Taylor Swift - folklore (2020)

Hebben zij de nummers geschreven dan ? Ik snap dat ze een stempel gedrukt hebben , maar denk dat je Swift hier een beetje te kort doet ?

Lekker minachtend deze opmerking... Swift is in ieder geval een stuk veelzijdiger als artiest dan Dessner.

Ik denk niet dat Ms. Swift hier wakker van ligt, van mijn “minachtende” opmerking

Leuk dat je er om kan lachen, maar het is toch echt zo. Dessner zit al ruim 10 jaar vast in dezelfde sound en Swift wisselt in diezelfde periode moeiteloos tussen pop, country en nu blijkbaar ook folk. Het feit dat ze hier weer andere producers in heeft geschakeld laat dat ook goed zien.

Ik denk ook niet dat ze er wakker van ligt, maar dat is compleet irrelevant.

Dat het kwaliteit is, komt door Aaron Dessner en Justin Vernon van Bon Iver. Die zouden de meeste credits mogen hebben. Haar stem past er mooi bij. Dat beweerd ColdWarKids ten minste.
Wat een denigrerende en foute opmerking en een grove onderschatting van Taylor Swift die alle teksten heeft geschreven. Misschien moet deze gebruiker zich eens verdiepen in haar schrijverskwaliteiten en muzikale roots. Dat hij de vinyl uitgave heeft besteld maakt zijn reactie nauwelijks te verteren.

Haha. Ik spreek je gewoon aan op een kort-door-de-bocht opmerking, meer niet. Geen idee wat jij er allemaal achter zoekt. Ik ben van beide artiesten geen liefhebber en ik was ook niet van plan deze plaat te checken.

Dessner heeft toch ook gewoon z'n credits gekregen.

Dit album roept veel emoties op merk ik. Interessant om te lezen. Ook dat iemand vervolgens onvolledig geparafraseerd wordt en daar dan andere users weer op los gaan.
Edit: of er is later nog ge-edit.

Hoe dan ook:
Toch maar weer eens luisteren dit album.

Zou ik doen , echt wel de moeite waard vind ik

Zeker doen! Veel sfeer in dit album gestopt. Mooie stem ook.

Ik vind het tegelijk aandoenlijk en goed hoe mensen op dit album reageren. Taylor laat op dit album zeker zien dat ze meer is dan gewoon het hitmeisje.
Toch hebben andere dit veel beter gedaan, de stijl.
Ze mag de veters van o.a bon iver en sufjan stevens nog niet eens strikken.
En ja ik weet dat ze hier niet precies hetzelfde doet maar ze gaat wel in de richting van die stijl.
Punt

De plaat heb ik (nog) niet geluisterd, maar dit is een bijzonder mooie hoes.

ik vind de stijl totaal niet in de buurt komen van Sufjan en Justin Vernon (zijn beide nogal eclectische artiesten, dus hebben niet echt 1 stijl denk ik ). Ik vind dit veel toegankelijker en poppier. Je zou dan net zo goed kunnen vergelijken met ik noem maar wat The Boatman's Call van Nick Cave ( ook rustig en piano) ofzo. Swift

Het is niet uitbundig en geen "bangers" oid, maar wel mooi en het raakt me ook wel her en der. Ik had dat ook een beetje met Kacey Musgraves laatste album, en ik krijg hier ook een beetje een Suzanne Vega gevoel bij zoals ze soms zingt. Anyway ik vind het van een enorme creativiteit en lef getuigen wat ze doet , slechts een jaar na de vorige plaat, met zoiets bijzonders op de proppen komen.

Ik denk dat Vernon en Dessner het ook heerlijk vonden met haar te werken. En wie nu wie zijn veters niet of wel mag strikken , dat zoeken ze maar uit. Totale onzin. Swift is een grote artieste ook artistiek,.

De stijl komt niet echt in de buurt maar aangezien dit een beetje folky is en sufjan indie folk maakte ik de vergelijking.
Verder prima dat jij die mening hebt, ik deel zeker niet dat ik Taylor ook artistiek vind, nog niet althans

Taylor Swift, queen of marketing. Acht vinylversies met verschillende namen, front- en back covers en vinylkleuren. Daarnaast nog een bonustrack die op zijn vroegst over twee weken (cd-versie) te beluisteren is. De vinylfanaten (en dan zijn er nogal wat) moeten nog veel langer wachten, zodat dit herfst/ winterplaatje (want dat vind ik het na één luisterbeurt) lekker lang onder de aandacht blijft.

Die namen ook: the "Betty Garden" edition, the "stolen lullabies" edition, the "running like water" edition, en - in het geval van Taylor mijn favoriet - the "meet me behind the mall" edition.

Marketingtechnisch zit het wel snor, muzikaal durf ik het na één (vluchtige) luisterbeurt nog niet te beoordelen.

Gewoon weer de zoveelste prachtplaat van Taylor !

Zeker, maar Michel, wel wat krenterig hoor die 3 sterretjes. Allez !

MusicMeter is weer eens een ouderwets wespennest van geradicaliseerde swifties.

Aangezien hier veel discussie is over de bijdrages van Dessner; via Pitchfork geeft hij een uitgebreidere kijk in het schrijfproces van Folklore.

Dat was het voorheen ook al, dit album brengt het gelukkig weer aan het licht.

