menu

Foo Fighters - Medicine at Midnight (2021)

mijn stem
2,94 (148)
148 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA

  1. Making a Fire (4:15)
  2. Shame Shame (4:17)
  3. Cloudspotter (3:53)
  4. Waiting on a War (4:13)
  5. Medicine at Midnight (3:29)
  6. No Son of Mine (3:28)
  7. Holding Poison (4:24)
  8. Chasing Birds (4:12)
  9. Love Dies Young (4:21)
totale tijdsduur: 36:32
zoeken in:
avatar van knoltor
3,0
Na alle horrorverhalen (en bijpassende stemmen) hier toch maar eens mijn oor te luisteren gelegd. Ik ben nooit een die-hard fan geweest, maar heb de band altijd zeer kunnen waarderen, hoewel hun albums slechts zelden in hun geheel moeite waard waren.
Heeft de band met 'Medicine at Midnight' nu echt zo'n draak van een plaat gemaakt? Om maar snel naar de conclusie te springen: nee. Goed, het heeft allemaal wel eens geïnspireerder, bevlogener en vooral harder rockend geklonken, maar dat betekent niet dat het nu alleen ongeïnspireerde bagger is.
Het geheel klinkt zeker wat poppier dan de band vroeger klonk en bij vlagen is het echt even wennen, maar er zitten ook genoeg herkenbare momenten bij, waar de registers gewoon even ouderwets open gaan.
Dat Dave en co. hier gepoogd hebben om geen herhaling van zetten te doen, siert ze. Dat het niet altijd even geslaagd uitpakt: ach. Misschien moeten we het nog even laten rijpen.
Concluderend: zeker niet de beste van Foo Fighters, maar ook geen zware onvoldoende waard. Voor nu drie sterren.

avatar van koosknook
3,0
Bedankt, knoltor, ik ben het volledig met je eens. Scheelt me veel typewerk.
Dit album is niet wereldschokkend slecht, maar ook zeker geen hoogvlieger. Ze proberen er tenminste wat anders van te maken.

avatar van mattman
repelstefan schreef:
Bijzonder, op albumoftheyear zie ik 7 reviews met een 8 en 2 reviews zelfs met een 9. Das toch we erg ruim toebedeeld


Dat zal na die Pitchfork review wel zakken.

De user score, die gebaseerd is op een veelvoud aan stemmen, komt dan weer op een matige 55. Als ik zou stemmen, zou het ook een vijfje zijn.

avatar van WoNa
3,5
Tsja, ik lees heel veel negativiteit hier boven en ik ben, voor het eerst, wel enthousiast over een Foo Fighters album. Variatie, koortjes, melodieën die beklijven, ik hoor het allemaal op Medicine at Midnight. In het verleden waren er vooral een aantal goede songs, 'This Is A Call', 'Monkey Wrench', 'Walk' vooral die, maar veel middelmatigheid op de cds. Live op tv was het wel altijd geweldig. Ladingen energie die van het podium af komen gerold.

Omdat ik veruit de meeste albums van de laatste jaren niet meer beluisterd heb, kan ik niet echt beoordelen in hoeverre deze plaat een stijlbreuk is, dan moet ik op de interviews die ik gelezen heb afgaan, maar het klinkt deels wel zo en dat gaat de band gewoon goed af. Ik hoor echt verrassende dingen en ben geneigd om mijn eerste Foo Fighters plaat aan te gaan schaffen. Ik geef het nog een paar luisterbeurten om het zeker te weten. de score kan dus zeker nog omhoog gaan.

Wat me vooral opvalt, is de invloed van The Beatles op deze plaat. 'Chasing Birds' vs. 'Blackbird', de violen van 'She's Leaving Home', de melodie van John Lennon's 'Woman', het zit er allemaal in. Waar de power er wel in gaat, of een knipoog richting disco gaat, 'Shame, Shame' (shame), vervallen de Beatles en komt de band zelf naar voren of komen totaal onverwachte invloeden om de hoek kijken.

