Depeche Mode - Ultra (1997)

Ik deel die mening echt niet met je... Alleen Playing the angel als voorbeeld al....


Exact dit dus...

Och, ik heb trouw de latere platen gekocht. Ze live gezien rondstreeks Violator en Songs Of Faith And Devotion. Er stond toen een krachtige stemvaste Dave Gahan op het podium, ik had geen benul dat hijzelf zich zo de vernieling in hielp. Daarna verzwakte mijn aandacht, al zal het vertrek van Alan Wilder hier zeker een rol in gespeeld hebben. Ik hou van zangers met een rauw randje, maar Dave Gahan pakt mij op deze manier totaal niet. En de vergelijking met A Broken Frame heb ik bewust gemaakt, daar was de band ook zoekende, Construction Time Again leverde ook nog niet het gewenste resultaat op, maar wat herpakken ze zich op Some Great Reward en het daarop volgende werk.

Volgens Wikipedia is Sister of Night juist een track waarbij uit noodzaak de vocalen van verschillende takes zijn gebruikt vanwege Gahan's heroïneverslaving. Daarna ging hij in rehab, kwam terug en "according to [producer Tim] Simenon, he sung "Barrel of a Gun" as if nothing had happened."

Nu was een dergelijke werkwijze bijvoorbeeld de Beatles niet vreemd, maar in dit geval toch niet de bedoeling. Wat natuurlijk nog niet zegt dat het vervormd is.

En ook voor mij blijft It's No Good een wereldnummer.

Ms voor velen niet, maar dit album is ms wel een beetje de companion piece van Violator, qua sfeer en mood ergens. Al gaat het hier nog dieper en duisterder en staan daar meer hits op. Ik zit daar niet mee. Ik ruil Personal Jesus en Policy of Truth bv any day in voor meer uitgesponnen tracks als The Love Thieves en Sister of Night.

Helemaal mee eens Luigifort.... maar ben nu wel benieuwd naar jouw stem ?

heb eerste tot en met vierde album op (engels) vinyl; van 1986 tot en met dit album op engelse cd. in wat hierna komt ben ik niet geïnteresseerd. ik hoor dit album voot het eerst. mooi, donker, fraai, vroeg me zomaar af waarom brian eno zich niet ooit met depeche mode heeft bemoeid (of heb ik iets gemist …). vijf sterren.

het erg consistente album, wat jij Juul1998B

Hele dikke agree.
Vooral een heel hypnotiserend album en minder ''groovy'' dan we gewend zijn van Depeche mode. Toch een hele sterke plaat hoor. Al zet ik m minder op dan Exciter, Playing the angel of violater
Oke oke, deze is toch nog iets sterker dan ik dacht.
Ik zet m net opnieuw op en ga 0,5 puntje omhoog