Ozzy Osbourne - Diary of a Madman (1981)

jaja, ik zeg toch niet dat het album slecht is?
Ik vind gewoon blizzard of ozz en bark at the moon (niet veel) beter.

Ik bedoel dat je doorhebt dat dit album in feite veel beter is - hoewel Blizzard of Ozz er dicht achterna komt. No More Tears vult dan de derde plek, ik denk dat dat de enigste 3 platen zijn die je echt uit Ozzy's cariére moet kennen, de rest is stukken minder - hoewel ik de nieuwe nog niet ken.

De nieuwe komt morgen uit. Even gedult zou ik zeggen.

ik ken alleen de nieuwe en deze van de beste man

deze zit in elk geval goed in elkaar, absoluut 5*

De eerste is ook een aanrader.

, in dezelde lijn als deze, met veel klassiekers zoals Crazy Train, Suicide Solution en Mr. Crowley.

Puur genieten voor de heavy metal fan.

En het volgende album is ook een aanrader (minder dan de eerste, maar toch goed genoeg)

*Niet je mede-users gaan slaan, Bob*



Op het volgende album staat voor mijn part maar 1 uitblinkend nummer, Bark at The Moon, de rest is nogal matigjes.

Eigenlijk kan je hetzelfde zeggen van Diary of a madman:

"er staat van mijn part maar 1 uitblinkend nummer op, over the mountain, de rest is nogal matigjes."

Er staat wel 'van mijn part'. Wat wil zeggen: ik ben wellicht weer de enige die er zo over denkt.

Ach ja, beter eigenwijs dan geen mening zullen we maar zeggen .

Ok, 4 sterren is een veel te lage waardering voor een plaat als deze. Van de openingsriff van 'Over The Mountain' tot het sublieme 'Diary of a Madman', de ozzmeister heeft hier een geweldige plaat afgeleverd. Alleen dat rustige nummer 'Tonight' weet me nog steeds niet zo erg te boeien, voor de rest is een prima plaat. Meer dan prima zelfs

Hup, nog een halfje erbij dus.

Dat volg ik wel, persoonlijk vind ik ook dat alleen het debuut van Sabbath dit album en Blizzard overtreft, de rest van de Sabbath albums vind ik niet slecht, maar wel minder dan Diary en Blizzard, maar ik denk dat ik hiermee meer tegenstanders dan voorstanders kweek.

Anyway, beste nummers van deze plaat: de openingstrack en de titeltrack. (dat tokkelwerk op het begin bij Diary of a Madman is trouwens ook wel lachen om op je gitaar te kunnen)

Precies! Ik heb dat nummer op gitaarles geleerd, echt vet om van dat rustige getokkel over te gaan op dat zware distortion stuk!

Die overgang is voor mij helaas niet zo vet aangezien op mijn versterkertje niet zo'n hele toffe distortion zit Tja, een beginner met een uberbeginnersuitrusting zal ik maar zeggen Gelukkig lijkt het tokkelgedeelte wel ergens op.

Ik ben ook bij lange na geen proffesional, maar ik heb een leuk effecten pedaaltje, met wat toffe distorion erop, dus voor mij kan Diary of a Madman niet meer stuk!

Leuk weetje; het begin van de solo van Over the Mountain begint met... de riff van Black Sabbath!

He verrek ja! was me nog nooit opgevallen (is denk ik ook wel iets dat je moet weten).

@ cheeskorst: Ik zou me niet druk maken om die vastgeroeste sabbathfans die alleen maar uit geschiedkundige overwegingen blijven vasthouden aan wat zij denken dat het best is

Wij weten wel beter! Het debuut van BS komt hier nog het dichtst bij in de buurt, maar blijft toch nog een klasse minder.. hail to Rhoads

Deze heb ik ooit op LP gehad en toen was ik ook al onder de indruk van deze sfeervolle plaat. Ozzy is duidelijk op zijn best met Randy Rhoads op gitaar. De nummers doen niet veel voor elkaar onder en hebben allemaal die kenmerkende Ozzy zanglijnen. Believer is geweldig heavy en het titelnummer eindigt zo gaaf met die invallende violen. Goede plaat.