Als een band zichzelf niet vernieuwd, komt er kritiek, als een band zichzelf wel vernieuwd vaak ook, omdat het verwachtingspatroon doorbroken wordt. Uit eigen ervaring weet ik dat bands die lang bestaan soms matige albums uitbrengen. Ik ben geen Foo Fighters fan, meer iemand, met een zekere interesse, aan de zijlijn, maar kan wel stellen dat Medicine At Midnight geen middelmatig album is. Daarvoor gebeurt er teveel, is de kwaliteit te prettig aangenaam. Een onaangename verrassing kan het zeker zijn. Voor al die fans, ik moest ooit 'Miss You' voor het eerst aanhoren en schrok me rot. Het is later toch wel een van mijn favoriete Stones nummers geworden. Er is altijd hoop voor wie doorzet en een band bereid is te volgen tijdens zijn persoonlijke ontwikkeling.

Het bovenstaande is een bewerking van een post op WoNoBloG.

avatar van Bartjeking
3,5
Ik zag het gemiddelde en ging met zeer lage verwachtingen mijn luistersessie in; viel me dat even mee. Nee, het is geen hemelbestormend meesterwerk, maar ook absoluut geen prul. Gewoon een gemiddelde Foo Fighters-plaat met een paar uitschieters in positieve én negatieve zin. Ben niet anders gewend van ze. Maar de laatste reacties hierboven zeggen eigenlijk hetzelfde.
Laat je dus niet afschrikken door het gemiddelde als je in het verleden met plezier naar Dave en zijn mannen luisterde.

No Son of Mine; hele fijne plaat man.

3,5
Zag inderdaad ook de lage beoordeling.
Nou, zo slecht is het niet.
Natuurlijk hebben ze betere albums gemaakt maar zo'n lage beoordeling is niet terecht.
Schijnbaar is het hier nu eenmaal de gewoonte om bepaalde bands op een gegeven moment laag te waarderen. Als het niet vernieuwend is is het bij voorbaat slecht.

avatar van WesleyX16
3,0
Op een gegeven moment worden bands/artiesten minder. Op de eerste albums verschijnen gewoonlijk de beste songs. Op een gegeven moment is het ook lastiger om frisse vernieuwende ideeën te bedenken. Dat is gewoon een gegeven. En inderdaad zo slecht is dit album ook weer niet. En wat geeft het, dat je bij veel mensen iets van teleurstelling merk. Ieder zijn smaak.

avatar van james_cameron
3,5
Luchtig, kort album, dat als een aangename verrassing komt na de wat logge en langdradige voorganger, Concrete And Gold. De veelal uptempo, vlotte songs zijn geen hoogvliegers en behoren zeker niet tot het betere werk van de band, maar het songmateriaal is consistent en degelijk genoeg. Ene oor in en andere uit, maar leuk zolang het duurt.

3,5
Ik luister vrijwel nooit naar Foo Fighters, ze zijn immers al genoeg op de radio. Echter, verder dan een 3,5 kom ik echt niet.

Make a Fire, Shame Shame, Cloudspotter,Medicine At Midnight en Chasing Birds komen niet boven het minimum uit. En dat is voor mij toch echt de score 3.

Uitschieter is toch echt No Son Of Mine.

avatar van Benthe Krolle
3,5
Foo Fighters kunnen me zelden een heel album bekoren, en na Wasting Light ben ik ze wat uit het oog verloren, mede omdat de hits mij nauwelijks interesseerden.
'Shame Shame' deed dat laatste daarentegen wel weer, want dit klonk anders en vernieuwend. Ik hoopte al dat Grohl en de zijnen met een (kleine) stijlswitch zouden komen, en zo mijn sympathie zouden terugverdienen, en precies dat hebben ze geflikt met Medicine at Midnight.

Het is absoluut geen baanbrekend werk, maar het is leuk. Vooral de productie vind ik heerlijk, met leuke koortjes, toffe percussietinten (die "plopjes" op 'Holding Poison' dragen het hele nummer), en een soort "Let's Dance"-atmosfeer. De nummers vind ik niet allemaal even sterk - zoals dat bij eigenlijk ieder album van deze band het geval is voor mij -, maar ik heb met plezier naar dit album geluisterd en zal het zeker nog een paar keer draaien.

