menu

Rolling Stones - Dirty Work (1986)

mijn stem
2,68 (268)
268 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: CBS

  1. One Hit (To the Body) (4:43)
  2. Fight (3:08)
  3. Harlem Shuffle (3:24)
  4. Hold Back (3:55)
  5. Too Rude (3:18)
  6. Winning Ugly (4:30)
  7. Back to Zero (4:12)
  8. Dirty Work (3:53)
  9. Had It with You (3:18)
  10. Sleep Tonight (5:09)
  11. Key to the Highway (0:33)
totale tijdsduur: 40:03
zoeken in:
avatar van lennon
2,5
Eens dat t bagger is.. maar toch nieuwsgierig waarom je hier wel ster (ren) toekent en bij de andere waar je wat bij schrijft niet?

avatar van loneranger
1,0
Lennon, ik heb hier 1 ster toegekend omdat het me tijdens het weer beluisteren wel duidelijk werd dat dit de slechtste Stones cd is die ik in mijn bezit heb. Het was voor mij heel makkelijk om hier 1 ster aan te geven. Wat betreft de andere albums vind ik het moeilijker om sterren uit te delen, drie, drie en een half of bijvoorbeeld vier. Daar twijfel ik over. Vandaar. Ik vind het sowieso vaak moeilijk om een cijfer te geven/sterren uit te delen. Bij deze niet dus.

avatar van RuudC
3,0
Toch niet zo slecht als men je wil doen geloven. Ook dit album bevat een flinke scheut pop en meer bezieling dan ik in de jaren zeventig hoor. Het zal best dat ze ruzie hebben, maar dit album is daardoor wel een stuk levendiger. Ik zal niet zo ver gaan door het een goed album te noemen. Het doet me allemaal vrij weinig, maar ik erger me er ook niet aan. Too Rude mag dan wel redelijk lam zijn, maar het drumwerk vind ik wel heel leuk. Jammer genoeg heeft niemand ervoor kunnen zorgen dat Keith zijn bek houdt. Het is weer een typische zesjesplaat. Dat zullen de komende albums waarschijnlijk ook wel zijn.



Tussenstand:
1. 12x5
2. Sticky Fingers
3. Their Satanic Majesties Request
4. Aftermath
5. The Rolling Stones
6. The Rolling Stones No. 2
7. Some Girls
8. Out Of Our Heads
9. Tattoo You
10. Between The Buttons
11. Undercover
12. Dirty Work
13. Exile On Main St.
14. Emotional Rescue
15. Goat Head Soup
16. Beggars Banquet
17. It's Only Rock n Roll
18. Let It Bleed
18. Black And Blue

avatar van lennert
3,5
Ohohoh wat klinkt het allemaal niet als The Rolling Stones en net zoals Undercover luister ik hier best graag naar. Het gaat fout zodra Richards zijn mond weer open trekt en ik mis een kraker zoals Undercover Of The Night, maar helemaal de eerste drie tracks gaan er gewoon prima in. Historisch gezien een lastige periode van de band, maar het schudt de gemoederen weer even wakker. Die albums die zo door de fans gehaat worden bij dit soort oudere bands zijn alleen al voor de discussies leuk.

Tussenstand:
1. Sticky Fingers
2. Their Satanic Majesties Request
3. Goat Head Soup
4. Undercover
5. Let It Bleed
6. Dirty Work
7. Beggars Banquet
8. It's Only Rock N Roll
9. Some Girls
10. Aftermath
11. Exile On Main St.
12. Tattoo You
13. Between The Buttons
14. 12x5
15. Out Of Our Heads
16. Emotional Rescue
17. The Rolling Stones No. 2
18. The Rolling Stones
19. Black And Blue

avatar van Jelle78
2,0
Zeker, lennert, laat de discussie maar beginnen. Want hoewel ik niks tegen vernieuwing of eens een andere sound heb, wil ik ook graag goede nummers en bezieling horen en dat zijn twee dingen die ik op Dirty Work mis:

Dirty Work klinkt als het werk van groep individuen (feitelijk waren de Stones op dit punt in hun carrière geen echte band vanwege de ruzie tussen Mick en Keith en Charlie die aan de drank en drugs was) die alles willen, behalve met elkaar een album opnemen. Het resulteert in een tiental nummers zonder enige bezieling. Jagger doet dappere pogingen er nog iets van te maken door zo agressief mogelijk te zingen en Keith doet enkele pogingen er nog een rock 'n roll album van te maken, maar het mag allemaal niet baten. Het swingt totaal niet. Ik denk zelf dat dit voor een groot deel komt doordat Charlie door zijn drank- en drugsgebruik totaal uit vorm was.
De enige soort van memorabele riff horen we meteen in de eerste seconden van het album in One Hit, maar het leidt slechts tot een redelijk nummer. De overige rocknummers gaan geruisloos aan me voorbij zonder ook maar iets van een indruk achter te laten. Het enige wat mij de rocknummers op deze plaat bijblijft is het schreeuwen van Jagger. Ik hou absoluut niet van de zangstijl die hij op dit album laat horen.
Waar ik ook absoluut niet van hou is de lelijke jaren 80 productie van Dirty Work. Het draagt bij aan het zielloze klinische karakter van dit album en is wat dat betreft eigenlijk wel toepasselijk.
Het beste nummer van Dirty Work vind ik de cover Harlem Shuffle. Dat is tekenend voor de staat waarin het songschrijversduo Jagger/Richards verkeerde.

