The Beach Boys - Pet Sounds (1966)

Bijna net zo'n belangrijke en invloedrijke plaat als Sergeant pepper van The beatles. Wat mij betreft is niet Good vibrations maar God only knows het absolute prijsnummer. 4,5*

Prachtig nummer inderdaad . Maar er staan heel veel goede nummers op deze plaat.

't Is een beetje moeilijk voor mij om dat schrijven - aangezien ik een nogal hevige band heb met dit album (dus kan ik niet echt één nummer uitkiezen). Maar dat begin van "God only knows": I may not always love you - prachtig!

...volgens mij staat "Good Vibrations" niet eens op dit album hoor!

Neen - 't moest op "Smile" komen - een album dat we dit jaar eindelijk te horen krijgen

Da's waar ook, dan is het helemaal een uitgemaakte zaak

Brin Wilson met het grote smileconcert op 13 juli in den haag.

Overschat. Ik zie de briljantie niet, behalve bij het prachtige God Only Knows. 3,5 ster.

Jammer (voor jou)

Gisteren wandelde ik door de steeds killere wordende straten van de binnenstad - het drensde alweer van die miezerige regendruppels.

Een zeker gevoel van eenzaamheid overvalt mij dan telkens weer - je begint je dan zwaar ontworteld te voelen van het "grootse" leven.

Maar ach - dan hoor je God only knows opstijgen vanuit de sombere catacomben van je geheugen en dan wordt het toch weer allemaal beter

Mensen die het willen weten, nu bij Media markt, Pet Sounds met 27 nummers. Alles in Mono en Stereo....

voor...


6,99 Euro!!!!

Over stereo gesproken, ik vind de stereo-mix absoluut een dimensie toevoegen. Het maakt een voor mij toch al briljant album bijna verbijsterend mooi, met koptelefoon op zit je direct in andere wereld!

Heb ik ook gelezen op Absofacts.com

"Na een aantal zenuwinzinkingen, vermoedelijk veroorzaakt door overmatig druggebruik, besloot Brian Wilson in 1964 niet meer met de band op tournee te gaan. Hij werd vervangen door Glen Campbell. Brian concentreerde zich op het componeren van nieuwe songs en het werk in de studio. Hierdoor kwam het grensverleggende album "Pet Sounds" tot stand in 1966. Later gaf Paul McCartney toe, dat dit album de Beatles had geïnspireerd voor de aanpak van het album "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band".

Ja dat klopt die 2 hebben altijd veel respect voor elkaar gehad. Nadat The Beatles Sgt. Peppers hadden gemaakt, zei Brian Wilson erover dat dat album wel zo goed was, dat hij voor 'niets' Pet Sounds had gemaakt. De Beatles hebben ons weer eens overtroffen zei hij. Zo bleef er altijd een strijd wie de meeste en beste hits/albums kon maken

Bron: Dvd Brian Wilson

En toch zijn the Beach Boys in de schaduw komen te staan van de Beatles

Eigenlijk vond ik hun surf-muziek leuker dan deze, hoewel ze tamelijk anders is, en zeker ook iets heeft.

Ik vind persoonlijk de Beatles toch een stuk beter dan de Beach Boys...anders ook dat wel. De sound van de Beatles spreekt mij veel meer aan dan deze band.

Mij ook. Ik kan er maar niet het geniale van inzien, dit.

Ah ik sta dus niet alleen. Er staan een paar prachtige nummers op dit album, maar over het algemeen genomen is het gewoon saai.

Ik kan het nu niet langer meer aanzien. Zorg dat je de de stereo-mix van Pet Sounds te pakken krijgt, zet een goeie hoofdtelefoon op en dan je oren wijd open. Wat je dan hoort aan geraffinneerd arrangeerwerk is verbluffend. Het valt namelijk dán pas goed op hoe knap Brian Wilson puur op z'n gehoor de meest exotisch klinkende instrumenten naast en tegenover elkaar heeft gezet op 'n manier die ervoor zorgt dat het geheel op 'n haast magische manier meer is dan de som der delen. Dat hij als basis daarvoor nog steeds de ietwat naïef klinkende surf-muziek gebruikt - maar dan wel met duidelijk sterkere melodieën - maakt eigenlijk ook niet uit en is op 't eerste gehoor alleen maar misleidend, zodat de veel mensen al niet eens meer de moeite nemen op zich in het meesterlijke vlechtwerk van de liedjes te verdiepen.
Trust me on this one, ik heb deze CD al op heel wat installaties op de bek horen gaan, puur omdat de details niet goed genoeg te horen zijn. Dus zoals gezegd, hoofdtelefoon op en laat de ontdekkingsreis nu maar écht beginnen.

