Nirvana - Nevermind (1991)

Enorme invloed op de jeugdcultuur toentertijd, kijk alleen al naar de kleding die men toen aan had. Daar was toch vooral Nirvana verantwoordelijk voor, nou ja Cobain dan. Door dit album werd grunge groot, voor een tijdje.

Deze:


Dat je niet van Nirvana houd snap ik, dat doe ik ook niet heel erg (hoewel ik deze plaat wel goed vind). Maar dat zij een grote invloed hebben gehad op een bepaalde subcultuur valt niet te ontkennen. En ze afschilderen als wannabee en pretentieloos puur omdat je geen klik met de muziek heb vind ik niet terecht.

Dat ze een grote invloed hebben gehad op een subcultuur (grunge bedoel je?) doet er toch niet toe?
Ik vond het Pixies-wannabees en dat vind ik nog steeds. Ik heb er ook bijgezet dat ik dat vind heh? Da’s een mening en wellicht niet de waarheid. Wel blij dat je ook niet heel erg van Nirvana houdt

Pixies wannabe? Toffe band hoor Pixies maar toch niet 1:1 vergelijkbaar, ongetwijfeld dat KC er naar geluisterd heeft en er wat door was beïnvloed maar Nirvana is toch een stuk ruiger en vooral ook kwa zang. Mening ok maar wat ver gevonden vind ik.

Zelf wel een Nirvana liefhebber inclusief de kledij in jaren 90

Hahaha, Nirvana ruiger? Waar dan? KC wilde niet voor niets dat hij in de Pixies had gezeten.

Dat Nirvana beinvloed is door andere bands is logisch. Maar er was een tijd voor en een tijd na dit album, zo hoorde je weinig meer van thrash en heavy metal in de jaren 90, alternative rock werd populair.

The cultural and musical impact of Nirvana's 'Nevermind' - faroutmagazine.co.uk

NIrvana was de juiste band op de juiste plaats in een net begonnen decennium, de Pixies waren net een tandje te arty denk ik (en origineler ook, maar dat komt succes laaaang niet altijd ten goede). Enorm catchy nummers met een punk inslag (hard-zacht dynamiek die daarna als een gek werd gekopieerd). Ik heb begrepen dat hun live-optredens indertijd enorm opwindend waren en sterk hielpen bij de buzz. Wie had er niet bij willen zijn in Paradiso '91? Natuurlijk was Kurt ook een jonge god die zich presenteerde als anti-held (en helaas gelijkaardig ten onder ging), die voor talloze jeugdige verloren zieltjes als geroepen kwam om eens lekker te rebelleren.

With the lights out, it's less dangerous
Here we are now, entertain us
I feel stupid, and contagious
Here we are now, entertain us

Zelf heb ik liever 'In Utero' en zelfs 'Bleach' en 'Incesticide' waardeer ik hoger, maar deze is ook niet mis hoor.

Misschien moet je eerst even lezen voordat je weer reageert uit diepe liefde voor de Pixies.
Dit specifieke album is niet ruiger nee maar Bleach en In Utero wel.
Met name de zang van KC is ruiger naar mijn mening,waar Pixies meer een alternatieve sound hebben beetje zoals Sonic Youth (beetje zoals Zap aangaf). Het begint nu een beetje bashen te worden waar ik eerst dacht dat je een mening wilde geven (alhoewel terug kijkend naar je eerdere posts, is het toch meer puberaal bashen).
Wellicht moet je Frank Black eens opzoeken op youtube of zo waar hij zeer volwassen regeert op het zogenaamd "stelen" of "rip off brands" en gewoon stelt dat bands elkaar altijd zullen beïnvloeden en hij dat alleen maar mooi vindt.
Klinkt wat beter dan "nooit serieus genomen", "geen enkele klik", "wannabes", "pretentieloze niemandalletjes", "wel blij dat je ook niet van Nirvana houdt" (wel met een twink emoji ok), en je laatste post.
Overigens vind ik je geliefde Pixies ook een vette groep, net als Sonic Youth wat ik wat meer op elkaar vind lijken maar geen rip off.
Dat KC wellicht ooit gezegd heeft graag in de Pixies te zitten, ik neem aan dat het een uitspraak van hem is, zegt alleen puur dat hij een liefhebber van de band is ik zie niet hoe dit jouw bashing ondersteunt maar leuk geprobeerd.
Prettige dag verder trouwens

Ja, jij ook een prettige dag verder. Eigenlijk was het enige dat ik aan wilde geven dat ik de hoge waardering van dit album niet snap en niks met Nirvana heb. Heeft niks met bashen te maken, wat mij betreft is dat juist het mooie aan muziek: we kunnen niet allemaal hetzelfde mooi vinden.
Maar goed, als jij het puberaal bashen vindt, dan ben ik klaarblijkelijk niet duidelijk.

