menu

Japan - Gentlemen Take Polaroids (1980)

mijn stem
4,07 (301)
301 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Virgin

  1. Gentlemen Take Polaroids (7:07)
  2. Swing (6:25)
  3. Burning Bridges (5:20)
  4. My New Career (3:52)
  5. Methods of Dance (6:53)
  6. Ain't That Peculiar (4:40)
  7. Nightporter (6:57)
  8. Taking Islands in Africa (5:12)
  9. The Experience of Swimming * (4:05)
  10. The Width of a Room * (3:15)
  11. Taking Islands in Africa [Steve Nye Remix] * (4:57)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 46:26 (58:43)
zoeken in:
avatar van devel-hunt
5,0
Neal Peart schreef:
(quote)


nou hij is al jaren muzikaal overleden, want er komt niks nieuws uit


In 2017 bracht hij als samenwerkingsverband “ there is no love “ uit, een lang uitgesponnen avant garde stuk. Daarna is hij uit de schijnwerpers gestapt. In 2014, misschien iets eerder, stond er een tour gepland, ik had al kaartjes, hij zou in de Melkweg optreden, die tour is gecanceld wegens een hernia die hij toen zou hebben. Op zijn site verscheen toen dat er een nieuwe datum zou worden geprikt. Nooit meer wat van gehoord. Het verhaal lijkt uit. Hij schijnt zich vooral op fotografie te concentreren.

avatar van Zagato
4,5
devel-hunt schreef:
(quote)


.....Hij schijnt zich vooral op fotografie te concentreren.


Zeker waar, check zijn instagram account maar eens, behoorlijk actief.
David Sylvian

avatar van Monsieur'
Ik krijg van Burning Bridges wel hele erge 'B-kant van Low, Warszawa' vibes. Is er sowieso iets van bekendheid tussen Japan/Sylvian en de Meester? Ik hoor ook steeds zoveel andere namen, Talk Talk en Duran Duran - God vergeef me ik ken de muziek niet. Waarom wordt Japan zoveel vergeleken met andere muziek, en is Japan/Sylvian dan de blauwdruk of juist niet... Zoveel vragen

avatar van Zagato
4,5
Monsieur' schreef:
Ik krijg van Burning Bridges wel hele erge 'B-kant van Low, Warszawa' vibes. Is er sowieso iets van bekendheid tussen Japan/Sylvian en de Meester? Ik hoor ook steeds zoveel andere namen, Talk Talk en Duran Duran - God vergeef me ik ken de muziek niet. Waarom wordt Japan zoveel vergeleken met andere muziek, en is Japan/Sylvian dan de blauwdruk of juist niet... Zoveel vragen


Sylvian en Bowie woonden niet bij elkaar in de straat voor zover ik weet. Maar van enige invloed van Bowie op Sylvian lijkt mij wel sprake. Japan werd tot het door popjournalisten bedachte genre New Romantics gerekend (misschien wel de originele new romantics band) en daar hoorden Talk Talk en Duran Duran ook bij. De invloed van Japan op Duran Duran is door hen zelf ook toegegeven en niet alleen muzikaal. Vergelijk de eind jaren 70/ begin jaren 80 Sylvian maar eens qua uiterlijk met Nick Rhodes.

avatar van bikkel2
4,5
Meer nog dan Bowie, heeft Roxy Music ook invloed gehad op Japan. Na Roxy's glam/art rock periode dat stopte na Siren uit 1975, werd de band misschien wel de 1e new romantic band. De term was alleen nog niet uitgevonden. Duran Duran is trouwens zwaar fan van Roxy Music.

5,0
Klopt Bikkel, John Punter was de producer van zowel Japan als Roxy Music

avatar van Chameleon Day
5,0
bikkel2 schreef:
Duran Duran is trouwens zwaar fan van Roxy Music.