Tsja, ik ben toch van mening dat het niet uit hoeft te maken op wat voor stereo een album wordt afgespeeld. Als de muziek goed is, dan maakt het niet uit of je met een koptelefoon op zit of naar een computerboxsetje van 10 euri luistert. Als Wilson nou gewoon eens zijn tijd had gestoken in het schrijven van goede liedjes ipv exotische instrumenten te verweven in middelmatige meuk.

Welnu, Pet Sounds is dus de uitzondering die de regel bevestigt. Ik ben ook pas sinds de verschijning van de stereo-versie écht voor de muziek gevallen en het is nu eenmaal wel degelijk zo dat sommige muziek wat betere hardware vereist om goed tot z'n recht te komen.
't Is overigens inderdaad zo dat Wilson wat meer aandacht besteedde aan de arrangementen dan aan de liedjes zelf, maar 'middelmatige meuk' gaat toch echt te ver, en er is ook helemaal niks mis met het feit dat de kracht van de muziek meer in de uitwerking ligt dan in het uitgangsmateriaal. Dat geldt in meerdere of mindere mate voor heel wat CD's, want hoe zouden bv. OK Computer en Dark Side Of The Moon klinken zónder de productionele aankleding? Die maakt er onlosmaklijk deel van uit en bij Pet Sounds geldt 't nog sterker.

Natuurlijk, sommige albums kunnen zwaar leunen op het atmosferische en de arrangementen. Bij de 2 albums die jij noemt vind ik de nummers echter ook afzonderlijk van een uitzonderlijk hoog niveau. Bij Pet Sounds heb ik datzelfde bij een paar nummers ook(Wouldn't Be Nice en God Only Knows), maar bij de meeste liedjes denk ik echt: er zijn geen goede begin ideeen. En dan bedoel ik dus dat de schrijver een idee krijgt en daar verder op borduurt. Ik heb het idee dat Wilson zo'n lange tijd nodig had om dit album te maken, omdat hij geen goede ideeen had. Dit probeerde hij te verbloemen door de muziek ongelooflijk goed in elkaar te laten steken. Dat is ook knap natuurlijk, maar dan maak je geen meesterwerk.

Ik had die twee albums er ook niet zomaar bijgehaald, had namelijk eerst even een blik geworpen op je persoonlijke top 10. Die twee albums scoren bij mij ook zeer hoog trouwens. Maar ik heb je nog steeds niks horen zeggen over stereo-geluid. Heb je 'm in die vorm al 's beluisterd? Een liedje als 'I Just Wasn't Made For These Times' bv. wordt daar een stuk mooier van - de lead-vocal in het refrein is veel minder drammerig/zeurderig en de instrumentale muur op de achtergrond blijft ook doorzichtiger - maar ook 'God Only Knows' krijgt een schitterende face-lift. Maar dat zijn echt niet de enige nummers, 'You Still Believe In Me', het ademloze 'Don't Talk', 'I Know There's An Answer' en het droevige slotnummer 'Caroline No' doen nauwelijks daarvoor onder... al duurt 't bij die nummers misschien wat langer voor je ze 'te pakken' hebt zogezegd, omdat de liedjes pas bij nadere beluistering hun kwaliteiten prijsgeven. Dus kom, snor de stereo-versie op, zet een koptelefoon op en give it another shot.

Hm, waarom kwam mijn laatste toevoeging niet bij de updates?
What the hell, 't is nu opgelost.

Ik zal het eens proberen met koptelefoon. Ik kom er nog op terug.

En STEREO (dramde hij ten laatsten male).

Voor eens en voor altijd: Pet Sounds is gewoon de beste popplaat aller tijden. Het mag dan al in de schaduw staan van het tot mystieke proporties verheven Sgt. Pepper, op muzikaal vlak doet het zeker niet onder, wel integendeel. Een ultieme feelgood-plaat, een muzikaal lentegevoel, hemelse gezangen,...je zou voor minder lyrisch worden! God only knows what i'd be without it.
Feeling kinda sad? Pet Sounds's the answer.

Ik vind dit echt allesbehalve een feel good plaat.

Nou gemaster het zijn anders wel vrolijke nummers met vrolijke melodieen..of hoor jij dat anders?

Ik hoor het anders ja. Dit lijkt me toch vooral een liefdesverdriet plaat. Maar misschien zit ik er naast hoor.