Een tijdje geleden heb ik een vier gegeven en het blijft voor mij een kleine vier: opnieuw staan er een aantal uitstekende zaken op (nrs. 1 t/m 3 en nrs. 7 t/m8), maar Believer wordt gered door het gitaarwerk van Randy Rhoads. Little Dolls en Tonight zeggen mij totaal niets: echt zwakke beestjes. Maar op het einde komt alles op zijn pootjes terecht.

Al was Randy Rhoads een geweldige gitarist, wil dat niet automatisch zeggen dat het dan ook een geweldig mooi album wordt.(is overigens ook een kwestie van voorkeur/smaak)

Toch heb ik het gevoel dat er met een andere en mindere gitarist de door mij aangehaalde "mindere" nummers zouden uitdraaien op echte stinkers. Ik heb speciaal gelet op het gitaarwerk van Randy Rhoads, misschien moet ik de volgende keer vanuit een ander perspectief luisteren en naar het album in zijn geheel luisteren, maar toch doen die drie nummers mij niets. Ozzy heeft wel op elk album van die nummers waarvan je je afvraagt wie daarvoor verantwoordelijk is, maar hij heeft ook enorme goede nummers en klassiekers uitgebracht. Uiteindelijk kan het ook niet elke keer prijs zijn.

..en voor Randy(RIP)

Ik heb de nummers live door Zakk Wilde horen brengen en ze blijven huizenhoog overeind! Mensen vergeten dat Rhoads ook veel van deze nummers heeft geschreven en gecomponeerd. Hierna ging het bergafwaarts met de muziek van Ozzy. Maar deze nummers staan alleen al omdat Rhoads ze dus geschreven heeft, en zijn allesbehalve stinkers. Vanaf Bark At The Moon kun je daar inderdaad wel over gaan spreken ja.

Orbit gaat met name uit van'kwaliteit'. Het gaat voor sommigen ook om áantrekkingskracht ' van een nummer. Ik hoor liever een topsong door een wat mindere gitarist dan een wat minder nummer door een topgitarist. Ieder zijn voorkeur.
Persoonlijk vind ik over de gehele lijn Diary iets beter dan Blizzard, terwijl voor mij daar weer wat meer hoogtepunten zijn: het ontloopt mekaar niet zo heel veel IMO.

You can't kill Rock & Roll!!!

Nog een tandje beter dan het debuut. Randy Rhoads was een baas.

Ik vind dus dat hier topsongs op staan én uitgevoerd door een topgitarist. Ik bestrijd het feit dat de composities zelf niet sterk zijn (zoals Sir Spamalot beweerd), dat probeerde ik dus uit te leggen..

Ook hier geldt voor mij; vind ik de songs mooi of niet? Het moet mij pakken(en dat doen een aardig aantal ook op dit album) , maar ikzelf vind de 'technische kwaliteit ' van een compositie niet het belangrijkste. Het gaat erbij mij om wat het nummer met me doet en dat kan een andere invalshoek zijn dan hoe een ander een song waardeert.
Nog even dit: ik heb gezegd dat ik DOAM over de gehelel linie wat beter vind, maar dat sommige nummers van Blizzard me iets meer aanspreken;kwestie van voorkeur en NIET van kwaliteit!

Ik weet niet waarom je alles nu steeds tot een voorkeur vs. kwaliteit dialoog wil herleiden
Het moge duidelijk zijn dat dit album en BOO beiden mijn voorkeur hebben. Maar dat de composities matig zouden zijn (Sir Spamalot beweert dat overigens over enkele nummers, niet de hele plaat) wil ik toch bestrijden, Die zijn hier en op het debuut sterker dan op de rest van Black Sabbaths oeuvre of dat van Ozzy bij elkaar! Meerdere overgangen, lagen en stemmingen. Luister hier het titelnummer maar eens en probeer een Black Sab nummer aan te wijzen dat net zo gelaagd in elkaar zit. Los van de fenomenale klassieke invloeden door Rhoads tot perfectie uitgevoerd. Tuurlijk moet het je voorkeur zijn, maar zwak kun je het in vergelijking met de rest van het genre niet noemen.

Dat zijn ook niet mijn woorden, wat betreft zwakke composities.
Verder heb ik zelf 8 Favoriete nummers van de 'Randytijd' op 1 cd 'gebrand': 4 van Blizzard en 4 van Diary.
Laat ik het zo afronden: ik denk dat wij beiden betreuren dat DOAM Randy's laatste bijdrage was.

Dat zekers..