wel over nagedacht hebben. Daar moet je dan dus ook niks aan willen veranderen.

Dit is een klassieker die als je het afzet tegen de live uitvoeringen van de nummers wat kalm overkomt. Jammer genoeg hebben we van 2 nummers geen rainbow uitvoeringen; Tarot Woman en Run with the Wolf. Was toch wel benieuwd geweest naar hoe dat zou hebben geklonken. De andere 4 hebben in de live uitvoeringen een typisch 70 jaren versie gekregen, met extra lange solo's van alle bandleden! Magistraal is het woord dat dan regelmatig opdoemt! De plaat klinkt een beetje te gepolijst wat echter niets afdoet een de kwaliteit van de nummers. Stargazer is Magistraal, zelfs op een transistor-radiootje van de rommelmarkt, en is het hoogtepunt van Rainbow (met Catch the rainbow natuurlijk).

Toch leuk hoe anders je albums en nummers kan ervaren. Ik vind de studioversies op dit album bijvoorbeeld veel beter dan die strontvervelende, ellenlange live uitvoeringen zoals ze op On stage staan.

Hier nog eentje. Dat zelfde gevoel heb ik ook.

A Light In The Black is ook nooit officieel als live uitvoering verschenen toch?

Je hebt natuurlijk helemaal gelijk wat ALITB aangaat. Zelf heb ik de afgelopen jaren bijna alleen maar naar Rainbow live shows geluisterd en daar is deze track wel op te vinden, https://www.collectorsmusicreviews.com/tarantura-label/rainbow-ave-maria-tcdnijifune-8-1-2/
Rainbow - Tower Of Babel - World Tour Rehearsals 1976 (CD, Deluxe Edition, Unofficial Release) | Discogs
daarop hoor je extended versies van oa de Rising nummers.

Ja die bootlegs zijn zeer interessant, vooral omdat Rainbow elke avond weer een nieuwe draai aan nummers wist te geven. Jammer dat er geen beter klinkende live opnames zijn van ALITB, we moeten het doen met opnames uit het publiek.

Deze versie klinkt trouwens nog best acceptabel (met zeer gaaf intro van Tony Carey )
Rainbow - A Light in the Black live in Tokyo 12/16/1976 Afternoon Show - YouTube

Run With The Wolf en Tarot Woman zijn idd volgens mij echt nooit live gespeeld door Rainbow, Tarot Woman jaren later wel door Dio solo.

Self Portrait heeft trouwens ook nog even in de setlist gezeten, daar heb ik ook bijzondere uitvoeringen van gehoord, maar helaas hetzelfde euvel; zeer brakke geluidskwaliteit.

Terug naar Rising: blijft een geweldig album, ik heb niet specifiek een voorkeur voor studio of liveuitvoeringen. Ik vind het gaaf dat deze band zo veelzijdig was. In de studio retestrak, live is er meer ruimte voor improvisaties, Ritchie speelde hoe hij zich op zo'n avond voelde, het hele spectrum aan emoties kwam voorbij. Het gevoel dat hij in zijn solo's weet op te roepen is onbeschrijflijk. Had er graag een keer bij willen zijn, en dan het liefst met Carey en Bain, een betere band was er destijds niet.

Laatste tijd weer vaak geluisterd en kan niet anders concluderen dan dat het de volle mep moet worden. Als de vullers van een album ook gewoon erg goed zijn dan is 5 sterren niet meer dan logisch.

Wint het net van Long Live R & R

Ook een top album inderdaad.

Al grasduinend door mijn platencollectie kreeg ik onlangs dit album weer eens in handen en realiseerde me dat ik deze plaat echt al jaren niet meer gehoord had. De afgelopen dagen heeft de plaat ouderwets overuren gedraaid op mijn draaitafel.

Wat was de band in vorm hier! Ik herinner me als de dag van gisteren hoe ik voor het eerst het keyboardintro van Tarot Woman hoorde en kippenvel kreeg toen het nummer echt op gang kwam. Nooit had ik zoiets geweldigs gehoord en toen moest het beste nog komen. De rest van kant A wordt niet zo goed als het openingsnummer, maar kant B is denk ik de beste plaatkant die ik ooit gehoord heb, te beginnen met Stargazer, het beste hardrocknummer aller tijden (?) met misschien wel de beste vocale prestatie van Dio in een studio vastgelegd. Hoe EPISCH is dit nummer! A Light In The Black is sluit het album vervolgens fantastisch af.

Score: 95/100

Misschien moet ik deze ook maar aanschaffen. Had destijds verschillende Rainbow platen zoals oa down to earth , Long live Rock'n Roll . Zeker niet slecht

Voor mij staan er 3 topnummers op deze. Het begin van de opener doet mij wel een beetje denken aan wat later Van Halen met Eruption uitbracht. Schittert beginnummer. Maar mijn favoriete nummer is toch Stargazer, geweldig, en man wat een strot had die Ronnie James Dio toch!! De afsluiter is ook echt geweldig. Een kort maar krachtig plaatje. De andere 3 nummers doen mij eigenlijk niet zoveel, maar van die 3 mindere nummers vind ik Starstruck nog het lekkerste wegluisteren. Mooie plaat, waar het vooral Ronnie James is die met zijn gouden strot de plaat draagt.