Ik deel je mening niet, maar ik herken je gevoel bij een artiest of plaat wel. Ik wordt altijd een beetje kriebelig van termen als 'Wannabee' en 'Pretentieloos', thats all . Dat ligt misschien ook wel aan mij omdat ik bij deze plaat een bepaald gevoel van jeugdsentiment heb. Ik heb deze plaat gister nog een keer geluisterd en ik blijf ervan genieten. Het gevoel wat jij bij Nirvana hebt herken ik bij mijzelf ook wel. Dat heb ik bijvoorbeeld bij the Beatles, dat vind ik overgewaardeerde muziek. (dat vínd ik, ik wil hier geen nieuwe discussie mee aanslingeren, het is slechts mijn mening)

Welnee..

En de impact van Nirvana's Nevermind lijkt me evident. Het blijft een mysterie hoe sommige lieden er niet tegen kunnen dat niet hun favo bandje maar een ander bandje sky high ging.

Totdat je favoriet bandje wél sky high gaat. Dan is het weer allemaal uitverkoop hier en uitverkoop daar.

Verder is het geen plaat die ik vaak draai. Het is allemaal wel kapotgedraaid ondertussen. Dat is de pest met populaire dingen. Maar ik herinner me de onweerstaanbare energie nog wel van toen ik het voor het eerst hoorde.

Het werd minder populair. De alternatieve rock nam het over en andere metal zoals fear factory of pantera.

En pretpunk

Als 13 jarige puber kreeg ik dit schijfje in 91' in mijn schoot geworpen. Destijds was ik flink onder de indruk van het recalcitrante karakter van de heren en het wat smoezelige imago band deed daar nog een schepje bovenop. Nirvana was hot en ik kon er geen genoeg van krijgen. Inmiddels zijn we een dikke 30 jaar verder en heeft heeft het album zich geen vast plekje in mijn hoofd weten te bemachtigen. Er is weinig mis met deze plaat maar het zal iets met tijdsgeest te maken hebben, daarnaast trek ik de stem van Cobain niet meer zo erg. Te vaak op het randje en te weinig variatie in mijn ogen. Zeker als je in ogenschouw neemt dat de beste man concurrentie had van kanonnen als Staley, Vedder, Cornell en Lanegan. Come As You Are, Lithium en Something in the Way blijven echter hun charme behouden, de 'hit' kan ik echter niet meer aanhoren. Voorganger en debuut Bleach is rommeliger van aard maar dat vind ik dan weer een pluspunt. Opvolger van Nevermind; In Utero bleek een aantal aardige songs te bevatten maar inmiddels was ik in 93' al over geschakeld op andere muzikale garnituur.

Klinkt deftig. Dat spoelde je in ‘93 dan vast weg met een glaasje wijn in plaats van met een flesje bier .

Ik zie de noodzaak van deze opmerking niet in. Dat jij kennelijk niet in staat bent muziek in dergelijke termen te omschrijven zegt meer over jezelf dan de user boven je, denk je niet?

Ik weet niet hoe je precies tot die conclusie bent gekomen maar nee: ik denk het niet

En voordat dit weer een eigen leven gaat leiden: Ik maakte slechts een grap, voorzien van een vette knipoog. Gemaakt omdat ik dacht dat hij het kon hebben. Pfff…. ga ik het toch nog uitleggen ook

Ja, maar ABDrums deed óók een vette knipoog . Ingewikkeld dit.

Storm in een glas water dit. Laten we er gauw over ophouden.

Conclusie van dit alles is dus dat milesdavisjr vindt dat dit album voor hem de tand des tijds niet helemaal doorstaan heeft, dat Doc liever bier drinkt dan wijn en dat ABDrums van creatieve schrijfsels houdt. Zo begreep ik het toch goed?

En het geinige is, ik ben het met alle drie eens! (Hoewel ik een goed glas wijn zeker kan waarderen!!)

Dank voor het maken van mijn dag, Rogyros. Wereldse samenvatting die volgens mij klopt als een bus!

Behalve dat ik mijn “muzikale garnituur” ook best met een glas wijn lust hoor. Maar goed… Nevermind en bezem erdoor.