De horrorreviews zijn wat mij betreft dan ook enorm overdreven, daar zit het gewoon te goed voor in elkaar.
3.5 sterren van mij, met als hoogtepunten 'No Son Of Mine', wat in een halve minuut van Metallica naar The Future Bites (nog zo'n controversieel album) gaat, en opener 'Making A Fire' (zalige groove in 3/4 en koortjes). Het zwakste nummer is voor mij 'Chasing Birds', wat de hele uptempo lolligheid tenietdoet.

3,0
Geen bijzonder Foo Fighters album (zoals altijd).

Maar No Son of Mine, rockt toch wel heel lekker. Wat mij betreft een van hun betere songs in hun oeuvre. Verwacht dat deze live ook geweldig gaat klinken.

Al met al blijft het goed te behappen recht toe recht aan rock, met in Dave Grohl een geweldige frontman. Niet alleen voorman van FF maar wat mij betreft een van de hedendaagse rolmodellen in de muziek.

avatar van Niesl
5,0
Deze website maakt mij echt verdrietig. Is gewoon een goed album, stelletje zelfbenoemde 'muziekcritici'.

avatar van Grecio
3,0
Niesl schreef:
Deze website maakt mij echt verdrietig. Is gewoon een goed album, stelletje zelfbenoemde 'muziekcritici'.


Mhm, dus je beoordeeld dit met 5 sterren. Als een soort van zelfbenoemde muziekcriticus?

avatar van arjannospam
4,0
Ik kan de lage score niet plaatsen. Ik ben geen fan en na Waisting Light kon het het me niet zo bekoren maar dit vind ik een prima album. Goeie liedjes en dito productie.

2,5
Ik moest even pauzeren na de eerste 25 seconden van het album. Pijnlijk begin voor een Foo Fighters-album...
Aan de andere kant: het kan alleen nog maar beter worden vanaf nu.

avatar van Johnny Marr
3,5
Lekker albumpje, haters gonna hate!

avatar van Johnny Marr
3,5
Making a Fire is het beste nummer van het album, kom dan!



avatar van frolunda
3,0
Na One by One uit 2002 heb ik nog maar zelden naar nieuw materiaal van de Foo FIghters geluisterd. Alleen het Sonic Highways project via de film, en dat klonk best goed, mede door de hele opzet en gastmuzikanten.
Datzelfde geldt min of meer voor hun nieuwe en tiende album Medicine at Midnight, dat niet al te veel verrassingen biedt maar wel een aantal prima songs herbergt. De zwakke opener Making a Fire hoort daar echter niet bij. Het poppy na na na refrein deed me het ergste vrezen voor de rest van het album maar gelukkig bleek het een éénmalig incident. De Foo Fighters herpakken zich in de acht daaropvolgende nummers die allemaal in categorie redelijk tot goed vallen, en als pluspunt ook nog vrij veel afwisseling bevatten.
Het dynamische Cloudspotter, Holding Poison en het lekker stevige No Son of Mine springen er voor mij uit, en het overige materiaal is aardig maar voegt niet al te veel toe aan het oeuvre van de band.
Ruim voldoende.

Uitstekend album, beetje tekort. Hadden wel 2 nummers bij gemogen...4 sterren.

avatar van matthijs
3,5
Verbaasd over zoveel diskwalificerende en teleurgestelde woorden, en lage gemiddelde (minder dan 3!). De eerste albums uit de 90's worden steeds genoemd als hoogtepunten, en dat zijn ze ook, maar elk album bevat tops en flops, ook daarna, ik zie weinig achteruitgang. Wasting Light (2011) is mijn favoriet. En hier, Waiting for a War bijvoorbeeld, met zoveel passie gezongen. 100% genieten.

avatar van Kronos
4,0
matthijs schreef:
Verbaasd over zoveel diskwalificerende en teleurgestelde woorden, en lage gemiddelde (minder dan 3!).

Zelf een stem uitbrengen (van minstens 3*) helpt dat lage stemgemiddelde omhoog.

avatar van matthijs
3,5
Kronos schreef:
Zelf een stem uitbrengen (van minstens 3*) helpt dat lage stemgemiddelde omhoog.
Goed punt, gedaan!

Gast
geplaatst: vandaag om 05:41 uur

geplaatst: vandaag om 05:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.