Aaron Dessner heeft wel degelijk 2/3e van dit album (mee) geschreven, is meer dan enkel producer. De bijdrage van Justin Vernon is veel beperkter (1 nummer) en het is vreemd dat dat hier dan op een hoop wordt gegooid met de veel omvattendere bijdrage van Dessner. Wel vind ik Exile, het nummer met Vernon een van de hoogtepunten en bevestigt mij dit in het gevoel dat het jammer is dat hij met Bon Iver de laatste platen teveel is doorgeschoten naar een overdreven bewerkt (stem)geluid.

Over de plaat in zijn geheel: moedig voor Taylor Swift maar al bij al toch een vrij middle of the road indiefolk plaatje die nooit echt buiten de lijntjes van de genre conventies durft te kleuren. Hoge productie waarden en clean geluid maar het zou toch allemaal wat meer gedurft mogen zijn.

Ik ben het wel met Morinfen eens.
Vandaag ongeveer 3x geluisterd, gisteren ook een aantal maal. Ik vind de discussies rondom Swift eigenlijk veel interessanter dan haar album. Mijn vrouw vroeg me vandaag om eens wat anders op te zetten, het was allemaal wat saai wat ze hoorde. Nu luisteren wij meer rock/prog/singer-songwriter (incl folk), dus het zal daar vast aan kunnen liggen. Ik ben het met haar eens, we hebben Phoebe Bridgers opgezet en dat bevalt beter.

Op dit moment nog een naar boven afgeronde 3,5*.

Je moet hier op je tellen passen wat je zegt. Zelf vind ik het een ietwat saaiige plaat, die bovendien een nummer of 5 te lang duurt. Misschien is dit iets wat op je moet groeien, maar als de kwaliteit blijkbaar door Dessner en Vernon komt, geef ik hen ook de schuld van de vluchtig vergeten 'folk'-sound van deze plaat.

Iets als 1989 is in al haar catchy eenvoud een veel interessantere plaat, waarschijnlijk omdat het in haar oeuvre zo'n beetje de complete tegenpool is hiervan. Je kunt haar prijzen om haar drang om nieuwe paden te willen bewandelen, maar dit ontstijgt niet echt het niveau van de gemiddelde hedendaagse indiefolkartiest (en dan te bedenken dat de hoogtijdagen van deze tak al minstens 5 jaar achter ons liggen).

Kijk maar uit, straks starten de swifties een aanval op je..

Ik weet het, ik ken ook niks van haar, in elk geval niet iets dat me is bijgebleven, constateerde wel wat reuring, ben toen scrollend door YouTube gevlogen (want dat ken ik dan weer wel) en concludeerde dat ik niet heel veel gemist heb (geloof ik). Maar ja, ik vond de laatste Kacey Musgraves erg leuk dus wie weet komt het nog (alleen heb ik deze keer niet zo'n hippe vakantie waar ik mevrouw Swift aan kan verbinden, vette pech dus).

Maar ik ben 50, en dat mag dat. Toch?! Wat vinden jullie: nog even mijn best gaan doen?

Beter steek je je tijd in de nieuwe van Lianne La Havas.

O ja zeker, deze plaat bevalt hier echt uitstekend. Vooral Exile en August vind ik waanzinnig mooi!

Let there be no doubt, she is the light that gives meaning to each to all our lives, the godhead who makes existence possible and without whom we would wander forever in bleak unimaginable darkness.

Nou nou dat is allemaal nogal overdreven. Of zoals mijn oma altijd zei: de koningin moet ook gewoon poepen. Zo is het ook met mevrouw Swift. Jazeker ze is getalenteerd, en haar lyrics zijn vaak goed doordacht en scherp. Haar talent werd lang niet (h)erkent door muziekpuristen, het is dus niet gek dat een surprise release en een goed verhaal (opgenomen zonder medeweten van haar platenmaatschappij, met volledige artistieke vrijheid) dit album nu veel aandacht geven. Maar als we even voorbij de hype van deze plotselinge release kijken, dan is Folklore een aardige plaat geworden, maar ook (weer) een track of 5 te lang. Dat vond ik bij Lover ook het manko. Daarnaast gaat het gaandeweg allemaal wel heel erg kabbelen. Ik vond Lover an sich niet beter, maar dat album had wel meer variatie. Ik mis hier de vette drumprogramming van The Man naast een meer acoustisch liedje als Lover. Folklore vind ik nu een aardige, en bij vlagen mooie plaat, maar ik zie er geen meesterwerk in zoals sommigen beweren. Het is wel een album wat heerlijk wegluisterd, dus misschien komt er uiteindelijk wel een hogere notering uit dan de 3* die ik het album nu zou geven. Vanavond in de herkansing met een lekker glaasje whisky, dus wie weet....

Aandachtiger beluisterd nu: voor mij categorie 'wel aardig'. Ik vind het wat flets, maar dat komt omdat ik niks met haar zang heb welke ik nogal saai vind. Zo keurig, en daardoor kakt het bij mij in. Een iets opwindender stemgeluid had dezelfde nummers misschien wat interessanter gemaakt voor mij.

Ik mis de emotie die anderen blijkbaar wel horen. Maar ik hou ook meer van een wat wilde en woeste tuin, anderen houden meer van aangeharkte tuintjes.

Het is niet slecht, maar mij doet het weinig. Ik snap dan ook niet zo veel van de hele fuzz eromheen, maar dat is misschien omdat ik Taylor Swift nooit gevolgd heb en er niks van ken, hooguit vluchtig wat beluisterd, ongetwijfeld door allerhande spelletjes hier op de site.

Ik zou een goede psychiater zoeken.