Onder de streep blijft er een album over waarbij ik heel weinig voel. Als de Stones Dirty Work nooit hadden gemaakt hadden we letterlijk helemaal niks gemist. In mijn opinie is dat met eerdere Stones albums nog niet voorgekomen. Ook op de mindere platen stond altijd wel minimaal één sterk nummer, of klonk er nog iets van bezieling of spelvreugde door.
Men zegt dat het voor een kunstenaar het ergst als iemand zegt dat hun kunst ze niks doet en dat is precies hoe ik over Dirty Work denk: het doet me niks. En daarom is dit voor mij de slechtste Stones-plaat, in elk geval tot nu toe.

Tussenstand:
1. Beggars Banquet: 5*
2. Exile On Main St.: 5*
3. Sticky Fingers: 5*
4. Let It Bleed: 4,5*
5. Aftermath: 4,5*
6. Black And Blue: 4,5*
7. The Rolling Stones: 4*
8. Their Satanic Majesties Request: 4*
9. Tattoo You: 4*
10. Out Of Our Heads US: 4*
11. Some Girls: 3,5*
12. The Rolling Stones Now!: 3,5*
13. 12 X 5: 3,5*
14. It's Only Rock 'N Roll: 3,5*
15. Goats Head Soup: 3*
16. The Rolling Stones No. 2: 3*
17. Undercover: 3*
18. Between The Buttons: 2,5*
19. Emotional Rescue: 2,5*
20. December's Children (And Everybody's): 2,5*
21. Dirty Work: 2*

avatar van beezz
3,5
Ik ben een paar maanden afwezig geweest en als gevolg daarvan deze marathon van mij all time favoriets gemist. Had graag een bijdrage aan de verschillende albums geleverd maar mijn mening is door diverse mensen gedeeld.
Wat me vooral opvalt is het verschil in waardering van albums als Black and Blue and Gotas Head soup. De een verafschuwt het en de ander is er lyrisch over. Geweldig om te lezen hoe anderen “mijn” band recenseren. Ik zie dat iedereen het er wel over eens is dat 68-72 hun hoogtijdagen waren. Maar over de rest valt nogal te twisten. Over Dirty Work kan ik kort zijn: kutalbum met drie lekkere nummers: One hit(met leuke clip), Harlem shuffle en Winning ugly. Vind ik echt een geweldig nummer door met name de Bas en drumgroove.

avatar van Dirruk
3,0
Vorige week deze lp aangeschaft samen met Undercover. Heb dus met deze 2 aankopen gelijk de 2 slechtste (volgens vele dan) in huis gehaald.

Omdat ik me vaak laat leiden door de MuMe scores ben ik beide albums met de laagst mogelijke verwachtingen ingestapt.

Ben begonnen met Undercover. Ik vind Undercover of the Night al niks, en daarmee het hele album eigenlijk niet. En dan duurt 3 kwartier wel erg lang. Ik draai hem liever niet nog een keer in zijn geheel. Niet dat het veel met de muziek te maken heeft, maar de cover vind ik ook niet om aan te gluren.

Dan nu Dirty Work. De slechtste dan volgens deze site. Hij viel me best wel mee. Harlem Shuffle draai ik sowieso graag. De rest kon ik nog helemaal niet. Het tempo licht me lekker hoog, dat bevalt me toch wel bij de Stones. Hoogstaand is het uiteraard niet, maar dat komt naar mijn mening vooral door Mick Jagger. Hoop agressie en geschreeuw. Heeft ie wel vaker gedaan, maar niet 7 nummers op een album.
Mijn conclusie: Instrumentaal is het best aardig. Maar Mick Jagger schiet hier flink tekort.
Gelukkig pakken ze het bij Steel Wheels weer op.

Ook grappig dat Ronnie Wood 4x vermeld wordt als schrijver. Daar moet je bij Jagger en RIchards flink je best voor doen.

avatar van west
3,5
Tja, dan luister ik weer eens naar Dirty Work als ik de studio albums afwerk van 1971 tot nu en dan begrijp ik de onvoldoende voor dit album hier niet helemaal. Dit is natuurlijk niet het hoogtepunt uit het oeuvre van the Rolling Stones, maar het is best een hele aardige jaren '80 plaat. Het begint gelijk goed met One Hit (To the Body), gevolgd door het prima Fight en de geinige single Harlem Shuffle. Verderop zijn Winning Ugly, titelsong Dirty Work, Had It with You en vooral één van de betere Keith Richards songs Sleep Tonight toch helemaal niet verkeerd. De rest is aardig, ook het buitenbeentje Too Rude. Niet verkeerd om ook deze Stones plaat af en toe eens op te zetten.

avatar van bikkel2
2,0
Veel plezier er mee west. Met dit prul was ik al snel klaar.

avatar van west
3,5

avatar van Dibbel
3,0
Is dit dan de slechtste plaat van The Stones?
Ik weet het zo net nog niet. Ben begonnen er weer eens een aantal te gaan draaien.
Maar zo vind ik Between The Buttons en Emotional Rescue ook niet zo geweldig.
Bij deze zijn in ieder geval de eerste 3 nummers OK (ja, ook Harlem Shuffle), kant 2 heb ik niet meer helemaal helder, maar Too Rude is een verschrikking.