En zeker Nick Rhodes aanbad Sylvian/Japan (zie uiterlijk in die tijd: hij wilde echt Sylvian zijn). Het debuut van Duran Duran ademt ook een en al Japan; maar wel allemaal veel gelikter en bij lange na niet zo geraffineerd als Japan. Vergelijk:

Japan - Quiet Life

met

Duran Duran - Planet Earth

(Overigens beide fijne tracks en clips! En de Bowie-invloeden druipen er bij Sylvian vanaf.)

avatar van Mjuman
We zijn lekker holistisch bezig hiero! Roxy Music was trouwens fan van Wire met wie ze ook hebben getoerd, en idem Magazine en ook tussen Magazine en Roxy lopen wel wat links. The Chauffeur van Duran Duran kan je zo naast Nightporter leggen. Het beste zou je zoiets aanschouwelijk kunnen maken in een 3D-model, zoals geïmplementeerd in een aqua-browser. Door keuze van een invalshoek (zeg Bowie) ontstaat er dan in 3D een soort semantisch model, dat je ziet wijzigen wanneer je een ander zoekargument (invalshoek) kiest, illustratief en verhelderend.

Tussen Bowie en Japan zit naast Sakamoto ook nog Hansa.

De geclaimde directe link is trouwens wel een fikse simplificatie, aangezien Japan minstens tweemaal van sound is veranderd. De sound ten tijde van Quiet Life (Methods of Dance m.n.) heeft trouwens wortel geschoten bij deze band: Deine LakaieN - Kiss the future - YouTube

Grote verschil met Roxy - en in mindere mate Bowie - is evenwel dat Sylvian nooit een geheim heeft gemaakt van zijn interesse in en gebruik van oosterse invloeden (ook mystiek).

avatar van Chameleon Day
5,0
Mjuman schreef:
De geclaimde directe link is trouwens wel een fikse simplificatie, aangezien Japan minstens tweemaal van sound is veranderd.


Dat is zeker zo, maar hier gaat het om de directe invloed van Japan ten tijde van het album 'Quiet Life' op het debuut van Duran Duran. Mijn weergegeven vergelijking treft toch redelijk doel denk ik. Je hoeft alleen te luisteren en te kijken.

Grote verschil met Roxy - en in mindere mate Bowie - is evenwel dat Sylvian nooit een geheim heeft gemaakt van zijn interesse in en gebruik van oosterse invloeden (ook mystiek).


Dat is ook zo. Maar dat uitte zich pas later in de muziek van Sylvian/Japan.

avatar van Zagato
4,5


Even een klein zijspoor, maar Sylvian doet me in deze clip aan mijn oma denken. Ik weet niet of dat heel positief is

avatar van Mjuman
Chameleon Day schreef:
(quote)


Dat is zeker zo, maar hier gaat het om de directe invloed van Japan ten tijde van het album 'Quiet Life' op het debuut van Duran Duran. Mijn weergegeven vergelijking treft toch redelijk doel denk ik. Je hoeft alleen te luisteren en te kijken.

(quote)


Dat is ook zo. Maar dat uitte zich pas later in de muziek van Sylvian/Japan.


Dus de naam Japan is eigenlijk puur toeval en de band had net zo goed Liechtenstein kunnen heten

Vwb verwantschap zet ik een vink. Bedenk echter: Quiet Life (uit '79) toont ons in Japan in haar tweede muzikale gedaante en het gelijknamige debuutalbum van Duran Duran is uit '81. Je weet zelf heel goed dat menig postpunk-band in 2 jaar een heel ander geluid en een heel andere gedaante kon aannemen. Dat is ook mijn grote bezwaar tegen het monoperspectivistisch bands - dat verwijt maak ik jou niet, overigens - aan één tijdvak of één voorbeeld te knopen. Simplificatie/reductionisme levert weinig op, imo.

