Alice in Chains - Dirt (1992)

Prachtig, het begin Them Bones en het eind Would? zijn echt het noemen waard!

Dirt is AIC's beste album. Ik luisterde deze heel vaak 's nachts helemaal in het donker, voor de sfeer.

Topnummers zijn:

Angry Chair, waarop je de angst van Staley als kind echt kan horen.
Hate to feel, misschien wel het meest depressieve lied wat AiC heeft gemaakt.

5*

Zelfde als boven, geef het ook een 5!

Rooster

Ik vind alle nummers stuk voor stuk steengoed!
4.5*

Lekkere plaat. Zeker onderschat als je het vergelijkt met een Ten of Nevermind. Ik vind het toch niet per sé beter dan het debuut, de EP's of 3-potig hondje, maar gewoon hetzelfde (hoge) niveau. Is ook wel redelijk donker en creepy.

4,5.

dirt is in de andere track volgorde zelfs nog beter...

op CD heb ik de orginele zoals hier staat, maar op de latere LP uitgave die ik heb, staat down in a hole als nummer 4. Dat zorgt ervoor dat het midden van het album iets spannender wordt naar mijn mening.

4,5* voor dit ijzersterk album.

Beste album van AIC.
Duo Staley/Cantrell op hun vocale hoogtepunt.

In tegenstelling tot het hierop volgende lichtere dagdroom album Jar of Flies is dit album toch wel de nachtmerrie. Dit album is gewoon gigantisch depressief en grauw en vaak ook heel duister. Je krijgt echt een kijkje in de heroïneverslaving van Layne Stayley en zijn gedachten hierover. Al met al een zeer sterk album. Je moet er wel voor in de stemming zijn. 4,5*

Sickman met die krankzinnige breaks is trouwens ook geniaal. Van 4,5* tot 5* verhoogd.

erg jammer van de zwakke productie..vooral dan van de praktisch onhoorbare bass..

je zet de bass op je installatie harder
alleen op vinyl moet ik zeggen dat de bass lastig te horen is soms.

Ik heb deze een tijd geleden aangeschaft omdat ik de singles Them Bones, Would? en vooral Rooster te gek vind. Dat zijn naar mijn mening dan ook helaas veruit de beste nummers op dit schijfje. De rest laat me een beetje koud.

Lekker 'zwaar' album...4*

Voor mij is dit eigenlijk de enige grunge CD die ik nog echt goed vind. Productioneel knalt het echt geweldig in de ruige nummers als Dam That River. Het is wel duidelijk een plaat met en gigantisch heftig begin en wat van dat niveau overblijft, wordt tot het einde bewaard. Down In A Hole is akelig gaaf, wat een dramatiek. Afsluiter Would? is ook een beest van een nummer, heerlijk. Het verslavingsthema druipt er wel erg van af, maar je kunt slechtere inspiratiebronnen bedenken.

Ik heb dit album gisteren - sinds lang - nog eens door de boxen laten knallen en het heeft geknald.

Het blijft een tamelijk zware bevalling om het hele album uit te zitten (dit is mijn strikt persoonlijke mening!) maar op het einde van de rit krijg je een fenomenale beloning met de laatste drie nummers.

Down in a Hole is een wereldnummer!

Dat heb ik nou ook altijd. Aan de andere kant is dat nou net wat dit album zo sterk maakt. Het is allemaal zo gigantisch "down" en zwaarmoedig. Hou ik op z'n tijd best wel van.

En hij blijft maar groeien... hoger en hoger

Top plaat! 5.0*

Berichten verplaatst naar Alice in Chains

Het is eigenlijk een conceptalbum. Een dagboek van een heroïneverslaafde, in dit geval zanger Layne Staley. Met uitzondering van het prachtige ‘Rooster’ dat handelt over de Vietnam Oorlog, ontkom je niet aan de pijnlijk autobiografische confessies. Je voelt de pijn van een junkie in al zijn facetten langskomen. Het beste geïllustreerd in de macabere lofzang ‘Junkhead’.

Nothing better than a dealer who's high
Be high, convince them to buy

What's my drug of choice?
Well, what have you got?
I don't go broke
And I do it a lot

Dit tezamen met de sinistere gitaarsolo van Jerry Cantrell maakt het een huiveringwekkende 5 minuten. En dan heb je de rest nog. Ik werd meteen gegrepen door deze gitzwarte scènes. Ergens voel ik met hem mee en begrijp ik hem. Dat heb ik bijvoorbeeld in ‘Rain When I Die’. Op een bepaalde manier ben ik daar geweest.
'Is she ready to know my frustration?’. Dat geldt ook voor de overige tracks. Mijn favoriete plaat uit de Seattle opleving begin jaren negentig.

O ja, had ik al gezegd dat dit een absolute toperrrr is!!!!!!!!!

Draai m nu even en niet eens onder invloed, heeeeeerlijk!

Zwaar onderschat album naar mijn mening.

Zeker mijn favoriete grunge album ; dat komt waarsschijnlijk ook door de vele herinneringen aan dit album


5* Maarliefst

onderschat?

dit was toch de grote doorbraak?

Ik denk dat ie eerder doelt op Alice in Chains in het algemeen. Als men het over het grunge tijdperk heeft hoor je ze altijd over Nirvana, maar nooit over Alice in Chains. Vind ik ook onterecht. Ik vind AIC de beste band van die tijd.

Bij mij niet onderschat, maar naar waarde geschat, daarom ook een vijf.

Down in a Hole vind ik een geweldig nummer. De akoestische versie vind ik nog beter.
Veel betere band als Nirvana.

Anders dan Nirvana, maar voor mij de beste band uit heel die "grunge"-periode. Down in a Hole is waanzinnig.

Ik vind ze ook beter dan Nirvana. Ik twijfel nog wel 's tussen Soundgarden en AIC voor de titel beste band uit de grunge-periode.

Daar heb je een punt!