Op vinyl, in nieuwstaat, Hollandse persing.

avatar van Dibbel
3,0
Heel geweldig is het allemaal niet.
Maar kant 1 kan er behoorlijk mee door. De cover van Bob & Earl haalde de nummer 5 in de Top 40 in mei 1986. One Hit (toch wel een lekker nummer) haalde de Tipparade.
Fight en Hold Back rocken ook lekker door.
Too Rude (mislukte reggae) vind ik verschrikkelijk en dat ligt zelfs niet aan de zang van Keith.
Kant 2 is echt middelmatig. De nummers blijven niet hangen met uitzondering wellicht van het enigszins funky Back To Zero. Had It With You heeft dan ook nog wel iets.

Toch maar een magere 3 sterren dan.

avatar van Tozifra
Drank en drugs kregen Charlie Watts toch even in de greep, naar eigen zeggen van 1983 tot 1986. ‘Een midlifecrisis, denk ik. Ik werd een totaal ander mens. Het kostte me bijna mijn huwelijk.’
Waarschijnlijk niet toevallig maakten de Stones toen de twee op MuMe minst gewaardeerde albums: deze en Rolling Stones - Undercover (1983).

avatar van teus
One Hit (To The Body) is een puik Stonesnr
Cover Harlem Shuffle is aardig
De resterende prut hadden ze beter achterwege kunnen houden, wel goed voor de restafvalcontainer

avatar van Jonestown
Het feit dat One Hit (To The Body) als enige nummer van dit album live is gespeeld en ook nog eens voor het laatst in 1989 en enkel tijdens de Amerikaanse tour zegt eigenlijk al genoeg over Dirty Work.

avatar van Rainmachine
3,0
Dit album in de jaren 80 compleet aan mij voorbij laten gaan maar nu toch voor een klein prijsje op vinyl gekocht, samen met Steel Wheels. Ik snap alle commentaren wel maar er staan toch wel een paar leuke Stones nummers op (Harlem Shuffle en One Hit oa) maar waar dit album het meest onder te lijden heeft is de slechte productie waardoor het album veel te schel klinkt. Ik kijk op de hoes en ja hoor daar is ie weer de verschrikkelijke Steve Lilliywhite. Die heeft ook War van U2 en Sparkle In The Rain van de Simple Minds om zeep geholpen met zijn verschrikkelijke jaren 80 (schreeuwerige schelle) sound. De Stones dus ook en dat wist ik niet tot vandaag. De drums klinken in ieder geval des Lillywhites en dat is het geluid van een lege koektrommel zonder dynamiek en absoluut niet te nassen. Luister ook maar eens naar het lekkere basje in Dirty Work samen met de drums, op zich prima te doen en dan komen de gitaren weer veel te schel en hard in de mix en is het nummer naar de knoppen. Dat wordt telkens gedaan en is zo irritant dat je er op een gegeven moment wel klaar mee bent en verder skipt. Zou je dit album opnieuw mixen en alle sporen van Lillywhite verwijderen met een vettere sound dan kan dit album nog wel eens heel anders uitpakken.

avatar van Queebus
4,0
Begrijp niet zo goed waarom Dirty Work zoveel bad rap ontvangt. Vind het een prima album met Mick Jagger vocaal in topvorm. Zeker de Glimmer Twins vochten elkaar de tent uit, toch staan er prima songs op dit album. Lekker fel ook gespeeld. En met Key To The Highway een mooi eerbetoon aan hun net overleden "onzichtbare" pianist Ian Stewart. Jimmy Page speelt ook een lekker stukje gitaar mee op One Hit. En de clip van Harlem Shuffle was natuurlijk geweldig!

Net als Emotional Rescue beter dan men oordeelde. The Stones hebben betere platen gemaakt dat is zeker maar imho geen enkele slechte

avatar van rkdev
3,0
Helemaal niet zo slecht als ik had verwacht. De eerste 4 nummers 'One Hit (To the Body)', 'Fight', 'Harlem Shuffle' en 'Hold Back' zijn gewoon prima nummers, net als 'Dirty Work' en 'Had It with You'. Wel een typische, gedateerde, 80s productie. En de twee nummers van Keith hadden ook niet gehoeven.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:29 uur

geplaatst: vandaag om 15:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.