De duidelijkste voorbeelden daarvan zijn wel Depeche Mode en Talk Talk - die kan je onmogelijk in één hokje proppen. M.n. het latere werk van Japan (en ook Sylvian) vertoont grote gevoelsverwantschap met het (latere) werk van Talk Talk.

avatar van Premonition
5,0
“Japan was a really characterful band and the way they incorporated electronics into their sound was so interesting to me. They had a disco drummer, a keyboard player who was more into sonic textures, a bassist who played fretless bass, and this great singer. I remember buying this album on a Canadian import and the first track was a blueprint for us. If you want to know where early Duran Duran was coming from, listen to Quiet Life.”
Weliswaar geen Nick Rhodes, die dit in een interview uitsprak, maar bassist John Taylor....

avatar van Monsieur'
Maar ik kan dus wel concluderen dat Duran Duran een beetje wannabe is/was, of in zekere zin een beetje neppig? Ik ben zelf niet geboren in die tijd, dus ik kan me er geen voorstelling van maken. Wellicht is het ook allemaal veel te off-topic, maar hoe groot was Japan die tijd, Bowie-formaat niet toch? Mijn moeder was Beatlesque-idolaat van Japan en Sylvian in het bijzonder, dus ik heb ergens ook altijd een affiniteit gehad met Japan en ook Bowie, al dan niet het enige album dat ik tot dusver kende (Quiet Life / Brilliant Trees).
De zwarte knisperende 80's plaat van mijn moeder draait heerlijk rondjes overigens nu, toch een extra dimensie

avatar van Zagato
4,5
Monsieur' schreef:
Maar ik kan dus wel concluderen dat Duran Duran een beetje wannabe is/was, of in zekere zin een beetje neppig? Ik ben zelf niet geboren in die tijd, dus ik kan me er geen voorstelling van maken. Wellicht is het ook allemaal veel te off-topic, maar hoe groot was Japan die tijd, Bowie-formaat niet toch? Mijn moeder was Beatlesque-idolaat van Japan en Sylvian in het bijzonder, dus ik heb ergens ook altijd een affiniteit gehad met Japan en ook Bowie, al dan niet het enige album dat ik tot dusver kende (Quiet Life / Brilliant Trees).
De zwarte knisperende 80's plaat van mijn moeder draait heerlijk rondjes overigens nu, toch een extra dimensie


Ik zou zeggen dat Duran Duran beïnvloed is door Japan maar zeker geen kopie. Japan had niet dezelfde populariteit als Bowie (of Duran Duran for that matter). Volgens mij waren Adolescent Sex en Nightporter een hitje in NL.

avatar van bikkel2
4,5
Eens. Op het moment dat Duran Duran echt furore maakte, was Japan al een heel andere band geworden. Niet of nauwelijks met de intentie het uit te bouwen tot een grote commerciële status. Ik vind wel dat ze dat nog ambieerden tot 1980, al hoor je al veel meer diepgang en drang tot experimenteren. Japan werd uiteindelijk een art rock gezelschap. Duran Duran was veel meer een pleasing band. Op het moment dat ze andere dingen wilden doen wat niet in de visie van de band pastte, werd het een tweedeling en ontstonden sideprojects als The Power Station en Arcadia.

avatar van luigifort
Japan was veel meer volwassen en sophisticated. Duran was een beetje de kinderversie van Japan in het begin. Later gingen ze meer hun eigen koers als hitpopband.

avatar van Mjuman
luigifort schreef:
Japan was veel meer volwassen en sophisticated. Duran was een beetje de kinderversie van Japan in het begin. Later gingen ze meer hun eigen koers als hitpopband.


Tja - it takes two to tango zullen we maar zeggen, maar het geringschattend gedoe over Duran Duran doet de band - en de goede musici erin echt te =kort. Ok, ben geen heel grote fan van snik-in-stem zanger Simon Le bon, maar Duran Duran was en blijft nog steeds de eerste echte band die een multi-mediafocus had: zelden een band gezien waarvan de visuele presence en het benutten ervan zo klopte: Duran Duran zonder clips (Girls on Film, Planet Earth) is als een stier zonder ballen.

