Zeker,
lennert, laat de discussie maar beginnen. Want hoewel ik niks tegen vernieuwing of eens een andere sound heb, wil ik ook graag goede nummers en bezieling horen en dat zijn twee dingen die ik op Dirty Work mis:
Dirty Work klinkt als het werk van groep individuen (feitelijk waren de Stones op dit punt in hun carrière geen echte band vanwege de ruzie tussen Mick en Keith en Charlie die aan de drank en drugs was) die alles willen, behalve met elkaar een album opnemen. Het resulteert in een tiental nummers zonder enige bezieling. Jagger doet dappere pogingen er nog iets van te maken door zo agressief mogelijk te zingen en Keith doet enkele pogingen er nog een rock 'n roll album van te maken, maar het mag allemaal niet baten. Het swingt totaal niet. Ik denk zelf dat dit voor een groot deel komt doordat Charlie door zijn drank- en drugsgebruik totaal uit vorm was.
De enige soort van memorabele riff horen we meteen in de eerste seconden van het album in One Hit, maar het leidt slechts tot een redelijk nummer. De overige rocknummers gaan geruisloos aan me voorbij zonder ook maar iets van een indruk achter te laten. Het enige wat mij de rocknummers op deze plaat bijblijft is het schreeuwen van Jagger. Ik hou absoluut niet van de zangstijl die hij op dit album laat horen.
Waar ik ook absoluut niet van hou is de lelijke jaren 80 productie van Dirty Work. Het draagt bij aan het zielloze klinische karakter van dit album en is wat dat betreft eigenlijk wel toepasselijk.
Het beste nummer van Dirty Work vind ik de cover Harlem Shuffle. Dat is tekenend voor de staat waarin het songschrijversduo Jagger/Richards verkeerde.
Onder de streep blijft er een album over waarbij ik heel weinig voel. Als de Stones Dirty Work nooit hadden gemaakt hadden we letterlijk helemaal niks gemist. In mijn opinie is dat met eerdere Stones albums nog niet voorgekomen. Ook op de mindere platen stond altijd wel minimaal één sterk nummer, of klonk er nog iets van bezieling of spelvreugde door.
Men zegt dat het voor een kunstenaar het ergst als iemand zegt dat hun kunst ze niks doet en dat is precies hoe ik over Dirty Work denk: het doet me niks. En daarom is dit voor mij de slechtste Stones-plaat, in elk geval tot nu toe.
Tussenstand:
1. Beggars Banquet: 5*
2. Exile On Main St.: 5*
3. Sticky Fingers: 5*
4. Let It Bleed: 4,5*
5. Aftermath: 4,5*
6. Black And Blue: 4,5*
7. The Rolling Stones: 4*
8. Their Satanic Majesties Request: 4*
9. Tattoo You: 4*
10. Out Of Our Heads US: 4*
11. Some Girls: 3,5*
12. The Rolling Stones Now!: 3,5*
13. 12 X 5: 3,5*
14. It's Only Rock 'N Roll: 3,5*
15. Goats Head Soup: 3*
16. The Rolling Stones No. 2: 3*
17. Undercover: 3*
18. Between The Buttons: 2,5*
19. Emotional Rescue: 2,5*
20. December's Children (And Everybody's): 2,5*
21. Dirty Work: 2*