Ik pleeg waarschijnlijk heiligschennis, maar ik vind Stargazer wat lang duren... Vind de andere nummers stuk voor stuk top, terwijl ik Stargazer meestal oversla. Die openingsroffel van Cozy is echter te gek, ook na 500 keer.

Ik pleeg waarschijnlijk heiligschennis, maar ik vind Stargazer wat lang duren... Vind de andere nummers stuk voor stuk top, terwijl ik Stargazer meestal oversla. Die openingsroffel van Cozy is echter te gek, ook na 500 keer
Inderdaad buurman Heiligschennis!!

Ronnie James Dio heeft in de jaren 90 ooit iets gezegd als: dat kant A echte nummers bevat en kant B één grote muzikanten ego trip was. hij verwees ook naar het debuut als beste Rainbow album (zeker een fijn album). Tja "Stargazer" had ik niet korter gewild, of met minder gitaarsolo. Maar ik vind het wel te prijzen dat mensen een eigen mening hebben over klassiekers als dit

Ik vind Do you close your eyes niet passen bij de andere nummers. Vreemde eend in de bijt. Ik had een ander nummer gecomponeerd.

We zijn erg benieuwd naar je compositie.

close finish tussen Rising en Long Live R & R

Blijkbaar was Blackmore zo gek op dat riffje, dat hij 'm in Power weer heeft gebruikt.

Maar dan iets minder.

Rainbow - Rising

Prachtig album van Rainbow. Alle bandleden hebben hier hun draai gevonden en komen tot een prachtig geheel. De totale lengte is niet heel lang, maar dat hoeft ook niet met zo'n tempo.
Stargazer is toch wel de absolute topper en een van de beste nummers ooit gemaakt, de laatste paar minuten geven echt kippenvel. A Light in the Black heeft een lastige taak dat nummer vervolgens te evenaren, maar komt toch aardig in de buurt.
Tarot Woman heeft natuurlijk die heerlijke intro waardoor je meteen lekker in het album zit, gaaf nummer dus. Starstruck daarentegen is weer wat meer funky, en breekt daarmee de lijn van de wat stevigere nummers.
Run with the Wolf en Do You Close Your Eyes zijn beide gewoon prima. Niet super, maar luisteren beide prettig weg.
Mede door de epische stem van Dio en de prachtige muziek die hier wordt gemaakt, is dit een fantastisch album geworden.

5*

Grandioos album, top bezetting en niet te evenaren.

Ik ken inderdaad de mening van DIO over dit album, dat hij alleen de A kant waardeert maar of het nu is dat hij vindt dat hij niet genoeg aan bod komt of echt muzikale redenen, Ik denk zelf het eerste. Op zijn eigen platen was hij alles bepalend maar die hebben nooit tot het niveau geleid van Rainbow/Sabbath.

Dan even dit album wat begint met een prachtig intro van Tony Carey, de gitaar komt op, de keyboards er nog overeen, Cozy haakt in en ja een geweldig nummer met een prachtige combinatie van muzikanten, de solo van Blackmore voegt nog een extra melodie doe, melodieus technisch, slepend met prachtige climax, in een woord geweldig.

Run with the wolf is weer zo'n langzame Blackmore Rocker maar door het prachtige drumwerk van Powell wordt opgestuwd tot een hoogte in combinatie met bevlogen zang van Dio

Starstruck begint met een klassiek intro en ontpopt zich tot een pittiger Rock n Roll song waarin de melodie centraal staat.

Do you close your eyes valt enigzins uit de toom met de rest, deze had best uitvoeriger gemogen gezien de ruimte die nog op de plaat aanwezig was en in vergelijk met de live uitvoering.

Tja dan Stargazer, de magische roffels van powell zeggen het al er gaat iets komen, Er komt een oosters getinte melodie die verder nog prachtig wordt aangevuld door extra strijkers, gedreven zang, slepend gitaarwerk opgebouwd naar een melodieuze climax met mooie drumbreaks van Powell. Absoluut top, wat mij betreft niet te lang zo, zeker als je weet dat de live versie 2x zo lang was (mogelijk is die iets te lang) de stusio versie precies goed, nog naweeend op de opkomende strijkers aan het eind.

A light in black, wat een climax, catchy basis met een donderende drum die prachtig meegaat met melodieuze climax in de solo's, prachtig gespeeld door Carey Blackmore aangevuld met mooie lange uithalen van Dio en telkens te terug komende catchy basis en een mmeslepend einde.

Dit is musiceren op topniveau, met een perfect evenwicht tussen gevoel, tehniek en melodie in combinatie met vernieuwing. Ook typisch seventies natuurlijk en gelukkig maar dat dit toen kon, want dit album had ik voor geen goud willen missen.

Het toont ook de evolutie van Blackmore, het blues element dat nog wat aanwezig was op het eerste Rainbow album is compleet verdwenen en Blackmore zou zich blijven ontwikkelen tot hij compleet in de middeleeuwen terechtkwam