Tuurlijk het Japan-geluid ttv van Quiet Life fungeerde deels als model - en dat gold voor menig andere band (ik noemde al Deine Lakaien), maar Duran Duran fungeerde voor EMI als rolmodel bij de lancering van Talk Talk (Talk Talk), in het kader van diversificatie. Alleen hees Talk Talk zich al snel uit de modelvorm. In zekere zin kan je de ontwikkeling die Talk Talk heeft doorgemaakt spiegelen aan die van Japan.

Een vergelijking: was Spandau Ballet Woolworth (C&A), was Duran Duran Next (clothing, Setpoint zeg maar) en Japan Bijenkorf (Boss e.d.) - Bowie ontwierp zijn kleding zelf

avatar van luigifort
Ik doe zeker niet geringschattend. Duran is een van mijn fave bands

avatar van Mjuman
luigifort schreef:
Ik doe zeker niet geringschattend. Duran is een van mijn fave bands


Je wilt niet weten hoeveel wavers uit hun weefgetouw gingen op de 12" versie van The Reflex - vanaf dat moment kreeg de band in die kringen ook meer credits

De waardering voor de balletjongens van Spandau stopte bijv na het tweede album; de 12"s van To Cut a Long Story Short en The Freeze waren ekt wel des weefs

avatar van bikkel2
4,5
Duran Duran had meer pit en lef dan de confectie poppers Spandau Ballet . Altijd een hele saaie band gevonden, al was de start veelbelovend.

avatar van luigifort
Vond ik vroeger ook, maar naarmate ik ouder werd ben ik ze toch wat meer gaan waarderen.

avatar van Premonition
5,0
Misschien een topic over de New Romantic beweging starten? (ben bang dat er straks een vegertje doorgaat)

avatar van devel-hunt
5,0
En laten we dan Bryan Ferry niet vergeten, dat was dan weer een hele grote invloed op David Sylvian. Roxy was voor Japan een groot voorbeeld, vaak werden ze in de Engelse pers een Roxy music Clone genoemd, vergelijk een nummer als night porter maar met een Roxy nummer als Sunset en het kwartje valt

avatar van luigifort
Ik snap wel evt waar Japan een beetje mosterd vandaan placht te halen, maar ik vind Japan totaal geen Roxy clone, verre van zelfs. Ik vind ze niet echt op elkaar lijken qua band.

avatar van devel-hunt
5,0
luigifort schreef:
Ik snap wel evt waar Japan een beetje mosterd vandaan placht te halen, maar ik vind Japan totaal geen Roxy clone, verre van zelfs. Ik vind ze niet echt op elkaar lijken qua band.


This island earth wel eens gehoord, om maar een Ferry nummer te horen, de zang van Sylvian ligt daar heel dicht tegenaan. Als dat geen clone is wat dan wel

avatar van Mjuman
devel-hunt schreef:
(quote)


This island earth wel eens gehoord, om maar een Ferry nummer te horen, de zang van Sylvian ligt daar heel dicht tegenaan. Als dat geen clone is wat dan wel


Aha, de CEO van de BV Ferry Vooruit!
We hebben al 20 jaar de euro, misschien wil die bij jou ook nog wel eens vallen, ipv dat eeuwige kwartje? BTW wist je dat John Lennon aan Bryan Ferry dacht toen ie Jealous Guy schreef.

avatar van devel-hunt
5,0
Mjuman schreef:
(quote)


Aha, de CEO van de BV Ferry Vooruit!
We hebben al 20 jaar de euro, misschien wil die bij jou ook nog wel eens vallen, ipv dat eeuwige kwartje? BTW wist je dat John Lennon aan Bryan Ferry dacht toen ie Jealous Guy schreef.


