Japan - Gentlemen Take Polaroids (1980)

Nu opnieuw uit, heeft de tand des tijds goed doorstaan, geweldig album, nu als reissued op halfspeed master vinyl ( dubbel vinyl)

DE 12 ALBUMS VAN 1980 DIE MIJN LEVEN HEBBEN GERED

vervolg van: The Cure - Seventeen Seconds (1980)

03. JAPAN 1980 GENTLEMEN TAKE POLAROIDS

Met Japan is het een beetje zoals met The Smiths. Je moet door de gemanierde manier van zingen heen luisteren om de muziek te laten spreken. En die muziek is op dit vierde Japan album meer dan ooit popgevoelig te noemen. Stond Quiet Life (1979) nog met één been in de glamrock van de jaren '70, dan maken we op Gentlemen Take Polaroids (1980) de geboorte van de jaren '80 mee. Gitaren verdwijnen naar de achtergrond om plaats te maken voor synthesizers. De glijdende baslijnen bieden voldoende structuur aan de songs. Ook blazers helpen om kleur te geven aan de acht wat langer uitgesponnen composities. De titelsong verscheen op single, maar had weinig hitkansen. Daarvoor is het arrangement te avontuurlijk, al zijn bands als Duran Duran, Spandau Ballet en zelfs China Crisis (what's in a name) nooit veraf. Bij momenten hoor ik ook het herboren Roxy Music doorschemeren op een song als Swing. Alsof Japan op haar beurt een van haar grootste invloeden beïnvloedde. De grootste prijsnummers staan voor mij op de tweede plaatkant die opent met het sublieme Methods Of Dance en vevolgt met Ain't That Peculiar, een cover van Smokey Robinson. Pronkstuk van het album is het verstilde Nightporter waarin Japan eer betoont aan de Franse componist Erik Satie. Het loont zeker de moeite om Nighporter eens naast The Chauffeur van Duran Duran te leggen om vast te stellen hoe bands elkaar inspireren. Maar ook de afsluiter Taking Islands In Africa vind ik een prachtig nummer. Japan goes (bijna) elektropop. Wie wil kan een link leggen naar bijvoorbeeld The Art Of Noise.

FILE

01. Gentlemen Take Polaroids
02. Swing
03. Burning Bridges
04. My New Career
05. Methods Of Dance
06. Ain't That Peculiar
07. Nightporter
08. Taking Islands In Africa
09. + The Experience Of Swimming (b-side)
10. + The Width Of A Room (b-side)

Weinig restmateriaal dit keer. Al zou ik de beide b-kanten van Gentlemen Take Polaroids geen restmateriaal durven noemen. Twee instrumentale composities die verder borduren op de minimalistische klanken van de modernistische componisten. The Experience Of Swimming is een nummer dat me letterlijk doet huilen van schoonheid. Ik kan niet goed onder woorden brengen hoe dit komt. Zou het kunnen dat het begin jaren '80 vaak gedraaid werd tijdens het laatavondprogramma Manoeuvers In The Donker waarin synthesizermuziek centraal stond en dat ik op maandagavond onder de lakens trouw beluisterde via mijn transistorradio? Het lijkt wel of ik die muziek tijdens het beluisteren ook in mezelf hoor resoneren. Ik kan het niet anders uitleggen.

wordt hier vervolgd: Joy Division - Closer (1980)

Gentlemen Take Polaroids gaat door waar Quiet Life ophoudt en is daarom wat minder verrassend. Het geluid dat op GTP wordt nog iets meer uitgekleed en uitgesponnen. Beide album krijgen van mij 4,5 ster maar mijn voorkeur gaat toch naar zijn voorganger uit. Hoewel GTP met songs als Swing, Methods of Dance en Nightporter natuurlijk een set aan Japan klassiekers in huis heeft.

Hun beste album en staat in mijn top 20 beste albums