Daar hebben we jou weer een keer, altijd leuk en altijd gezellig, alles goed met je?, ik noem je echte naam hier niet hoor, en ja, zowel Japan als Roxy , nog steeds erg goed, zelf nu ze al veertig jaar geen platen meer maken, alsof het gisteren was. Dag leuke mjuman.

avatar van Mjuman
devel-hunt schreef:
(quote)


Daar hebben we jou weer een keer, altijd leuk en altijd gezellig, alles goed met je?, ik noem je echte naam hier niet hoor, en ja, zowel Japan als Roxy , nog steeds erg goed, zelf nu ze al veertig jaar geen platen meer maken, alsof het gisteren was. Dag leuke mjuman.


Neem toch de vrijheid alsnog te reageren: hier in Utrecht noemen we zoiets een "dolletje" en dat moet gewoon kunnen, sans rancune (geen persoonlijke aanval): niemand twijfelt aan het belang van Roxy Music (en Bryan Ferry) in de muziekgeschiedenis en jij promoot Ferry graag. "Invloed" is een term die hier op MuMe vaak wordt gebezigd, maar die is heel moeilijk hard te maken, qua mate en duur, alsmede verankering in tijd. Imo heeft de Roxy Music van de eerste 5 albums de meeste invloed gehad en werd het geluid daarna weliswaar mooier, maar niet vernieuwder en na 1982 kwam er geen nieuw album meer. Bryan Ferry ging nog wel door, al is de vraag hoe vernieuwend/creatief hij was.

Zet dat eens af tegen Japan, alle leden daarvan en hun muzikale projecten. Paar voorbeelden: werden we in 2016 nog getrakteerd op Steve Jansen - Tender Extinction (2016) en in 2018 op Exit North - Book of Romance and Dust (2018). Imo heel fijne albums

Omdat ik minder geïmponeerd was door Bryan Ferry - Avonmore (2014) ben ik niet aan zijn laatste, Bitter Sweet begonnen. Wil het natuurlijk nog wel eens proberen, maar koester geen hoge verwachtingen

avatar van devel-hunt
5,0
Mjuman schreef:
(quote)


Neem toch de vrijheid alsnog te reageren: hier in Utrecht noemen we zoiets een "dolletje" en dat moet gewoon kunnen, sans rancune (geen persoonlijke aanval): niemand twijfelt aan het belang van Roxy Music (en Bryan Ferry) in de muziekgeschiedenis en jij promoot Ferry graag. "Invloed" is een term die hier op MuMe vaak wordt gebezigd, maar die is heel moeilijk hard te maken, qua mate en duur, alsmede verankering in tijd. Imo heeft de Roxy Music van de eerste 5 albums de meeste invloed gehad en werd het geluid daarna weliswaar mooier, maar niet vernieuwder en na 1982 kwam er geen nieuw album meer. Bryan Ferry ging nog wel door, al is de vraag hoe vernieuwend/creatief hij was.

Zet dat eens af tegen Japan, alle leden daarvan en hun muzikale projecten. Paar voorbeelden: werden we in 2016 nog getrakteerd op Steve Jansen - Tender Extinction (2016) en in 2018 op Exit North - Book of Romance and Dust (2018). Imo heel fijne albums

Omdat ik minder geïmponeerd was door Bryan Ferry - Avonmore (2014) ben ik niet aan zijn laatste, Bitter Sweet begonnen. Wil het natuurlijk nog wel eens proberen, maar koester geen hoge verwachtingen


Hier in Deventer noemen we dat geloof ik ook een dolletje, hoewel ik dat niet zeker weer, mijn roots liggen elders, en ja, Bryan Ferry de soundtrack van mijn leven, maar toch David Sylvian toch ook wel.
Net zulke goede vrienden, niet kinderachtig doen

5,0
Helaas een optreden in Leiden van Japan laten lopen destijds. Nooit meer live gezien daarna. Erg stom...

Gast
geplaatst: vandaag om 10:12 uur

geplaatst: vandaag om 10:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.